Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.557.2016.1.PM
z 13 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 29 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 14 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku składania deklaracji podatkowej PIT-ZG (pytanie nr 7) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 3 czerwca 2016 r., nr IPTPB3.4511.407.2016.1.PM (doręczonym w dniu 7 czerwca 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 14 czerwca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. W roku podatkowym 2015 r. dokonywał On transakcji polegającej na inwestowaniu w tzw. opcje binarne za pośrednictwem różnych platform finansowych.

Zasada działania tzw. opcji binarnych

Inwestowanie w opcje binarne polega na wykonywaniu trzech kroków:

1. inwestor musi zadecydować, w jaki aktyw chce zainwestować (aktyw bazowy);
   
2. po drugie musi wybrać kwotę inwestycji;
   
3. po trzecie, zadecydować o kierunku ruchu opcji i tak:
   1. jeśli uważa on, że wartość aktywu wzrośnie w danym przedziale czasu (to jest w czasie trwania opcji), wybiera on opcję „call” (wzrost);
      
   2. jeśli uważa on, że wartość danego aktywu spadnie w danym przedziale czasu (to jest w czasie trwania opcji), wybiera on opcję „put” (spadek)
   
   

Ten dany przedział czasu to inaczej czas trwania opcji, waha się on zazwyczaj od kilku minut do kilku godzin. Moment rozpoczęcia czasu trwania opcji binarnej jest to tzw. moment otwarcia pozycji. Moment zamknięcia czasu trwania opcji binarnej jest to tzw. moment zamknięcia pozycji.

Przykładowo, Inwestor interesuje się rynkiem złota i decyduje się zainwestować w opcję binarną złota. Inwestor zakłada, że wartość złota w ciągu najbliższej godziny spadnie, więc wybiera opcję put (spadek) i inwestuje w transakcję 100 USD. Czeka ona do zakończenia opcji i sprawdza, czy wartość wybranego aktywu jest wyższa czy niższa od ceny wykonania. Nieważnym jest, co działo się podczas czasu trwania opcji (tj. czy wartość złota spadała czy wzrastała), jedyne co się jej liczy, to jej końcowy wynik – tj. czy wartość złota jest wyższa czy też niższa od tej, która miała miejsce na początku trwania opcji. Stąd nazwa – opcje binarne, ponieważ inwestor ma do wyboru tylko dwie opcje – spadek (put) i wzrost (call). I teraz jeśli inwestor wybrał opcję put (spadek):

1. jeżeli wartość złota pod koniec, trwania opcji (czyli w momencie zamknięcia pozycji) jest wyższa niż wartość złota na początku trwania opcji (czyli w momencie otwarcia pozycji), to wówczas inwestycja zakończyła się niepowodzeniem i inwestor otrzymuje do 15% kwoty zainwestowanej (tak zwana zabezpieczająca kwota zwrotu) – czyli zainwestował 100 USD, a otrzymuje jedynie 15 USD, jest więc stratny 85 USD;
2. jeśli wartość złota w momencie zamknięcia pozycji jest niższa niż wartość złota na w momencie otwarcia pozycji, to wówczas inwestycja zakończyła się powodzeniem i inwestor otrzymuje 85% zysku, czyli ma 185 USD.
   
   

Oczywiście wartości takie jak czas trwania opcji, zysk z opcji oraz zabezpieczająca kwota zwrotu mogą się zmieniać. Niezmienne jest natomiast to, że inwestor ma do wyboru tylko dwie drogi (kierunku ruchu opcji), tj. spadek lub wzrost.

Aspekty techniczne dokonywania transakcji polegających na inwestowaniu w opcje binarne

Z technicznego punktu widzenia transakcje będą prowadzone na rachunku inwestycyjnym u zagranicznego Brokera (Brokerów). Wnioskodawca zawarł umowę z zagranicznym Brokerem (rejestrując się przez internet) i za jego pośrednictwem dokonuje transakcji na rynku opcji binarnych polegających na otwieraniu i zamykaniu pozycji. Jeżeli wartość aktywu bazowego w momencie zamknięcia pozycji jest wyższa niż w momencie otwarcia pozycji, a Wnioskodawca wybrał kierunek opcji „CALL”, powstaje zysk. Jeśli wartość aktywu bazowego w momencie zamknięcia pozycji jest niższa niż w momencie otwarcia pozycji, a Wnioskodawca wybrał kierunek opcji „PUT”, powstaje strata.

