Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB4.4511.295.2016.2.KSM
z 25 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2016 r. (data wpływu 30 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2015 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2016 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 4 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPB-2-2.4511.1146.2016.1.MK, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201), stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), ww. wniosek został przekazany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (data wpływu 9 stycznia 2017 r.).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 25 stycznia 2017 r., nr 1061-IPTPB4.4511.295.2016.1.KSM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 stycznia 2017 r. (data doręczenia 2 lutego 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 8 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 8 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Urząd Skarbowy w … wezwał Wnioskodawczynię (wezwanie z dnia 15 listopada 2016 r., nr …), celem złożenia korekty zeznania rocznego za 2015 r., które Wnioskodawczyni złożyła jako osoba samotnie wychowująca dziecko, korzystająca z ulgi prorodzinnej, w związku z osiągnięciem przez syna dochodów na zasadach ogólnych. Dochody uczącego się syna (…, ur. 30 sierpnia 1994 r.) w 2015 r. to:

1. Renta rodzinna z ZUS po zmarłym ojcu w wysokości 37 307 zł 40 gr.
2. Renta wyrównawcza wypłacana przez zakład pracy zmarłego ojca (… S.A.) w wysokości 5 070 zł 88 gr.
3. Przychód z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej w wysokości 1 149 zł 50 gr.
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 lutego 2017 r. Wnioskodawczyni podała, że w 2015 r. osiągała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu umowy o pracę. Dochody Wnioskodawczyni wynosiły 49 968 zł 13 gr. W stosunku do Wnioskodawczyni i Jej syna nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W okresie wskazanym we wniosku Wnioskodawczyni nie wykonywała ciążącego na Niej obowiązku alimentacyjnego w stosunku do swojego syna, na którego chce skorzystać z ulgi prorodzinnej. Ponadto podała, że Jej syn uczęszczał do szkoły, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód pełnoletniego, uczącego się syna osiągnięty w 2015 r. z tytułu renty wyrównawczej wypłacanej przez zakład pracy zmarłego ojca (… S.A.) w wysokości 5 070 zł 88 gr, powoduje utratę możliwości korzystania z ulgi prorodzinnej z tytułu wychowania dziecka pełnoletniego – syna?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Ona prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, a dochód syna w kwocie 5 080 zł 88 gr z tytułu renty wyrównawczej wypłacanej przez zakład pracy zmarłego ojca, tj. … S.A., nie powinien pozbawiać możliwości korzystania podatniczki z ulgi prorodzinnej z tytułu wychowywania dziecka pełnoletniego, tj. syna i powinien być traktowany jak renta rodzinna ponieważ jest ściśle związany przyczynowo z otrzymywaną z ZUS rentą rodzinną (obie renty, zarówno ta wypłacana z ZUS, jak i ta wypłacana przez … S.A. są przyznane po zmarłym ojcu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2015 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Przepis art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał – w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi na pełnoletnie dzieci są podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane według skali podatkowej,
  

• wykonywali władzę rodzicielską lub pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
  

• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
  

• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni za 2015 r. złożyła zeznanie roczne jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Wnioskodawczyni skorzystała w ww. okresie z ulgi prorodzinnej. Dochody uczącego się syna Wnioskodawczyni w 2015 r. to: renta rodzinna z ZUS po zmarłym ojcu w wysokości 37 307 zł 40 gr, renta wyrównawcza wypłacana przez zakład pracy zmarłego ojca w wysokości 5 070 zł 88 gr, przychód z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej w wysokości 1 149 zł 50 gr. W 2015 r. Wnioskodawczyni osiągała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu umowy o pracę. Dochody Wnioskodawczyni w ww. okresie wynosiły 49 968 zł 13 gr. W stosunku do Wnioskodawczyni i Jej syna nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Ponadto w okresie wskazanym we wniosku Wnioskodawczyni nie wykonywała ciążącego na Niej obowiązku alimentacyjnego w stosunku do swojego syna, na którego chce skorzystać z ulgi prorodzinnej. Syn Wnioskodawczyni uczęszczał do szkoły, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na pełnoletnie dziecko, należy m.in. utrzymywać pełnoletnie dziecko, w związku z wykonywaniem przez podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.), jako obowiązek dostarczania przez osobę zobowiązaną podmiotowi uprawnionemu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania.

Z art. 133 § 1 ww. ustawy wynika, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast stosownie do art. 133 § 2 tej ustawy, poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

W orzecznictwie został utrwalony pogląd, że kwestia niedostatku osoby uprawnionej do alimentacji musi być oceniana w sposób zindywidualizowany, poprzez porównanie czy posiadane przez nią środki są wystarczające na pokrycie życiowych i zdrowotnych potrzeb niezbędnych w jej sytuacji.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje zaś art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy zauważyć należy, że w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 lutego 2017 r. Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że w 2015 r. nie wykonywała ciążącego na Niej obowiązku alimentacyjnego w stosunku do swojego syna.

W konsekwencji nie została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 6 ust. 4 pkt 3 cyt. wyżej ustawy), uprawniająca do skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2015 r.

Ponadto wskazać należy, że ulga prorodzinna przysługuje podatnikom utrzymującym w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Zatem, dziecko to nie może osiągnąć dochodów innych niż dochody wolne od podatku dochodowego, renta rodzinna bądź dochody w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku. Oznacza to, że dziecko nie może uzyskiwać dochodów opodatkowanych według skali podatkowej w wysokości powodującej obowiązek zapłaty podatku.

Odnosząc się do powyższych uregulowań prawnych wyjaśnić trzeba, że ustawodawca wyraźnie wskazał, że limit osiągniętego dochodu dotyczy całego roku podatkowego, a nie jego części, czy poszczególnych miesięcy. W 2015 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3 089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – pełnoletniego, uczącego się dziecka należy jego dochód osiągnięty w roku podatkowym określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, syn Wnioskodawczyni, uczęszczający do szkoły, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągnął w 2015 r. dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 27 cyt. ustawy z tytułu renty wyrównawczej oraz z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej, który łącznie za rok podatkowy 2015, przekroczył kwotę wolną od podatku wynoszącą 3 089 zł.

W związku z powyższym nie została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 27f ust. 6 powołanej wyżej ustawy, warunkująca możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2015 r., o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w 2015 r. Wnioskodawczyni nie wykonywała ciążącego na Niej obowiązku alimentacyjnego w stosunku do pełnoletniego syna, a Jej syn w ww. roku podatkowym uzyskał dochód z tytułu renty wyrównawczej i udostępniania powierzchni reklamowej, przekraczający kwotę wolną od podatku, tj. 3 089 zł. Powyższe jednoznacznie wyklucza możliwość skorzystania z przedmiotowej ulgi.

Końcowo tutejszy Organ nadmienia, że nie odniósł się do kwestii możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z preferencyjnego rozliczenia, jako osoba samotnie wychowująca dziecko, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.