Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-506/16-4/KOM
z 21 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 20 sierpnia 2016 r. (data wpływu 23 sierpnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 10 sierpnia 2016 r. nr IPPP2/4512-506/16-2/KOM (skutecznie doręczone 18 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik (Wnioskodawca), będący osobą fizyczną rozpoczął działalność gospodarczą w dniu 10 czerwca 2016 r. w formie jednoosobowej.
Po rozpoczęciu wykonywania działalności Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia podmiotowo- przedmiotowego w podatku od towarów i usług VAT.

Zamierzonym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

1. opracowanie wniosków i uzyskiwanie decyzji w zakresie gospodarowania odpadami, decyzji na wytwarzanie odpadów (w tym zakłady przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz stacje demontażu pojazdów), decyzji na zbieranie odpadów oraz decyzji na przetwarzanie odpadów (odzysk i recykling),
   
2. opracowanie i uzyskiwanie decyzji z zakresu emisji gazów i pyłów do powietrza,
   
3. zgłaszanie instalacji emitujących gazy i pyły do powietrza,
   
4. rozliczanie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska,
   
5. doradztwo z zakresu opłaty produktowej, rozliczanie zaległej opłaty produktowej,
   
6. uzyskiwanie pozwoleń wodno-prawnych,
   
7. opracowanie raportów o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz kart informacyjnych przedsięwzięć,
   
8. prowadzenie ewidencji i sprawozdawczości z zakresu wytwarzanych, zbieranych lub poddanych odzyskowi odpadów,
   
9. prowadzenie ewidencji i sprawozdawczości z zakresu zebranego lub przetworzonego zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
   
10. uzyskiwanie zezwoleń na transgraniczne przemieszczenie odpadów,
    
11. rejestracja podmiotów i sporządzanie raportów do Ośrodka,
    
12. kompleksowa obsługa firm w zakresie obowiązków środowiskowych,
    
13. prowadzenie nadzoru środowiskowego na budowach i innych przedsięwzięciach,
    
14. wykonywanie usług szkoleniowych z zakresu ochrony środowiska.
    
    
    

Wnioskodawca dokonał sklasyfikowania zamierzonego przedmiotu działalności gospodarczej według klasyfikacji PKD 2007 wskazując we wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG) na oznaczenie 70.22.Z (pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania).

Ponadto, podatnik zamierza wykonywać audyt zgodności z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska oraz w zakresie gospodarowania odpadami. W ramach czynności audytu nie mieszczą się usługi doradcze rozumiane jako udzielanie porad, opinii i wyjaśnień z uwzględnieniem posiadanej wiedzy fachowej, a także opracowaniu koncepcji czy strategii, na podstawie której zleceniodawca będzie podejmował konkretne działania.

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że jego intencją jest uzyskanie interpretacji indywidualnej odnośnie podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia zawartego w powołanym przepisie rozpocznie w trakcie tego zwolnienia świadczenie usług audytu zgodności z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska oraz w zakresie gospodarowania odpadami.

Wnioskodawca ponadto wskazał, że w trakcie korzystania ze wspomnianego zwolnienia podmiotowego w VAT nie przekroczy kwot zwolnienia określonych w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT.

Audyt środowiskowy jest to narzędzie zarządzania obejmujące systematyczną, udokumentowaną, okresową i obiektywną ocenę efektów działalności przedsiębiorcy, systemu zarządzania środowiskowego i stosowanych rozwiązań służących ochronie środowiska.

Audyt zgodności, polega na analizie działalności przedsiębiorstwa pod kątem spełnienia wszelkich wymagań prawnych oraz wewnętrznych regulacji przedsiębiorstwa w zakresie ochrony środowiska. Podstawowym założeniem audytu jest analiza dokumentacji przedsiębiorstwa, w tym procedur i rozwiązań systemowych istotnych z punktu widzenia spełnienia wymagań zewnętrznych określonych w regulacjach prawnych oraz wewnętrznych stosowanych w przedsiębiorstwie.

Zakres audytu zależy od rodzaju prowadzonej działalności oraz potrzeb Klienta i obejmuje kompendium zagadnień związanych z:

• Obrotem produktami podlegającymi nadzorowi z zakresu ochrony środowiska,
  

• Gospodarką wodno-ściekową,
  

• Gospodarką odpadami,
  

• Wpływem na środowisko wodno-gruntowe,
  

• Emisjami do powietrza, emisjami pól elektromagnetycznych oraz emisjami hałasu i odorów,
  

• Identyfikacją miejsc występowania substancji stwarzających zagrożenie dla środowiska.
  
