Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.233.2017.1.EB
z 17 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2017 r. (data wpływu 26 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”.

We wniosku przedstawiono następujący następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, zwana w dalszej części „Gminą”, jest podatnikiem podatku VAT.

Realizując zadanie własne gminy, wynikające z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U z 2016 r., poz. 446 ze zm.), Gmina przystąpi w roku 2017 do realizacji zadania pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”.

Prace budowlane rozpoczną się w terminie 30 dni od podpisania umowy z Wykonawcą i zakończą 31 sierpnia 2017 r. Gmina podpisała umowę o przyznaniu pomocy ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w wysokości 63,63% kosztów kwalifikowalnych.

Zgodnie z zasadami RPO, do kosztów kwalifikowanych w projektach wlicza się podatek VAT, jeżeli stanowi on dla beneficjenta koszt i beneficjent nie ma możliwości jego odzyskania.

Planowane boisko leży na nieruchomości stanowiącej własność Gminy. Podstawowym przeznaczeniem tej nieruchomości, zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Gminy, są podstawowe obiekty i urządzenia sportu i rekreacji. W budżecie Gminy zadanie będzie realizowane jako wydatek majątkowy.

Po zakończeniu zadania wybudowany obiekt stanowić będzie odrębny środek trwały i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych Gminy, prowadzonej przez jednostkę Urząd Gminy. Gmina będzie dokonywała amortyzacji powstałego środka trwałego.

Na wybudowanym obiekcie Gmina nie będzie samodzielnie prowadziła żadnej działalności, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT i nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów z tytułu prawa własności obiektu. Wybudowany obiekt będzie użyczany nieodpłatnie gminnym placówkom oświatowym bądź Klubowi Sportowemu, w celu prowadzenia na obiekcie działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży.

Gminne placówki oświatowe (tj. Gimnazjum, Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole Publiczne ), nie posiadają osobowości prawnej, działają w formie jednostek budżetowych i nie będą prowadziły na obiekcie działalności podlegającej opodatkowaniu.

Przekazywanie obiektu placówkom oświatowym bądź Klubowi następować będzie na podstawie umów nieodpłatnego użyczenia, pomiędzy Gminą a ww. stronami. (…)

Klub Sportowy jest odrębnym od Gminy podmiotem i prowadzi działalność w formie stowarzyszenia. Klub nie jest podatnikiem podatku VAT. Klub posiada osobowość prawną i jest wpisany w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Klub nie prowadzi działalności podstawowej na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406 ze zm.). Klub działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 226, poz. 1675), ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. 2017 r., poz. 210) oraz własny Statut.

Opisane we wniosku zadanie pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”, realizowane jest w związku z zadaniami własnymi Gminy, wynikającymi z przepisu art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.), tj. w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Nabywane w związku z realizowanym zadaniem towary i usługi nie będą służyły Gminie do wykonywania, za pośrednictwem jednostek oświatowych, jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury związane z realizacją ww. zadania będą wystawiane na Gminę.

Wskazuję adres elektroniczny w systemie teleinformatycznym: (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy realizując zadanie pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”, Gmina postąpi prawidłowo nie dokonując odliczenia naliczonego w fakturach podatku VAT, mając na względzie przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując zadanie pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”, Gmina postąpi prawidłowo nie dokonując odliczenia naliczonego w fakturach podatku VAT, mając na względzie przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) – ponieważ w okresie realizacji zadania oraz po jej zakończeniu nie nastąpi odpłatna dostawa towarów, ani odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ponieważ umowa użyczenia ze swej natury jest nieodpłatna (zgodnie bowiem z art. 710 Kodeksu cywilnego, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy), przy oddaniu rzeczy w użyczenie nie zostanie spełniona przesłanka odpłatnego świadczenia ani odpłatnej dostawy określona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

