Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.758.2016.1.AM
z 20 grudnia 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2016 r. (data wpływu 7 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy gruntów niezabudowanych, przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy gruntów niezabudowanych, przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Gmina zamierza dokonać sprzedaży działki o nr ew. 72/1 (będącej własnością Gminy). Planowana przez Gminę sprzedaż ww. działki stanowi na gruncie ustawy o VAT dostawę gruntu. Dla będącej przedmiotem dostawy działki o nr. ew. 72/1, położonej we wsi C, w gminie, obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi Północny, zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 25 czerwca 2003 r. (opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 5 sierpnia 2003 r. poz. 5376) oraz Uchwałą Rady Gminy z dnia 26 października 2005 r. w sprawie sprostowania błędu w Uchwale z dnia 25 czerwca 2003 r. Ww. działka o nr. ew. 72/1 znajduje się na terenie oznaczonym w miejscowym planie symbolem planistycznym MNZ - określonym jako teren z przeznaczeniem podstawowym pod budownictwo jednorodzinne o charakterze rezydencyjnym. Ponadto działka uzyskała zgodę Wojewody dnia 20 czerwca 2001 r.na przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni, nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki. Jednocześnie w związku z art. 109 ust. 1 pkt 4a i 4b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.) obszar działki oznaczonej nr ew. 72/1 z obrębu ewidencyjnego w Gminie - nie jest położony na obszarze rewitalizacji objętej uchwałą, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 1777) oraz nie jest położony na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa w rozdziale 5 ww. ustawy.
Ponadto przedmiotowa działka pozostaje niezabudowana.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy dostawa gruntu przeznaczonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę podlega zwolnieniu z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w zakresie 80% powierzchni działki niewyłączonych z produkcji leśnej, z uwagi na fakt, że w odniesieniu do tej działki wydana została zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Grunty są towarami w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.), (dalej „ustawa o VAT”), natomiast sprzedaż gruntów stanowi na gruncie ustawy o VAT dostawę towarów i podlega opodatkowaniu wg stawki 23%. Całość powierzchni działki będącej przedmiotem dostawy stanowi teren przeznaczony w miejscowym planie pod zabudowę. Jednocześnie w odniesieniu do działki została wydana zgoda na przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni, nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki.
Przedstawiony powyżej stan faktyczny wymaga odpowiedzi na pytanie, czy w odniesieniu do pozostałej części działki (w odniesieniu do pozostałych 80% powierzchni, która w zw. z ww. zgodą wciąż pozostaje gruntem leśnym) można zastosować zwolnienie z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, z uwagi na brak wyłączenia tej części działki z produkcji leśnej.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. A zatem zwolnieniem objęta zostanie taka dostawa, która dotyczy terenu niezabudowanego, przy jednoczesnym przeznaczeniu tego terenu na cele inne niż pod zabudowę.
Przepis art. 2 pkt 33 ustawy o VAT zawiera definicję terenów budowlanych, odwołując się do ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r., poz. 778, ze zm.), (dalej „u.p.z.p.”). Na podstawie u.p.z.p. zaś ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku, zgodnie z art. 4 ust. 2 u.p.z.p. określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W przedmiotowej sprawie działka położona jest na terenie objętym ustaleniami Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi Północny, zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 25 czerwca 2003 r. (opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 5 sierpnia 2003 r. poz. 5376) oraz Uchwałą Rady Gminy z dnia 26 października 2005 r. w sprawie sprostowania błędu w Uchwale z dnia 25 czerwca 2003 r. Ww. działka o nr. ew. 72/1 znajduje się na terenie oznaczonym w miejscowym planie symbolem planistycznym MNZ - określonym jako teren z przeznaczeniem podstawowym pod budownictwo jednorodzinne o charakterze rezydencyjnym.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, kryterium wyłączającym ze zwolnienia od podatku jest przeznaczenie terenu pod zabudowę. W rozpatrywanym przypadku działka pozostaje niezabudowana i zgodnie z miejscowym planem stanowi teren przeznaczony pod zabudowę. Jednocześnie w odniesieniu do działki wydana została zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni, nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki. Jak wskazuje praktyka, w takich przypadkach, gdy współistnieją obok siebie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wyżej wskazana zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki, to wówczas, możliwe jest wydanie przez organy podatkowe interpretacji podatkowych zwalniających z VAT tą część działki, która nie została wyłączona z produkcji leśnej (interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 stycznia 2012 r. IPTPP1/443‑911/11-4/RG, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2015 r. IPPP2/4512-25/15-2/DG). Zgodnie z powyższymi interpretacjami, działka w zakresie, w jakim nie uzyskała wyłączenia z produkcji leśnej, powinna być zwolniona z VAT, bowiem w ocenie organów podatkowych pozostaje ona nadal gruntem leśnym.
