Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2-1/4512-1-48/16-4/SS
z 25 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismami z dnia: 21 września 2016 r. (data wpływu 23 września 2016 r.) oraz 14 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT. Wniosek uzupełniono w dniach: 23 września 2016 r. oraz 17 października 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy i przedstawienie stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy palet, w ramach której podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oraz zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT na podst. art. 113 ust. 1 ustawy.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany zakupił ładowarkę teleskopową, którą wykorzystuje do prac związanych z naprawą palet, a także chce świadczyć usługi ładowarką dla firm i gospodarstw rolnych, będących czynnymi podatnikami podatku VAT, jak również dla rolników ryczałtowych. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zatrudnić pracownika do obsługi ładowarki.

Usługi ładowarką będą polegały na: załadunku zbóż, rzepaku, kukurydzy, piachu, żwiru, wapna, ziemniaków, wyrównywaniu pryzm obornikowych, załadunku bel na przyczepy i rozładunku nawozów będących na paletach. Usługi te będą świadczone rolnikom. Usługi te będą świadczone w gospodarstwie rolnika lub na jego polu i będą polegały tylko na załadunku, np. zbóż, bel, itp., a nie na transporcie.

Rolnik będzie sam swoim transportem odwoził płody rolne do wyznaczonego miejsca. Symbol PKD 01.61.Z oraz 01.63.Z.

Świadczone usługi ładowarką teleskopową w dziale budownictwa będą polegały na: równaniu terenu pod zabudowę, załadunku żwiru do poziomu „zero”, rozładunku bloków, cementu i samochodu, wyburzaniu budynku, załadunku gruzów i odpadów.

W dniu 23 września 2016 r. uzupełniono wniosek o następującą informację:

„Usługi świadczone ładowarką teleskopową o charakterze rolniczym: symbol PKWiU 01.63.10.0, natomiast usługi świadczone dla firm budowlanych: symbol PKWiU 43.12.11.0 oraz PKWiU 43.12.12.0”.

Natomiast, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 14 października 2016 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. czynności związane ze świadczeniem usług ładowarką teleskopową dla firm budowlanych dokonywane będą w związku z budową budynku mieszkalnego oraz będą stanowiły dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym,
2. roboty budowlane będą wykonywane zarówno w bryle, jak i poza bryłą budynku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jaką stawkę podatku VAT zastosować do usług ładowarką teleskopową na rzecz rolników, którym będzie świadczona usługa o charakterze rolniczym, tzn. załadunek zbóż, itp.?
2. Jaką stawkę podatku VAT zastosować, jeśli usługa ładowarką teleskopową będzie świadczona dla firm budowlanych, np. wyrównanie terenu pod zabudowę, zasypanie poziomu „zero” piaskiem, itp.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dla usług świadczonych ładowarką o charakterze rolniczym, Zainteresowany zastosowałby stawkę VAT obniżoną 8%. Natomiast, dla usług związanych z przygotowaniem terenu pod zabudowę (usługi budowlane) Wnioskodawca zastosowałby stawkę VAT 23% lub 8%, w zależności od świadczonych usług.

Ponadto, w piśmie z dnia 14 października 2016 r. Zainteresowany uzupełnił własne stanowisko w zakresie określenia jaką stawkę VAT ma zastosować do wykonywanych usług budowlanych gdzie wskazał, że:

