Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1388/15-4/KS1
z 19 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

• mieszkalnych – jest nieprawidłowe,
  

• nieruchomości użytkowych – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia nieruchomości nabytych przez Wnioskodawcę do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, ustalenia ich wartości początkowej, możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów oraz skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych przez Wnioskodawcę w drodze spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W 2011 roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej jako wspólnik spółki cywilnej. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej CEiDG. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się organizacją imprez okolicznościowych oraz działalnością gastronomiczną.

W 2012 roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie kolejnej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług doradczych. Z uwagi na brak nowych interesujących zleceń Wnioskodawca podjął decyzję o zawieszeniu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie działalności doradczej.

W dniu 30 czerwca 2015 roku, zgodnie z danymi ujawnionymi w CEiDG, na podstawie art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawiesił prowadzoną działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług doradczych.

W 2015 roku zmarła matka Wnioskodawcy (dalej „Spadkodawca”). Wnioskodawca przyjął spadek wprost bez ograniczeń wynikających z przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Nabycie Spadku przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia. W skład majątku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia wchodziły min.: 3 lokale mieszkalne, 5 stanowisk parkingowych (garaże) oraz 2 lokale użytkowe (dalej „Nieruchomości”). Nabyte Nieruchomości weszły w skład majątku osobistego Wnioskodawcy. W stosunku do nabytych Nieruchomości Wnioskodawcy przysługuje prawo własności (udział we współwłasności w przypadku garaży), za wyjątkiem jednego z lokali użytkowych, względem którego Wnioskodawcy przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Spadkodawca zakończył prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu części Nieruchomości (lokali użytkowych) w 2014 r. Z chwilą zakończenia działalności gospodarczej przez Spadkodawcę doszło do wycofania lokali użytkowych do majątku osobistego. Z uwagi na ilość otrzymanych w spadku Nieruchomości Wnioskodawca zamierza wznowić zawieszoną działalności gospodarczą polegającą na świadczeniu usług doradczych, jednakże już nie w tym zakresie, lecz w zakresie wynajmu lokali. Po wznowieniu działalności Wnioskodawca zmieni jej zakres. W ramach wznowionej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza podjąć czynności mające na celu aktywne wyszukiwanie najemców.

Przewidywany okres używania wskazanych lokali przekraczać będzie rok. Wnioskodawca nie wyklucza jednak możliwości zbycia niektórych z nieruchomości w przypadku otrzymania satysfakcjonującej oferty zarówno po upływie roku jak i przed upływem roku. W ocenie Wnioskodawcy istnieje bowiem możliwości zbycia niektórych z Nieruchomości celem pozyskania środków pieniężnych na zakup innych lokali mieszkalnych, użytkowych lub miejsc parkingowych o wyższym poziomie rentowności, aniżeli Nieruchomości nabytych w drodze spadku. Wnioskodawca może zdecydować także o zbyciu Nieruchomości, które nie będą cieszyć się zainteresowaniem pośród najemców, aby ograniczyć ryzyko gospodarcze. Wobec powyższego w oparciu o nabyte w drodze dziedziczenia Nieruchomości Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na najmie lokali mieszkalnych i użytkowych oraz miejsc parkingowych, a także sprzedaży/zakupu takich lokali w razie uzyskania satysfakcjonującej ceny. W dniu wznowienia działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wprowadzić Nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wobec przewidywanego okresu korzystania z nich trwającego dłużej niż rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może zaklasyfikować Nieruchomości jako środki trwałe/wartości niematerialne i ująć w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych?
   
2. W jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić wartość początkową, nabytych w drodze spadku Nieruchomości w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych?
   
3. Czy odpisy amortyzacyjne od Nieruchomości będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu?
   
4. Czy w przypadku zbycia Nieruchomości Wnioskodawca powinien ustalić dochód z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych jako różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia, a wartością wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych?
   
   

Odpowiedź na pytania Nr 4 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytania Nr 1,2,3 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zbycia Nieruchomości wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca obowiązany jest do ustalenia dochodu jako różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia środka trwałego/wartości niematerialnej a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Ad. 4

Zgodnie z art. 24 ust. 2 zdanie 2 punkt 1 “Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości (…)”. W art. 24 ust. 2 Ustawy o PIT została wprowadzona szczególna zasada opodatkowania odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku zbycia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej podatnik obowiązany jest do ustalenia dochodu jako różnicy pomiędzy przychodem uzyskanym ze zbycia środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej, a wartością początkową środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej przyjętą do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zwiększoną o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych przez czas wykorzystywania składnika majątkowego. Powyższa konstrukcja ustalania dochodu/straty z odpłatnego zbycia składników majątku podlegających amortyzacji wynika z faktu, że pewna część wartości tych składników została już uprzednio zaliczona w koszty uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych, wobec powyższego niecelowe byłoby ponowne uwzględnienie tej kwoty w podstawie opodatkowania. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT. W konsekwencji Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT. Przychodem z tytułu pozarolniczej działalności są również przychody z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych (art. 14 ust. 2 pkt 1 ppkt a Ustawy o PIT). Dlatego też w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji Wnioskodawca będzie obowiązany do rozpoznania przychodu. Przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia nie będzie stanowić podstawy opodatkowania. Podstawę opodatkowania tj. dochód z tytułu odpłatnego zbycia środków trwałych/wartości niematerialnych lub prawnych stanowić będzie przychód uzyskany ze zbycia środka trwałego/wartości niematerialnej lub prawnej pomniejszony o wartość początkową wykazaną w ewidencji i powiększony o dokonane odpisy amortyzacyjne. Wobec powyższego w przypadku zbycia niektórych Nieruchomości Wnioskodawca będzie obowiązany do ustalenia dochodu w ten sposób, że uzyskany ze sprzedaży przychód pomniejszy o wartość początkową zbytej nieruchomości wykazaną w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, zaś uzyskaną różnicę zwiększy o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych od zbytego składnika majątkowego. Podsumowując Wnioskodawca nabył Nieruchomości w drodze spadku, wobec powyższego będzie obowiązany do ustalenia ich wartości początkowej w ewidencji według wartości rynkowej z dnia nabycia. Wartość ta zgodnie z art. 24 ust. 2 Ustawy o PIT stanowić będzie podstawę pomniejszenia uzyskanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

