Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.47.2017.1.AL
z 24 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2017 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup budynku magazynowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2017 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup budynku magazynowego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, dokonał 12 października 2016 r. nabycia nieruchomości gruntowej będącej w wieczystym użytkowaniu wraz z budynkiem magazynowym trwale połączonym z gruntem za łączną cenę netto 2.313.981,00 zł z czego wartość nabytego prawa użytkowania wieczystego wynosiła 2.148.604,00 zł, a wartość budynku magazynowego 165.377,00 zł.

Wraz z zakupem nieruchomości nabyto dokumentacje projektową wybudowania, w miejsce istniejącego budynku magazynowego, budynku biurowo-usługowego wraz z garażem podziemnym i infrastrukturą techniczną.

W ramach ceny za dokumentację projektową na Wnioskodawcę przeszły też prawa wynikające z decyzji wydanych przez Prezydenta Miasta o pozwoleniu na rozbiórkę budynku (magazynowego) oraz o pozwoleniu na budowę, dla zamierzenia budowlanego pod nazwą: Budowa budynku biurowo – usługowego.

Celem nabycia przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkiem było wyburzenie istniejącego budynku i wybudowanie nowego budynku biurowego mającego służyć Wnioskodawcy jako siedziba jego działalności, bądź jako przedmiot najmu lub jako siedziba i przedmiot wynajmu.

Uwzględniając przepisy ustawy o rachunkowości wartość nabytego budynku magazynowego powiększyła w miesiącu październiku 2016 r. koszt wytworzenia środka trwałego w budowie - budynku biurowo - usługowego.

Budynek magazynowy nie został zaliczony do środków trwałych Wnioskodawcy. W chwili nabycia budynek magazynowy nie był przedmiotem najmu a co za tym idzie na Wnioskodawcę nie przeszły prawa lub obowiązki wynikające z takich umów.

Wnioskodawca zamierza poczynając od 2017 r., w oparciu o wydane pozwolenia, dokonać rozbiórki istniejącego budynku magazynowego i wybudować nowy budynek biurowo -usługowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatek na nabycie budynku magazynowego będzie stanowił dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 updop, podlegający zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami?
2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pierwsze pytanie, czy koszt ten zostanie zaliczony w ciężar kosztów uzyskania przychodów w miesiącu nabycia budynku czy, też w miesiącu wyburzenia budynku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie budynku magazynowego stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów nie podnosząc wartości wytworzenia nowego środka trwałego czyli budynku biurowo - usługowego.

Zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania było możliwe w miesiącu zakupu budynku czyli w październiku 2016 r.

Na początku uzasadnienia własnego stanowiska Wnioskodawca zwrócił uwagę, że art. 28 ust. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm.) określa, że do kosztów wytworzenia środków trwałych w budowie należy zaliczyć ogół kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia go do używania, w tym również:

1. niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy;
2. koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe pomniejszone o przychody z tego tytułu.

Z powyższego zapisu ustawy o rachunkowości wynika, że ustawodawca nie określił enumeratywnego katalogu kosztów, które mogą być zakwalifikowane jako koszt wytworzenia środka trwałego. Przy jego ustalaniu należy kierować się zasadą, że koszt wytworzenia obejmuje wszystkie koszty związane z budową środka trwałego, poniesione przez jednostkę od momentu podjęcia decyzji o jego budowie, do momentu przekazania środka trwałego do użytkowania. Dodatkowo, ma tu zastosowanie zasada wyrażona w art. 4 ust. 2 Ustawy o rachunkowości, że zdarzenia w tym operacje gospodarcze, ujmuje się w księgach rachunkowych i wykazuje w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną.

Uwzględniając powyższe zasady ustawy o rachunkowości, wartość nabycia budynku magazynowego, który zostanie wyburzony należało odnieść w koszty wytworzenia budynku biurowo - usługowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z brzmieniem art. 16h ust. 1 pkt 1 updop, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ponadto, wskazać należy na treść art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14 w razie wytworzenia we własnym zakresie, uważa się koszt wytworzenia. W myśl natomiast art. 16g ust. 4 ww. ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma uzasadnienia do podatkowego rozliczenia wartości wyburzonego budynku magazynowego poprzez jego zaliczenie do wartości początkowej budowanego nowego obiektu budynku biurowo - usługowego. W szczególności, wartość wyburzanego budynku nie może być utożsamiana z „rzeczowymi składnikami majątku” użytymi do wykonania nowego środka trwałego (surowcami, materiałami itp.). Wyburzany budynek nie będzie „wykorzystany” w toku budowy nowego środka trwałego, ale jego wyburzenie umożliwia prowadzenie procesu budowy.