  
  

Do szczególnych aspektów audytu zalicza się:

• Analizę i weryfikację procesów technologicznych i związanych z nimi czynników ryzyka dla funkcjonowania środowiska wraz z klasyfikacją istotności potencjalnych oddziaływań,
  

• Analizę i weryfikację istniejącej dokumentacji z zakresu korzystania ze środowiska oraz decyzji administracyjnych,
  

• Analizę i weryfikację realizowanych obowiązków pomiarowych z zakresu środowiska i ich zgodność z wymaganiami wynikającymi z przepisów ogólnych oraz obowiązków nałożonych w decyzjach administracyjnych,
  

• Analizę i weryfikację zarządzania gospodarką odpadami i produktami,
  

• Analizę ryzyka zanieczyszczenia środowiska wodno-gruntowego w ujęciu historycznym oraz w powiązaniu do oddziaływań obiektów sąsiadujących,
  

• Analizę i weryfikację spełnienia obowiązków sprawozdawczych związanych z emisją zanieczyszczeń, gospodarką odpadami i produktami.
  
  
  

W wyniku audytu Wnioskodawca opracowuje raport identyfikujący niezgodności, obejmujący następujące elementy:

• Listę niezgodności wraz z rozpoznaniem ich wagi z punktu widzenia następstw dla środowiska zdrowia i życia ludzi oraz sankcji karno-administracyjnych,
  

• Opis i interpretację czynników stanowiących źródło niezgodności wraz z klasyfikacją identyfikującą ich charakter (systemowy, techniczny, kulturowy, historyczny).
  
  
  

Zamierzone czynności audytu nie są regulowane przepisami obowiązującego prawa, a ich zakres będzie wynikał z umowy (stosunku kontraktowego). Do przeprowadzenia czynności audytu wymagana jest wiedza z zakresu ochrony środowiska i gospodarowania odpadami.

Wnioskodawca wykonując czynności wymienione w pkt 1-14 wniosku będzie świadczył usługi, w ramach których dokona jedynie oceny stanu faktycznego w kontekście unormowań prawnych - bez rekomendacji dla klienta - co oznacza, że przy braku rekomendacji, usług tych nie będzie można uznać za doradztwo zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN (Warszawa 1994) - w kontekście pojęcia „doradzać”.

Usługi umieszczone w pkt 1-14 zdarzenia przyszłego zostały odniesione do klasyfikacji urzędowej PKD 2007, gdyż przedsiębiorca musi sklasyfikować podejmowaną przez siebie działalność gospodarczą stosując kompletną klasyfikację PKD 2007 oraz jej nomenklaturę i schemat klasyfikacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sprecyzowane w uzupełnieniu):

Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik może korzystać ze zwolnienia w podatku VAT w rozumieniu art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 - ze zm.; dalej „ustawa VAT”) zwłaszcza, gdy rozpocznie świadczenie usług w zakresie audytu opisanego w zdarzeniu przyszłym i jednocześnie nie przekroczy wartości sprzedaży ogółem, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę uzupełnienie objęte wezwaniem, odnosi się zarówno do kwestii zwolnienia w podatku VAT (art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT) oraz wyłączeń przewidzianych w art. 113 ust. 13 ustawy VAT w kontekście zamierzonej działalności Wnioskodawcy opisanej w zdarzeniu przyszłym /usługi opisane w pkt 1-14 oraz usługa audytu/.

W ramach zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług (podatek VAT) ustawodawca polski w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.; dalej „ustawa VAT”) przewidział odstępstwo, a mianowicie zwolnienia podmiotowe dla drobnych przedsiębiorców określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT.

Możliwość wprowadzenia zwolnienia została przewidziana wprost w dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.), przy czym w roku 2009 Polska uzyskała zgodę na podwyższenie limitu uprawniającego do zwolnienia z podatku. Stosowna decyzja w tej sprawie została podjęta przez Radę Unii Europejskiej w dniu 20 października 2009 r. W związku z powyższym limit uprawniający do zwolnienia podmiotowego został podniesiony do 150000 zł. Na mocy przepisów przejściowych zawartych w ustawie nowelizującej ustawę o podatku od towarów i usług w 2010 r. obowiązywał limit wynoszący 100 000 zł, zaś wynikająca obecnie z ustawy VAT kwota 150 000 zł stanowi limit od roku 2011.

