Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.374.2016.3.DJD
z 18 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu 31 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) oraz pismem z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 20 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonanego zwrotu poniesionych przez biegłego sądowego kosztów wydania opinii na zlecenie sądu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2016 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek z dnia 29 marca 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r., Nr IBPB-2-1/4511-232/16/BJ (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), przekazał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ww. ustawy, w związku z czym pismem z dnia 24 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.374.2016.1.DJD, na podstawie art. 169 § 1 i 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 maja 2016 r. (data doręczenia 27 maja 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), nadanym w dniu 3 czerwca 2016 r.

Z uwagi na brak podpisu pod ww. uzupełnieniem, tutejszy Organ wezwał Wnioskodawcę pismem z dnia 9 czerwca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.374.2016.2.DJD, do uzupełnienia ww. wniosku poprzez złożenie podpisu w poz. 85 wniosku ORD-IN (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 14 czerwca 2016 r.). W dniu 20 czerwca 2016 r. (data nadania 14 czerwca 2016 r.) do tutejszego Organu wpłynęło ww. pismo podpisane przez Wnioskodawcę.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymał zlecenie z Sądu dotyczące wykonania badań geofizycznych potrzebnych do wydania opinii górniczo-geologicznej dotyczącej stwierdzenia, czy w górotworze znajdują się pustki poeksploatacyjne. W tym celu Wnioskodawca zwrócił się do … o wypożyczenie sprzętu geofizycznego wraz z obsługą do wykonania badań według planu opracowanego przez Wnioskodawcę, co skutkowało zawarciem umowy na wypożyczenie sprzętu wraz z obsługą na kwotę 5 000 zł, potwierdzonej fakturą VAT. Do wykonania badań nieodzowny był zakup kotew na kwotę 1 661 zł - wykorzystanych do zabudowy jako stałych punktów pomiarowych - potwierdzony fakturą VAT.

Badania trwały osiem miesięcy. Na podstawie wyników badań Wnioskodawca opracował opinię górniczo-geologiczną i przesłał ją do sędziego wraz z rachunkiem i kartą pracy oraz wnioskiem o zgodę na korzystanie z samochodu prywatnego, którą też otrzymał. Rachunek został skorygowany (zmniejszony) przez Sąd, który zmniejszył liczbę godzin pracy biegłego, przez co zmniejszona została wielkość zapłaty. Przed zapłatą sędzia nakazał przesłanie do Sądu oryginalnych faktur i oryginalnej umowy zawartej z … pod rygorem wstrzymania zapłaty. Wnioskodawca dokumenty przesłał i znajdują się w aktach sprawy.

Otrzymując PIT-11 Wnioskodawca stwierdził, że poniesione koszty z tytułu zawarcia umowy z …, wydatek z tytułu zakupu kotew oraz poniesione koszty transportu sprzętu wraz z obsługą zostały zaliczone do przychodów Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Na przychody Wnioskodawcy w 2015 r. składały się dochody z miejsca zatrudnia w I kwartale 2015 r., emerytura krajowa za 10 miesięcy 2015 r. oraz dochody z czynności wykonywanych osobiście: art. 13 ust. 6 ustawy podatkowej.

Na przychód zawarty w informacji PIT-11 za 2015 r. uwzględniony przez płatnika - zleceniodawcę - składają się:

• wynagrodzenie będące iloczynem liczby godzin poświęconych na opracowanie opinii oraz stawki zryczałtowanej za godzinę pracy biegłego,
  

• zwrot kosztów poniesionych przez biegłego,
  

• koszty korzystania z samochodu osobowego (za zgodą Sądu) oraz
  

• koszty własne biegłego.
  
  

W informacji PIT została wykazana jedna kwota uwzględniająca wynagrodzenie, zwrot kosztów umowy, koszty zakupu materiałów, koszty korzystania z samochodu osobowego oraz koszty własne biegłego. Środki otrzymane ze zlecenia otrzymanego z Sądu Wnioskodawca zalicza do poz. działalność wykonywana osobiście (poz. 3, C.1. źródła przychodów w zeznaniu PIT-37).

Zdaniem Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów zleconych przez Sąd zaliczyć należy:

• koszty wynikłe z czasu poświęconego na zawieranie umowy na wypożyczenie i obsługę urządzeń geofizycznych oraz
  

• czas dojazdu do Sądu i przewozu obsługi i urządzeń na miejsce pomiarów (iloczyn liczby godzin i ryczałtu za godzinę pracy),
  

• koszty własne biegłego,
  

• koszty materiałowe.
  
  

W rachunku wyraźnie zaznaczone są: wynagrodzenie, zwrot kosztów, koszty korzystania z samochodu osobowego (za zgodą Sądu) i koszty własne.

Wnioskodawca uważa, że zleceniodawca postąpiłby prawidłowo zaliczając sporne wydatki w całości do kosztów uzyskania przychodu, ale wtedy nie może żądać od zleceniodawcy oryginalnych faktur VAT poniesionych kosztów, ponieważ Wnioskodawca nie będzie posiadał dokumentów poniesienia kosztów do kontroli skarbowej.

