Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462.IPPB2.4511.761.2016.2.AK
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) oraz piśmie z dnia 13 lutego 2017 r. (data nadania 10 lutego 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 6 lutego 2017 r Nr 1462-IPPB2.4511.761.16.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania dochodów ze zbycia akcji na polskiej giełdzie oraz uzyskanej dywidendy z tytułu posiadania akcji polskich spółek przez rezydenta Szwecji - jest:

• nieprawidłowe – odnośnie stawki podatku jaką Wnioskodawca winien zapłacić z tytułu osiągniętego zysku ze sprzedaży akcji,
  

• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania dochodów ze zbycia akcji na polskiej giełdzie oraz uzyskanej dywidendy z tytułu posiadania akcji polskich spółek przez rezydenta Szwecji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z początkiem października 2012 r. Wnioskodawca podjął stałą pracę w Szwecji i tam mieszka i pracuje obecnie. W roku 2016 Wnioskodawca wielokrotnie dokonywał zakupu i zbycia akcji na giełdzie papierów wartościowych w Warszawie. Korzystał z usług polskiego biura maklerskiego ( Deutsche Bank). Wnioskodawca kupował jedynie akcje polskich spółek. Z praw własności akcji Wnioskodawca otrzymywał dywidendy, które zostały automatycznie opodatkowane przez biuro maklerskie (19%). W roku 2016 Wnioskodawca osiągnął również zysk w związku ze wzrostem wartości akcji. Wysokość podatku od zysków z akcji i dywidendy w Szwecji wynosi 30%.

Pismem z dnia 6 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB2.4511.761.16.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• Czy Wnioskodawca podlega w Szwecji nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,
  

• czy Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji poświadczający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Szwecji,
  

• przeformułowania pytania na pytanie podatkowe adekwatne do przedstawionego opisu stanu faktycznego - które winno być związane z polskimi przepisami prawa podatkowego.
  W tym miejscu wskazać należy, iż sformułowane pytanie odnośnie stawki podatku obowiązującego w Szwecji z tytułu uzyskanej dywidendy nie może być przedmiotem interpretacji przepisów polskiego prawa podatkowego.
  

• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie adekwatnego do zadanego pytania/pytań podatkowego.
  
  
  

Pismem z dnia 10 lutego 2017 r. w wyznaczonym terminie Wnioskodawca udzieliła odpowiedzi na wezwanie wskazując, iż:

Wnioskodawca podlega w Szwecji nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, posiada certyfikat rezydencji poświadczający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Szwecji, Wnioskodawca na stałe mieszka w Szwecji od 1 października 2012 r.

Aktywa spółek, których dotyczy wniosek (majątek nieruchomy) znajduje się głównie w Polsce.

Wnioskodawca przeformułował pytanie i przedstawił własne stanowisko w sprawie, co zostało przedstawione poniżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od dywidendy oraz zysku ze sprzedaży akcji w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, że na podstawie umowy pomiędzy Polską a Szwecją o unikaniu podwójnego opodatkowania powinien zapłacić podatek w Polsce. Wysokość podatku powinna wynosić 15%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe odnośnie stawki podatku jaką Wnioskodawca winien zapłacić z tytułu osiągniętego zysku sprzedaży akcji, prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a tej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca w roku 2016 Wnioskodawca wielokrotnie dokonywał zakupu i zbycia akcji na giełdzie papierów wartościowych w Warszawie. Wnioskodawca podlega w Szwecji nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, posiada certyfikat rezydencji poświadczający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Szwecji, Wnioskodawca na stałe mieszka w Szwecji od 1 października 2012 r. Aktywa spółek, których dotyczy wniosek (majątek ruchomy) znajduje się głównie w Polsce. Z praw własności akcji Wnioskodawca otrzymywał dywidendy, które zostały automatycznie opodatkowane przez biuro maklerskie (19%).

W związku z powyższym powstała wątpliwość w którym państwie należy opodatkować uzyskane przychody z tytułu dokonanej w 2016 roku sprzedaży akcji oraz dywidendy otrzymywane przez Wnioskodawcę ze spółek polskich.

