Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-735/15/MW
z 11 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 października 2015 r. (data wpływu do BKIP 3 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w związku z planowanym, dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w związku z planowanym, dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”), jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Udziałowcem większościowym Wnioskodawcy jest Spółka Komandytowo-Akcyjna (dalej: „SKA”), która posiada 93,83% udziałów, pozostałe 6,17% udziałów posiada B. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka B”) - zwane dalej łącznie i osobno: „Udziałowcami”. Podobnie jak Spółka, jej udziałowcy są podmiotami z siedzibą na terytorium Polski, podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem w spółce SKA i jedynym udziałowcem w S. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka S”), która jest komplementariuszem w tej spółce.

W przyszłości rozważane jest dokonanie umorzenia udziałów posiadanych przez SKA w kapitale Wnioskodawcy. Przedmiotowe umorzenie miałoby zostać dokonane w trybie umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.; dalej: „KSH”), na co Udziałowcy wyrażą zgodę.

Na skutek ww. umorzenia udziałów, SKA utraciłaby status wspólnika Wnioskodawcy. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy stałaby się Spółka B. Zamierzone przez Wnioskodawcę działania mają na celu uproszczenie struktury udziałowej w grupie (restrukturyzacja kapitałowa). W rezultacie, SKA będzie spółką zależną od Wnioskodawcy, a Wnioskodawca spółką zależną od Spółki B, bez istnienia wzajemnych powiązań pomiędzy poszczególnymi spółkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym, dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych bez wynagrodzenia, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku rozważanego umorzenia udziałów własnych bez wynagrodzenia, po stronie Spółki nie powstanie jakikolwiek przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Na gruncie prawa handlowego umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tzn. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym, wynikających z udziałów.

Zasady umarzania udziałów zawarte są w art. 199 § 1-7 KSH. Umorzenie może być przeprowadzone za zgodą wspólnika, w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Jednocześnie zgodnie z art. 199 § 3 KSH za zgodą wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. W takim wypadku następuje nieodpłatne nabycie udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia. Dodatkowo, zgodnie z art. 199 § 6 KSH, umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.; dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest, co do zasady, dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, przy czym w określonych ustawą przypadkach, przedmiotem opodatkowania jest przychód (art. 21 i art. 22 updop).

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów; różnica jest stratą.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny skutków podatkowych będących następstwem umorzenia przez Spółkę udziałów własnych bez wynagrodzenia, istotne jest, że wśród określonych w przepisach updop zdarzeń powodujących powstanie przychodu, sytuacja taka nie została wprost wskazana.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że updop nie zawiera generalnej definicji przychodu podatkowego. Art. 12 ust. 1 updop stanowi w tym zakresie jedynie przykładowy katalog przysporzeń zaliczanych do kategorii przychodów. Zgodnie z brzmieniem przywołanego przepisu, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 updop, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

Koncepcja przychodu podatkowego została jednak wypracowana w orzecznictwie sądowym i w doktrynie. W judykaturze powszechnie akceptowany jest pogląd, że „przychodem podatkowym może być tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny), a przez to prawnie uchwytny” (zob. wyrok NSA z 19 października 2010 r., sygn. II FSK 1047/09; wyroku NSA z 27 listopada 2003 r., sygn. III SA 3382/02).

W ocenie Wnioskodawcy określenie, czy dane zdarzenie jest uznawane za przychód podatkowy, możliwe jest w oparciu o treść przepisu art. 12 ust. 1 updop, oraz art. 12 ust. 4, który w sposób enumeratywny wskazuje kategorie niestanowiące takiego przychodu.

Nie ulega wątpliwości, że nabycie udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia, nie jest wymienione w katalogu przychodów zawartych w art. 12 ust. 1 updop. Mając jednak na uwadze, że określony w art. 12 updop katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest katalogiem zamkniętym, nie oznacza to ex lege, iż tego rodzaju zdarzenie prawne nie może powodować powstania przychodu dla Wnioskodawcy. Dlatego też skutki unicestwienia udziałów własnych Spółki powinno się dodatkowo ocenić z perspektywy kryterium „definitywnego przysporzenia” dla Wnioskodawcy.

Nie budzi dyskusji teza, że umarzając udziały własne bez wynagrodzenia, Wnioskodawca nie uzyskuje faktycznego przysporzenia majątkowego o konkretnym wymiarze finansowym. Również w sensie ekonomicznym Spółka niczego nie uzyskuje - w wyniku unicestwienia udziałów nastąpi tylko jednoczesne obniżenie jego kapitału zakładowego o kwotę umorzenia i podwyższenie o tą samą kwotę kapitału zapasowego. W rezultacie, nie ulegnie zmianie łączna wartość kapitałów własnych Wnioskodawcy. Tym samym, brak jest spełnienia przesłanek konstytuujących powstanie przychodu podatkowego u Wnioskodawcy, bowiem wartość jego aktywów i pasywów pozostanie bez zmian.

