2016.09.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-760/16-4/MS1
z 19 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 4 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2016 r. (data nadania 8 września 2016 r., data wpływu 12 września 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-760/16-2/MS1 z dnia 29 sierpnia 2016 r. (data nadania 30 sierpnia 2016 r, data doręczenia 1 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB2/4511-760/16-2/MS1 z dnia 29 sierpnia 2016 r. (data nadania 30 sierpnia 2016 r., data doręczenia 1 września 2016 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 8 września 2016 r. (data nadania 8 września 2016 r., data wpływu 12 września 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W roku 2006 r., wraz ze swoim ówczesnym mężem, Wnioskodawczyni nabyła do majątku objętego wspólnością majątkową lokal mieszkalny o powierzchni 93,08 m² wraz z miejscem postojowym. W dniu 21 września 2009 r. roku Sąd Okręgowy orzekł rozwiązanie małżeństwa Wnioskodawczyni przez rozwód. W dniu 7 listopada 2012 roku przed Sądem Rejonowym Wnioskodawczyni zawarła ze swoim byłym mężem umowę o podział majątku wspólnego, na mocy której dokonano podziału wspólnego majątku w taki sposób że:

Wnioskodawczyni przysługuje opisany wyżej lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym,
Wnioskodawczyni dokonała spłaty, tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym w wysokości 120.000,00 zł.

Na zakup lokalu mieszkalnego udzielony był kredyt dla Wnioskodawczyni oraz jej ówczesnego męża. To Wnioskodawczyni dokonywała oraz dokonuje jego spłaty w całości. Obecnie Wnioskodawczyni planuje sprzedaż osobom trzecim przedmiotowego lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego. Odpłatne zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Pismem z dnia 8 września 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła opis zdarzenia przyszłego o informacje, że na podstawie ugody z dnia 7 listopada 2012 r. zawartej przed Sądem Rejonowym, opisany przez Wnioskodawczynię we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego majątek, został przyznany wyłącznie Wnioskodawczyni. Ponadto, w ugodzie potwierdzono, że dokonała na rzecz byłego męża spłaty w wysokości 120.000,00 zł, wyczerpującej wszelkie jego roszczenia względem Wnioskodawczyni z tytułu podziału majątku wspólnego. Dodatkowo poza ugodą sądową, Wnioskodawczyni zobowiązała wobec byłego męża do spłaty całego kredytu. W ten sposób były mąż został zwolniony przez Wnioskodawczynię z obowiązku jego spłaty, a Wnioskodawczyni faktycznie jest jedyną osobą spłacającą całość kredytu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w razie sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym osobom trzecim dla celów podatku PIT przychód stanowić będzie dla Wnioskodawczyni 50% przychodu z ich sprzedaży?
Czy w razie sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym osobom trzecim dla celów podatku PIT za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawczyni będzie mogła uznać koszty spłaty tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym w wysokości 120.000,00 zł oraz 50% spłacanego przez Wnioskodawczynię obciążenia kredytowego w wysokości określonej na dzień ugody?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni w razie sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym osobom trzecim dla celów podatku PIT przychód dla Wnioskodawczyni stanowić będzie 50% przychodu z ich sprzedaży.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o PIT - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, !
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w jej sprawie, w trakcie trwania związku małżeńskiego w 2006 r. nabyła 1/2 udziału w przedmiotowym lokalu mieszkalnym i miejscu postojowym. W związku z tym ta część przychodu ze sprzedaży ze względu na upływ 5 lat od końca roku w którym nastąpiło nabycie nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu. W związku z tym, w razie sprzedaży lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego tylko drugie 50% ich wartości, które Wnioskodawczyni nabyła na skutek ugody z byłym mężem w 2012 r., będzie stanowiło jej przychód.

Potwierdził tak Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 lipca 2015 r., II FSK 932/13 (link: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ doc/1C1466AF57): „Nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 PDoFizU nie jest jednak przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Tym samym za datę nabycia nieruchomości lub praw, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas, jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział byłego małżonka w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 PDoFizU należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika".

