Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.683.2016.2.ALN
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem po wygaśnięciu gwarancji producenta,
  

• obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczoną usługę naprawy,
  

–jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem po wygaśnięciu gwarancji producenta,
  

• obowiązku korekty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie materiałów do naprawy motocykli,
  

• obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczoną usługę naprawy.
  
  

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań, stanowisko oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży oraz naprawy motocykli. W ramach prowadzonej działalności Spółka podpisała umowę ubezpieczenia kosztów napraw motocykli. Przedmiotem umowy jest ubezpieczenie zobowiązań Spółki wobec użytkowników pojazdów (kupujących motocykl w salonie Spółki) polegających na pokryciu kosztów awarii powstałych w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta. W umowie zostały wskazane pojazdy, których ubezpieczenie będzie dotyczyć. Umowa z ubezpieczycielem posiada zapis, że ubezpieczenie zostanie wypłacone do kwoty netto.

Spółka dokonując sprzedaży motocykli wskazanych w umowie ubezpieczenia przekazywała kupującemu certyfikat uprawniający do skorzystania z naprawy po wygaśnięciu gwarancji producenta. Koszt certyfikatu był skalkulowany w marży uzyskiwanej na sprzedaży motocykla, nie był osobno fakturowany.

Rozliczenie całej transakcji przebiega następująco:

1. klient posiadający certyfikat zgłasza się do serwisu Spółki w celu naprawy motocykla;
2. Spółka dokonuje wyceny naprawy i przedstawia kosztorys ubezpieczycielowi, z którym ma podpisaną umowę. Koszt usług oraz koszt materiałów koniecznych do naprawy serwis przedstawia ubezpieczycielowi w wartościach netto. Serwis dokonuje naprawy zużywając materiały znajdujące się na magazynie, od zakupu których Spółce przysługiwało pełne odliczenie VAT oraz odlicza pełny VAT od usług serwisowych które wykonuje dla Spółki inny podmiot;
3. po akceptacji kosztorysu ubezpieczyciel przyznaje Spółce odszkodowanie do wysokości poniesionych kosztów netto;
4. ubezpieczyciel przelewa pieniądze na konto Spółki;
5. rozliczenie spółki z klientem jest bezgotówkowe (darmowe) - nie zostaje wystawiona faktura za naprawę motocykla.
   
   

W uzupełnieniu z dnia 10 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Wnioskodawca realizuje naprawę po wygaśnięciu gwarancji producenta.

Na pytanie: „Czy naprawa motocykli objętych ubezpieczeniem w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta, na podstawie certyfikatu, jest wliczona w cenę jaką klient płaci przy zakupie motocykla, Wnioskodawca odpowiedział: „Nie. Naprawa motocykli nie była wliczona w cenę, gdyż koszt naprawy nie był znany w momencie sprzedaży. Została wliczona natomiast cena polisy gwarantująca darmową naprawę.”

Na pytanie: „Czy klienci mają wybór i mogą nie zakupić ubezpieczenia w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta”, Wnioskodawca odpowiedział, że „W związku z akcją promocyjną marki BMW klienci otrzymywali certyfikaty przy zakupie motocykla marki BMW. Klienci nie mieli wyboru, każda polisa dotyczyła konkretnego motocykla i została wydana przy sprzedaży.”

Wnioskodawca wskazał, że Serwis jest odrębnym podmiotem, który świadczy usługi serwisowe na rzecz Wnioskodawcy. Usługę serwisu wykonuje inny podmiot przy użyciu materiałów dostarczonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z umową serwisową Wnioskodawca zleca wszystkie usługi serwisowe (m.in. montaż materiałów) podwykonawcy (innemu podmiotowi), materiały należą do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie wystawia faktury za naprawę objętą polisą. Wnioskodawca rozlicza się jedynie z ubezpieczycielem wystawiając notę obciążeniową na kwotę przyznanego odszkodowania.

Na pytanie, „Należy podać co zawiera pojęcie „materiały” użyte w pytaniu nr 2 postawionym przez Wnioskodawcę we wniosku ORD-IN, Wnioskodawca wskazał, że „Materiały to części motocyklowe wykorzystywane przy naprawie, części zostały zakupione przez Wnioskodawcę”

Na pytanie, na kogo wystawione są faktury za zakup „materiałów” do naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta, Wnioskodawca odpowiedział: „Faktury za zakup materiałów wystawiane są na Wnioskodawcę.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania. (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy transakcja tj. naprawa pogwarancyjna motocykla dokonana na podstawie zakupionego wcześniej u Wnioskodawcy certyfikatu podlega opodatkowaniem VAT? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)
2. Czy powstaje obowiązek wystawienia faktur VAT za świadczenie usług naprawy w ramach wykupionej polisy?