W analizowanej sytuacji nie znajdzie także zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 3 updop, który nakazuje traktować jako przychód m.in. wartość umorzonych zobowiązań, gdyż umorzenie udziałów własnych przez spółkę kapitałową nie może być traktowane, ani na gruncie prawa podatkowego, ani na gruncie prawa cywilnego, jako umorzenie zobowiązań. Objęcie przez SKA udziałów w kapitale zakładowym Spółki, nie kreuje dla Spółki żadnych konkretnych zobowiązań wobec tego wspólnika, więc umorzenie udziałów własnych bez wynagrodzenia nie może zwalniać Spółki z jakiegokolwiek świadczenia na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej. Dlatego też, umorzenia omawianych udziałów nie można utożsamiać ze stanowiącym przychód umorzeniem zobowiązań, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 updop.

Również hipoteza art. 12 ust. 1 pkt 2 updop nie dotyczy instytucji umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. Zgodnie z treścią tego przepisu przychodem jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia nieodpłatnego, ani też częściowo odpłatnego świadczenia (wskazuje jedynie sposób ustalania wartości ww. świadczeń). W doktrynie, jak i jurysprudencji, powszechnie akceptowany jest pogląd, że „przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy” (por. wyrok NSA z 29 października 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 1290/98; wyrok NSA z 03 grudnia 1998 r., sygn. akt SA/Sz 2425/97). Jak jednak wskazano powyżej, w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia, Wnioskodawca nie uzyska realnego przysporzenia. Tym samym w wyniku nabycia własnych udziałów bez wynagrodzenia, majątek Wnioskodawcy nie wzrośnie, a zatem nie istnieją podstawy prawne pozwalające przyjąć, że doszłoby w takiej sytuacji do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia SKA.

Biorąc powyższe argumenty pod uwagę, w opinii Wnioskodawcy, umorzenie udziałów własnych bez wynagrodzenia nie doprowadzi po stronie Spółki do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena prawna Wnioskodawcy jest spójna ze stanowiskiem podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 23 lutego 2004 r., wyrażonym w odpowiedzi - z upoważnienia Ministra Finansów - na zapytanie poselskie (nr 2206, przesłane w piśmie nr SPS-0203-2206/03) w sprawie skutków podatkowych w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia, w którym stwierdzono, że „Niezależnie (...) od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia - nawet bez wynagrodzenia - nie spowoduje powstania przychodu w tej spółce. Podobnie czynność ta nie spowoduje również powstania przychodu u wspólników tej spółki, jakkolwiek wzrośnie wartość księgowa posiadanych przez nich udziałów”.

Wnioskodawca podkreśla, że analogiczne stanowisko jest konsekwentnie wyrażane w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów na wniosek podatników, w tym m.in.:

• w interpretacji z 18 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-338/15/KP, w której Dyrektor uznał za prawidłowe w całości stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „dobrowolne umorzenie udziałów posiadanych przez Wspólnika w kapitale Spółki bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, nie będzie skutkować powstaniem przychodu (dochodu) po stronie Spółki w następstwie omawianego umorzenia, a w konsekwencji nie będzie podlegać po stronie Spółki opodatkowaniu CIT”.
• w interpretacji z 19 maja 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-1524/13/BG, w której Dyrektor zgodził się w całości ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym: „(...) w wyniku nabycia własnych udziałów bez wynagrodzenia majątek Wnioskodawcy nie wzrośnie, a zatem nie istnieją podstawy prawne pozwalające przyjąć, że doszłoby w takiej sytuacji do powstania przychodu. Konsekwentnie, skoro umorzenie udziałów bez wynagrodzenia nie może zostać uznane za przychód lub dochód podatkowy Wnioskodawcy, taka czynność nie może również podlegać opodatkowaniu pdop”.
• w interpretacji z 13 maja 2013 r. znak: IBPBI/2/423-244/13/CzP, w której Dyrektor potwierdził w całości stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „dobrowolne (bez wynagrodzenia, w drodze obniżenia kapitału zakładowego spółki) umorzenie w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością udziałów należących do wspólnika będącego osoba prawną, nie spowoduje powstanie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziały będą podlegały umorzeniu”.
• w interpretacji z 19 lipca 2012 r. znak: IBPBI/2/423-414/12/AK, w której Dyrektor zaakceptował w całości stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „w przypadku umorzenia w trybie art. 199 § 3 KSH, Wnioskodawca nie uzyska zatem faktycznie przysporzenia majątkowego o konkretnym wymiarze finansowym. Spółka Y nabędzie udziały tylko w celu umorzenia, to jest w celu ich prawnego unicestwienia. Umorzenie udziałów własnych nie spowoduje też wpływu środków finansowych do Spółki Y, więc w sensie ekonomicznym Wnioskodawca niczego nie uzyska. Istotą tej czynności będzie jedynie przesunięcie (przeksięgowanie) części środków Spółki Y w ramach jej kapitału własnego. Jednocześnie umorzenie udziałów nie może być traktowane ani na gruncie prawa podatkowego, ani na gruncie prawa cywilnego jako umorzenie zobowiązań Wnioskodawcy. Udział nie kreuje dla Wnioskodawcy żadnych konkretnych zobowiązań wobec wspólnika, więc umorzenie udziałów nie zwalnia go z jakiegokolwiek świadczenia na rzecz wspólnika. Tym samym umorzenia udziałów nie można również utożsamiać ze stanowiącym przychód umorzeniem zobowiązań, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 updop”.
  