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni w razie sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym osobom trzecim dla celów podatku PIT do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni będzie mogła doliczyć koszt spłaty tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym w wysokości 120.000,00 zł oraz 50% spłacanego przez Wnioskodawczynię obciążenia kredytowego w wysokości określonej na dzień ugody.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 19 ustawy o PIT - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

W ustawie o PIT Wnioskodawczyni nie znalazła definicji kosztów odpłatnego zbycia. Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia są określone zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o PIT w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o PIT - wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6C i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o PIT - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Ze względu na to, że udział został nabyty przez Wnioskodawczynię w 2012 r. odpłatnie na podstawie ugody, w sprawie Wnioskodawczyni powinno stosować się art. 22 ust. 6c. Przepis ten mówi, że koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Kosztem nabycia powinna być więc kwota 120.000,00 zł, którą Wnioskodawczyni zapłaciła byłemu mężowi tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kosztem nabycia jest także spłacane wyłącznie przez Wnioskodawczynię obciążenie kredytowe. Kredyt został wzięty przez Wnioskodawczynię oraz jej byłego męża na zakup przedmiotowego mieszkania wraz z miejscem postojowym. Są więc one ściśle powiązane. Ze względu na to, że Wnioskodawczyni spłaca przedmiotowy kredyt w całości, 50% jego wysokości powinno się uznać za koszt uzyskania przychodu. W Internecie Wnioskodawczyni znalazła także interpretacje podatkowe, z których wynika, że kosztem nabycia jest również spłacane przez nią obciążenie kredytowe. W tym miejscu Wnioskodawczyni pozwala sobie zacytować taką interpretację, gdzie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: „Co do zasady kosztem uzyskania przychodu nie są kwoty wydatkowane na spłatę kredytów zaciągniętych na nabycie nieruchomości. W niniejszej sprawie mamy do czynienia jednak z nabyciem udziału przysługującego małżonkowi w nieruchomości po ustaniu wspólności majątkowej w zamian za zwolnienie go z obowiązku świadczenia na rzecz kredytodawcy. Jak wskazała Wnioskodawczyni w opisie stanu faktycznego nieruchomość objęta był kredytem hipotecznym na dzień podziału majątku wspólnego, do spłaty którego została zobowiązana. Kredyt został udzielony zarówno Wnioskodawczyni jak i byłemu małżonkowi, który nie wywiązywał się ze spłaty kredytu. Jeżeli zatem współkredytobiorcą był były mąż Wnioskodawczyni, to koszty uzyskania przychodu winna ustalić, uwzględniając fakt, że w zamian za 50% - udział posiadany przez niego w majątku wspólnym przejęła do wyłącznej spłaty, dług obciążający nieruchomość, a więc dług, który przed podziałem majątku w równym stopniu obciążał zarówno Wnioskodawczynię jak i byłego małżonka. Z tego powodu za koszt nabycia w 2015 r. udziału w majątku wspólnym (50%) Wnioskodawczyni może uznać 50% obciążenia kredytowego na przedmiotowej nieruchomości, które przejęła do wyłącznej spłaty obliczonego według stanu na dzień przyjęty w umowie podziału majątku” (interpretacja z dnia 26 stycznia 2016 r., nr IPPB4/4511-1355/15-2/JK3.

Tak samo wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji Nr IPTPB2/4511-809/15-4/KR oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Nr IPPB4/4511-145/16-3/MS1.

