Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/443-895/11-6/IG
z 31 stycznia 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP1/443-895/11-6/IG
Data
2012.01.31
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego --> Odliczenie częściowe podatku
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury --> Wystawianie faktury
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku
Słowa kluczowe
czynności opodatkowane
jednostka budżetowa
refakturowanie
świadczenie usług
Istota interpretacji
1. Czy przenoszenie części kosztów utrzymania Orlika między MOSiR-em a Uniwersytetem jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, a tym samym winno być ono dokumentowane fakturami VAT?
2.Czy MOSiR będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez Uniwersytet oraz we wszystkich innych fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług niezbędnych do funkcjonowania obiektu? Wniosek ORD-IN 587 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko MOSiR, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2011 r. (data wpływu 19 października 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 13 stycznia 2012r. (data wpływu 13 stycznia 2012r.) oraz z dnia 23 stycznia 2011r. (data wpływu 25 stycznia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 19 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
Wniosek uzupełniono pismami z dnia 13 stycznia 2012r. (data wpływu 13 stycznia 2012r.) oraz z dnia 23 stycznia 2011r. (data wpływu 25 stycznia 2012r.) w zakresie reprezentacji i doprecyzowania zdarzenia przyszłego. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. MOSiR jest jednostką organizacyjną Miasta, działającą w formie jednostki budżetowej, utworzoną na mocy uchwały Rady Miasta z dnia 6 lipca 2006r. Prowadzi działalność podstawową o charakterze użyteczności publicznej, której celem jest zaspakajanie potrzeb mieszkańców w zakresie sportu, rekreacji, turystyki, rehabilitacji ruchowej, imprez widowiskowych i wystawienniczych, usług hotelarskich oraz wynajmu i dzierżawy obiektów. Na działalność statutową Ośrodek otrzymuje środki z Urzędu Miasta. Ośrodek jest zarejestrowanym w Urzędzie Skarbowym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność zarówno opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem VAT", jak również zwolnioną z podatku , w związku z czym obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dokonuje na podstawie zasad określonych w art. 90 i art. 91 ustawy o VAT. Uniwersytet jest publiczną uczelnią akademicką działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005r.- Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.). Uniwersytet utworzony został ustawą z dnia 10 marca 1994r. o utworzeniu Uniwersytetu (Dz. U. Nr 55 poz. 225). Uniwersytet posiada osobowość prawną. Sektor finansów publicznych tworzą jednostki budżetowe i uczelnie publiczne (ustawa finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009r. art. 9 pkt 3 i pkt 11). Miasto planuje zawarcie porozumienia w sprawie zarządzania i użytkowania boiska Orlik 2012. Właścicielem gruntu, na którym boisko zostało wybudowane w ramach rządowego projektu "…" jest Uniwersytet. Uniwersytet oddaje Miastu w użyczenie teren, na którym znajduje się kompleks sportowy "…". Użyczenie ma charakter nieodpłatny i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2021 r. Boiskiem do dnia 31 grudnia 2021 r. w imieniu Miasta zarządzać będzie jednostka organizacyjna Miasta – MOSiR. Z dniem 1 stycznia 2022 roku Miasto przekaże obiekt Uniwersytetowi. Zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Sportu obiekt ma być dostępny dla wszystkich mieszkańców nieodpłatnie. Z obiektu będą korzystać indywidualnie mieszkańcy, kluby piłkarskie i drużyny niezrzeszone. Również z boiska korzystać będą studenci Uniwersytetu, przy czym, aby zapewnić Uniwersytetowi prowadzenie zajęć programowych dla studentów w godzinach rannych, grafik zajęć na obiekcie będzie ustalany przez Zarządcę w porozumieniu z Kierownikiem Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu i będzie zabezpieczał w szczególności interesy Uniwersytetu. MOSiR poniesie koszty związane z zatrudnieniem osób do obsługi obiektu, w tym trenera środowiskowego odpowiedzialnego za realizację programu ministerialnego "…", a Uniwersytet poniesie koszty związane z ochroną obiektu poza godzinami otwarcia oraz zapewni porządek wokół obiektu (sprzątanie). Uniwersytet nie świadczy usług na rzecz MOSiR. MOSiR będzie udostępniał boisko Uniwersytetowi i zabezpieczał w szczególności jego interesy. Zgodnie z porozumieniem MOSiR i Uniwersytet podzielą się po 50% kosztami. Obciążenia z tytułu kosztów utrzymania i eksploatacji obiektu strony zamierzają dokumentować fakturami VAT, wystawionymi na podstawie otrzymanych przez strony porozumienia dokumentów zakupu towarów i usług (rachunków, faktur), a mianowicie:
