Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-128/16/MD
z 30 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 26 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym 14 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny na rzecz spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny na rzecz spółki osobowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 6 czerwca 2016 r., znak: IBPB-2-1/4515-128/16/MD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 14 czerwca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest lub może zostać w przyszłości właścicielem bądź współwłaścicielem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w skład których wchodzić mogą m.in. nieruchomości i prawa ochronne do znaków towarowych („Składniki Majątkowe”), a także innych składników majątku. Wnioskodawca rozważa możliwość dokonania darowizny części składników majątku, w tym Składników Majątkowych, stanowiących jego własność na rzecz spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego („Spółka”), której jest jednym ze wspólników.

W przypadku składników majątku, w tym Składników Majątkowych, stanowiących współwłasność Wnioskodawcy, może dojść do sytuacji, w której wszyscy współwłaściciele przeniosą swoje udziały we współwłasności danego składnika majątku na Spółkę w drodze darowizny, co skutkować będzie tym, że spółka zostanie właścicielem tego składnika majątku. W takiej sytuacji pozostali współwłaściciele składnika majątku będącego przedmiotem darowizny również będą wspólnikami Spółki. Pozostali współwłaściciele będą osobami zaliczanymi do I i II grupy podatkowej względem Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Prawo do udziału Wnioskodawcy w zyskach i stratach Spółki zostanie określone na poziomie nie wyższym niż jego udział we współwłasności składnika majątku, który to może być przedmiotem darowizny do Spółki.

Wartość Składników Majątkowych, które w wyniku opisanych powyżej darowizn może otrzymać Spółka, zostanie określona na poziomie rynkowym na podstawie wyceny przeprowadzonej przez niezależnego rzeczoznawcę. Tym samym wartość przedmiotu darowizny zostanie określona w umowie darowizny w wysokości rynkowej.

W zamian za dokonanie darowizny Wnioskodawca nie otrzyma od Spółki żadnego świadczenia wzajemnego, w szczególności nie otrzyma zapłaty za składniki majątku ani nowego udziału w Spółce. Ponadto, w związku z otrzymaniem darowizny nie powstanie zobowiązanie do dokonania jakichkolwiek świadczeń przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy teraz lub w przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż spółka, na której rzecz zostanie dokonana darowizna, to spółka komandytowa lub jawna.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym otrzymanie przez Spółkę opisanej w stanie faktycznym darowizny nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym otrzymanie przez Spółkę opisanej w stanie faktycznym darowizny nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez Spółkę opisanej w stanie faktycznym darowizny nie spowoduje u Wnioskodawcy jako wspólnika Spółki powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega m.in. nabycie przez osoby fizyczne w drodze darowizny własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy w takiej sytuacji ciąży na obdarowanym.

W przedstawionym opisie stanu przyszłego obdarowanym będzie nie osoba fizyczna, lecz spółka osobowa (Spółka) jako jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej. Tym samym, przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie znajdą w ogóle zastosowania. Bez znaczenia dla skutków w podatku od spadków i darowizn pozostaje status darczyńcy.

W konsekwencji, na gruncie podatku od spadków i darowizn dokonanie darowizny przez Wnioskodawcę, na rzecz Spółki, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego dla Wnioskodawcy.

Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, określając przedmiot opodatkowania ustawodawca wprowadził tylko jedno ograniczenie, co do zakresu podmiotowego ustawy, a mianowicie objął podatkiem tylko te przypadki, w których nabycie następuje przez osobę fizyczną. W konsekwencji, w przypadku nabycia tytułem darmym, opodatkowaniu podlegają wszystkie dopuszczalne w świetle prawa umowy darowizny, pod warunkiem, że obdarowanym będzie osoba fizyczna.

W wyniku analizy przywołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisana darowizna na rzecz spółki osobowej będzie dla Wnioskodawcy neutralna na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jak wynika z wniosku – obdarowaną będzie Spółka a nie Wnioskodawca. Z treści art. 5 cyt. ustawy wynika jednoznacznie, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy; Wnioskodawca nie jest nabywcą – jest darczyńcą. Żaden przepis wyżej wymienionej ustawy nie przewiduje również, aby w przypadku dokonania darowizny na rzecz spółki osobowej, której wspólnikami są osoby fizyczne, powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn po stronie osób fizycznych będących wspólnikami spółki osobowej, która przyjęła darowiznę.

Rację ma więc Wnioskodawca, że dokonanie darowizny na rzecz Spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nie będzie skutkowało powstaniem dla niego obowiązku podatkowego. Skoro bowiem, to nie Wnioskodawca jest obdarowanym, to na gruncie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn nie powstaną dla niego skutki podatkowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.