Zdaniem Wnioskodawcy sporne wydatki powinny zostać rozliczone następująco:

1. wydatki na realizację umowy potwierdzone rachunkiem VAT - powinny zostać zwrócone w całości, zakup kotew potwierdzony rachunkiem VAT - powinien zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, natomiast koszty związane z używaniem samochodu prywatnego do realizacji zlecenia - powinny zostać zwolnione z podatku, albo druga możliwość
2. zleceniodawca postąpiłby prawidłowo, gdyby zaliczył wszystkie sporne koszty do kosztów uzyskania przychodów, ale tego nie zrobił, ponieważ koszt uzyskania przychodu byłyby wyższy niż 20% przychodów, ale wtedy nie powinien żądać od zleceniodawcy oryginalnych faktur i umowy, ponieważ Wnioskodawca nie ma obecnie (są w aktach sprawy tak zdecydował sędzia) oryginalnych dokumentów do ewentualnej kontroli skarbowej, a taka byłaby na pewno, jak wynikało z rozmowy z przedstawicielem Urzędu Skarbowego w ….
   
   

W informacji PIT-11 przekazanej przez Sąd po stronie przychodów zostały zaliczone wynagrodzenie, wszystkie sporne wydatki oraz koszty własne biegłego, a po stronie kosztów uzyskania przychodów zastosowano ryczałt - 20% przychodów. Wnioskodawca stwierdził, że poniesione sporne koszty zostały zaliczone do przychodów na podstawie nadesłanego zestawienia Wnioskodawcy oraz rozmowy telefonicznej ze zleceniodawcą. W rozmowie telefonicznej zleceniodawca określił sposób wyliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w następujący sposób: jedna kwota obejmująca sumę wszystkich składników rachunku, tj. wynagrodzenie, zwrot kosztów wydatków, koszt korzystania z samochodu osobowego (za zgodą Sądu) oraz koszty własne biegłego pomniejszana kwotą ryczałtową 20%, jako koszty uzyskania przychodu, a następnie od pomniejszonych przychodów o koszt uzyskania przychodów odprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy w wysokości 19%, chyba że biegły wnioskuje o potrącanie zaliczki na podatek w wysokości 32%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy zleceniodawca postąpił prawidłowo zaliczając wydatki poniesione na wypożyczenie i obsługę sprzętu geofizycznego, wydatki na zakup kotew oraz kosztów korzystania z samochodu osobowego w postępowaniu sądowym do przychodów, bez zaliczenia spornych kosztów w kontekście art. 13 ust. 6 ustawy podatkowej oraz art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych, a także art. 21 ust. 1 pkt 16 oraz ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy zleceniodawca postąpił prawidłowo stosując stawkę ryczałtową 20% kosztu uzyskania przychodu w przypadku, gdy koszty uzyskania przychodu są wyższe od wyliczonej stawki ryczałtowej w kontekście art. 13 ust. 6 ustawy podatkowej oraz art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, w kontekście art. 13 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych, wydatki poniesione na realizację zawartej umowy potwierdzone rachunkiem VAT powinny zostać zwrócone w całości, koszty zakupu kotew powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, natomiast koszty korzystania samochodu prywatnego za zgodą Sądu w postępowaniu sądowym powinny zostać zwolnione z podatku zgodnie z art. 21 ust. l pkt 16 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot poniesionych wydatków na realizację umowy, pomniejszony o potracony podatek, nie stanowi dla biegłego kosztów jakie poniósł.

W ocenie Wnioskodawcy zaliczanie wydatków na realizację zawartej umowy, potwierdzonej rachunkiem VAT, do przychodów Wnioskodawcy skutkuje tym, że dwukrotnie odprowadzany jest podatek od przychodów - a mianowicie Wnioskodawcy, bo wydatek zaliczony jest do przychodów oraz pracowników obsługi wypożyczonych urządzeń geofizycznych, którzy także zapłacili podatek dochodowy od wpłaconej sumy zgodnie z umową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Jednocześnie, zgodnie z art. 13 pkt 8 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

− z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Powyższe przepisy jasno wskazują, że czynności wykonywane przez osoby fizyczne będące biegłymi sądowymi, którym sąd lub prokurator zlecił wykonanie czynności z urzędu należy kwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów biegłego oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U., poz. 167).

Jednakże w myśl art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Zgodnie z art. 89 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r, poz. 1025, z późn. zm.), biegłemu powołanemu przez sąd przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii. W myśl ust. 5 powołanego przepisu, Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, stawki wynagrodzenia biegłych za wykonaną pracę oraz taryfy zryczałtowane, o których mowa w ust. 3, mając na uwadze nakład pracy i kwalifikacje biegłego oraz poziom wynagrodzeń uzyskiwanych przez pracowników wykonujących podobne zawody, stopień złożoności problemu będącego przedmiotem opinii oraz warunki, w jakich opracowano opinię, a także sposób dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii.

