2016.11.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.768.2016.1.RK
z 7 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2016 r. (data wpływu 19 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości do Spółki Zależnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości do Spółki Zależnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe :

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność w branży nieruchomości i będzie czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca będzie nabywać nieruchomości, w szczególności w postaci budynków mieszkalnych. Wnioskodawca może również nabywać nieruchomości stanowiące nieruchomości gruntowe, budynkowe, budowle lub prawa wieczystego użytkowania. Celem działania Wnioskodawcy będzie m.in. nabywanie tych nieruchomości oraz przeprowadzenie wstępnej lub całościowej ich komercjalizacji czyli poszukania najemców, zawarcia pierwszych umów najmu.

Założeniem jest, że po tym wstępnym etapie komercjalizacji obiektów Wnioskodawca będzie przekazywał własność tych nieruchomości do innych spółek działających w ramach grupy („Spółka Zależna” lub „Spółki Zależne”). Co do zasady docelowym modelem jest aby Spółki Zależne działały jako spółki komandytowe (jawne), zatem jeżeli nawet nieruchomość zostanie zbyta do Spółki Zależnej działającej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to zostanie ona w przyszłości przekształcona w spółkę komandytową (ewentualnie jawną).

Przekazanie przez Wnioskodawcę wspomnianych nieruchomości do Spółek Zależnych może się odbywać w ramach ich sprzedaży bądź przeniesienia ich własności jako wkładu niepieniężnego - aportu (dalej: „Wkład Niepieniężny”). Spółki Zależne będą zarządzały dalej nabytymi nieruchomościami w celu dalszego ich wynajmu, wzrostu ich wartości oraz ewentualnego zbycia.

Wnioskodawca w zamian za wniesienie Wkładu Niepieniężnego, to jest przeniesienie własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na rzecz Spółki Zależnej obejmie nowe udziały w Spółce Zależnej. Na dzień wniesienia Wkładu Niepieniężnego, Wnioskodawca będzie posiadał aktualną wycenę wartości rynkowej Wkładu Niepieniężnego. Wartość emisyjna udziałów w Spółce Zależnej obejmowanych w zamian za Wkład Niepieniężny będzie równa wartości rynkowej Wkładu Niepieniężnego. Wartość nominalna udziałów objętych przez Wnioskodawcę będzie ograniczona (nawet ograniczona do minimalnego kapitału przewidzianego przez przepisy) i może być dużo niższa od ich wartości emisyjnej. Takie działanie związane jest z maksymalnym ograniczeniem kapitału zakładowego, którego ewentualne wycofanie wymaga długotrwałych procedur wynikających z Kodeksu spółek handlowych. Różnica pomiędzy wartością emisyjną a wartością nominalną, stanowiąca tzw. agio emisyjne, zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Zależnej. Dzięki takiemu rozwiązaniu ułatwione będzie wycofanie kapitałów ze Spółki Zależnej w sytuacji gdy okażą się zbyteczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jak należy ustalić u Wnioskodawcy podstawę opodatkowania podatkiem VAT w przypadku wniesienia Wkładu Niepieniężnego w postaci nieruchomości do Spółki Zależnej w sytuacji gdy udziały Spółki Zależnej będą objęte przez Wnioskodawcę powyżej ich wartości nominalnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku wniesienia Wkładu Niepieniężnego w postaci nieruchomości do Spółki Zależnej z wykorzystaniem instytucji tzw. agio, tj. gdy udziały będą objęte przez Wnioskodawcę powyżej ich wartości nominalnej będzie na podstawie art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy VAT wartość nominalna obejmowanych udziałów w Spółce Zależnej pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie nieruchomości do Spółki Zależnej w zamian za wydanie na rzecz Wnioskodawcy udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym tej spółki spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów. Dostawa ta odbędzie się bowiem za wynagrodzeniem (istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą nieruchomości a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów o określonej wartości nominalnej), a jej rezultatem będzie przeniesienie na inny podmiot (tj. na Spółkę Zależną) prawa do rozporządzania jak właściciel towarem, to jest przedmiotem aportu w postaci nieruchomości.