Reasumując, należy mieć na względzie, wyrażone w odniesieniu do działki leśnej stanowiska organów podatkowych zawarte w ww. interpretacjach, zgodnie z którymi dostawa działki w części - w jakiej stanowi powierzchnię niewyłączoną z produkcji leśnej powinna korzystać ze zwolnienia z podatku VAT. Działka taka jako teren wciąż leśny, mieści się w dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - jest terenem niezabudowanym i innym niż teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku istnienia w odniesieniu do ww. działki zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni (nie więcej jednak niż 400 m2 powierzchni działki), co do pozostałych 80 % powierzchni działki, pozostających wciąż terenem leśnym, można zastosować zwolnienie z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza dokonać sprzedaży działki o nr ew. 72/1 położonej we wsi C, w gminie, (będącej własnością Gminy). Dla będącej przedmiotem dostawy działki obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi Północny, zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 25 czerwca 2003 r. (opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 5 sierpnia 2003 r. poz. 5376) oraz Uchwałą Rady Gminy z dnia 26 października 2005 r. w sprawie sprostowania błędu w Uchwale z dnia 25 czerwca 2003 r. Ww. działka o nr. ew. 72/1 znajduje się na terenie oznaczonym w miejscowym planie symbolem planistycznym MNZ - określonym jako teren z przeznaczeniem podstawowym pod budownictwo jednorodzinne o charakterze rezydencyjnym. Ponadto działka uzyskała zgodę Wojewody z dnia 20 czerwca 2001 r. na przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki. Jednocześnie w związku z art. 109 ust. 1 pkt 4a i 4b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami obszar działki oznaczonej nr ew. 72/1 z obrębu ewidencyjnego w Gminie, nie jest położony na obszarze rewitalizacji objętej uchwałą, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji oraz nie jest położony na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o której mowa w rozdziale 5 ww. ustawy.
Ponadto przedmiotowa działka pozostaje niezabudowana.
Wnioskodawca ma wątpliwości czy dostawa gruntu przeznaczonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę podlega zwolnieniu z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w zakresie 80% powierzchni działki niewyłączonych z produkcji leśnej, z uwagi na fakt, że w odniesieniu do tej działki wydana została zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni, nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki.
Przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę dostawy będzie działka nr 72/1 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczona symbolem planistycznym MNZ - określonym jako teren z przeznaczeniem podstawowym pod budownictwo jednorodzinne o charakterze rezydencyjnym. Oznacza to, że przedmiotowa działka jest obecnie terenem niezabudowanym ale przeznaczonym pod zabudowę. Tym samym, wyklucza to możliwość zastosowania zwolnienia tej transakcji z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie na podstawie istniejącego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku jego braku zgodnie z wydaną decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.
Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.
Uzyskanie zgody Wojewody z dnia 20 czerwca 2001 r. na przeznaczenie w planie zagospodarowania przestrzennego gruntów leśnych na cele nieleśne pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z ograniczeniem powierzchni wyłączenia gruntów z produkcji leśnej do 20% powierzchni, nie więcej jednak niż 400 m2 z powierzchni działki nie zmienia jej przeznaczenia, jest jedynie dodatkowym warunkiem ograniczającym zabudowę.
Opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne, pozwalają stwierdzić, że dla planowanej dostawy 80% powierzchni działki nr ew. 72/1, która nie jest wyłączona z produkcji leśnej, na podstawie zgody Wojewody nie przysługuje Wnioskodawcy zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
W kontekście ekonomicznego aspektu transakcji przy ocenie pojęcia „grunt”, w odniesieniu do opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy stwierdzić, że towarem – stosownie do art. 5 ust.1 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – jest geodezyjnie wyodrębniona działka gruntu. Zatem ww. zasadę opodatkowania stosuje się do wyodrębnionej geodezyjnie działki gruntu.
Przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie na podstawie istniejącego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu. Działka o numerze ew. 72/1 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest terenem z przeznaczeniem podstawowym pod budownictwo jednorodzinne o charakterze rezydencyjnym. Zatem dla dostawy przedmiotowej działki zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatkowa VAT w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.
Końcowo, odnosząc się do wskazanych we wniosku interpretacji indywidualnych, przywołanych dla potwierdzenia przez Wnioskodawcę jego własnego stanowiska, tut. Organ wyjaśnia, że w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być tożsame. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie właściwych przepisów Ordynacji podatkowej. Interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 tej ustawy, zgodnie z którym „Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość (…)”. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważnione do tego organy każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Minister Rozwoju i Finansów może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00‑013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.