Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.223.2017.1.AW
z 10 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 28 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy na potrzeby rozliczeń CIT, kwota prerabatu przekazana przez Wnioskodawcę kontrahentowi z góry, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na potrzeby rozliczeń CIT, kwota prerabatu przekazana przez Wnioskodawcę kontrahentowi z góry, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jest podmiotem (polskim rezydentem podatkowym) podlegającym opodatkowaniu CIT. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest kompleksowa produkcja i dystrybucja środków smarnych.

W celu sprostania wymaganiom coraz bardziej konkurencyjnego rynku i zaspokajania bieżących potrzeb biznesowych, Wnioskodawca planuje wprowadzić nowy system premii dla kontrahentów, nabywających jego produkty. Zawierane przez Wnioskodawcę umowy przewidywać będą wypłatę kontrahentowi z góry określonej sumy pieniężnej. Kwota ta stanowić będzie tzw. „prerabat” – tj. wypłatę środków na poczet premii pieniężnej, należnej kontrahentowi po dokonaniu w poszczególnych okresach rozliczeniowych zakupu określonego wolumenu określonych asortymentowo produktów Spółki, na warunkach wynikających szczegółowo z postanowień zawieranych umów z kontrahentami.

Umowy będą przewidywały kwoty premii pieniężnych przysługujących kontrahentom z tytułu osiągnięcia określonego wolumenu zakupowego w danym okresie rozliczeniowym.

Umowy zawierane będą na kilka lat, a okres ich obowiązywania dzielony będzie na roczne okresy rozliczeniowe.

Kwota wypłacanego prerabatu będzie odpowiadała planowanej łącznej kwocie premii przysługujących kontrahentom za wszystkie okresy rozliczeniowe.

Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego, Spółka przewiduje trzy możliwe do wystąpienia scenariusze:

• Kontrahent dokona w danym okresie rozliczeniowym zakupu określonego asortymentowo wolumenu produktów Spółki – wówczas przewidziana w umowie premia pieniężna za dany okres rozliczeniowy będzie mu przyznana, a część kwoty wypłaconego prerabatu, odpowiadająca wysokości premii należnej za ten okres rozliczeniowy nie będzie podlegać zwrotowi do Wnioskodawcy i zostanie zatrzymana przez kontrahenta, jako należna mu premia pieniężna.
• Kontrahent dokona w danym okresie rozliczeniowym nabycia produktów Wnioskodawcy na poziomie poniżej ustalonego procentowo planowanego wolumenu zakupowego (np. poniżej 80%) – wówczas przewidziana w umowie premia pieniężna za dany okres rozliczeniowy nie będzie mu przyznana, kontrahent zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy części kwoty prerabatu, odpowiadającej wartości premii ustalonej kontrahentowi za dany okres rozliczeniowy.
• Kontrahent dokona w danym okresie rozliczeniowym nabycia produktów Spółki na poziomie poniżej ustalonego wolumenu zakupowego, lecz na poziomie, co najmniej np. 80% planowanych zakupów w danych okresie rozliczeniowym – wówczas przewidziana w umowie premia pieniężna za dany okres rozliczeniowy nie będzie mu przyznana, ale kwota prerabatu ustalona na dany okres rozliczeniowy nie będzie podlegała automatycznemu zwrotowi, lecz będzie zwrócona przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy po zakończeniu ostatniego okresu rozliczeniowego, o ile nie zostanie zaliczona na poczet dodatkowej premii pieniężnej, która może potencjalnie przysługiwać kontrahentowi po zakończeniu ostatniego okresu rozliczeniowego.
  
  

Dodatkowa premia pieniężna wypłacana będzie na zasadach następujących:

• Na koniec ostatniego okresu rozliczeniowego, Wnioskodawca dokona weryfikacji realizacji planu zakupowego ze wszystkich okresów rozliczeniowych.
• W przypadku, gdy suma zakupionych przez kontrahenta wolumenów produktów ze wszystkich okresów rozliczeniowych, będzie co najmniej równa sumie planowanych wolumenów zakupowych ze wszystkich okresów rozliczeniowych ustalonych w dniu zawarcia umowy, Wnioskodawca przyzna kontrahentowi dodatkową premię pieniężną, w wysokości nieprzyznanych premii pieniężnych w okresach rozliczeniowych, w których procent realizacji planu zakupowego przez kontrahenta mieścił się w ustalonym przedziale np. 80-100% wolumenu zakupowego w danym okresie rozliczeniowym.
  
  

Wnioskodawca podkreślił, że na cele rozliczeń CIT, w trakcie obowiązywania umów, w okresach przed przyznaniem kontrahentom premii pieniężnych za dany okres rozliczeniowy lub dodatkowej premii po zakończeniu ostatniego okresu rozliczeniowego, będzie rozpoznawał przychód z tytułu sprzedaży produktów w pełnej wysokości (tj. w wysokości wynikającej z pierwotnego cennika, według wartości wystawianych kontrahentom faktur, bez dokonania pomniejszenia tej ceny o potencjalne premie pieniężne i premię dodatkową). W przypadku wystąpienia przesłanek do udzielenia premii pieniężnej (tj. realizacji zakupów przez kontrahenta na ustalonym poziomie) za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca wystawi fakturę korygującą na wartość odpowiadającą wysokości prerabatu na dany okres rozliczeniowy. Taki sam sposób będzie obowiązywał przy ewentualnym wystąpieniu dodatkowej premii pieniężnej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku numerem 1):