Dokładnie rzecz biorąc, sytuacja wygląda następująco:

1. najpierw podatnik przekazuje ze swojego rachunku bankowego (lub innego rachunku płatniczego) pieniądze na rachunek inwestycyjny prowadzony przez Brokera (tzw. zdeponowanie pieniędzy). Rachunek ten nie jest własnością podatnika. Pieniądze zdeponowane na tym rachunku są wykorzystywane jako zabezpieczenie dla wszystkich transakcji dokonywanych na rachunku. Aktualny stan środków na rachunku jest nazywany saldem lub stanem Konta;
2. po zdeponowaniu pieniędzy podatnik może inwestować w opcje binarne. Przy czym wszelkie prawa i uprawnienia w zakresie depozytu zachowuje Broker do momentu ich wypłaty. Wszystkie zyski uzyskane z inwestycji zostają dodane do salda (stanu konta) Inwestora jako dodatkowy depozyt/zabezpieczenie, zaś wszelkie straty, które są wynikiem inwestycji, są odejmowane z salda. Dodatkowo, podatnik może w każdej chwili przekazać dodatkowe środki na rachunek Brokera, w celu wykorzystania ich jako dodatkowy depozyt dla inwestycji;
3. na wniosek podatnika Broker dokona wypłaty środków zgromadzonych na koncie. Dopiero z chwilą wypłaty następuje faktyczne ich pozostawienie do dyspozycji podatnika i z tą chwilą może nimi swobodnie rozporządzać. Od tego czasu środki te są własnością podatnika i przestają być przedmiotem depozytu. Do momentu depozytu środki te są własnością Brokera i używane są jako zabezpieczenie transakcji dokonywanych przez podatnika. Podatnik może używać ich tylko do inwestowania w opcje binarne.
   
   

Aby lepiej zrozumieć ten proces, Wnioskodawca zilustrował to na przykładzie. Podatnik ma np. 1 000 zł na swoim rachunku bankowym i chce inwestować w opcje binarne. W związku z tym rejestruje się na platformie Brokera i przekazuje ze swojego rachunku bankowego kwotę 1 000 zł na rachunek inwestycyjny należący do Brokera. Kwota 1 000 zł trafia zatem do Brokera jako depozyt. Wszelkie prawa i uprawnienia z zakresu depozytu ma Broker. Kwota 1 000 zł to aktualny stan Konta Inwestora (saldo), która to będzie służyła jako zabezpieczenie dla wszystkich transakcji dotyczących opcji binarnych.

Inwestor zatem mając 1 000 zł na koncie (tj. rachunku należącym do Brokera) może zakupić opcję binarną wartą 100 zł. Z jego konta ściągane jest 100 zł na jej zakup. Załóżmy, że wygrał i opcja przyniosła mu zysk w wysokości 80 zł. Na jego konto trafia zatem 180 zł i ma 1 080 zł. Następnie inwestuje w opcję 300 zł i przegrywa, otrzymując jedynie 20% zainwestowanej kwoty, tj. 60 zł. Stan konta wynosi 1080 zł - 300 zł + 60 zł = 840 zł. Inwestor może zatem dokonać wypłaty ze swojego Konta w kwocie odpowiadającej aktualnemu saldu, tj. 840 zł.

Istota tzw. bonusu przyznanego od Brokera

Dodatkowo, dla inwestorów Broker przewiduje tzw. bonus, który polega na zasileniu konta Inwestora określoną kwotą. Przy czym zwykle kwota odpowiadająca bonusowi może być wypłaca z konta Inwestora dopiero w razie spełnienia określonych warunków, to jest najczęściej np. dokonaniu określonej liczby transakcji. Np. załóżmy, że stan konta Inwestora wynosi 1 000 zł. Broker przyznaje bonus 200 zł. Te 200 zł może być wykorzystywane jako zabezpieczenie transakcji (inwestycji w opcje binarne), ale wypłacone będzie mogło być dopiero po dokonaniu określonej liczby tych transakcji (tj. zainwestowaniu w określoną liczbę opcji).

Pozostałe kwestie

Istotne jest to, że do momentu wypłaty ze swojego Konta zgromadzone tam środki mogą być wykorzystywane tylko i wyłącznie w jeden sposób, tj. jako zabezpieczenie transakcji wykonywanych poprzez rachunek Brokera (w tym wypadku zakup opcji binarnych).

Oczywiście w czasie roku podatkowego podatnik wykonuje wiele transakcji, tj. zakupuje wiele opcji binarnych, raz przegrywa, innym razem wygrywa, raz stan jego Konta zwiększa się, innym razem zmniejsza. Dodatkowo podatnik inwestuje za pośrednictwem platform u różnych Brokerów. Niejednokrotnie jest tak, że u jednego Brokera jego aktualne saldo jest wyższe od początkowego (tj. zdeponował np. 1 000 zł, a aktualne saldo to 1 200 zł), a u innego Brokera jest ono niższe.

