Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.120.2017.1.AW
z 29 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2017 r. (data wpływu 16 maja 2017 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Małżonkowie pozostający we wspólności majątkowej nabyli nieruchomość zabudowaną wielomieszkaniowym murowanym budynkiem mieszkalnym, w którym znajduje się 10 lokali mieszkalnych oraz 2 lokale użytkowe. Lokale nie są formalnie wydzielone. Nabycie nastąpiło od osoby fizycznej w czasie, gdy nie funkcjonował podatek VAT (luty 1993 r.).

Nieruchomość została ujęta w ewidencji majątku trwałego używanego do prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni działalności gospodarczej w zakresie najmu lokali mieszkalnych i użytkowych znajdujących się w opisywanej nieruchomości. W zakresie prowadzonej działalności mąż Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku VAT. W nieruchomości nie były przeprowadzone wydatki na jej ulepszenie przekraczające 30% ceny zakupu nieruchomości, w szczególności podczas ostatnich 5 lat. Nieruchomość, z wyłączeniem części używanej dla własnych celów mieszkaniowych małżonków, była ujęta w ewidencji majątku trwałego prowadzonej działalności i podlegała amortyzacji. Małżonkowie podjęli decyzję o przeznaczeniu na sprzedaż nieruchomości zabudowanej wielomieszkaniowym murowanym budynkiem mieszkalnym, w którym znajduje się 10 lokali mieszkalnych oraz 2 lokale użytkowe jako całości, w stanie w jakim została nabyta zgodnie z aktem notarialnym. Część mieszkalna, która używana jest do własnych celów mieszkaniowych wchodzi w skład całego obiektu i ta całość będzie sprzedana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży opisanej nieruchomości małżonkowie podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, iż transakcja sprzedaży nieruchomości nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych z tytułu upływu pięciu lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Do wyłączenia z przychodów działalności gospodarczej znajdzie zastosowanie przepis art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedawany budynek zakupiony został jako budynek mieszkalny, zatem jako cała nieruchomość podlega wyłączeniu z przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy, odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza;
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia ww. nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 wskazanej ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W odniesieniu do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że stosownie do treści art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 wyżej wskazanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego we wskazanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c) ustawy spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w 1993 r. nabyła wraz z małżonkiem (do małżeńskiej wspólności majątkowej) nieruchomość zabudowaną wielomieszkaniowym murowanym budynkiem mieszkalnym. Przedmiotowy budynek składa się z 10 lokali mieszkalnych oraz 2 lokali użytkowych. Lokale nie są formalnie wydzielone. Część nieruchomości przeznaczono na własne potrzeby mieszkaniowe. Nieruchomość, z wyłączeniem powyższej części, ujęta była w ewidencji majątku trwałego prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni działalności gospodarczej (w zakresie najmu wskazanych lokali) i podlegała amortyzacji. Małżonkowie w najbliższym czasie planują dokonać odpłatnego zbycia wskazanej nieruchomości w całości.

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz przedstawione w sprawie zdarzenie, stwierdzić należy, iż opisana we wniosku nieruchomość (zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym poszczególne lokale nie zostały wyodrębnione) nie mieści się w katalogu składników majątku ujętym w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na treść art. 14 ust. 2c omawianej ustawy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej. Przedmiotową transakcję należy zatem zakwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, jeżeli przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość stanowiąca (w istocie) budynek mieszkalny, wówczas odpłatne zbycie (w zakreślonych niniejszym wnioskiem okolicznościach) nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Sprzedaż opisanej nieruchomości (w całości) podlega pod regulację z zakresu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści wskazanego artykułu bieg określonego w nim pięcioletniego terminu rozpoczyna się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa własności nieruchomości. Wnioskodawczyni wskazała, iż nabycia dokonano w 1993 roku. Z powyższych względów planowane odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego (z uwagi na upływ wskazanego w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy terminu). Stanowisko Wnioskodawczyni należało zatem uznać za prawidłowe.

Tutejszy organ informacyjnie wskazuje, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonano wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku w kontekście sformułowanego pytania, tzn. dokonano interpretacji przepisów prawa podatkowego w oparciu o wynikający z zapytania Wnioskodawczyni zakres żądania, tj. rozstrzygnięcie, czy na tle przedmiotowego zdarzenia zachodzą przesłanki warunkujące zakwalifikowanie uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przychodu do źródła wskazanego w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Interpretacja nie dotyczy ustalenia, czy budynek, o którym mowa we wniosku stanowi w istocie budynek mieszkalny w świetle przepisów odrębnych, nie będących przepisami podatkowymi. W tym względzie oparto się na stanowisku Wnioskodawczyni.

Zaznaczyć również należy, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych dla małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.