Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-472/16-4/WS
z 28 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 7 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia podatku zapłaconego w Holandii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia podatku zapłaconego w Holandii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 2009, 2011-2013 Wnioskodawca pracował w Holandii. Od wypłaconego wynagrodzenia pobierany był podatek dochodowy, który odprowadzany był do holenderskiego organu podatkowego. W związku z pracą wykonywaną w Holandii Zainteresowany został włączony do holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Z powodu braku pracy, z końcem 2012 r. Wnioskodawca nabył prawo do zasiłku dla bezrobotnych. Zasiłek ten otrzymał w okresie od 28 listopada 2012 r. do 23 kwietnia 2013 r. Był on wypłacany przez instytucję będącą odpowiednikiem polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Urząd Pracy, od którego pobrany był podatek dochodowy. Po tym okresie Zainteresowany pracował jeszcze przez krótki czas w Holandii i po powrocie do kraju (maj 2013 r.) podjął zatrudnienie w Polsce. W latach 2009-2012 Wnioskodawca nie uzyskał w Polsce żadnego dochodu, jednakże z uwagi na to, że Zainteresowany posiada w Polsce ośrodek interesów życiowych (tutaj mieszka jego partnerka oraz jego syn), co roku Wnioskodawca składał zeznania podatkowe w Polsce, w którym wykazywał dochody uzyskane w Holandii i odliczał podatek zapłacony w Holandii. Również za rok 2013 Zainteresowany złożył zeznanie podatkowe w Polsce, jednak przez nieuwagę nie rozliczył w nim dochodów uzyskanych w Holandii. W styczniu 2016 roku Wnioskodawca otrzymał wezwanie z urzędu skarbowego do złożenia korekty zeznania i uwzględnienia w niej dochodów uzyskanych w Holandii. Zainteresowany dowiedział się, że zasiłek dla bezrobotnych wypłacany przez instytucje holenderską, jest w myśl obowiązującej Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów, dochodem z innych źródeł i podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, co zarówno oznacza brak możliwości odliczania podatku zapłaconego w Holandii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce kwotę podatku pobranego od zasiłku dla bezrobotnych wpłaconego w Holandii?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo odliczyć w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce kwotę podatku pobranego w Holandii. Zasiłek dla bezrobotnych stanowi świadczenie wpłacone z holenderskiego ubezpieczenia społecznego, do którego mają zastosowanie przepisy określone w art. 18 Konwencji podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. W myśl art. 23 ww. Konwencji Wnioskodawca ma prawo odliczyć w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce podatek pobrany w Holandii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.): osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a. ww. ustawy: za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepis art. 4a ww. ustawy stanowi, że: przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawca w związku z pracą wykonywaną w Holandii został włączony do holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Z powodu braku pracy, z końcem 2012 r. Wnioskodawca nabył prawo do zasiłku dla bezrobotnych. Zasiłek ten otrzymał w okresie od 28 listopada 2012 r. do 23 kwietnia 2013 r. Był on wypłacany przez instytucję będącą odpowiednikiem polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, od którego pobrany był podatek dochodowy.

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120): z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z wcześniejszym zatrudnieniem, jak i renty wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Jednakże zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Konwencji polsko-holenderskiej: bez względu na postanowienia ustępu 1 emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta może być również opodatkowana w tym Umawiającym się Państwie, z którego jest ona uzyskiwana (z Holandii), zgodnie z prawem tego Państwa:

1. jeżeli, i o ile, tytuł do takiej emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty w Umawiającym się Państwie, z którego jest uzyskiwana, jest zwolniony z opodatkowania, lub składki związane z emeryturą lub innym podobnym świadczeniem albo rentą dokonywane na rzecz funduszu emerytalnego lub firmy ubezpieczeniowej były odpisywane w przeszłości przy obliczaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w tym Państwie lub kwalifikowały się do innych ulg podatkowych w tym Państwie; i
2. jeżeli, i o ile, taka emerytura lub inne podobne świadczenie albo renta nie jest opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca ma miejsce zamieszkania, według powszechnie stosowanej stawki od dochodu z pracy najemnej, lub jest opodatkowana od mniej niż 90% kwoty brutto emerytury lub innego podobnego świadczenia albo renty; i
3. jeżeli łączna kwota brutto emerytur i innych podobnych świadczeń oraz rent, a także emerytura lub inne wypłaty, dokonane na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych Państwa, w jakimkolwiek roku kalendarzowym przekroczy kwotę 20 000 euro.
   
   

Natomiast w myśl art. 18 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej: wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa (Holandii) osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce) mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie (w Holandii).

W świetle powyższego, co do zasady wynikającej z treści art. 18 ust. 1 tejże Konwencji, emerytury i inne podobne świadczenia jak również renty podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania (w Polsce). Jednak dochody uzyskane z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii, będące płatnością wypłacaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Holandii podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii (art. 18 ust. 5 ww. Konwencji polsko-holenderskiej).

Postanowienie zawarte w Konwencji, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) należy rozumieć tak, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji – zamieszkania). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 5 lit. a ww. Konwencji polsko-holenderskiej: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Niderlandach, to Rzeczpospolita Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Niderlandach. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Niderlandach.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami niniejszy zasiłek podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Holandii. Jednak w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować wyżej wskazaną metodę unikania podwójnego opodatkowania, czyli tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W myśl natomiast postanowień art. 27 ust. 9a powołanej ustawy: w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Należy wskazać, że ww. metodę unikania podwójnego opodatkowania, określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia (zaliczenia) stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją. Metodę tę zgodnie z powołanymi postanowieniami umowy należy zatem zastosować do dochodów uzyskanych z Holandii z tytułu emerytury, rent i innych świadczeń wypłacanych z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii – w niniejszym przypadku z zasiłku dla bezrobotnych.

Tym samym zasiłek dla bezrobotnych otrzymany przez Wnioskodawcę podlega na mocy art. 18 ust. 5 Konwencji polsko-holenderskiej opodatkowaniu zarówno w państwie źródła, tj. w Holandii, jak i w państwie miejsca zamieszkania, tj. w Polsce, gdyż jest świadczeniem wypłacanym według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych. Przy czym do obliczenia podatku należnego w Polsce ma zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą). Zgodnie z tą metodą Wnioskodawca osiągający dochody w Holandii ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony w Holandii. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Reasumując – Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w zeznaniu składanym w Polsce kwotę podatku pobranego od zasiłku dla bezrobotnych wypłacanego w Holandii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.