W pierwszej kolejności organ podatkowy odniesie się do skutków podatkowych sprzedaży przez Wnioskodawcę akcji spółek polskich, tj. spółek z siedzibą w Polsce. W związku z tym zastosowanie znajdują postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 13 ust. 1 konwencji między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193), zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia własności akcji lub innych praw w spółce, której majątek składa się głównie z majątku nieruchomego, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 konwencji, zyski z przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, bądź majątku ruchomego wchodzącego w skład stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo z całym przedsiębiorstwem) lub stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 13 ust. 3 konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym lub z przeniesienia własności majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

W odniesieniu do zysków osiąganych przez lotnicze konsorcjum transportowe, postanowienia tego ustępu mają zastosowanie tylko do takiej części zysku, jaka odpowiada udziałowi utrzymywanemu w tym konsorcjum przez S. Ab, szwedzkiego partnera.

Jak stanowi art. 13 ust. 4 ww. konwencji, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku, innego niż majątek, o którym mowa w ustępach 1, 2 i 3, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Wyjaśnić przy tym należy, że zawarte w art. 13 ww. umowy sformułowanie „mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie” nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie dochody i zyski podlegają opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza, że drugie państwo ma prawo opodatkować takie dochody lub zyski, jeżeli na podstawie przepisów tego państwa dochody te podlegają w tym państwie opodatkowaniu (umowy są bowiem zawierane pomiędzy państwami a nie z poszczególnymi podatnikami). Używane w umowach bilateralnych słowo „mogą” należy rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu).

Biorąc pod uwagę treść przywołanych przepisów prawa oraz doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego, że aktywa majątkowe (majątek nieruchomy) spółek polskich znajdują się głównie w Polsce, organ podatkowy potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, że dochody uzyskane z tytułu przeniesienia własności akcji w spółkach polskich Wnioskodawca opodatkuje w Polsce, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 - osiągnięta w roku podatkowym.

Z kolei w myśl art. 30b ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Ustosunkowując się w następnej kolejności do stanowiska Wnioskodawcy odnośnie otrzymywanych przez Wnioskodawcę dywidend ze spółek polskich organ podatkowy stwierdza:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. konwencji, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jak stanowi ust. 2 art. 10 konwencji, jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć:

1. 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25%;
2. 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   

Postanowienia tego ustępu nie dotyczą opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. konwencji, określenie „dywidendy” użyte w tym artykule oznacza dochód z akcji albo innych praw niebędących wierzytelnościami, praw do udziału w zysku, jak również dochód z innych praw w spółce, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji.

Oznacza to, że dywidendy mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Państwie siedziby spółki, jak i Państwie, w którym ma miejsce zamieszkania właściciel akcji. Kwestia eliminowania podwójnego opodatkowania jest możliwa dzięki zastosowaniu właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 22 konwencji między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa, dywidendy wypłacone przez spółki polskie osobie fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Szwecji podlegają opodatkowaniu w Polsce, gdyż polskie przepisy podatkowe przewidują opodatkowanie dywidendy podatkiem dochodowym. Jednakże podatek nie może przekroczyć 15% kwoty dywidendy brutto.

Tutejszy organ podkreśla, iż zastosowanie stawki podatku wynikającej z Konwencji jest możliwe wyłącznie pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji, tj. certyfikatem rezydencji. W interesie podatnika jest więc, by dostarczyć wymagany prawem dokument – certyfikat. Pobranie podatku w stawce wynikającej z umowy bądź też odstąpienie od poboru zryczałtowanego podatku możliwe jest bowiem tylko pod warunkiem udokumentowania płatnikowi dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (odbiorcy płatności) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału.

Od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

W myśl art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dywidendy polskich firm Wnioskodawca może opodatkować w Polsce na podstawie ustawy o podatku od osób fizycznych, z zastosowaniem postanowień konwencji miedzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 19 listopada 2004 r.

Aby uniknąć podwójnego opodatkowania udziałowiec winien zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania, określoną w art. 22 ust. 2 lit. a) Konwencji. Zgodnie z nim, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwecji osiąga dochód, który zgodnie z ustawodawstwem Polski oraz postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Polsce, Szwecja – zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa Szwecji dotyczącymi zaliczania zagranicznego podatku (jakkolwiek może ono okazjonalnie być modyfikowane bez zmieniania głównych założeń) – zezwoli na odliczenie od podatku należnego od takiego dochodu sumy równej polskiemu podatkowi zapłaconemu od takiego dochodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.