Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.233.2017.2.AB
z 13 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 maja 2017 r. (data wpływu 30 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z 27 lipca 2017 r. (data wpływu 28 lipca 2017 r.) oraz pismem 10 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy lokali biurowych oraz boksu garażowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT dostawy lokali biurowych oraz boksu garażowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 27 lipca 2017 r. (data wpływu 28 lipca 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 lipca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.233.2017.1.AB oraz pismem z 10 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.233.2017.2.AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

I zwraca się z uprzejmą prośbą o potwierdzenie, że wydana interpretacja indywidualna z dnia 24.09.2009 r. jest nadal aktualna w zakresie zwolnienia z podatku VAT, sprzedaży własnościowego prawa do lokali biurowych. Wnioskodawca nadmienia, że opisana we wniosku z 16.02.2009 r. sytuacja się nie zmieniła, dalej jest Spółdzielnią Pracy i prowadzi działalność gospodarczą.

W 2010 r. Wnioskodawca sprzedał część powierzchni biurowej, a obecnie chce sprzedać 152,5 m² powierzchni j.w. oraz jeden garaż o powierzchni 15,6 m².

W uzupełnieniu z 27 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że jest Spółdzielnią Pracy zarejestrowaną w KRS jako I i prowadzi działalność gospodarczą na terenie kraju.

W roku 1994 Wnioskodawca dostał od Spółdzielni Mieszkaniowej przydział lokalu użytkowego w postaci całego piętra w ośmiopiętrowym budynku tj. pok. 301-323 o łącznej powierzchni 478,7 m²oraz 2 boksy garażowo-magazynowe o pow. 31,3 m² na warunkach własnościowego prawa do lokalu w budynku przy ul. S, z przeznaczeniem na prowadzenie statutowej działalności gospodarczej.

Z przyznanym prawem związany jest wkład budowlany. Od spółdzielczego własnościowego prawa do lokali Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych wg stawki 2,5% w skali roku. W związku z użytkowaniem lokali z przeznaczeniem na działalność gospodarczą ponosi koszty użytkowania w postaci opłaty eksploatacyjnej naliczanej przez Spółdzielnię Mieszkaniową. Spółdzielnia przeprowadziła modernizację budynku (centralne ogrzewanie, docieplenie, wymiana okien), na którą to modernizację zaciągnęła kredyt.

W związku z powyższym spłata kredytu przypadająca na zajmowaną przez I powierzchnię, została pokryta poprzez opłaty eksploatacyjne od m-ca czerwca 2002 do września 2006 r.

Opłaty eksploatacyjne Wnioskodawca reguluje na podstawie faktur VAT wystawionych przez Spółdzielnię. Z faktur wystawionych przez Spółdzielnię odliczany jest podatek VAT.

W 2010 r. Wnioskodawca sprzedał lokale biurowe od nr 301 do 314 oraz 322 i 323 o łącznej powierzchni 290,8 m² i zapłacił podatek dochodowy od osób prawnych do Urzędu Skarbowego.

W dniu 26.05.2017 odbyło się Walne Zgromadzenie, na którym podjęto decyzję o sprzedaży lokali biurowych o łącznej powierzchni 152,5 m² (pokoje 316 do 321) oraz boks garażowy o powierzchni 15,65 m².

Wnioskodawca oświadcza, że powyższe lokale biurowe znajdujące się na III piętrze budynku oraz boks garażowy w przyziemiu budynku przy ul. S, nie były modernizowane i z tego tytułu Spółdzielnia nie poniosła kosztów. Wnioskodawca wnioskuje o zwolnienie podatku VAT z tyt. sprzedaży lokali biurowych zgodnie z wcześniej wydaną Interpretacją Indywidualną z 24 kwietnia 2009 r. znak: IBPP3/443-151/09/AB przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oraz boksu garażowego o powierzchni 15,65 m².

Wnioskodawca w uzupełnieniu z 10 sierpnia 2017 r. wskazał, że:

Ad. 1.

Przy nabyciu lokali biurowych pokoje nr 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boksu garażowego, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W/w lokale oraz boks garażowy Wnioskodawca dostał od Spółdzielni jako przydział lokali użytkowych na warunkach własnościowego prawa do lokalu w budynku przy ul. S z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej z przyznanym przydziałem (prawem) związany jest wkład budowlany.

Ad. 2.

I jako osoba prawna zarejestrowana w Sądzie nr R z chwilą rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. 1.01.1991 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego spisanego dnia 31.12.1990 r. z Likwidatorem (w likwidacji) i Umowy spisanej 15.12.1990 r. zajęła pokoje 316, 317, 318, 319, 320, 321 i boks garażowy oraz zawarła umowy najmu i opłacała czynsz z tego tytułu.