Przepisy ustawy o VAT nie określają szczególnych zasad wyznaczania podstawy opodatkowania podatkiem VAT dla czynności aportu do spółki kapitałowej. Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie zatem będą miały ogólne zasady w zakresie określenia podstawy opodatkowania określone w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy VAT: podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika

Jednocześnie należy zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylono obowiązujące do końca 2013 r. przepisy ustawy VAT w zakresie ustalania podstawy opodatkowania. Obowiązujące do końca 2013 r. przepisy ustawy VAT, w szczególności art. 29 ust. 9 ustawy VAT przewidywały przyjmowania podstawy opodatkowania w wysokości wartości rynkowej dla świadczeń określanych w naturze lub dla których nie określono ceny. Ustawodawca w dodanym z dniem 1 stycznia 2014 r. art. 29a ustawy VAT w znacznej mierze powtórzył treść uchylonego art. 29 ustawy VAT. Ustawodawca nie wprowadził jednak do dodanego do ustawy VAT art. 29a przepisu analogicznego do uchylonego art. 29 ust. 9 ustawy VAT. Działanie takie należy odczytywać jako celowe działanie ustawodawcy, który usunął z porządku prawnego przepisy szczególne dotyczące określania podstawy opodatkowania w oparciu o niejasną i mogącą budzić spory przesłankę jaką jest wartość rynkowa. Stąd w ocenie Wnioskodawcy, zamiarem ustawodawcy było określanie podstawy opodatkowania wyłącznie na zasadach ogólnych. W rezultacie w przedstawionej przez Wnioskodawcę sprawie należy zastosować zasadę ogólną wyrażoną w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku aportu w celu ustalenia podstawy opodatkowania nie ma podstaw do odwoływania się do wartości rynkowej przedmiotu Wkładu Niepieniężnego. W konsekwencji, za podstawę opodatkowania należy uznać wszystko, co stanowi zapłatę (co jednak jak wskazano powyżej nie powinno być utożsamiane z wartością rynkową przedmiotu Wkładu Niepieniężnego). Przy czym, zgodnie z przepisem art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy VAT: „podstawa opodatkowania obejmuje (...) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku”.

Należy wskazać, że z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia Wkładu Niepieniężnego (aportu) w postaci nieruchomości do Spółki Zależnej w zamian za udziały tej spółki będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 29a ust. 6 tej ustawy — wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki Zależnej z tytułu wniesienia Wkładu Niepieniężnego pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Zapłatą, która otrzyma Wnioskodawca w zamian za dokonaną dostawę będą udziały Spółki Zależnej o określonej wartości nominalnej. Udziały o określonej wartości nominalnej stanowią wyłączny tytuł uczestnictwa w spółce. Łączna wartość nominalna udziałów posiadanych przez wspólnika stanowi o jego pozycji w spółce. Łączna wartość nominalna udziałów posiadanych wspólnika, odniesiona do wysokości całego kapitału zakładowego lub łącznej wartości nominalnej udziałów „czynnych” (tj. nieumorzonych i nienabytych przez spółkę), pozwala określić zakres przysługujących mu uprawnień, takich jak prawo do udziału w zysku (prawo do dywidendy), prawo do udziału w nadwyżce likwidacyjnej czy też prawo głosu.

Prawa przysługujące wspólnikowi spółki z o.o. nie są natomiast w żaden sposób związane z wysokością agio przypadającą od wniesionych przez niego wkładów. W rezultacie, wspólnicy spółki z o.o. dysponujący taką samą liczbą udziałów o tej samej łącznej Wartości nominalnej dysponują, co do zasady, tymi samymi prawami, nawet jeżeli agio wynikające od wkładu jednego z nich było wyższe od agio od wkładu wniesionego przez drugiego wspólnika (sytuacja taka może mieć miejsce w przypadku, gdy kolejne emisje dzieli odstęp czasu i przy tej samej wartości nominalnej przy poszczególnych emisjach cena emisyjna była ustalana w różnych wysokościach).

Wnosząc do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością aport o wartości rynkowej przekraczającej wartość nominalną udziałów objętych w zamian za ten aport, wspólnik uzyskuje w zamian udziały o określonej wartości nominalnej. Nie uzyskuje natomiast żadnych praw w stosunku do tzw. agio. Zatem „zapłatą” za aport jest tylko i wyłącznie wartość nominalna udziałów objętych w zamian za aport. W świetle powyższego, należy stwierdzić, że w myśl przepisów ustawy VAT podstawę opodatkowania z tytułu wniesienia Wkładu Niepieniężnego do Spółki Zależnej w opisanym w niniejszym wniosku zdarzeniu przyszłym stanowić będzie wyłącznie wartość nominalna udziałów, bez uwzględniania nadwyżki podlegającej przekazaniu na kapitał zapasowy (tzw. agio), pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w Postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2014 r. (I FPS 6/13), w którym NSA stwierdził m.in., iż z przepisów ustawy o VAT obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. jasno wynika, iż w wypadku aportu podstawą opodatkowania jest wartość nominalna wydanych udziałów (akcji). W przedmiotowym postanowieniu NSA wyjaśnił, iż obowiązujące do dnia 31 grudnia 2013 r. przepisy odwołujące się do wartości rynkowej były sprzeczne z prawem Unii Europejskiej, a przedmiotowa niezgodność została wyeliminowana poprzez wprowadzenie do ustawy o VAT od 1 stycznia 2014 r. art. 29a. NSA stwierdził, iż zgodnie z wykładnią prowspólnotową podstawa opodatkowania powinna być ustalana w oparciu o wartość nominalną udziałów (akcji) wydanych w zamian za aport. Co więcej, prounijna wykładnia, zdaniem NSA została implementowana do ustawy o VAT poprzez uchylenie art. 29 ustawy o VAT i wprowadzenie art. 29a ustawy o VAT.