• „Stawkę VAT 8% dla usług budowlanych związanych z budową budynku mieszkalnego. Stawkę VAT 8% zastosowałbym dla robót wykonywanych w bryle budynku,
• Stawka VAT 23% dla usług budowlanych związanych z dostawą, remontem, modernizacją, termomodernizacją lub przebudową obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznościowym programem mieszkaniowym. Stawkę 23% Vat-u zastosowałbym dla robót poza bryłą budynku”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, w niektórych przypadkach ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy palet, w ramach której podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oraz, że zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności, Zainteresowany zakupił ładowarkę teleskopową, którą wykorzystuje do prac związanych z naprawą palet, a także chce świadczyć usługi ładowarką dla firm i gospodarstw rolnych, będących czynnymi podatnikami podatku VAT, jak również dla rolników ryczałtowych. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zatrudnić pracownika do obsługi ładowarki. Usługi ładowarką będą polegały na: załadunku zbóż, rzepaku, kukurydzy, piachu, żwiru, wapna, ziemniaków, wyrównywaniu pryzm obornikowych, załadunku bel na przyczepy i rozładunku nawozów będących na paletach. Usługi te będą świadczone rolnikom (w gospodarstwie rolnika lub na jego polu) i będą polegały tylko na załadunku, np. zbóż, bel, itp., a nie na transporcie. Rolnik będzie sam swoim transportem odwoził płody rolne do wyznaczonego miejsca. Świadczone usługi ładowarką teleskopową, w dziale budownictwa, będą polegały na: równaniu terenu pod zabudowę, załadunku żwiru do poziomu „zero”, rozładunku bloków, cementu i samochodu, wyburzaniu budynku, załadunku gruzów i odpadów. Ponadto, usługi świadczone ładowarką teleskopową o charakterze rolniczym sklasyfikowano wg PKWiU 01.63.10.0, natomiast usługi świadczone dla firm budowlanych sklasyfikowano wg PKWiU 43.12.11.0 oraz PKWiU 43.12.12.0. Czynności związane ze świadczeniem usług ładowarką teleskopową dla firm budowlanych dokonywane będą w związku z budową budynku mieszkalnego oraz będą stanowiły dostawę, budowę remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym. Roboty budowlane będą wykonywane zarówno w bryle, jak i poza bryłą budynku.

W rozpatrywanej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii określenia, jaką stawkę podatku VAT Zainteresowany ma zastosować dla usług ładowarką teleskopową na rzecz rolników, którym będzie świadczona usługa o charakterze rolniczym.

Wobec tego należy wskazać, że w myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie do dnia 31 grudnia 2016 r. – 8%) wymienione zostały towary i usługi objęte obniżoną stawką podatku. Podkreślić przy tym należy, że ustawodawca nie ograniczył zastosowania stawki VAT w wysokości 8% od wystąpienia innych przesłanek przedmiotowych lub podmiotowych. Jedynym warunkiem uprawniającym do zastosowania 8% stawki podatku jest zakwalifikowanie towarów i usług do właściwego grupowania PKWiU.

Podkreślenia wymaga, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić, jaką należy zastosować stawkę podatku VAT jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usługi wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał klasyfikację statystyczną usług świadczonych ładowarką teleskopową o charakterze rolniczym – PKWiU 01.63.10.0.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 135 wymieniono PKWiU ex 01.6 – „Usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych, z wyłączeniem: usług podkuwania koni i prowadzenie schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0).”

Zawarte w załączniku objaśnienie 1) wskazuje, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Tak więc, w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W tym miejscu wskazać należy, że sklasyfikowana przez Zainteresowanego w PKWiU 01.63.10.0 usługa ładowarką teleskopową na rzecz rolników, którym Wnioskodawca będzie świadczył usługę o charakterze rolniczym – w opinii tut. Organu – mieści się w załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 135, jako „usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych, z wyłączeniem: usług podkuwania koni i prowadzenie schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0)”.

Zatem, skoro usługa ładowarką teleskopową na rzecz rolników sklasyfikowana jest pod symbolem PKWiU 01.63.10.0 – jako „usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych, z wyłączeniem: usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0)” – to spełnione zostaną przesłanki do zastosowania przy jej świadczeniu preferencyjnej stawki 8% VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 135 załącznika nr 3 do ustawy.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą także kwestii ustalenia, jaką stawkę podatku VAT Wnioskodawca ma zastosować, jeśli usługa ładowarką teleskopową będzie świadczona dla firm budowlanych.

Wnioskodawca wskazał, że czynności związane ze świadczeniem usług ładowarką teleskopową dla firm budowlanych (PKWiU 43.12.11.0 i PKWiU 43.12.12.0) dokonywane będą w związku z budową budynku mieszkalnego oraz będą stanowiły dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego programem mieszkaniowym, a roboty budowlane będą wykonywane zarówno w bryle, jak i poza bryłą budynku.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się – na mocy art. 41 ust. 12a ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, jak stanowi art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisami, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12, w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy).

