Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-618/16-4/PP
z 30 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie zawierał adresu elektronicznego Wnioskodawcy będącego organem administracji publicznej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 9 sierpnia 2016 r. nr ILPB1/4511-1-618/16-2/PP wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez wskazanie adresu elektronicznego Zainteresowanego, pod rygorem doręczenia pisma w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Wezwanie wysłano w dniu 9 sierpnia 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 12 sierpnia 2016 r., natomiast w dniu 19 sierpnia 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. 2014, poz. 191, ze zm.), corocznie w budżecie Gminy wyodrębnia się środki finansowe z przeznaczeniem na pomoc zdrowotną nauczycieli. Pomoc zdrowotną dla nauczycieli przyznano w formie bezzwrotnego zasiłku pieniężnego, na podstawie Uchwały Rady Miejskiej w sprawie określenia rodzajów, warunków oraz sposobu przyznawania świadczeń z tytułu pomocy zdrowotnej dla nauczycieli korzystających z opieki zdrowotnej, zatrudnionych w szkołach, dla których organem prowadzącym jest Gmina (…).

Zgodnie z Uchwałą, nauczyciel oraz nauczyciel emeryt/rencista, który wymaga wsparcia finansowego ze względu na ponoszone koszty związane z leczeniem, zakupem specjalistycznego sprzętu medycznego, środków pomocniczych typu: okulary, aparat słuchowy itd. - może wystąpić do Burmistrza z indywidualnym wnioskiem, popartym zaświadczeniem lekarskim lub innymi dokumentami, o przyznanie zasiłku pieniężnego. Decyzję o przyznaniu, bądź odmowie przyznania świadczenia oraz o jego wysokości podejmuje Burmistrz, który dysponuje środkami na ten cel.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie, które wypłaci Gmina na pomoc zdrowotną dla nauczycieli na podstawie art. 72 ust 1 Karty Nauczyciela oraz Uchwały Rady Miejskiej, w formie zasiłku pieniężnego może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (długotrwała choroba, zdarzenie losowe itd.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na stosowanie zwolnienia od naliczenia podatku dochodowego przy wypłacanych zasiłkach pieniężnych dotyczących długotrwałej, przewlekłej choroby poświadczonej przez lekarza.

Wnioskodawca wskazał również, że wątpliwości wystąpiły podczas interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 26 updof, bowiem Gmina będzie wypłacać zasiłek, a zwolnieniu podlega zapomoga. Dosłowne tłumaczenie powyższego artykułu zmieniłoby zasady opodatkowania wszystkich wypłacanych zasiłków, bez względu na ich przeznaczenie i okoliczności (długotrwała choroba czy zakup okularów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W treści art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy ustawodawca wskazał, że wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone w przypadkach wskazanych w tym przepisie, do wysokości wyznaczonej kwotą 2.280 zł w danym roku podatkowym.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi, czy długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Analizując czy choroba jest długotrwała, nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.

Z powyższego wynika, że podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest również zapisów określających sposób dokumentowania zdarzeń uprawniający do skorzystania z ww. zwolnienia przedmiotowego. Skoro zatem ustawa nie wymaga szczególnego udokumentowania tych zdarzeń należy, kierując się przepisem art. 180 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Zasadność wypłaty zapomogi powinna być udokumentowana aktualnymi dowodami, potwierdzającymi stan faktyczny. W przypadku długotrwałej choroby fakt jej zaistnienia może być zatem udokumentowany np. zaświadczeniem lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę lub lekarza rodzinnego, jak i również orzeczeniem o niepełnosprawności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że ze zwolnienia określonego w ww. art. 21 ust. 1 pkt 26 korzystać mogą tylko takie zapomogi, które zostały wypłacone w związku z długotrwałą chorobą, jeśli fakt występowania długotrwałej choroby został właściwie udokumentowana przez osobę starającą się o świadczenie podlegające zwolnieniu, gdyż ciężar udowodnienia tego faktu spoczywa na osobie, która z niego wywodzi skutki prawne.

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, że nauczyciel oraz nauczyciel emeryt/rencista może wystąpić do Burmistrza z indywidualnym wnioskiem, popartym zaświadczeniem lekarskim lub innymi dokumentami, o przyznanie bezzwrotnego świadczenia pieniężnego (zasiłku) na pomoc zdrowotną dla nauczycieli, finansowanego ze środków wyodrębnionych na ten cel w budżecie Gminy - na podstawie art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r., poz. 191, z późn. zm.) oraz na podstawie stosownej Uchwały Rady Miejskiej. Decyzję o przyznaniu bądź odmowie przyznania ww. świadczenia oraz o jego wysokości podejmuje Burmistrz, który jest dysponentem środków finansowych na ten cel.

Uwzględniając powyższe należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy stwierdzającym, że wypłacone przez Wnioskodawcę świadczenie (zasiłek), jeśli wynikać będzie z długotrwałej, przewlekłej choroby poświadczonej przez lekarza, pozwoli na zastosowanie zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy. Powyższe świadczenie zdrowotne będzie bowiem przyznane przez podmiot wypłacający na podstawie indywidualnej analizy wniosku, zawierającego stosowną dokumentację poświadczającą występowanie długotrwałej choroby, o której mowa w ww. przepisie. Dlatego też podmiot wypłacający to świadczenie winien każdorazowo oceniać, czy przesłanki do otrzymania tego świadczenia przez podatnika mieszczą się w przesłankach wymienionych w ww. przepisie oraz czy kwota wypłacanego świadczenia nie przekracza w roku podatkowym wskazanego tam limitu.

Należy dodatkowo wyjaśnić, że stosownie do treści art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r., poz. 191, z późn. zm.) – niezależnie od przysługującego nauczycielowi i członkom jego rodziny prawa do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, organy prowadzące szkoły przeznaczą corocznie w budżetach odpowiednie środki finansowe z przeznaczeniem na pomoc zdrowotną dla nauczycieli korzystających z opieki zdrowotnej oraz określą rodzaje świadczeń przyznawanych w ramach tej pomocy oraz warunki i sposób ich przyznawania.

Z kolei ust. 4 tego artykułu stanowi, że uprawnienia, o których mowa w ust. 1, zachowują nauczyciele po przejściu na emeryturę, rentę lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne bez względu na datę przejścia na emeryturę, rentę lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.

Mając na uwadze powyższe uregulowania ustawy Karta Nauczyciela, przyznanie przedmiotowego świadczenia przez Wnioskodawcę może obejmować zarówno czynnych nauczycieli, jak i tych, którzy przeszli na emeryturę, rentę lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. Zatem, przy spełnieniu przesłanek wynikających z ww. art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowym zwolnieniem od opodatkowania objęty może być zarówno nauczyciel jak i nauczyciel emeryt/rencista.

Reasumując, w świetle powyższego oraz w kontekście zadanego przez Wnioskodawcę pytania, stwierdzić należy, że świadczenie w formie zasiłku pieniężnego, które wypłaci Wnioskodawca na pomoc zdrowotną dla nauczycieli na podstawie art. 72 ust 1 Karty Nauczyciela oraz Uchwały Rady Miejskiej - może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.