Aby dany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki, tj.:

• służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został faktycznie poniesiony,
• nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 updop, czyli nie został wyłączony z katalogu kosztów uzyskania przychodu,
• został właściwie udokumentowany.

Mając na uwadze powyższe ramy prawne, w ocenie Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na nabycie budynku magazynowego będzie niewątpliwie stanowił koszt uzyskania przychodów, o którym mowa art. 15 ust. 1 updop. Poniesienie powyższego wydatku było konieczne i niezbędne (nie było możliwości realizacji nowej inwestycji w tej lokalizacji bez nabycia budynku) celem realizacji planowanego projektu inwestycyjnego, tj. wybudowania nowego budynku biurowo - usługowego. Fakt poniesienia wskazanego wydatku potwierdzają posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty źródłowe (umowa sprzedaży, faktura VAT, przelew bankowy potwierdzający zapłatę). Jednocześnie, wydatek na nabycie budynku posadowionego na gruncie, na którym realizowany będzie nowy projekt inwestycyjny nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop.

Reasumując koszt nabycia budynku magazynowego, który ulec ma wyburzeniu w celu postawienia nowego budynku, będzie kosztem uzyskania przychodów nie zwiększając wartości początkowej nowego środka trwałego jakim będzie wybudowany budynek biurowo - usługowy.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
  
  

Bez wątpliwości koszt nabycia budynku magazynowego, który zostanie wyburzony nie może być utożsamiany z kosztem bezpośrednim.

Na podstawie art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”.

Z literalnego brzmienia art. 15 ust. 4e updop wynika, że za dzień poniesienia kosztu należy uznać dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, tj. zaksięgowano w korespondencji z odpowiadającym mu zobowiązaniem. Dzień ten należy rozumieć jako dzień (okres), do którego został dany wydatek przypisany w księgach rachunkowych na podstawie treści otrzymanej faktury.

Reasumując powyższe, należy stwierdzić, że z treści art. 15 ust. 4e updop, wynika podstawowa zasada: moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym. Inaczej, decydującym o momencie rozpoznania kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych jest więc data „na którą” (pod którą) dany koszt został prawidłowo ujęty w księgach rachunkowych.

Uwzględniając, że w księgach Wnioskodawcy ujęto na 12 października 2016 r. zakup budynku magazynowego jako koszt środka trwałego w budowie to zakup ten dla celów podatkowych stanowi koszt podatkowy w październiku 2016 r. Jednocześnie, zaliczenie w koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych nie może być dokonane w miesiącu wyburzenia budynku magazynowego gdyż w okresie tym (poza kosztami prac rozbiórkowych, które zostaną zaliczone do kosztów wytworzenia nowego środka trwałego) Wnioskodawca nie będzie ujmował w księgach rachunkowych tego zdarzenia gospodarczego (zaliczenie do kosztów wytworzenia nowego środka trwałego w ujęciu rachunkowym miało miejsce w październiku 2016 r.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz.1888 ze zm., dalej: „updop”), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W świetle przytoczonego powyżej artykułu, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na jego działalność przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania albo zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a -16m updop, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W tym kontekście należy również wskazać przepisy art. 16h ust. 1 updop, zgodnie z którymi odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 updop, za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Przez koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 16g ust. 4 updop).

Jak wynika z powyższej definicji „kosztu wytworzenia”, katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego, powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, niewymienione wprost koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Decydujące znaczenie dla zaliczenia danego wydatku do wydatku stanowiącego koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość jego powiązania z konkretnym przedsięwzięciem - środkiem trwałym. Warto przy tym wskazać, że wydatek związany z wytworzeniem środka trwałego może być poniesiony także na bardzo wczesnym stadium procesu inwestycyjnego, jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych (co ma szczególne znaczenie m.in. w kontekście kosztów inwestycyjnych w postaci zakupu budynku). Kluczowym dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztu wytworzenia środka trwałego jest bowiem fakt możliwości powiązania danego wydatku z konkretnym środkiem trwałym. Nie ulega wątpliwości, że koszty poniesione przed rozpoczęciem prac budowlanych związanych z inwestycją również mogą stanowić koszt wytworzenia inwestycji. Jest bowiem oczywiste, że koszty te są ściśle związane z realizowaną inwestycją i bez niej nigdy nie zostałyby poniesione czego przykładem są wydatki związane z nabyciem budynku magazynowego.

W świetle powyższych przepisów, stwierdzić należy, że wydatek na nabycie budynku magazynowego zwiększy wartość początkową nowego środka trwałego czyli budynku biurowo – usługowego, a w związku z tym będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nowo wybudowanego budynku.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz.U. z dnia 10 maja 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.