• mieszkalnych – jest nieprawidłowe,
  

• nieruchomości użytkowych – jest prawidłowe.
  
  
  
  

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z treści art. 14 ust. 2c powoływanej ustawy jednoznacznie wynika, że do przychodów, z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku od osób fizycznych, który określa w jaki sposób należy ustalić koszty w przypadku odpłatnego zbycia lokalu o charakterze mieszkalnym.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług doradczych, którą w dniu 30 czerwca 2015 roku Wnioskodawca zawiesił. W 2015 roku zmarła matka Wnioskodawcy (dalej „Spadkodawca”). Wnioskodawca przyjął spadek wprost bez ograniczeń wynikających z przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza. W skład majątku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia wchodziły min.: 3 lokale mieszkalne, 5 stanowisk parkingowych (garaże) oraz 2 lokale użytkowe (dalej „Nieruchomości”). Nabyte Nieruchomości weszły w skład majątku osobistego Wnioskodawcy. W stosunku do nabytych Nieruchomości Wnioskodawcy przysługuje prawo własności (udział we współwłasności w przypadku garaży), za wyjątkiem jednego z lokali użytkowych, względem którego Wnioskodawcy przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Spadkodawca zakończył prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu części Nieruchomości (lokali użytkowych) w 2014 r. Z chwilą zakończenia działalności gospodarczej przez Spadkodawcę doszło do wycofania lokali użytkowych do majątku osobistego. Z uwagi na ilość otrzymanych w spadku Nieruchomości Wnioskodawca zamierza wznowić zawieszoną działalności gospodarczą Wnioskodawcy polegającą na świadczeniu usług doradczych, jednakże już nie w tym zakresie, lecz w zakresie wynajmu lokali. Po wznowieniu działalności Wnioskodawca zmieni jej zakres. W ramach wznowionej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza podjąć czynności mające na celu aktywne wyszukiwanie najemców. Przewidywany okres używania wskazanych lokali przekraczać będzie rok. Wnioskodawca nie wyklucza jednak możliwości zbycia niektórych z nieruchomości w przypadku otrzymania satysfakcjonującej oferty zarówno po upływie roku jak i przed upływem roku. W ocenie Wnioskodawcy istnieje bowiem możliwości zbycia niektórych z Nieruchomości celem pozyskania środków pieniężnych na zakup innych lokali mieszkalnych, użytkowych lub miejsc parkingowych o wyższym poziomie rentowności, aniżeli Nieruchomości nabytych w drodze spadku. Wnioskodawca może zdecydować także o zbyciu Nieruchomości, które nie będą cieszyć się zainteresowaniem pośród najemców, aby ograniczyć ryzyko gospodarcze. Wobec powyższego w oparciu o nabyte w drodze dziedziczenia Nieruchomości Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na najmie lokali mieszkalnych i użytkowych oraz miejsc parkingowych, a także sprzedaży/zakupu takich lokali w razie uzyskania satysfakcjonującej ceny. W dniu wznowienia działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wprowadzić Nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wobec przewidywanego okresu korzystania z nich trwającego dłużej niż rok.

Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowych lokali mieszkalnych (wraz z przynależnymi do nich stanowiskami parkingowymi), nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego sprzedaż tę należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w rozpatrywanej sprawie, przychód ze zbycia ww. lokali mieszkalnych (wraz z przynależnymi do nich stanowiskami parkingowymi) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie, w przypadku sprzedaży ww. lokali mieszkalnych po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Jednakże wskazać należy, że wyjątek od tej zasady ma miejsce w sytuacji, gdy podatnik prowadzi działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, a nieruchomość ta stanowi towar handlowy w prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej.

W powyższej sytuacji stanowisko Wnioskodawcy:

• w zakresie dotyczącym odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnych (wraz z przynależnymi do nich stanowiskami parkingowymi) należało uznać za nieprawidłowe,
  

• w zakresie dotyczącym odpłatnego zbycia nieruchomości użytkowych oraz stanowisk parkingowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie przynależnymi do lokali mieszkalnych należało uznać za prawidłowe.
  
  
  

Ponadto wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W przypadku gdy opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny z zaistniałym stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.