Zwolnienie podmiotowe w podatku VAT przysługuje podatnikowi z mocy prawa i jest nim objęty każdy podatnik VAT rozpoczynający działalność gospodarczą. Podatnik nie ma obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT zwolniony (art. 96 ust. 3 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy VAT zwalnia się od podatku dokonywaną przez podatników sprzedaż, której wartość nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w roku podatkowym czynności opodatkowane, o których mowa w art. 5 ustawy VAT - kwoty 150 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku VAT ani sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 2 ustawy VAT.

Zwolnienie w VAT ma fakultatywny charakter (można z niego zrezygnować) oraz ograniczony charakter, co oznacza możliwość utraty tego prawa.

Grupę wyłączeń, powodującą utratę zwolnienia, przewiduje przepis art. 113 ust. 13 ustawy VAT. Przepis ten stanowi w pkt 2b ust. 13 art. 113 ustawy VAT, że zwolnień w VAT nie stosuje się w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

W pojęciu doradztwo mieszczą się czynności polegające na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, na podstawie której kontrahent podatnika będzie podejmować konkretne działania. Samo posiadanie określonej wiedzy pozwalającej na prowadzenie usług doradczych nie jest równoznaczne z przyjęciem, że osoba je świadcząca udziela porady - doradza.

Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do dorady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym cytowane jest szeroko uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r. (K 42/05, LEX nr 250555), w którym Trybunał stwierdził m.in., że pojęcie „doradzanie” w potocznym rozumieniu oznacza udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Zatem usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu, a samo posiadanie wiedzy fachowej potencjalnie pozwalającej na świadczenie usług doradczych nie jest równoznaczne z wyłączeniem prawa do zwolnienia z VAT.

W kontekście wykładni pojęcia „usługi doradcze” należy stwierdzić, że podatnik korzysta ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT, o ile nie przekroczy pułapów sprzedaży, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT. Jeśli jednak rozpocznie świadczenie usług doradczych traci z tą chwilą zwolnienie. Wprawdzie prawodawca nie określił momentu, od którego podatnik traci zwolnienie, jednakże biorąc pod uwagę charakter ograniczenia należy przyjąć, że podatnik traci zwolnienie z chwilą wykonania pierwszej czynności wyłączającej możliwość korzystania ze zwolnienia. Podatnik powinien wówczas złożyć zgłoszenie rejestracyjne VAT przed dniem, w którym traci prawo do zwolnienia (art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy VAT).

Reasumując, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w VAT (art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT) do momentu przekroczenia progów sprzedaż, ewentualnie do chwili rezygnacji ze zwolnienia albo do chwili rozpoczęcia świadczenia usług doradczych rozumianych w sposób wyżej opisany.

Usługi audytu ani też usługi opisane w pkt 1-14 stanu faktycznego wniosku opisane w stanie faktycznym nie mieszczą się w pojęciu usług doradczych w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2b ustawy VAT, gdyż ich zakres nie mieści w sobie usług doradczych, a jedynie ocenę stanu faktycznego w kontekście unormowań prawnych.

Nie zmienia tej oceny również okoliczność, że wykonywanie usług wymaga znajomości przepisów z zakresu ochrony środowiska i gospodarowania odpadami, a wiedza w tym zakresie nie jest powszechna w społeczeństwie. Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia podmiotowego w VAT pozostaje podatnikiem VAT zwolnionym, chyba że przekroczy progi sprzedaży, zrezygnuje ze zwolnienia albo rozpocznie świadczenie usług doradczych w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2b ustawy VAT. W ramach usług doradczych, o których mowa w poprzednim zdaniu przepisie nie mieszczą się ani usługi opisane w pkt 1-14 stanu faktycznego ani też wskazane w nim usługi audytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016, poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Należy zatem stwierdzić, że najistotniejszy w kontekście możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, gdyż już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności z ww. zwolnienia.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący osobą fizyczną rozpoczął działalność gospodarczą 10 czerwca 2016 r. w formie jednoosobowej.