Dodatkowo, niedawno wprowadzony został przecież także przepis, że niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. Tak więc Wnioskodawczyni uważa, że zarówno spłata której dokonała na rzecz męża, jak i spłacany wyłącznie przez nią kredyt stanowić będą koszty uzyskania przychodu (art. 2a Ordynacji podatkowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2006 r. Wnioskodawczyni nabyła razem z ówczesnym mężem do majątku wspólnej lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym. Zakup Lokalu sfinansowany był kredytem zaciągniętym wspólnie przez Wnioskodawczynię i jej ówczesnego małżonka. W dniu 21 września 2009 r. zostało rozwiązane małżeństwo Wnioskodawczyni przez rozwód. W dniu 7 listopada 2012 r. Wnioskodawczyni z byłym mężem zawarła ugodę o podział majątku na mocy której przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym przypadł Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczyni dokonała spłaty tytułem wyrównania udziałów w kwocie 120.000,00 zł. Ponadto Wnioskodawczyni zobowiązała się wobec byłego męża do spłaty całego kredytu.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku, zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej (jego) nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy bowiem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu „nabycie”, jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku wspólnego małżonków dokonany w dniu 7 listopada 2012 r. nie był ekwiwalentny w naturze. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości, bez obowiązku wzajemnych spłat lub dopłat. Tymczasem, w przedmiotowej sprawie, w wyniku podziału majątku, przedmiotem którego był lokal mieszkalny z miejscem postojowym, Wnioskodawczyni stała się wyłącznym jego właścicielem z obowiązkiem spłaty na rzecz byłego małżonka.

O braku ekwiwalentności jasno świadczy fakt, że Wnioskodawczyni została zobowiązana do zapłaty na rzecz byłego małżonka kwotę w wysokości 120.000,00 zł. Właśnie fakt, że Wnioskodawczyni była zobowiązana do zapłaty kwoty na rzecz byłego męża bezspornie dowodzi, że w wyniku podziału majątku wspólnego nabyła majątek przekraczający pierwotnie posiadany przez Nią udział w majątku wspólnym. Z chwilą ustania małżeństwa Wnioskodawczyni przysługiwał bowiem jedynie wynoszący 1/2 udział w majątku wspólnym, czyli w każdym składniku tego majątku. Pozostały udział należał w chwili ustania małżeństwa do męża Wnioskodawczyni, zaś wskutek podziału majątku na własność Wnioskodawczyni przeszedł majątek o większej wartości niż wartość udziału 1/2 całego majątku dorobkowego.

W sytuacji przedstawionej we wniosku lokal mieszkalny z miejscem postojowym, którego sprzedaż Wnioskodawczyni planuje, został nabyty przez Nią zarówno w 2006 r. w części odpowiadającej Jej udziałowi w majątku wspólnym, jak też w 2012 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego.

Dokonując więc oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że planowane odpłatne zbycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2006 r. w czasie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej, nie stanowi źródła przychodu, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Wnioskodawczynię tego udziału nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z końcem 2011 r.

Natomiast odpłatne zbycie ww. nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi, który Wnioskodawczyni nabyła w 2012 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego, jeżeli zostanie dokonane przed końcem 2017 r., tj. przed upływem pięcioletniego terminu, stanowić będzie źródło przychodu, w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – w myśl art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli Wnioskodawczyni poniosła tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyły całej nieruchomości, którą w udziale 1/2 nabyła w 2006 r. oraz w udziale 1/2 w 2012 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie wyłącznie zbycie udziału nabytego w 2012 r., jeżeli zostanie dokonane przed końcem 2017 r. W związku z tym 1/2 przychodu podlegająca opodatkowaniu będzie mogła zostać obniżona wyłącznie o 1/2 poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów odpłatnego zbycia. Połowa kosztów odpłatnego zbycia przypada bowiem na udział 1/2 nabyty w 2006 r. Skoro jednak przychód przypadający na ten udział nie podlega opodatkowaniu, to rozliczeniu nie będą też podlegały koszty odpłatnego zbycia przypadające na ten udział.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c, gdyż zbywana nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię odpłatnie (spłata byłego męża i przejęcie długu). W myśl powołanego przepisu koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z art. 22 ust. 6f ww. ustawy wynika, że koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości lub prawa majątkowego oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Koszt nabycia, co do zasady określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości (prawa). Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, którą sprzedał, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa nabytego ponad udział w majątku dorobkowym małżonków (wspólność ustała na skutek rozwodu), kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznie poniesiona na rzecz byłego małżonka spłaty, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwota spłaty na rzecz byłego męża może stanowić koszt nabycia zbywanej nieruchomości, o którą Wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód, pod warunkiem, że spłata ta została przez Wnioskodawczynię faktycznie poniesiona.

