Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.507.2016.1.KJ
z 26 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego nabytych w drodze darowizny oraz przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego nabytych w drodze darowizny oraz przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca planuje rozpoczęcie jednoosobowej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu szeroko rozumianych usług marketingowych, w tym wsparciu w budowaniu/zarządzaniu marką. W tym celu Wnioskodawca uzyska wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji Gospodarczej („CEIDG”) i zarejestruje się jako czynny podatnik VAT. Będzie się rozliczał z podatku dochodowego od osób fizycznych według zasad określonych w art. 27 lub 30c tej ustawy (tj. nie będzie się rozliczał zryczałtowanym podatkiem dochodowym, ani kartą podatkową). Rozpoczęcie działalności nastąpi w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę od ojca w drodze darowizny autorskich praw majątkowych do znaku towarowego („Znak Towarowy”). Znak ten został wytworzony przez ojca Wnioskodawcy i nie zostało na niego wydane prawo ochronne, o którym mowa w ustawie Prawo własności przemysłowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy autorskie prawa majątkowe do Znaku Towarowego, nabyte przez Wnioskodawcę w drodze darowizny, będą podlegały amortyzacji jako wartości niematerialne i prawne („WNiP”) w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawa te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz WNiP Wnioskodawcy?
2. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową autorskich praw autorskich majątkowych do Znaku Towarowego?
3. Czy w związku z nabyciem autorskich praw majątkowych do Znaku Towarowego Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Autorskie prawa majątkowe do Znaku Towarowego, nabyte przez Wnioskodawcę w drodze darowizny, będą podlegały amortyzacji jako WNiP w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawa te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz WNiP Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z pewnymi wyłączeniami niemającymi zastosowania w sprawie, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Natomiast w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego (ust. 2 tego artykułu). Jak wynika z ust. 3 tego artykułu, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną. Ponadto, ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ustawy). Twórcy przysługują wszelkie prawa osobiste i majątkowe odnoszące się do utworu. Majątkowe prawo twórcy do utworu obejmuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (tak art. 17 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że znak towarowy, nawet taki, na który nie zostało jeszcze udzielone prawo ochronne (tj. taki, dla ochrony którego w myśl przepisów ustawy prawo o własności przemysłowej nie zostały jeszcze dopełnione stosowne formalności), jest utworem w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Znak, mający postać słowno-graficzną, stanowi bowiem przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ojca Wnioskodawcy.

W konsekwencji, ojcu Wnioskodawcy przysługują wszelkie autorskie prawa majątkowe i osobiste do znaku, o którym mowa. O ile autorskie prawa osobiste nie mogą zostać zbyte, to autorskie prawa majątkowe mogą zostać przeniesione na inny podmiot. W drodze darowizny Wnioskodawca nabędzie od ojca takie właśnie prawa majątkowe (w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) do znaku. Nabyte przez Wnioskodawcę autorskie prawa majątkowe będą WNiP podlegającymi amortyzacji, gdyż Wnioskodawca przewiduje, że będzie korzystać ze znaku w ramach swojej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok, już od momentu nabycia znaku od ojca.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w interpretacjach podatkowych wydanych np. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2015 r., nr IBPBI/2/423-1377/14/MS,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r., nr IPPB1/415-623/13-2/EC,
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r., nr IPPB3/423-219/11-3/PK1.
  
  

Ad 2.

Wartość początkowa autorskich praw majątkowych do Znaku Towarowego nabytych od ojca tytułem darowizny powinna zostać ustalona jako wartość rynkowa tych praw z dnia nabycia (chyba, że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości – wówczas jako wartość początkową będzie należało przyjąć wartość wskazaną w umowie).

Jeżeli chodzi o ustalenie wartości początkowej autorskich praw majątkowych do Znaku Towarowego u Wnioskodawcy, to zastosowanie znajdzie wprost przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem, za wartość początkową środków trwałych oraz WNiP, z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w sprawie, uważa się – w razie nabycia w drodze darowizny – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Ad 3.

W związku z nabyciem od ojca autorskich praw majątkowych do Znaku Towarowego tytułem darowizny Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Natomiast podatkowi od spadków i darowizn nie podlega nabycie w drodze lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw (art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Z kolei z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem jest m.in. wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy, wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Zgodnie z tym zastrzeżeniem zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125 nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście).