Na podstawie § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 518), wynagrodzenie za wykonaną pracę biegłych z dziedziny geodezji i kartografii, w zakresie czynności opisanych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, można określić według stawki albo taryfy zryczałtowanej wskazanej w tym załączniku.

Natomiast zgodnie z § 8 tego rozporządzenia, wydatki poniesione przez biegłego, niezbędne dla wydania opinii, w tym w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocą faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku - za pomocą oświadczenia.

Z powyższych uregulowań wynika, że biegłemu sądowemu za sporządzenie opinii przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot niezbędnych wydatków poniesionych w celu wydania opinii. Zwrot tych wydatków w szczególności obejmuje wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, przy czym należy je w określony sposób udokumentować.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę zwrotu „wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu” oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wydatków bezpośrednio związanych z danym źródłem przychodów i poniesionych w celu osiągnięcia przychodu z tego źródła.

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Stosownie bowiem do dyspozycji art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaliczkę pobrano ma obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 powołanej ustawy).

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że sąd zlecił Wnioskodawcy wykonanie badań potrzebnych do wydania opinii górniczo-geologicznej. W tym celu Wnioskodawca zwrócił się do … o wypożyczenie sprzętu geofizycznego wraz z obsługą do wykonania badań według planu opracowanego przez Wnioskodawcę, co skutkowało zawarciem umowy na wypożyczenie sprzętu wraz z obsługą. Do wykonania badań należało zakupić kotwy wykorzystane do zabudowy jako stałe punkty pomiarowe. Na podstawie wyników badań Wnioskodawca opracował opinię górniczo-geologiczną i przesłał ją do sędziego wraz z wymaganą dokumentacją. Wnioskodawca w rachunku zaznaczył: wynagrodzenie, zwrot kosztów, koszty korzystania z samochodu osobowego i koszty własne. Przed zapłatą Sędzia nakazał przesłanie do Sądu oryginalnych faktur i oryginalnej umowy z …. Wnioskodawca otrzymując od zlecającego (Sądu) PIT-11 stwierdził, że poniesione koszty z tytułu zawarcia umowy z …, wydatek z tytułu zakupu kotew oraz poniesione koszty transportu sprzętu wraz z obsługą oraz koszty korzystania z samochodu osobowego zostały zaliczone do przychodów Wnioskodawcy.

Na mocy powołanych przepisów organy władzy lub administracji państwowej, albo samorządowej, sąd, prokurator – jako płatnicy – od dokonanych biegłym sądowym wypłat należności są obowiązani sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów. Należność biegłego obejmuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz koszty faktycznie poniesione przez biegłego i stanowi Jego przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Płatnik (organ zlecający) obliczając zaliczkę na podatek dochodowy ustala zryczałtowane koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% przychodu, pomniejszonego o potrącone przez płatnika składki na ubezpieczenie społeczne.

Podkreślenia jednakże wymaga fakt, że w sytuacji, gdy biegły posiada dowody, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej, w rocznym zeznaniu podatkowym może uwzględnić koszty faktycznie poniesione, w myśl art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w sytuacji gdy biegły sądowy posiada dowody, że poniesione przez niego koszty są wyższe aniżeli koszty zryczałtowane (20%) wówczas nie będzie miało miejsca opodatkowanie kwot zwróconych przez podmiot zlecający wydanie opinii, bowiem koszty uzyskania przychodu mogą zostać uwzględnione przez biegłego sądowego w zeznaniu rocznym w faktycznie poniesionej wysokości. Wskazać przy tym należy, że ewentualne opodatkowanie zwrotu poniesionych kosztów, wystąpi w sytuacji, gdy koszty faktycznie poniesione i zwrócone przez organ zlecający wydanie opinii będą wyższe aniżeli zryczałtowane koszty uzyskania przychodu, a biegły nie będzie potrafił tego faktu udowodnić.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że organ zlecający postąpił prawidłowo sporządzając informację o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, ponieważ dla Wnioskodawcy przychód z tytułu sporządzenia opinii stanowi cała kwota wypłacona przez zlecającego obejmująca zarówno wynagrodzenie za wykonaną pracę jak również zwrot wydatków poniesionych przez biegłego. Skoro zatem otrzymany przychód jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 6 i 8 ), to zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie mają koszty uzyskania przychodu w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Zatem, zleceniodawca sporządzając informację o dochodach Wnioskodawcy zastosował właściwy sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu. W związku z tym, brak jest podstaw aby zwrócone wydatki związane z używaniem samochodu prywatnego do realizacji zlecenia mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że to na Wnioskodawcy, jako odnoszącemu korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mają z uzyskanym przychodem oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Istnienie ww. związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ww. wydatkami a uzyskanym przez Wnioskodawcę przychodem może być zweryfikowane w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez upoważnione do tego organy.

Ponadto zaznaczyć należy, że wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.