Do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni może jednak zaliczyć jedynie tę część kosztów, która odpowiada udziałowi nabytemu w 2015 r.

Kosztem nabycia jest również przejęcie zobowiązania kredytowego współmałżonka. Co do zasady kosztem uzyskania przychodu nie są kwoty wydatkowane na spłatę kredytów zaciągniętych na nabycie nieruchomości. W niniejszej sprawie mamy do czynienia jednak z nabyciem udziału przysługującego małżonkowi w nieruchomości po ustaniu wspólności majątkowej w zamian za zwolnienie go z obowiązku świadczenia na rzecz kredytodawcy. Jak wskazała Wnioskodawczyni w opisie stanu faktycznego nieruchomość objęta była kredytem na dzień podziału majątku wspólnego, do spłaty którego Wnioskodawczyni się zobowiązała. Kredyt został udzielony zarówno Wnioskodawczyni jak i jej małżonkowi. Jeżeli zatem współkredytobiorcą był mąż Wnioskodawcy, to koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni winna ustalić uwzględniając fakt, że w zamian za udział przekraczający udział posiadany przez nią w majątku wspólnym Wnioskodawczyni przejęła do wyłącznej spłaty dług obciążający nieruchomość, a więc dług, który przed podziałem majątku w równym stopniu obciążał zarówno ją jak i małżonka. Z tego powodu za koszt nabycia w 2012 r. udziału przekraczającego udział w majątku wspólnym Wnioskodawczyni może uznać 1/2 obciążenia kredytowego na przedmiotowej nieruchomości, które przejęła do wyłącznej spłaty, obliczonego według stanu na dzień podziału majątku, tj. na dzień 7 listopada 2012 r. (a więc na dzień nabycia udziału w nieruchomości).

Podsumowując, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli w rozpatrywanej sprawie różnica pomiędzy 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przypadającego na udział nabyty w 2012 r. (ustalonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi w niniejszej sprawie zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ nabycie wynoszącego 1/2 udziału w nieruchomości nastąpiło odpłatnie – Wnioskodawczyni przejęła spłatę kredytu obciążającego w 1/2 małżonka oraz zobowiązała się tytułem spłaty, zapłacić byłemu małżonkowi kwotę w wysokości 120.000,00 zł.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, od którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131,
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Reasumując należy stwierdzić, że odpłatne zbycie nieruchomości, w części nabytej w 2006 r. w czasie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z upływem okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Jeżeli sprzedaży Wnioskodawczyni dokona przed końcem 2017 r., opodatkowaniu podlegać będzie wówczas przychód ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2012 r. w udziale 1/2 w wyniku podziału majątku dorobkowego. Opodatkowanie nastąpi na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Podatek wynosi 19%, przy czym przychód ze sprzedaży stanowić będzie 1/2 ceny sprzedaży nieruchomości pomniejszonej o połowę kosztów odpłatnego zbycia (np. prowizja za pośrednictwo w sprzedaży nieruchomości). Natomiast dochodem będzie różnica pomiędzy kwotą tak ustalonego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w art. 22 ust. 6c ustawy, do których Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć 1/2 obciążenia kredytowego na nieruchomości, którą przejęła do wyłącznej spłaty, a przypadającego na małżonka – obliczonego na dzień 7 listopada 2012 r.

Z uwagi na okoliczność, że nabycia udziału od byłego małżonka Wnioskodawczyni dokonała za spłatą, to udokumentowana kwota spłaty będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, jednakże w wysokości proporcjonalnie przypisanej do sprzedanej nieruchomości.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin