Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.220.2017.1.ISL
z 12 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej przy zastosowaniu norm szacunkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Obecnie prowadzi samodzielnie działalność stanowiącą działy specjalne produkcji rolnej – uprawę kwiatów ozdobnych w ramach gospodarstwa ogrodniczego (dalej: Gospodarstwo). Jednocześnie, jest jednym ze wspólników w Spółce jawnej (dalej: Stara Spółka) również prowadzącej działalność stanowiącą działy specjalne produkcji rolnej. Wnioskodawczyni zamierza wystąpić ze Starej Spółki i przystąpić do nowo utworzonej spółki osobowej, która działać będzie w formie spółki jawnej lub komandytowej (dalej: Nowa Spółka1) bądź przekształcić Starą Spółkę w spółkę komandytową (dalej: Nowa Spółka2). Przedmiotem działalności Nowej Spółki1 bądź Nowej Spółki2 będzie również uprawa kwiatów ozdobnych, spełniająca kryteria do sklasyfikowania jej jako działu specjalnego produkcji rolnej. Aktualnie Wnioskodawczyni rozlicza się zgodnie z metodą określoną w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochód ustala przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw (zarówno z prowadzonego Gospodarstwa, jak i w ramach Starej Spółki). Wnioskodawczyni nie powiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ani nie osiągnęła w 2016 r. przychodów równych, bądź przekraczających 2 000 000 Euro z prowadzonego indywidualnie Gospodarstwa. Natomiast, Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 - funkcjonująca w formie spółki jawnej osób fizycznych zamierza dobrowolnie prowadzić księgi rachunkowe. Jeżeli Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 zorganizowana będzie w formie spółki komandytowej, obowiązkowo będzie prowadzić księgi rachunkowe, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047). W efekcie, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawczynię z działu specjalnego produkcji rolnej prowadzonego przez Nową Spółkę będą rozliczane zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy uzyskiwane przez Wnioskodawczynię dochody z Gospodarstwa mogą być ustalane na podstawie norm szacunkowych, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 będzie prowadzić księgi rachunkowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dochody uzyskiwane przez Nią z Gospodarstwa mogą być ustalane na podstawie norm szacunkowych, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mimo że Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 będzie prowadzić księgi rachunkowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W związku z powyższym, przychody i koszty związane z działalnością spółki osobowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki. W konsekwencji, każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy. Zgodnie z zasadą transparentności spółek osobowych, opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie ma miejsca na poziomie spółek osobowych, a na poziomie jej wspólników. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, to osoba fizyczna osiąga przychód i ponosi koszty jego uzyskania, a nie spółka osobowa. Nie można w tym wypadku mówić o przychodach, czy dochodach do opodatkowania spółek osobowych, mimo że do ustalenia przychodu wspólników niezbędne jest określenie przychodu spółki osobowej. Jednakże, jest to jedynie czynność faktyczna niemająca znaczenia prawnego. Wysokość dochodu do opodatkowania oraz należny podatek dochodowy określa się więc jedynie dla poszczególnych wspólników. Jednocześnie warto podkreślić, że czym innym jest zysk spółki osobowej i źródło jego pochodzenia, a czym innym przychód wspólnika z tytułu udziału w zysku spółki, który podlega opodatkowaniu ww. podatkiem. W konsekwencji, nie zawsze źródła pochodzenia przychodu muszą być takie same po stronie spółki osobowej i po stronie wspólnika.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 tej ustawy, jeżeli podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych w wyniku przekroczenia limitu wskazanego w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, lub jeśli podatnik prowadzi księgi dobrowolnie i dokonał zgłoszenia tego zamiaru do naczelnika urzędu skarbowego.