Czy na potrzeby rozliczeń CIT, kwota prerabatu przekazana przez Wnioskodawcę kontrahentowi z góry, będzie stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby rozliczeń CIT, kwota prerabatu przekazana przez Wnioskodawcę kontrahentowi z góry, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z ugruntowaną praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych, by dany wydatek został zakwalifikowany jako koszt uzyskania przychodu, spełniać musi następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
• został właściwie udokumentowany;
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy wydatek związany z przekazaniem kontrahentom kwoty prerabatu, w momencie wypłaty nie będzie poniesiony definitywnie. Jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, w razie niespełnienia przez kontrahenta zobowiązania nabycia określonego wolumenu produktów Wnioskodawcy kwota prerabatu ulegnie zwrotowi. W przypadku skrajnym, zakładającym, iż kontrahent nie spełni tego zobowiązania w żadnym okresie rozliczeniowym, kwota prerabatu zostanie zwrócona Wnioskodawcy w całości. Nie sposób zatem przyznać opisywanemu wydatkowi cechy definitywności – co wyłącza go spod pojęcia kosztów uzyskania przychodu.

Dlatego, w ocenie Wnioskodawcy, kwota prerabatu przekazana przez Wnioskodawcę kontrahentom z góry, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu na cele podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ustawy), pod warunkiem, że wykaże istnienie związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, czyli:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
• został właściwie udokumentowany;
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje wprowadzić nowy system premii dla kontrahentów, nabywających jego produkty. Zawierane przez Wnioskodawcę umowy przewidywać będą wypłatę kontrahentowi z góry określonej sumy pieniężnej. Kwota ta stanowić będzie tzw. „prerabat” – tj. wypłatę środków na poczet premii pieniężnej, należnej kontrahentowi po dokonaniu w poszczególnych okresach rozliczeniowych zakupu określonego wolumenu określonych asortymentowo produktów Spółki, na warunkach wynikających szczegółowo z postanowień zawieranych umów z kontrahentami.

Umowy będą przewidywały kwoty premii pieniężnych przysługujących kontrahentom z tytułu osiągnięcia określonego wolumenu zakupowego w danym okresie rozliczeniowym.

Umowy zawierane będą na kilka lat, a okres ich obowiązywania dzielony będzie na roczne okresy rozliczeniowe.

Kwota wypłacanego prerabatu będzie odpowiadała planowanej łącznej kwocie premii przysługujących kontrahentom za wszystkie okresy rozliczeniowe.

Jeżeli kontrahent dokona w danym okresie rozliczeniowym zakupu określonego asortymentowo wolumenu produktów Spółki – wówczas przewidziana w umowie premia pieniężna za dany okres rozliczeniowy będzie mu przyznana, a część kwoty wypłaconego prerabatu, odpowiadająca wysokości premii należnej za ten okres rozliczeniowy nie będzie podlegać zwrotowi do Wnioskodawcy i zostanie zatrzymana przez kontrahenta, jako należna mu premia pieniężna. Jeżeli kontrahent dokona w danym okresie rozliczeniowym nabycia produktów Wnioskodawcy na poziomie poniżej ustalonego procentowo planowanego wolumenu zakupowego (np. poniżej 80%) – wówczas przewidziana w umowie premia pieniężna za dany okres rozliczeniowy nie będzie mu przyznana, kontrahent zobowiązany będzie do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy części kwoty prerabatu, odpowiadającej wartości premii ustalonej kontrahentowi za dany okres rozliczeniowy. Jeżeli natomiast kontrahent dokona w danym okresie rozliczeniowym nabycia produktów Spółki na poziomie poniżej ustalonego wolumenu zakupowego, lecz na poziomie, co najmniej np. 80% planowanych zakupów w danych okresie rozliczeniowym – wówczas przewidziana w umowie premia pieniężna za dany okres rozliczeniowy nie będzie mu przyznana, ale kwota prerabatu ustalona na dany okres rozliczeniowy nie będzie podlegała automatycznemu zwrotowi, lecz będzie zwrócona przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy po zakończeniu ostatniego okresu rozliczeniowego, o ile nie zostanie zaliczona na poczet dodatkowej premii pieniężnej, która może potencjalnie przysługiwać kontrahentowi po zakończeniu ostatniego okresu rozliczeniowego.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych prawodawca nie zdefiniował pojęcia „bonifikata” i „skonto”, a także „rabat”, chociaż jest to wyrażenie często używane w obrocie gospodarczym. Posługując się zatem definicjami słownika języka polskiego, można stwierdzić, że:

1. bonifikata – to zmniejszenie ceny towaru bądź usługi, także jako forma odszkodowania za poniesioną stratę;
2. skonto – to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową lub ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką przed ustalonym terminem;
3. rabat – to obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota.
   
   

Przedrostek „pre-” wskazuje na początkową fazę bądź wcześniejsze wystąpienie czegoś (vide: sjp.pwn.pl). „Prerabat” jest zatem rabatem udzielonym „z góry”, przed wystąpieniem zdarzeń uprawniających do jego zastosowania.

Efekt przyznania rabatu (także „prerabatu”) w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji, w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość.

Jak wynika z powyższego, pojęcie rabatu (bonifikaty) odnosi się do określenia obniżki ceny sprzedawanego produktu lub świadczonej usługi. W praktyce udzielenie rabatu (bonifikaty) polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Ponadto prerabat wypłacany i rozliczany w sposób wskazany we wniosku nie jest wydatkiem o charakterze definitywnym, gdyż w określonych warunkach podlegał będzie zwrotowi. Nie będzie zatem spełniony jeden z koniecznych elementów, których wystąpienie jest niezbędne, aby poniesiony wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu.

Wobec powyższego udzielany przez Wnioskodawcę prerabat nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 2 i 3 zostaną/zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.