Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.118.2017.2.BB
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2017 r. (data wpływu – 22 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 12 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych działu spadku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych działu spadku.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 04 września 2017 r., znak: 0111-KDIB4.4015.118.2017.1.BB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 12 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 10 listopada 2015 roku zmarł syn Wnioskodawcy. W chwil śmierci syn był w związku małżeńskim. Dnia 9 maja 2016 roku Wnioskodawca i jego żona w Kancelarii Notarialnej oświadczyli, że spadek po zmarłym synu przyjmują z dobrodziejstwem inwentarza jako spadkobiercy ustawowi.

Dnia 13 maja 2016 roku Wnioskodawca wspólnie z żoną jak również żoną zmarłego syna „spisali” akt poświadczenia dziedziczenia.

Dnia 12 września 2016 roku Wnioskodawca razem z żoną złożyli za pośrednictwem systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów, zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2 do Drugiego Urzędu Skarbowego w C. po czym zostali poinformowani, że właściwym urzędem skarbowym w tym przypadku jest Pierwszy Urząd Skarbowy w K.

Tam też złożyli korektę zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych wysyłając druki listem poleconym 18 października 2016 roku.

Dnia 27 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy postanowił dokonać podziału zgodnie z wnioskiem spadkobierców ustawowych tj. żony zmarłego, żony Wnioskodawcy i Wnioskodawcy.

Po uprawomocnieniu się wyroku i wydaniu składników majątkowych dokonany został również przelew w wysokości 30 000 zł na rzecz Wnioskodawcy i jego żony tytułem dopłaty do spadku.

W związku z powyższym opisem – po przeformułowaniu – zadano następujące pytanie:

Czy w związku z postanowieniem Sądu Rejonowego w sprawie działu spadku po zmarłym synu na Wnioskodawcy ciążą dodatkowe zobowiązania podatkowe?

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na bliskie pokrewieństwo (zmarły spadkodawca był synem Wnioskodawcy) jest on zwolniony z podatku od spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Przepisy ww. ustawy nie definiują pojęć: spadek czy dział spadku, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

W myśl przepisu art. 922 § 1 ww. ustawy, przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy. Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 cyt. ustawy).

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Na podstawie art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. § 2 wskazuje, iż umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.

Dział spadku jest zatem instytucją odrębną od dziedziczenia (nabycia spadku), który mogą ale nie muszą dokonać spadkobiercy po nabyciu spadku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu tym podatkiem podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw znajdujących się lub wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułów wymienionych enumeratywnie w tym przepisie.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Tym samym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych z innych tytułów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z treści wniosku wynika, że 10 listopada 2015 roku zmarł syn Wnioskodawcy. W chwil śmierci syn był w związku małżeńskim. Dnia 9 maja 2016 roku Wnioskodawca i jego żona w Kancelarii Notarialnej oświadczyli, że spadek po zmarłym synu przyjmują z dobrodziejstwem inwentarza, jako spadkobiercy ustawowi.

Wnioskodawca wspólnie z żoną jak również żoną zmarłego syna nabyli spadek na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. Następnie Wnioskodawca razem z żoną złożyli zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z2.

Dnia 27 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy dokonał podziału spadku zgodnie z wnioskiem spadkobierców ustawowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż dział spadku, jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. A zatem dział spadku opisany we wniosku nie powoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Tym samym w związku z dokonanym działem spadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ze względu na bliskie pokrewieństwo jest on zwolniony z podatku. Z przedstawionym stanowiskiem nie można się zgodzić. Aby bowiem dane nabycie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania musi podlegać regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Opisany we wniosku dział spadku nie podlega w ogóle ustawie o podatku od spadków i darowizn, a zatem nie może korzystać ze zwolnienia.

Z tych też względów Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Niemniej Organ jeszcze raz podkreśla, iż dokonany dział spadku nie wywołuje skutków w podatku od spadków i darowizn.

Końcowo wskazać należy, iż zgodnie ze złożonym wnioskiem przedmiot interpretacji dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych działu spadku. W niniejszej interpretacji Organ nie rozstrzyga zatem o ewentualnych skutkach podatkowych jakie w związku z działem spadku mogą wystąpić na gruncie innych ustaw podatkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.