Jeżeli zatem podatnik nie prowadzi ksiąg rachunkowych, ani nie jest do tego zobowiązany w myśl art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wątpliwość Wnioskodawczyni sprowadza się do ustalenia, czy choć oba źródła uzyskiwanego przez Nią przychodu to działy specjalne produkcji rolnej, to czy możliwe jest określenie przychodu z udziału w Nowej Spółce1 bądź Nowej Spółce2 jako opodatkowanego według zasad ogólnych, a odrębne określenie dochodu z prowadzonego Gospodarstwa na podstawie norm szacunkowych. W przekonaniu Wnioskodawczyni, przychód z udziału w Nowej Spółce1 bądź Nowej Spółce2 będzie ustalany na podstawie prowadzonych przez Nową Spółkę1 bądź Nową Spółkę2 ksiąg rachunkowych, według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody Wnioskodawczyni z udziału w Nowej Spółce1 bądź Nowej Spółce2 podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym z zastosowaniem skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy lub na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy, jeżeli dokona Ona wyboru opodatkowania podatkiem liniowym. Wnioskodawczyni podkreśla także, że w związku z tym, że podatnikiem podatku dochodowego jest Wnioskodawczyni, a nie Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2, fakt prowadzenia ksiąg rachunkowych przez Nową Spółkę1 bądź Nową Spółkę2 (dobrowolny lub obowiązkowy zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości) pozostaje bez wpływu na sposób ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przez Wnioskodawczynię z Gospodarstwa. Ksiąg nie będzie bowiem prowadzić Wnioskodawczyni, lecz transparentna dla celów podatku Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2. Wnioskodawczyni samodzielnie ustala dochód z Gospodarstwa kierując się przepisami, bez względu na to, czy na Nowej Spółce spoczywa obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, okoliczność, że Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 zamierza prowadzić księgi rachunkowe, nie wpływa na zasady ustalania dochodu z Gospodarstwa prowadzonego indywidualnie przez Wnioskodawczynię. W 2016 r. Wnioskodawczyni nie uzyskała przychodów w wysokości przekraczającej równowartość 2 000 000 euro, nie jest zatem zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2017 r. W rezultacie, będzie miała możliwość ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, pochodzących z Gospodarstwa jako odrębnej działalności, przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu. Wnioskodawczyni dodaje, że dochody przez Nią uzyskiwane w kolejnych latach z Gospodarstwa podlegać będą opodatkowaniu według norm szacunkowych jedynie wówczas, gdy nie przekroczy w 2017 r. i w następnych latach limitu przychodów, niezależnie od wysokości przychodu uzyskanego za pośrednictwem Nowej Spółki1 bądź Nowej Spółki2. Stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidulanych Organów podatkowych, w tym przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 maja 2016 r., Nr IPPB1/4511-211/16-2/KS, która nie dotyczy bezpośrednio sytuacji analogicznej do niniejszego zdarzenia przyszłego, to jednak Organ potwierdza w niej możliwość opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej pochodzących z udziału w spółce cywilnej i przychodów z własnego gospodarstwa na różnych zasadach: według norm szacunkowych i według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni podkreśla, że celem ustawodawcy przy wprowadzeniu możliwości rozliczania na podstawie norm szacunkowych było stworzenie uproszczonego modelu rozliczania działalności prowadzonych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Nie ma zatem uzasadnionych przesłanek w przepisach, do odebrania Wnioskodawczyni, która nie prowadzi ksiąg i nie jest do tego zobowiązana przepisami, możliwości określania dochodów z Gospodarstwa metodą uproszczoną, tj. przy zastosowaniu norm szacunkowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie istnieją przeciwwskazania formalnoprawne, aby prowadzone przez Nią działy specjalne produkcji rolnej w formie indywidualnego Gospodarstwa opodatkowane były na podstawie norm szacunkowych, podczas gdy przychody uzyskiwane z Nowej Spółki1 bądź Nowej Spółki2 - prowadzącej działy specjalne produkcji rolnej, były opodatkowane na zasadach przewidzianych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca nie wprowadził regulacji uniemożliwiającej stosowanie takiego sposobu ustalania podatku dochodowego przez osoby fizyczne. Nie jest więc uzasadnione nałożenie na podatnika obowiązku prowadzenia ksiąg i w efekcie zmuszanie go do rozliczania się na takich samych zasadach zarówno z przychodów z udziału w zysku Spółki, jak i z samodzielnie prowadzonej działalności. Ponadto, w takim przypadku także przepisy ustawy o rachunkowości nie nakładają na wspólników spółek osobowych obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych. Reasumując, w ocenie Wnioskodawczyni, będzie Ona miała możliwość opodatkowania dochodów z Gospodarstwa według norm szacunkowych, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późń. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Natomiast, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a wyżej cytowanej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Jednocześnie wskazać należy, że podatnicy mogą uzyskiwać przychody zarówno z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych samodzielnie, jak i za pośrednictwem osobowych spółek prawa handlowego oraz spółek cywilnych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Na mocy art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r., poz. 1047, z późn. zm.), przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1. spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego,
2. osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
   
   

Zatem przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro. Zauważyć przy tym należy, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, podmiotowość prawnobilansową, a zatem również obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych, o których mowa w tej ustawie, posiadają spółki jawne osób fizycznych lub spółki cywilne osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a nie wspólnicy tych spółek, co oznacza, że limit o którym mowa w tym przepisie, ustalany jest odrębnie dla każdej spółki.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów, a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Stosownie do treści art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zastosowany w tym przepisie termin „również” wskazuje, że ustawodawca uregulował w nim zasadniczo odmienną sytuację faktyczną niż ta, która podlega regulacji zawartej w art. 24a ust. 1 tej ustawy. O ile zatem art. 24a ust. 1 ww. ustawy dotyczy podatników wykonujących działalność gospodarczą, a więc uzyskujących przychody ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o tyle art. 24a ust. 2 ww. ustawy odnosi się do podatników uzyskujących przychody z innych źródeł przychodów – prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg (pkt 2).