Wnioskodawca nie łączy powyższych czynności z działalnością gospodarczą, transakcje wykonywał będzie jako osoba fizyczna. W związku z powyższym istnieje, możliwość osiągnięcia zysków lub strat. Wnioskodawca nie otrzymuje od Brokerów żadnej informacji na formularzu według ustalonego wzoru PIT-8C.

Wnioskodawca może dokonać wypłaty środków z konta Brokera. Fakt wypłaty jest rejestrowany w historii transakcji. Kwota złożonego depozytu jest również zarejestrowana w jego historii.

Przychody i straty podatnika w związku z inwestycjami w opcje binarne w 2015 r.

W 2015 r. Wnioskodawca inwestował w opcje binarne za pośrednictwem dwóch brokerów, obaj mają siedzibę za granicą. I tak:

U pierwszego Brokera wpłacił on (zdeponował) kwotę 7 000 zł. Otrzymał od Brokera bonus 1075 zł – ta kwota zasiliła konto. Łączna kwota otwartych pozycji (zainwestowana) wynosiła 62 453 zł 40 gr, natomiast kwota uzyskana z tytułu inwestycji to 54 378 zł 40 gr. Stan środków na koncie Wnioskodawcy wynosi w związku z tym zero, Wnioskodawca stracił wszystkie zainwestowane pieniądze.

U drugiego Brokera Wnioskodawca wpłacił (zdeponował) kwotę 9 000 zł. Broker przyznał mu bonus w kwocie 5 000 zł, ale kwota ta nie została póki co postawiona do dyspozycji podatnika, ponieważ warunkiem jest dokonanie przez Wnioskodawcę określonych obrotów, tak więc na koniec roku podatkowego 2015 r. nie mógł on nią swobodnie dysponować. Łączna kwota otwartych pozycji (zainwestowana) wynosiła 76 055 zł, zaś kwota uzyskana z tytułu inwestycji wynosi 83 767 zł 30 gr. Saldo konta Wnioskodawcy wynosi 7 712 zł 30 gr, przy czym Wnioskodawca wypłacił z konta 4 000 zł.

Od przychodów Wnioskodawcy nie został odprowadzany za granicą, żaden podatek dochodowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że krajem rezydencji podatkowej Brokerów wymienionych we wniosku u pierwszego Brokera jest Cypr, a u drugiego Brokera Seszele. Dodatkowo Wnioskodawca dodał, że Broker nie odprowadza jakiekolwiek podatku (jako płatnik) od uzyskiwanych przez Niego dochodów z tytułu inwestycji w opcje binarne. Wnioskodawca założył rachunek inwestycyjny u każdego z wyżej wskazanych Brokerów (Brokerzy określają wpłatę na ten rachunek jako „zdeponowanie” środków). Przedmiotem transakcji na platformie brokerów są inwestycje w instrumenty finansowe, w tym pochodne instrumenty finansowe, w szczególności opcje binarne. W przypadku Wnioskodawcy chodzi o odpowiedź dotyczącą tylko inwestycji w opcje binarne, zresztą innych transakcji Wnioskodawca nie dokonywał w zakresie opisanym we wniosku. Zdaniem Wnioskodawcy, opcje binarne stanowią pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., (dalej ustawa o PIT), w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm.).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że w roku podatkowym 2015 r. nie uzyskał innych przychodów (dochodów), o których mowa w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane po uzupełnieniu wniosku):

1. Do którego ze źródeł przychodu zaliczyć dochód (przychód) z transakcji na rynku opcji binarnych?
2. Czy dokumentem wystarczającym dla wskazania przychodu, dochodu, kosztów i podatku będzie w opisanych stanach faktycznych zestawienie tych transakcji uzyskane z serwisu Brokera, zawierające dane identyfikujące podatnika oraz pozwalające na określenie wysokości przychodu i kosztów jego uzyskania?
3. Czy momentem realizacji praw wynikających z opcji (jako pochodnych instrumentów finansowych) jest moment otrzymania płatności (moment wypłaty środków z rachunku inwestycyjnego założonego u Brokera na rachunek bankowy podatnika)?
4. Czy o wysokość straty ze źródła przychodów, jakim są inwestycje w opcje binarne, podatnik może obniżyć dochód uzyskany z inwestycji w opcje binarne w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia, w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty?
5. Do którego ze źródeł przychodu zaliczyć otrzymaną od Brokera premię (bonus opisany wyżej)?
6. Jaki podatek powinien zapłacić Wnioskodawca z tytułu przychodów otrzymanych z tytułu inwestycji w opcje binarne w 2015 r. w opisanym powyżej stanie w faktycznym?
7. Czy Wnioskodawca z racji uzyskiwania wyżej wymienionych przychodów musi składać PIT ZG?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 7, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi On z racji uzyskiwania wyżej wymienionych przychodów składać PIT-ZG. Wynika to z tego, że dochody Wnioskodawcy z opisanych wyżej tytułów podlegają opodatkowaniu tylko i wyłącznie w Polsce. Wnioskodawca obowiązany jest jedynie wykazać te dochody w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