  

Biorąc pod uwagę fakt, że dobrowolne umorzenie udziałów własnych bez wynagrodzenia (poprzez ich nabycie od udziałowca i następujące po nim umorzenie) nie zostało wprost wymienione w art. 12 updop, jako źródło przychodu dla spółki dokonującej umorzenia; nie skutkuje przyrostem majątku spółki, której udziały są umarzane; w sensie ekonomicznym nie powoduje powstania jakiejkolwiek korzyści majątkowej dla spółki, której udziały są umarzane i nie stanowi żadnego przysporzenia po jej stronie - to nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w powołanym artykule updop.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, dobrowolne umorzenie udziałów własnych bez wynagrodzenia nie będzie kreować przychodu (dochodu) po stronie Spółki, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22 updop, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Łączna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z cytowaną ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią odpowiednio dochód albo przychód. Zatem, jeśli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą podatkową, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena skutków będących następstwem umorzenia przez S półkę własnych udziałów bez wynagrodzenia wymaga ustalenia, czy wiąże się ono z osiągnięciem przychodu podatkowego przez spółkę.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu podatkowego. Treść art. 12 ust. 1 updop wskazuje, że zostały wskazane jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów. Natomiast art. 12 ust. 4 updop określa w sposób enumeratywny, które zdarzenia nie stanowią przychodu. Generalnie należy wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny).

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, ze zm., dalej: „ksh”), nie definiuje pojęcia umorzenia; jego regulacje skupiają się na warunkach, sposobie i trybie umorzenia. Zgodnie z ww. ustawą wyróżnić można trzy jego rodzaje:

• dobrowolne – za zgodą udziałowca,
• przymusowe – bez zgody udziałowca na podstawie uchwały wspólników, zgodnie z przesłankami i trybem określonym w umowie spółki,
• tzw. automatyczne (warunkowe) – dochodzi ono do skutku w razie ziszczenia się określonych w umowie spółki zdarzeń bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników.
  
  

Zgodnie z art. 199 § 1 ksh, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. W myśl § 2 ww. artykułu, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Natomiast § 3 tego artykułu stanowi, że za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Udziałowcami Wnioskodawcy są: SKA (posiadająca 93,83% udziałów) oraz Spółka B (posiadająca 6,17% udziałów). Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem w spółce SKA. W przyszłości rozważane jest dokonanie umorzenia udziałów posiadanych przez SKA w kapitale Wnioskodawcy. Przedmiotowe umorzenie miałoby zostać dokonane w trybie umorzenia dobrowolnego bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 199 § 3 KSH, na co Udziałowcy wyrażą zgodę. Na skutek ww. umorzenia udziałów, SKA utraciłaby status wspólnika Wnioskodawcy. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy stałaby się Spółka B. Zamierzone przez Wnioskodawcę działania mają na celu uproszczenie struktury udziałowej w grupie (restrukturyzacja kapitałowa). W rezultacie, SKA będzie spółką zależną od Wnioskodawcy, a Wnioskodawca spółką zależną od Spółki B, bez istnienia wzajemnych powiązań pomiędzy poszczególnymi spółkami.

W opinii Wnioskodawcy, nie budzi dyskusji teza, że umarzając udziały własne bez wynagrodzenia, Wnioskodawca nie uzyskuje faktycznego przysporzenia majątkowego o konkretnym wymiarze finansowym. Również w sensie ekonomicznym Spółka niczego nie uzyskuje - w wyniku unicestwienia udziałów nastąpi tylko jednoczesne obniżenie jego kapitału zakładowego o kwotę umorzenia i podwyższenie o tą samą kwotę kapitału zapasowego. W rezultacie, nie ulegnie zmianie łączna wartość kapitałów własnych Wnioskodawcy. Tym samym, brak jest spełnienia przesłanek konstytuujących powstanie przychodu podatkowego u Wnioskodawcy, bowiem wartość jego aktywów i pasywów pozostanie bez zmian.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że umorzenie udziałów bez wynagrodzenia, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Spółki przychodu podatkowego na gruncie updop. Zatem Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łodź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.