Oddanie nieruchomości w nieodpłatne użytkowanie jest czynnością pozostającą poza unormowaniami ustawy o VAT, w szczególności nie będą miały zastosowania przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hongkong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej Dyrektywy Rady 67/228 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji gdy „działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT” (pkt 10 wyroku). Ponadto w wyroku z 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ Trybunał zaznaczył, że „podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest »odpłatnie« w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy” (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÖ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie „pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku” (pkt 24).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest więc odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W tym szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 2 tej ustawy, gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Jak stanowi art. 9 ust. 3 cyt. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest podatnikiem podatku VAT, która realizuje zadanie własne Gminy. W roku 2017 Gmina przystąpi do realizacji zadania pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”. Prace budowlane rozpoczną się w terminie 30 dni od podpisania umowy z Wykonawcą i zakończą 31 sierpnia 2017 r. Gmina podpisała umowę o przyznaniu pomocy ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w Ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, w wysokości 63,63% kosztów kwalifikowalnych. Zgodnie z zasadami RPO, do kosztów kwalifikowanych w projektach wlicza się podatek VAT, jeżeli stanowi on dla beneficjenta koszt i beneficjent nie ma możliwości jego odzyskania. Planowane boisko leży na nieruchomości stanowiącej własność Gminy. Podstawowym przeznaczeniem tej nieruchomości, zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Gminy, są podstawowe obiekty i urządzenia sportu i rekreacji. W budżecie Gminy zadanie będzie realizowane jako wydatek majątkowy. Po zakończeniu zadania wybudowany obiekt stanowić będzie odrębny środek trwały i zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych Gminy, prowadzonej przez jednostkę Urząd Gminy. Gmina będzie dokonywała amortyzacji powstałego środka trwałego. Na wybudowanym obiekcie Gmina nie będzie samodzielnie prowadziła żadnej działalności, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT i nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów z tytułu prawa własności obiektu. Wybudowany obiekt będzie użyczany nieodpłatnie gminnym placówkom oświatowym bądź Klubowi Sportowemu, w celu prowadzenia na obiekcie działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży. Gminne placówki oświatowe (tj. Gimnazjum, Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole Publiczne), nie będą prowadziły na obiekcie działalności podlegającej opodatkowaniu. Przekazywanie obiektu placówkom oświatowym bądź Klubowi następować będzie na podstawie umów nieodpłatnego użyczenia, pomiędzy Gminą a ww. stronami.

Klub Sportowy jest odrębnym od Gminy podmiotem i prowadzi działalność w formie stowarzyszenia. Klub nie jest podatnikiem podatku VAT. Klub posiada osobowość prawną i jest wpisany w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Opisane we wniosku zadanie pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”, realizowane jest w związku z zadaniami własnymi Gminy. Nabywane w związku z realizowanym zadaniem towary i usługi nie będą służyły Gminie do wykonywania, za pośrednictwem jednostek oświatowych, jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Zadania.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Sprawy gminnej kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych prowadzone są w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej, i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek planowanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie wystąpi. Z całokształtu działań Gminy związanych z planowanymi zakupami towarów i usług wynika, że nabycie tych towarów i usług nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Realizacja zadania pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego” wynika bowiem z wykonywanych zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca na wybudowanym obiekcie Gmina nie będzie samodzielnie prowadziła żadnej działalności, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT i nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów z tytułu prawa własności obiektu. Wybudowany obiekt będzie użyczany nieodpłatnie gminnym placówkom oświatowym bądź Klubowi Sportowemu, w celu prowadzenia na obiekcie działalności w zakresie kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży. Gminne placówki oświatowe (tj. Gimnazjum, Szkoła Podstawowa oraz Przedszkole Publiczne), nie posiadają osobowości prawnej, działają w formie jednostek budżetowych i nie będą prowadziły na obiekcie działalności podlegającej opodatkowaniu. Nabywane w związku z realizowanym zadaniem towary i usługi nie będą służyły Gminie do wykonywania, za pośrednictwem jednostek oświatowych, jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury związane z realizacją ww. zadania będą wystawiane na Gminę.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją zadania. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją projektu pn. „Budowa boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią z trawy syntetycznej wraz z przebudową zagospodarowania terenu przyległego, na terenie kompleksu sportowego”.

Zatem w analizowanej sprawie stanowisko Wnioskodawca należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga jednak, że brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w analizowanym przypadku wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy a nie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, do którego to przepisu odwołuje się Wnioskodawca. W art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienione zostały czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 383, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.