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1

Spółka stoi na stanowisku, że naprawa pogwarancyjna motocykla wykonana w ramach certyfikatu, którego sprzedaż była wliczona w podstawę opodatkowania przy sprzedaży, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3 W związku z tym, że naprawa motocykla nie podlega opodatkowaniem (w związku ze stanowiskiem zaprezentowanym w punkcie 1), nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Ponadto, jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Pojęcie usługi według ustawy jest także szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU jako klasyfikacji, o której mowa w art. 5a ustawy.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy). Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze powyższe, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży oraz naprawy motocykli. W ramach prowadzonej działalności Spółka podpisała umowę ubezpieczenia kosztów napraw motocykli. Przedmiotem umowy jest ubezpieczenie zobowiązań Spółki wobec użytkowników pojazdów (kupujących motocykl w salonie Spółki) polegających na pokryciu kosztów awarii powstałych w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta. W umowie zostały wskazane pojazdy, których ubezpieczenie będzie dotyczyć. Umowa z ubezpieczycielem posiada zapis, że ubezpieczenie zostanie wypłacone do kwoty netto.

Wnioskodawca realizuje naprawę po wygaśnięciu gwarancji producenta. W cenę jaka płaci klient za motocykl została wliczona cena polisy gwarantująca darmową naprawę. Klienci otrzymywali certyfikaty przy zakupie motocykla marki BMW. Klienci nie mieli wyboru, każda polisa dotyczyła konkretnego motocykla i została wydana przy sprzedaży. Wnioskodawca wskazał, że Serwis jest odrębnym podmiotem, który świadczy usługi serwisowe na rzecz Wnioskodawcy. Usługę serwisu wykonuje inny podmiot przy użyciu materiałów dostarczonych przez Wnioskodawcę. Faktury za zakup materiałów wystawiane są na Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wystawia faktury za naprawę objętą polisą. Wnioskodawca rozlicza się jedynie z ubezpieczycielem wystawiając notę obciążeniową na kwotę przyznanego odszkodowania.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zgodnie z art. 577 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016r., poz. 380, z późn. zm.), udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Stosownie do treści art. 577 § 2 Kodeksu cywilnego, obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług.

Jak wynika z treści art. 577 § 3 Kodeksu cywilnego, jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.

W myśl art. 577 § 4 Kodeksu cywilnego, jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi dwa lata licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Obowiązek wykonywania napraw na rzecz klienta z tytułu gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Jak wynika z przepisów prawa cywilnego gwarancja wynosi 2 lata licząc od dnia wydania rzeczy. Tak więc ten okres ochrony jest ściśle związany z transakcją sprzedaży oraz przedmiotem takiej dostawy. Okres 24 miesięcy jest także okresem obligatoryjnym, na co wskazuje konstrukcja przepisu. Przepisy nie zakazują jednakże przedłużenia okresu gwarancji. W tej sytuacji przedłużenie nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz czysto umowny tzn. strony powinny wspólnie na takie rozwiązanie zgodzić się zawierając odpowiednią umowę.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że w ramach prowadzonej działalności Spółka podpisała umowę ubezpieczenia kosztów napraw motocykli. Przedmiotem umowy jest ubezpieczenie zobowiązań Spółki wobec użytkowników pojazdów polegających na pokryciu kosztów awarii powstałych w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta. I choć naprawa motocykli dokonywana przez Wnioskodawcę dla klienta będzie nieodpłatna, to jednak zapłata za naprawę będzie dokonana z ubezpieczenia pokrywającego koszty awarii powstałe w okresie po wygaśnięciu gwarancji producenta. Dodać jednocześnie należy, że naprawa pojazdów – stosownie do istoty gwarancji – powinna być nieodpłatna. W tej sytuacji nieodpłatna naprawa pojazdu de facto przesądza o tym, że umowa zakupu motocykla z obowiązkową polisą jest dodatkową gwarancją, którą realizuje Wnioskodawca w swoim imieniu (jako sprzedawca motocykli). Zawierana tak umowa wskazuje ponadto, że w obu przypadkach istnieje bezpośredni związek pomiędzy usługą naprawczą, beneficjentem takiej usługi oraz uiszczoną opłatą za polisę. Spełnione zostają zatem przesłanki, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, uznające tak skonstruowane zależności za odpłatną usługę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że usługa pogwarancyjnej naprawy motocykla podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., przepisy rozdziału 1 Działu XI ustawy, stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 3 ustawy na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Odnosząc powołane przepisy do opisanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, jest obowiązany do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przypadku naprawy motocykli na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie miał zastosowania przepis art. 106b ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy, który nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą obowiązek wystawienia faktury potwierdzającej dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi na żądanie kupującego.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT naprawy motocykli objętych ubezpieczeniem po wygaśnięciu gwarancji producenta oraz obowiązku wystawiania faktur VAT za świadczoną usługę naprawy.

Natomiast w zakresie części wniosku dotyczącej, obowiązku korekty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie materiałów do naprawy motocykli, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.