Nabycie towarów i usług niezbędnych do funkcjonowania obiektu będzie miało związek z wykonywanymi przez MOSiR czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, gdyż przerzucenie kosztów na inny podmiot będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej DZ. U. UE L. Nr 347/1 ze zm.). W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Uzasadnienie: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, a także wnioski sformułowane przez ETS, usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Sytuacja taka ma miejsce w przypadku porozumienia ws. Orlika, gdzie istnieje bezpośredni konsument świadczenia - Uniwersytet, odnoszący z tego świadczenia korzyść w postaci możliwości korzystania z boiska w terminach zabezpieczających jego interes. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem spełnienia zarówno przesłanek pozytywnych, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. Nr 347/1 ze zm.), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Również zapis tej treści zawarty został w obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. ustępie 2a artykułu 8 „polskiej” ustawy o VAT, który stanowi, iż w przypadku gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot nabywający usługę we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Tak więc przerzucenie kosztów na inny podmiot nie może być potraktowane inaczej niż jako świadczenie usługi w tym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika (MOSiR, Uniwersytet) biorącego udział w odsprzedaży usługi (towaru) za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi (odsprzedaży towaru), zgodnie bowiem z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży (…), a przez sprzedaż w myśl art. 2 ust. 22 ustawy rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Reasumując przenoszenie kosztów utrzymania boiska Orlik przez strony Porozumienia jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, na okoliczność tę winny być wystawiane faktury VAT, a MOSiR-owi w związku z tym przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur, jak również z pozostałych faktur dokumentujących wydatki poniesione na utrzymanie obiektu. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Polskie prawo podatkowe nie definiowało do 31 marca 2011r. pojęcia „refakturowanie kosztów” i „refakturowanie usług”. W przypadku bowiem obciążenia kosztami świadczonych usług innego podmiotu mamy do czynienia z niczym innym jak odsprzedażą usług. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a ustawy, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 roku, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zapis ten jest zgodny z art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE 347 s. 1 ze zm.), stosownie do którego w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot „refakturujący” daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi. Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku. Celem tzw. „refakturowania” jest przeniesienie poniesionych kosztów przez podmiot dokonujący odsprzedaży usług na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot dokonujący odsprzedaży usług danej usługi nie wykonał. „Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Zatem faktura wystawiona w takich okolicznościach dokumentuje odsprzedaż zakupionych wcześniej usług, a czynność taka podlega opodatkowaniu według stawek właściwych dla odsprzedawanych usług. Zatem odsprzedaż usług związanych z kosztami utrzymania stadionu (w drodze ich refakturowania) przez MOSiR na rzecz Uniwersytetu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2a ustawy. W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”. Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
Zatem odsprzedaż usług związanych z kosztami utrzymania stadionu (w drodze ich refakturowania) przez MOSiR na rzecz Uniwersytetu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2a ustawy i podlega dokumentowaniu fakturami VAT według stawek właściwych dla odsprzedawanych usług. Organ podkreśla, że czynności refakturowania usług należy odróżnić od czynność przenoszenia kosztów. W sytuacji refakturowania przez MOSiR 50 % kosztów zakupu narzędzi i sprzętu sportowego mamy do czynienia z przenoszeniem kosztów zakupu. Przy czym należy zwrócić uwagę, iż przenoszenie kosztów zakupu nie stanowi w światle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem w tej sytuacji nie mamy do czynienia z dostawą towarów ani świadczeniem usług przez MOSiR na rzecz Uniwersytetu. Samo przenoszenie kosztów nie powoduje bowiem nabycia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Stwierdzić należy, że przenoszenie kosztów z tytułu zakupu narzędzi i sprzętu sportowego na inny podmiot nie stanowi dostawy towarów, gdyż w tej sytuacji nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast koszty a więc pieniądze nie są towarem i nie mieszczą się w granicach definicji ustawowej wskazanej w art. 2 pkt 6 ustawy. Również przenoszenie kosztów z tytułu zakupu narzędzi i sprzętu sportowego na inny podmiot nie stanowi świadczenia usług. Aby