Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.448.2016.2.IL
z 21 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 7 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej za 2014 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej za 2014 r.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 14 czerwca 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.448.2016.1.IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 16 czerwca 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 25 czerwca 2016 r.), zaś w dniu 7 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 1 lipca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawczyni jest matką pełnoletniej córki …. (lat 22), która kontynuuje naukę na studiach wyższych ….. Koszty utrzymania córki w …. są duże. Ponadto córka Wnioskodawczyni, ze względu na wadę genetyczną szczęki od około 5 lat jest leczona ortodontycznie i oczekuje na operację.

W latach 2014 - 2015 Wnioskodawczyni nie była w związku małżeńskim ani obecnie nie jest.

Jej źródłem utrzymania są zarobki z tytułu umowy o pracę na czas nieokreślony, które nie przekraczają kwoty rocznej 56 000 zł. Wnioskodawczyni nie ma majątku przynoszącego dochód ani innych źródeł dochodu. Nie prowadziła ani nie prowadzi działalności gospodarczej.

Ojciec dziecka, …. nie interesuje się córką oraz nie utrzymuje z Nią kontaktów. To na Wnioskodawczyni zawsze spoczywał obowiązek i ciężar opieki nad córką, zapewnienie Jej jedzenia, ubrania, mieszkania, wizyt u lekarza: stomatologa, ortodonty, lekarstw, rozrywek, wypoczynku i wszystkiego, co jest niezbędne córce do właściwego rozwoju. ….. nie ponosił dodatkowych kosztów utrzymania córki poza płaconymi alimentami w 2014 r. – 350 zł, a od stycznia 2015 r. – 500 zł, nie przesyłał dodatkowych pieniędzy, a odliczenie ulgi prorodzinnej traktuje jako zniwelowanie skutków płaconych alimentów.

Do 2014 r. Wnioskodawczyni rozliczała się jako matka samotnie wychowująca dziecko i korzystała z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości. W 2015 r. ojciec córki Wnioskodawczyni, Pan ….., po podwyższeniu alimentów z 350 zł na kwotę 500 zł, przesłał do Wnioskodawczyni pismo z żądaniem rozliczenia przez Nią ulgi prorodzinnej w 1/2 jej wysokości za 2014 r., gdyż On, z tytułu płacenia alimentów również rozliczy 1/2 jej wysokości. W związku z powyższym, po otrzymaniu informacji, że ojciec córki zażądał 1/2 ulgi prorodzinnej za 2014 r. Wnioskodawczyni rozliczyła ww. ulgę za ten rok podatkowy w 1/2 jej wysokości.

Wnioskodawczyni wskazała, że ojcu córki nie przysługiwała ulga prorodzinna do osiągnięcia 18 roku życia przez córkę, to dlaczego po 18 roku życia ta ulga miałby przysługiwać, pomimo że w dalszym ciągu nie utrzymuje On żadnych kontaktów osobistych z córką i nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów utrzymania, nie robi córce prezentów i nie przekazuje Jej 1/2 ulgi prorodzinnej. Ojciec nie utrzymuje kontaktów z córką i nie jest w stanie przedstawić żadnego dokumentu potwierdzającego prawo do pobierania ulgi prorodzinnej.

Córka Wnioskodawczyni w 2014 r. z tytułu zatrudnienia na umowę zlecenie osiągnęła dochód nieprzekraczający kwoty 3 089 zł, a w 2015 r. nie osiągnęła żadnego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, któremu z rodziców powinna przysługiwać ulga prorodzinna za rok 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), ulga prorodzinna w pełnej wysokości powinna przysługiwać rodzicowi, który faktycznie sprawuje opiekę oraz ponosi większe koszty utrzymania dziecka, oraz który może przedstawić dokumenty potwierdzające jej prawo do rozliczenia.

Połowa ulgi prorodzinnej nie powinna przysługiwać ojcu córki, ponieważ nigdy nie utrzymywał i nie utrzymuje kontaktów z córką, nie ponosi pełnych kosztów utrzymania córki, a ulga prorodzinna jest pomocą Państwa dla rodzica, u którego dziecko przebywa.

Ulga prorodzinna nie jest rekompensatą ze strony Państwa dla rodzica płacącego alimenty, a jest pomocą Państwa dla rodzica, który zapewnia dziecku możliwość rozwoju i kształcenia. Ulga prorodzinna nie przysługiwała ojcu córki do osiągnięcia przez córkę 18 roku życia, to dlaczego po 18 roku życia, ojciec córki mógłby sobie odliczyć 1/2 tej ulgi. Według oceny Wnioskodawczyni, 1/2 ulgi prorodzinnej nie powinna przysługiwać ojcu, gdyż jak sam stwierdza w pozwie o obniżenie alimentów, nigdy nie utrzymywał kontaktów z córką, nie dążył do tych kontaktów i praktycznie nie zna córki.

Ojciec córki Wnioskodawczyni, nie jest w stanie przedstawić dokumentów potwierdzających kontynuację przez córkę nauki na studiach wyższych (nie zna adresu zamieszkania, nr telefonu, itp.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym w 2014 r.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władze, pełnił funkcje albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92 zł 67 gr, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie korzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie).

W stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, że jest matką pełnoletniej córki (lat 22), która kontynuuje naukę na studiach wyższych.

W latach 2014 - 2015 Wnioskodawczyni nie była w związku małżeńskim ani obecnie nie jest.

Jej źródłem utrzymania są zarobki z tytułu umowy o pracę na czas nieokreślony, które nie przekraczają kwoty rocznej 56 000 zł. Wnioskodawczyni nie ma majątku przynoszącego dochód ani innych źródeł dochodu. Nie prowadziła ani nie prowadzi działalności gospodarczej.

Ojciec dziecka, nie interesuje się córką oraz nie utrzymuje z Nią kontaktów. Na Wnioskodawczyni zawsze spoczywał obowiązek i ciężar opieki nad córką, zapewnienie Jej jedzenia, ubrania, mieszkania, wizyt u lekarza, lekarstw, rozrywek, wypoczynku i wszystkiego, co jest niezbędne córce do właściwego rozwoju. Ojciec nie ponosił dodatkowych kosztów utrzymania córki poza płaconymi alimentami w 2014 r. – 350 zł, a od stycznia 2015 r. – 500 zł, nie przesyłał dodatkowych pieniędzy, a odliczenie ulgi prorodzinnej traktuje jako zniwelowanie skutków płaconych alimentów.

Córka Wnioskodawczyni w 2014 r. z tytułu zatrudnienia na umowę zlecenie osiągnęła dochód nieprzekraczający kwoty 3 089 zł, a w 2015 r. nie osiągnęła żadnego dochodu.

W odniesieniu do ulgi prorodzinnej w stosunku do pełnoletniego dziecka, należy wyjaśnić, że w świetle art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

1. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

- w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583, z późń. zm.) jako obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania.

Stosownie do art. 133 § 1 ww. ustawy rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 cytowanej ustawy). Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego, w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (art. 135 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że w stosunku do pełnoletniej córki ciąży na Niej obowiązek alimentacyjny poprzez zapewnienie córce jedzenia, ubrania, mieszkania, wizyt u lekarza: stomatologa, ortodonty, lekarstw, rozrywek, wypoczynku i wszystkiego, co jest Jej niezbędne do właściwego rozwoju. Natomiast ojciec córki nie utrzymuje z Nią kontaktów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawczyni przysługuje za 2014 r. prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z utrzymywaniem pełnoletniej córki, kontynuującej naukę na studiach wyższych, która nie uzyskała dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli, zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.