Przychód z transakcji na rynku opcji binarnych, uznać należy za przychód ze źródła przychodów określonego w powołanym wyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z kapitałów pieniężnych.

Sposób opodatkowania tychże dochodów został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy dochód ten ustala się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy, osiągniętą w roku podatkowym.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Zgodnie natomiast z art. 30b ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą.

Zatem w przypadku, gdy podatnik, na którym w Polsce ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy, osiąga dochody z pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej a także np. dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych i realizacji praw z nich wynikających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dochody te łączy i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających i obliczyć należny podatek dochodowy.

Jeżeli firma (Broker), z usług którego korzysta podatnik ma siedzibę w innym kraju niż Polska a więc w przypadku, gdy podatnik dokonuje transakcji korzystając z usług zagranicznego Brokera (Brokerów) i uzyskuje z tego tytułu dochód (dochód z zagranicy), do zeznania PIT-38 za rok podatkowy winien dołączyć PIT-ZG. Jest to informacja o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku w danym roku podatkowym. Informacja ta stanowi załącznik do zeznań PIT-36, PIT-36L, PIT-38 i PIT-39. Załącznik składa się odrębnie do każdego zeznania. Wypełniają go podatnicy, którzy uzyskali dochody opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 8, 9 , 9a, art. 30b ust. 5a, 5b, art. 30c ust. 4, 5 lub art. 30e ust. 8 i 9 ustawy (a więc m.in. z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających). Załącznik PIT-ZG składa się odrębnie dla każdego państwa uzyskania dochodu.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że u pierwszego Brokera wpłacił on (zdeponował) kwotę 7 000 zł. Otrzymał od Brokera bonus 1 075 zł – ta kwota zasiliła konto. Łączna kwota otwartych pozycji (zainwestowana) wynosiła 62 453 zł 40 gr, natomiast kwota uzyskana z tytułu inwestycji to 54 378 zł 40 gr. Stan środków na koncie Wnioskodawcy wynosi w związku z tym zero, Wnioskodawca stracił wszystkie zainwestowane pieniądze.

U drugiego Brokera Wnioskodawca wpłacił (zdeponował) kwotę 9 000 zł. Broker przyznał mu bonus w kwocie 5 000 zł, ale kwota ta nie została póki co postawiona do dyspozycji podatnika, ponieważ warunkiem jest dokonanie przez Wnioskodawcę określonych obrotów, tak więc na koniec roku podatkowego 2015 r. nie mógł on nią swobodnie dysponować. Łączna kwota otwartych pozycji (zainwestowana) wynosiła 76 055 zł, zaś kwota uzyskana z tytułu inwestycji wynosi 83 767 zł 30 gr. Saldo konta Wnioskodawcy wynosi 7 712 zł 30 gr, przy czym Wnioskodawca wypłacił z konta 4 000 zł.

Jak wynika z powyższego Wnioskodawca u pierwszego Brokera poniósł stratę, a u drugiego uzyskał przychód (dochód z zagranicy), który podlega opodatkowaniu.

Odnosząc wyżej powołane przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przychód, koszty oraz dochód, obliczony zgodnie z przedstawionymi regułami Wnioskodawca zobowiązany jest wykazać – na zasadach określonych w art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym – w zeznaniu PIT-38, które należy złożyć w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, do którego należy dołączyć załącznik PIT-ZG.

W ww. załączniku należy bowiem wykazać w części C.3 w poz. 31 dochód, o którym mowa w art. 30b ust. 5a i 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc m.in. dochód z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, który Wnioskodawca uzyskał u drugiego Brokera, jeżeli wystąpi podatek zapłacony za granicą, to należy wykazać go w poz. 32 PIT-ZG.

Zatem, nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w którym Wnioskodawca twierdzi, że dochody z opisanych wyżej tytułów podlegają tylko i wyłącznie w Polsce i nie jest zobowiązany do składania PIT-ZG.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Zaznaczyć należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.