W oparciu o Uchwałę Walnego Zgromadzenia z dnia 1.06.1994 r. rozdysponującą majątek likwidowanego Związku Spółdzielni oraz umowy z dnia 10.06.1994 r. zawartej pomiędzy Likwidatorem, która przejęła nieodpłatnie na własność budynek wybudowany w latach 1982/83 przy ul. S, przyznane zostało Wnioskodawcy własnościowe prawo do lokali użytkowych 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boksu garażowego w zamian za przejęcie przez Spółdzielnię zobowiązań Związku Spółdzielni.

Po złożeniu wniosku o przyjęcie w poczet Członków Spółdzielni i wpłacenie wpisowego i udziałów członkowskich w dniu 14.10.1994 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa wydała Wnioskodawcy przydział nr 5/94 przydzielający I między innymi lokale użytkowe 316, 317, 318, 319, 320, 321 na warunkach własnościowego prawa do lokalu w budynku przy ul. S z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. W przydziale zaznaczono ze z przyznanym prawem związany jest wkład budowlany. Dla boksu garażowego wydany został Wnioskodawcy przydział 6/94 dnia 14.10.1994 - przydział lokalu użytkowego na warunkach własnościowego prawa do lokalu w budynku z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Z przyznanym prawem związany jest wkład budowlany.

Ad. 3.

Lokale nr 316, 317, 318, 319, 320, 321 i boks garażowy były przedmiotem najmu przez Spółdzielnię od daty podjęcia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej tj. 1.01.1991 r. od Związku Spółdzielni w likwidacji do daty otrzymania praw własności. Pokoje 316, 317, 318, 319, 320, 321 i boks garażowy były tylko użytkowane przez Wnioskodawcę, nigdy nie były podnajmowane.

Ad. 4.

I nie ponosiła wydatków na ulepszenie pokoi 316, 317, 318, 319, 320, 321 i boksu garażowego w rozumieniu Ustawy o podatku dochodowym, będących przedmiotem sprzedaży. Przy nabyciu w/w lokali i garażu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 5.

Przeznaczone do sprzedaży lokale 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boks garażowy nie były ulepszane stąd nie były wykorzystywane przez Spółdzielnię do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ad. 6.

Wszystkie lokale użytkowe przeznaczone do sprzedaży tj. 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boks garażowy były wykorzystywane tylko przez I na działalność gospodarczą, która jest opodatkowana podatkiem VAT 23%. Działalność Wnioskodawcy z tytułu prowadzenia zastępstwa inwestorskiego i nadzoru inwestorskiego me jest zwolniona z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przeformułowane w piśmie z 10 sierpnia 2017 r.):

Czy sprzedaż lokali biurowych oraz boksu garażowego podlega zwolnieniu z podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (przeformułowane w piśmie z 10 sierpnia 2017 r.).

W świetle obowiązujących przepisów sprzedając lokale biurowe oraz garaż można zastosować „stawkę VAT zwolnioną”. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy VAT lokale oraz garaż spełniają warunki do zwolnienia, tzn. dostawa lokali oraz garażu będzie odbywać się po ich pierwszym zasiedleniu i po upływie okresu dłuższego niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Spełniony jest również warunek zawarty w art. 2 pkt 14 ustawy VAT dotyczący pierwszego zasiedlenia - czyli oddania do użytkowania lokali w budynku I.

Wszystkie lokale tj. 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boks garażowy, które są przeznaczone do sprzedaży opisane w niniejszym wniosku Wnioskodawca otrzymał na podstawie przydziałów nr 5/94 (lokale biurowe) i nr 6/94 (boksy garażowe), w postaci własnościowego prawa do lokalu w budynku przy ul. S w 1994 r. z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej.

Przy nabyciu w/w lokali i garażu me przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Nie wykonywaliśmy w tych lokalach oraz boksie garażowym żadnej modernizacji oraz ulepszeń, których wydatki stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej. Podsumowując Wnioskodawca uważa, że sprzedaż lokali biurowych jak również boksu garażowego jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystania ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać 6 lokali biurowych i boks garażowy. Przy nabiciu 6 lokali biurowych budynków oraz boksu garażowego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. 6 lokali biurowych oraz boks garażowy zajęte zostały przez Wnioskodawcę od 1 stycznia 1991 r. Wnioskodawca nie posinili wydatków na ulepszenie przedmiotowych 6 pokoi oraz boksu garażowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa 6 lokali biurowych nr 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boksu garażowego nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż lokale biurowe oraz boks garażowy zostały oddane do użytkowania 1 stycznia 1991 r. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie 6 lokali biurowych oraz boksu garażowego. Tym samym spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie wszystkich opisanych budynków na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. 6 lokali mieszkalnych oraz boksu garażowego minął okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa 6 lokali mieszkalnych nr 316, 317, 318, 319, 320, 321 oraz boksu garażowego będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.