Zamierzonym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

1. opracowanie wniosków i uzyskiwanie decyzji w zakresie gospodarowania odpadami, decyzji na wytwarzanie odpadów (w tym zakłady przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz stacje demontażu pojazdów), decyzji na zbieranie odpadów oraz decyzji na przetwarzanie odpadów (odzysk i recykling),
   
2. opracowanie i uzyskiwanie decyzji z zakresu emisji gazów i pyłów do powietrza,
   
3. zgłaszanie instalacji emitujących gazy i pyły do powietrza,
   
4. rozliczanie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska,
   
5. zaległej opłaty produktowej,
   
6. uzyskiwanie pozwoleń wodno-prawnych,
   
7. opracowanie raportów o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko oraz kart informacyjnych przedsięwzięć,
   
8. prowadzenie ewidencji i sprawozdawczości z zakresu wytwarzanych, zbieranych lub poddanych odzyskowi odpadów,
   
9. prowadzenie ewidencji i sprawozdawczości z zakresu zebranego lub przetworzonego zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
   
10. uzyskiwanie zezwoleń na transgraniczne przemieszczenie odpadów,
    
11. rejestracja podmiotów i sporządzanie raportów do Ośrodka,
    
12. kompleksowa obsługa firm w zakresie obowiązków środowiskowych,
    
13. prowadzenie nadzoru środowiskowego na budowach i innych przedsięwzięciach,
    
14. wykonywanie usług szkoleniowych z zakresu ochrony środowiska.
    
    

Ponadto, Wnioskodawca zamierza wykonywać audyt zgodności z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska oraz w zakresie gospodarowania odpadami. W ramach czynności audytu nie mieszczą się usługi doradcze rozumiane jako udzielanie porad, opinii i wyjaśnień z uwzględnieniem posiadanej wiedzy fachowej, a także opracowaniu koncepcji czy strategii, na podstawie której zleceniodawca będzie podejmował konkretne działania.

Wnioskodawca od początku działalności korzysta ze zwolnienia podmiotowego w VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, a w trakcie korzystania z tego nie przekroczy kwot zwolnienia określonych w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Według Wnioskodawcy ani usługi audytu, ani też usługi opisane w pkt 1-14 stanu faktycznego nie mieszczą się w pojęciu usług doradczych w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2b ustawy VAT, gdyż ich zakres nie mieści w sobie usług doradczych, a jedynie ocenę stanu faktycznego w kontekście unormowań prawnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania, czy ma możliwość dalszego korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, w przypadku, gdy korzystając ze zwolnienia zawartego w powołanym przepisie rozpocznie w trakcie tego zwolnienia świadczenie usług audytu zgodności z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska oraz w zakresie gospodarowania odpadami.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawne należy stwierdzić, że w świetle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca nie wykonuje czynności wyłączonych ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy, a w szczególności z treści wniosku nie wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie doradztwa. Wnioskodawca wykonując czynności wymienione w pkt 1-14 wniosku świadczy usługi w ramach, których dokonuje jedynie oceny danego problemu w zakresie gospodarowania odpadami w kontekście unormowań prawnych - bez rekomendacji dla klienta - co oznacza, że przy braku rekomendacji, usług tych nie można uznać za doradztwo. Także audyt środowiskowy nie mieści się w pojęciu usług doradczych, gdyż jest to narzędzie zarządzania obejmujące systematyczną, udokumentowaną, okresową i obiektywną ocenę efektów działalności przedsiębiorcy, systemu zarządzania środowiskowego i stosowanych rozwiązań służących ochronie środowiska. Polega on na analizie działalności przedsiębiorstwa pod kątem spełnienia wszelkich wymagań prawnych oraz wewnętrznych regulacji przedsiębiorstwa w zakresie ochrony środowiska. Efektem takiego audytu jest raport identyfikujący niezgodności, obejmujący: listę niezgodności wraz z rozpoznaniem ich wagi z punktu widzenia następstw dla środowiska zdrowia i życia ludzi oraz sankcji karno-administracyjnych oraz opis i interpretację czynników stanowiących źródło niezgodności wraz z klasyfikacją identyfikującą ich charakter (systemowy, techniczny, kulturowy, historyczny).

Zatem w związku z nieprzekroczeniem w roku podatkowym wartości sprzedaży w kwocie 150 000 zł sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę w zakresie świadczenia usług audytu zgodności z przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska i gospodarowania opadami, jak i usług wymienionych w pkt 1-14, a będących głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że jeżeli jednak faktyczna wartość sprzedaży wszystkich świadczonych przez Wnioskodawcę usług przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, bądź też Wnioskodawca w ramach działalności będzie wykonywał którąkolwiek czynność wymienioną w art. 113 ust. 13 ustawy, to zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę i Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, na mocy którego zostanie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Stanowisko Wnioskodawcy, że zakres świadczonych przez niego usług opisanych w pkt 1-14 oraz usług audytu ze względu na charakter wykonywanych czynności może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa ( art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną ( art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.