Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/4512-1-187/16-4/AG
z 22 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 9 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu urządzenia nabytego ze środków pochodzących z dotacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu urządzenia nabytego ze środków pochodzących z dotacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wniosek uzupełniono w dniu 9 sierpnia 2016 r. o doprecyzowanie przedstawionego opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2016 r. Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r., Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.) na zakup urządzenia w związku z projektem dotyczącym utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej.

Z otrzymanego dofinansowania Zainteresowany zakupił wózek jezdniowy podnośnikowy w celu ograniczenia obciążenia układu mięśniowo – szkieletowego. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosi 50.061,00 z czego dofinansowanie stanowi 90% całkowitego kosztu.

Od zakupu tego urządzenia Wnioskodawca odliczył VAT naliczony zgodnie z podstawowym przywilejem czynnych podatników VAT. Generalną zasadą VAT jest bowiem prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków, które są związane z czynnościami opodatkowanymi.

W piśmie z dnia 8 sierpnia 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – wyjaśniono ponadto, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.
2. Firma zajmuje się produkcją i sprzedażą sprzętu sportowego.
3. Zainteresowany prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.
4. Wydatki związane z nabyciem wózka jezdniowego podnośnikowego mają związek wyłącznie z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że zakup tego urządzenia był w 90% sfinansowany dotacją z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Wnioskodawca miał prawo na zasadach ogólnych (zgodnie z art. 88 ustawy o VAT) odliczyć cały VAT od faktury dokumentującej zakup tego urządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro urządzenie będzie służyło wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej – to zgodnie z generalną zasadą ustawy o VAT przysługuje Zainteresowanemu na zasadach ogólnych prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego dokumentującego zakup tego urządzenia niezależnie od sposobu finansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona)
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony)
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony)
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2016 r. otrzymał dofinansowanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na zakup urządzenia w związku z projektem dotyczącym utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej. Z otrzymanego dofinansowania Zainteresowany zakupił wózek jezdniowy podnośnikowy w celu ograniczenia obciążenia układu mięśniowo – szkieletowego. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosi 50.061,00 z czego dofinansowanie stanowi 90% całkowitego kosztu. Od zakupu tego urządzenia Wnioskodawca odliczył VAT naliczony zgodnie z podstawowym przywilejem czynnych podatników VAT. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Firma zajmuje się produkcją i sprzedażą sprzętu sportowego. Zainteresowany prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wydatki związane z nabyciem wózka jezdniowego podnośnikowego mają związek wyłącznie z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu urządzenia nabytego ze środków w 90% pochodzących z dotacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Jak wskazano powyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT oraz prowadzi wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany wskazał, że wydatki związane z nabyciem wózka jezdniowego podnośnikowego mają związek wyłącznie z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w niniejszej sprawie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT, a urządzenie (towar), które zostało sfinansowane z otrzymanej dotacji ma związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia w tej sytuacji jest to skąd pochodzą środki pozyskane w celu sfinansowania zakupu urządzenia.

Reasumując, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup wózka jezdniowego podnośnikowego. Na powyższe uprawnienie bez wpływu pozostaje fakt, że zakup urządzenia w 90% sfinansowany został dotacją z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Podkreślić jednak należy, że Wnioskodawca może zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w cyt. wyżej art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że tut. Organ uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu urządzenia nabytego ze środków pochodzących z dotacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przy czym podstawę prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu ww. urządzenia stanowić będzie art. 86 ust. 1 ustawy, a nie wymieniony przez Zainteresowanego w pytaniu przepis art. 88 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że w odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o opisany stan faktyczny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swoją aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu urządzenia nabytego ze środków pochodzących z dotacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.