Z powyższych przepisów wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę tytułem darowizny od ojca (a więc osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn) autorskich praw majątkowych do Znaku Towarowego będzie podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale przychód z tytułu nabycia będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 tej ustawy.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie sposobu amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego nabytych w drodze darowizny oraz przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Wnioskodawca słusznie uważa, że autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego, nabyte przez Niego w drodze darowizny, będą podlegały amortyzacji jako wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od miesiąca następującego po miesiącu, w którym prawa te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
  

• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
  

• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego. Znak ten został wytworzony przez ojca Wnioskodawcy i nie zostało na niego wydane prawo ochronne, o którym mowa w ustawie – Prawo własności przemysłowej. Otrzymane tytułem darowizny Prawa Zainteresowany zamierza wykorzystywać w prowadzonej jednoosobowo pozarolniczej działalności gospodarczej. Otrzymane Prawo Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe w pierwszej kolejności należy określić, czy opisane we wniosku prawa spełniają przesłanki uznania ich za podlegające amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 ww. ustawy.

Należy wyjaśnić, że prawo do znaku towarowego w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako prawo podmiotowe dotyczy wyłącznie prawa do znaku zarejestrowanego, które ten status nabywa z chwilą rejestracji. Przymiotu tego nie posiada znak towarowy niezarejestrowany. Oznacza to, że pod pojęciem użytym w ww. przepisie mieszczą się tylko te prawa podmiotowe do znaku towarowego, które mają charakter bezwzględnego prawa majątkowego, tj. znaki towarowe, na które Urząd Patentowy wydał decyzję w sprawie udzielenia prawa ochronnego. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc – wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. W konsekwencji, znaków towarowych, które nie zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym, czy też w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego, i które na moment wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie będą objęte prawem ochronnym, nie można uznać za prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej, które stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji.

Zgodnie natomiast z treścią art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe. Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
  

• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  

• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
  

• będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Prawa, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności – zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy – przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 powołanej ustawy).

Ochrona przewidziana przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

• autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz
  

• autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).
  
  

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy (art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53 tej ustawy).

Jak wskazał Wnioskodawca, otrzyma On od ojca w drodze darowizny autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego. Zatem przyjmując za Wnioskodawcą, prawa te – zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą stanowić – wartość niematerialną i prawną, która podlegać będzie amortyzacji w prowadzonej przez Niego jednoosobowo działalności gospodarczej.

Stosownie do postanowień art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości amortyzacji autorskich praw majątkowych do znaku towarowego, nabytych w drodze darowizny od miesiąca następującego pomiesiącu, w którym prawa te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest prawidłowe.

Przechodząc do zagadnienia dotyczącego ustalenia wartości początkowej Prawa do znaku towarowego, zauważyć należy co następuje:

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny od ojca autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego. Rozpoczęcie działalności nastąpi w związku z nabyciem od ojca w drodze darowizny autorskich praw majątkowych do znaku towarowego.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wartość początkową autorskich praw majątkowych do znaku, nabytych w drodze darowizny, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

W takiej wartości Wnioskodawca będzie również zobligowany wprowadzić prawa otrzymane w drodze darowizny do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i od tak ustalonej wartości początkowej dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego uznano za prawidłowe.

Zauważyć jedynie należy, że Wnioskodawca w treści uzasadnienia wniosku błędnie wskazał przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zamiast art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, powołując jednocześnie prawidłową treść tego przepisu. Tutejszy Organ uznaje to zatem za oczywistą omyłkę.

Przechodząc do zagadnienia dotyczącego przychodów, zauważyć należy co następuje:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem, podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny od ojca autorskie prawa majątkowe do znaku towarowego, czyli wartość niematerialną i prawną niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z powyższego wynika, że nabycie w drodze darowizny praw, o których mowa we wniosku podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę w drodze darowizny autorskich praw majątkowych do znaku towarowego, Wnioskodawca osiągnie przychód podatkowy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z otrzymaniem wskazanych we wniosku autorskich praw majątkowych do znaku towarowego, zwolniony będzie od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że nabycie, na podstawie umowy darowizny od ojca, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego autorskich praw majątkowych do znaku towarowego, będzie skutkować, po stronie Wnioskodawcy, powstaniem przychodu, który będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przychodów uznano za prawidłowe.

Podsumowując:

• począwszy od miesiąca, następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny od ojca autorskich praw majątkowych do znaku towarowego, prawa te będą podlegały amortyzacji jako wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  

• wartość początkową ww. wartości niematerialnej i prawnej nabytej w drodze darowizny od ojca Wnioskodawcy, należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości;
  

• nabycie, na podstawie umowy darowizny od ojca Wnioskodawcy, wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego autorskich praw majątkowych do znaku towarowego, będzie skutkować, po stronie Wnioskodawcy, powstaniem przychodu, który będzie zwolniony z podatku dochodowego.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.