uznać dane świadczenie za świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Wobec tego w sytuacji przenoszenia kosztów zakupu narzędzi i sprzętu sportowego na Uniwersytet nie mamy do czynienia ani z dostawą towarów ani ze świadczeniem usług. W tej sytuacji czynność ta nie podlega opodatkowaniu i z tego względu nie powinna być ona dokumentowana fakturami VAT. Natomiast w kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach wystawionych przez Uniwersytet oraz we wszystkich innych fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług niezbędnych do funkcjonowania obiektu należy zauważyć: Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zatem w sytuacji, gdy część zakupów związana jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych (refakturowanie), Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich nabycie tylko w tej części, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje i jednocześnie nie potrafi wydzielić i przyporządkować podatku naliczonego do tych czynności, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 i 91 ustawy, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 2). Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3). Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (ust. 4). Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (ust. 5). Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (ust. 6). Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu (ust. 8). Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (ust. 9). W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący jednostką budżetową Miasta jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność zarówno opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jak również zwolnioną z podatku. Miasto planuje zawarcie porozumienia w sprawie zarządzania i użytkowania boiska Orlik 2012. Właścicielem gruntu, na którym boisko zostało wybudowane w ramach rządowego projektu "…" jest Uniwersytet, który oddaje Miastu w użyczenie teren, na którym znajduje się kompleks sportowy. Użyczenie ma charakter nieodpłatny i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2021 r. Boiskiem w tym czasie zarządzać będzie jednostka organizacyjna Miasta – MOSiR. Zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Sportu obiekt ma być dostępny dla wszystkich mieszkańców nieodpłatnie. Będą z niego korzystać indywidualnie mieszkańcy, kluby piłkarskie i drużyny niezrzeszone oraz studenci Uniwersytetu. Wnioskodawca poniesie koszty związane z zatrudnieniem osób do obsługi obiektu, w tym trenera środowiskowego odpowiedzialnego za realizację programu ministerialnego "…", a Uniwersytet poniesie koszty związane z ochroną obiektu poza godzinami otwarcia oraz zapewni porządek wokół obiektu (sprzątanie). Zgodnie z porozumieniem MOSiR i Uniwersytet podzielą się po 50% kosztami. Obciążenia z tytułu kosztów utrzymania i eksploatacji obiektu strony zamierzają dokumentować fakturami VAT, wystawionymi na podstawie otrzymanych przez strony porozumienia dokumentów zakupu towarów i usług (rachunków, faktur), a mianowicie:
Mając na uwadze ww. przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, gdy część zakupów związana jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych (refakturowanie świadczenia usług), Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich nabycie tylko w tej części, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast w zakresie pozostałych zakupów niezbędnych do utrzymania i funkcjonowania obiektu z uwagi na fakt, iż będą one związane z działalnością statutową Wnioskodawcy zwolnioną z opodatkowania, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W odniesieniu do części zakupów związanych z działalnością gospodarczą (zarówno opodatkowaną jak i zwolnioną), Wnioskodawca winien ustalić właściwą proporcję jako udział rocznego obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej, zgodnie z przepisami art. 90 ustawy. Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w takiej części, w jakiej zakupy towarów i usług związane są ze sprzedażą opodatkowaną zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast nie przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w sytuacji, gdy nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT lub niepodlegających opodatkowaniu. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż MOSiR-owi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Uniwersytet, jak również z pozostałych faktur dokumentujących wydatki poniesione na utrzymanie obiektu należy uznać za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Należy zauważy, iż w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy podkreślić, iż tut. Organ wydał niniejszą interpretację prawa podatkowego wyłącznie na pisemny wniosek Zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Tym samym z niniejszej interpretacji nie należy wywodzić skutków prawnopodatkowych dla Uniwersytetu. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.