Ponadto, prawidłowość prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, tj., że podstawę opodatkowania podatkiem VAT w przypadku dokonywania aportu nieruchomości do spółki w zamian za jej udziały (akcje) stanowi wartość nominalna tych udziałów (akcji), potwierdzają interpretacje organów podatkowych np.:

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 marca 2016 r. sygn. 1061-1PTPP1.4512.86.2016.1.AK zgodnie z którą „przez podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu Nieruchomości) do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za objęcie udziałów tej Spółki — zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 ustawy -jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu dokonania przedmiotowego aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Wnioskodawca winien zatem określić podstawę opodatkowania w oparciu o kwotę równą sumie wartości nominalnej objętych udziałów, pomniejszonych o kwotę należnego podatku VA T”

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lutego 2016 r. sygn. LPPP2/4512-1235/15-5/RR, zgodnie z którą „podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Nieruchomości do Spółki kapitałowej tytułem wkładu niepieniężnego jest zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy -wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki kapitałowej z tytułu dokonania tego aportu. Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania powinien ustalić ją w oparciu o kwotę równą sumie wartości nominalnej udziałów w Spółce kapitałowej objętych w zamian za aport Nieruchomości, pomniejszoną o kwotę podatku VA T. ”

interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 listopada 2014r., (sygn. IPPP2/443-878/14-3/MT) „Mając na uwadze w tej sprawie stanowisko Wnioskodawcy - zgodnie z którym podstawą opodatkowania podatkiem VAT, w przypadku wniesienia Nieruchomości aportem do spółki komandytowo — akcyjnej z wykorzystaniem instytucji tzw. agio, będzie wartość rynkowa wkładu (odpowiadająca cenie emisyjnej akcji) pomniejszona o kwotę należnego podatku - należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ podstawą opodatkowania będzie wartość nominalna akcji pomniejszona o podatek VAT, a nie wartość rynkowa przedmiotu aportu pomniejszona o kwotę podatku należnego jak wskazał we wniosku Zainteresowany”,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z odpłatnością za dane świadczenie mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów (zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy), a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów lub akcji), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W szczególności, w przypadku aportu:

mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika ze spółką, do której wnoszony jest aport,
istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. udziałów), będącym świadczeniem wzajemnym,
wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu posiada określoną wartość ekonomiczną.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność w branży nieruchomości i będzie czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca będzie nabywać nieruchomości, w szczególności w postaci budynków mieszkalnych. Wnioskodawca może również nabywać nieruchomości stanowiące nieruchomości gruntowe, budynkowe, budowle lub prawa wieczystego użytkowania. Celem działania Wnioskodawcy będzie m.in. nabywanie tych nieruchomości oraz przeprowadzenie wstępnej lub całościowej ich komercjalizacji czyli poszukania najemców, zawarcia pierwszych umów najmu.

Po tym wstępnym etapie komercjalizacji obiektów Wnioskodawca będzie przekazywał własność tych nieruchomości do innych spółek działających w ramach grupy. Co do zasady docelowym modelem jest aby Spółki Zależne działały jako spółki komandytowe (jawne), zatem jeżeli nawet nieruchomość zostanie zbyta do Spółki Zależnej działającej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to zostanie ona w przyszłości przekształcona w spółkę komandytową (ewentualnie jawną).

Przekazanie przez Wnioskodawcę wspomnianych nieruchomości do Spółek Zależnych może się odbywać w ramach ich sprzedaży bądź w przeniesienia ich własności jako wkładu niepieniężnego - aportu (dalej: „Wkład Niepieniężny”). Spółki Zależne będą zarządzały dalej nabytymi nieruchomościami w celu dalszego ich wynajmu, wzrostu ich wartości oraz ewentualnego zbycia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia podstawy opodatkowania planowanego wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Nieruchomości do Spółki Zależnej.

W odniesieniu do wskazanych przepisów prawa obowiązujących w tym zakresie oraz do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem Nieruchomości do Spółki Zależnej, w zamian za objęcie udziałów spółki - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki z tytułu transakcji, pomniejszone o kwotę podatku VAT. W okolicznościach analizowanej sprawy, podstawą opodatkowania jest wartość nominalna udziałów, które Wnioskodawca obejmie w spółce, pomniejszona o wartość należnego podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się ponadto, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi wyłącznie w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin