Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.226.2017.2.MPŁ
z 6 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu przejętego w ramach aportu przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu przejętego w ramach aportu przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono dnia 29 września 2017 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pani M. B.

• Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:

Pan H. B.;

Pan O. B..

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (dalej również: Obdarowana) jest osobą fizyczną, która w najbliższym czasie stanie się wspólnikiem spółki osobowej (komandytowej) (dalej: Spółka), do której zostanie wniesiony aport w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej z wyłączeniem nieruchomości, kredytów związanych z tymi nieruchomościami. Dodatkowo Wnioskodawczyni rozważa wyłączenie znaków towarowych z substratu przedsiębiorstwa (dalej: przedsiębiorstwo).

W skład wniesionego przedsiębiorstwa będzie wchodzić szereg składników majątkowych, w szczególności środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, wierzytelności oraz inne aktywa majątkowe (dalej: „Przedsiębiorstwo”).

W skład przedsiębiorstwa będą wchodziły także otrzymane kredyty, które po otrzymaniu przez spółkę aportu, będą spłacane wraz z odsetkami przez Spółkę. Kredyty zostały zaciągnięte na potrzeby działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, które zostanie wniesione aportem.

Przedmiotem darowizny będą także leasingi, dzięki którym Wnioskodawczyni finansowała zakup maszyn i urządzeń (przedmiotów aportu).

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że umowa leasingu spełnia warunki o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyniku cesji umowy dojdzie jedynie do zastąpienia jednej strony umowy przez inny podmiot, natomiast pozostałe postanowienia umowy nie ulegną zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1).

Czy w świetle art. 8 ust. 1 i 2 w zw. z art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni rozliczając przychody i koszty z tytułu uczestnictwa w Spółce będzie miała prawo do uznania za koszty uzyskania przychodu odsetki od kredytu wniesionego do spółki w drodze aportu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z otrzymaniem w formie aportu przedsiębiorstwa Spółka wejdzie w prawa i obowiązki podatkowe wynikające z umowy kredytowej, zawartej przez wnoszącego aport. A zatem, po stronie Spółki (a tym samym wspólników spółki, z uwzględnieniem udziału w zyskach i stratach Spółki, ze względu na transparentność podatkową Spółki) będzie istniała możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu otrzymanego w ramach aportu przedsiębiorstwa, które zostały naliczone po otrzymaniu przez nią przedmiotu aportu.

Tym samym przedmiotowe odsetki będą stanowiły koszt uzyskania przychodów bowiem nie ma podstaw prawnych do odmówienia Spółce możliwości uznania wydatków ponoszonych na spłatę ww. odsetek za koszt uzyskania przychodów ze względu na brak sukcesji podatkowej, gdyż taka kwalifikacja ponoszonych wydatków byłaby niezgodna z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z regulacją art. 22 ust. 1 Ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jeżeli więc określony wydatek został poniesiony w celu:

• osiągnięcia przychodów lub,
• zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz,
• nie został wymieniony w art. 23 ustawy PIT.

Należy wskazać, iż do uznania danego wydatku za koszt podatkowy wystarczające jest jego „celowe” poniesienie, a więc nie jest koniecznym, aby poniesienie tego wydatku w istocie powodowało osiągnięcie przychodu. Wystarczy bowiem, że dany wydatek został poniesiony „w celu” osiągnięcia przychodu w przyszłości, zaś podatnik mógł zasadnie oczekiwać, iż w związku z poniesieniem tego wydatku w przyszłości uzyska przychód. Związek przyczynowo skutkowy, jaki musi zachodzić pomiędzy poniesieniem danego wydatku, a osiągnięciem bądź choćby możliwością osiągnięcia przychodu w przyszłości lub zachowaniem albo zabezpieczeniem istniejącego źródła przychodów może mieć zarówno bezpośredni, jak i pośredni charakter. Istotą ekonomiczną odsetek od przejętego kredytu jest wynagrodzenie za korzystanie z kapitału banku, pozostawionego de facto do dyspozycji Spółki w ramach otrzymanego aportu. Z dniem otrzymania przedmiotu aportu własność oraz posiadanie przedsiębiorstwa przechodzą na Spółkę a więc koszty generowane przez przedsiębiorstwo będące przedmiotem aportu dotyczyć będą przychodów Spółki. Dotyczy to również przedmiotowych odsetek. Od dnia otrzymania aportu środki kredytowe oraz dług kredytowy z przejętego kredytu przechodzą na Spółkę i to ona korzysta z kapitału banku dla celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz uzyskiwanych przychodów. Odsetki są ustalane za poszczególne miesiące kalendarzowe korzystania z kapitału banku, stanowią więc koszt bieżący za korzystanie z niego.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, należy uznać, iż odsetki te stanowią koszt pośredni działalności (tj. pozostają w pośrednim związku przyczynowo skutkowym z bieżącą działalnością spółki) i tym samym również jej koszt podatkowy zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy stwierdzić, iż podatkowej potrącalności odsetek od kredytu przejętego w ramach aportu przedsiębiorstwa nie ogranicza także przepis art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierający katalog wyłączeń z kosztów podatkowych. Na szczególne podkreślenie zasługuje brzmienie przepisu art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stwierdza, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Z literalnego brzmienia powyższej regulacji wynika więc, że zapłacone odsetki od kredytu co do zasady są kosztem podatkowym, oczywiście o ile spełniają pozostałe wymogi z art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Jeżeli więc Spółka uzyskała kredyt bankowy, który został zaciągnięty w celu osiągnięcia przychodów i który służy jej bieżącej działalności (co spełnia wymogi art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to w braku odpowiednich wyłączeń w art. 23 ww. ustawy, zapłacone odsetki od tego kredytu będą dla Spółki (a tym samym dla Wnioskodawczyni, z uwzględnieniem proporcji udziału w zyskach i stratach Spółki) kosztem uzyskania przychodu.

Fakt, iż Spółka uzyskała środki kredytowe w ramach otrzymanego w drodze aportu przedsiębiorstwa nie ma na gruncie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych żadnego wpływu na kwalifikację prawną zapłaconych przez Spółkę odsetek od przedmiotowego kredytu jako kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje poparcie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego oraz orzecznictwie sądów administracyjnych.

Wnioskodawczyni uważa, iż rozliczając przychody i koszty zgodnie z postanowieniami art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może uznać odsetki od kredytu otrzymanego w drodze aportu do Spółki przedsiębiorstwa, naliczone od dnia otrzymania przedmiotu aportu i zapłacone przez Spółkę za koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. 2016 poz. 2032 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.