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12 ustawy, ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to:

1. w grupie 111 w klasie 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne,
2. w grupie 112:
   1. w klasie 1121 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe,
   2. w klasie 1122 – budynki o trzech i więcej mieszkaniach,
3. w grupie 113 w klasie 1130 – budynki zbiorowego zamieszkania.
   
   

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Mając na uwadze ww. przepisy, należy zauważyć, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie czy czynności wykonywane przez podatnika mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „budowa”, „remont”, „modernizacja”, „przebudowa”, „roboty budowlane”, „termomodernizacja”, należy dokonać ich wykładni w oparciu o przepisy z innych dziedzin.

W myśl art. 3 ww. ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),
• robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),
• przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (…) (pkt 7a),
• remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).
  
  

W celu wyjaśnienia znaczenia ww. pojęć można odwołać się także do rozumienia tych terminów przyjętego w języku powszechnym. Jak bowiem wskazał NSA w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

I tak, według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia „roboty budowlane” należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w „Uniwersalnym słowniku języka polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie „robota” oznacza „zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś”.

W tym miejscu nadmienić należy, że zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę w wysokości 7% VAT stosowało się m.in. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Ustawodawca nie zrezygnował z posługiwania się w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, gdyż art. 146 ustawy nie został uchylony, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy. Jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki dla tego typu robót, ustała z dniem 1 stycznia 2008 r.

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmuje:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

– jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

W chwili obecnej żaden z przepisów nie przewiduje możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku przy wykonywaniu usług budowlanych w odniesieniu do tak zdefiniowanej infrastruktury towarzyszącej.

Stawka obniżona może być zastosowana jedynie do wskazanych powyżej urządzeń składających się na infrastrukturę towarzyszącą, jeśli stanowią one część obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym lub obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Należy zauważyć, że preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% ma zastosowanie dla robót wykonywanych w bryle budynku (o ile będzie on sklasyfikowany w PKOB 11), natomiast dla usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem, obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

W odniesieniu do powyższego należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, należy uznać, że stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Należy stwierdzić, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12, w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych, wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi, w tym na konstrukcji umieszczonej na dachu budynku lub jego ścianach. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami.

Do pozostałych usług, wykonywanych poza obiektem budowlanym, zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Jak już wcześniej wskazano, na podstawie art. 41 ust. 12, w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy, 8% stawka podatku VAT znajduje zastosowanie w odniesieniu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i lokali mieszkalnych, czyli obiektów sklasyfikowanych w dziale PKOB 11. Przy czym, z powołanej wyżej definicji budynku oraz cyt. przepisów ustawy wynika, że ze stawki preferencyjnej korzystają m.in. budowy i remonty wyłącznie budynków, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami. Obniżona stawka podatku nie obejmuje więc innych elementów infrastruktury budowlanej znajdującej się poza bryłą budynku.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że usługi ładowarką teleskopową, które będą świadczone dla firm budowlanych (PKWiU 43.12.11.0 oraz PKWiU 43.12.12.0), tj. równanie terenu pod zabudowę, załadunek żwiru do poziomu „zero”, rozładunek bloków, cementu i samochodu, wyburzanie budynku, załadunek gruzów i odpadów, dokonywane będą w związku z budową (wznoszeniem) budynku mieszkalnego i będą mieściły się w zakresie czynności opisanych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. będą stanowiły dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, będą opodatkowane 8% stawką podatku, o ile będą wykonywane w bryle budynku. Obniżonej stawki podatku nie można natomiast zastosować przy wykonywaniu opisanych usług poza bryłą budynku.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz informacje zawarte we wniosku, stwierdzić należy, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi ładowarką teleskopową, związane z budową budynku mieszkalnego – w bryle budynku – objęte będą 8% stawką podatku VAT, a usługi ładowarką teleskopową wykonywane poza bryłą budynku – 23% stawką podatku VAT.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanego w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług świadczonych ładowarką teleskopową na rzecz rolników oraz usług świadczonych dla firm budowlanych, należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.