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zmianę art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dodano ust. 2. W konsekwencji, zmieniono zasady opodatkowania podatników uzyskujących przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Ustawodawca ograniczył bowiem możliwość zastosowania norm szacunkowych dla ww. podatników w sytuacji, gdy wypełniona zostanie dyspozycja przepisu art. 15 ust. 1 lub ust. 2 tego artykułu.

Analiza art. 15 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że przepis art. 15 ust. 1 dotyczy tylko podatników, którzy wybrali możliwość prowadzenia ksiąg, z uwagi na okoliczność, że nie przekroczyli limitu przychodów określonego w ustawie o rachunkowości. W takim przypadku mają oni obowiązek zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w określonym terminie o zamiarze prowadzenia ksiąg. Natomiast przepis art. 15 ust. 2 ww. ustawy dotyczy podatników, którzy na podstawie ustawy o rachunkowości są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku nie występuje obowiązek zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność stanowiącą działy specjalne produkcji rolnej – uprawę kwiatów ozdobnych w ramach gospodarstwa ogrodniczego (dalej: Gospodarstwo). Jednocześnie, jest jednym ze wspólników w Spółce jawnej (dalej: Stara Spółka) również prowadzącej działalność stanowiącą działy specjalne produkcji rolnej. Wnioskodawczyni zamierza wystąpić ze Starej Spółki i przystąpić do nowo utworzonej spółki osobowej, która działać będzie w formie spółki jawnej lub komandytowej (dalej: Nowa Spółka1) bądź przekształcić Starą Spółkę w spółkę komandytową (dalej: Nowa Spółka2). Przedmiotem działalności Nowej Spółki1 bądź Nowej Spółki2 będzie również uprawa kwiatów ozdobnych, spełniająca kryteria do sklasyfikowania jej jako działu specjalnego produkcji rolnej. Aktualnie dochód z ww. działalności Wnioskodawczyni ustala przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw (zarówno z prowadzonego Gospodarstwa, jak i w ramach Starej Spółki). Wnioskodawczyni nie powiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ani nie osiągnęła w 2016 r. przychodów równych, bądź przekraczających 2 000 000 euro z prowadzonego indywidualnie gospodarstwa. Natomiast, Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 - funkcjonująca w formie spółki jawnej osób fizycznych, zamierza dobrowolnie prowadzić księgi rachunkowe. Jeżeli Nowa Spółka1 bądź Nowa Spółka2 zorganizowana będzie w formie spółki komandytowej obowiązkowo będzie prowadzić księgi rachunkowe.

Wskazać należy, że decydujące znaczenie w zakresie prawidłowego ustalenia zasad opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej – zarówno samodzielnie, jak i w ramach spółki – w przedmiotowej sprawie Nowej Spółki1 (spółka jawna lub komandytowa) lub Nowej Spółki2 (spółka komandytowa, wcześniej Stara Spółka - spółka jawna) ma określenie limitu przychodów zobowiązujące do prowadzenia ksiąg rachunkowych, o którym mowa art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy odsyła w tej kwestii do przepisów ustawy o rachunkowości). Podkreślić należy, że sam fakt prowadzenia przez Nową Spółkę1 lub Nową Spółkę2 ksiąg rachunkowych - dobrowolnie, czy też obowiązkowo, zgodnie z przepisami art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości – pozostanie bez wpływu na sposób ustalania dochodu z działów produkcji rolnej z indywidualnie prowadzonego przez Wnioskodawczynię działu specjalnego produkcji rolnej, bowiem obowiązkiem prowadzenia ksiąg rachunkowych, zgodnie z przepisami ww. ustawy, obciążony będzie konkretny podmiot - w niniejszej sprawie Nowa Spółka1 lub Nowa Spółka2, a nie wspólnik tejże Spółki. Zatem, jeżeli Wnioskodawczyni w ramach prowadzonego indywidualnie gospodarstwa nie powiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg dla potrzeb ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ani nie osiągnęła w 2016 r. przychodów równych, bądź przekraczających 2 000 000 euro, będzie miała możliwość ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, pochodzących z gospodarstwa jako odrębnej działalności, przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu, bez względu na to, czy na Nowej Spółce1 lub Nowej Spółce2 spoczywa obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie miała możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej samodzielnie działalności stanowiącej działy specjalne produkcji rolnej - uprawy kwiatów ozdobnych w ramach gospodarstwa ogrodniczego, zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według norm szacunkowych, mimo że Nowa Spółka1 lub Nowa Spółka2 (której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem) dobrowolnie lub obowiązkowo - będzie prowadzić księgi rachunkowe, zgodnie z art. 14 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.