Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.1044.2016.1.KC
z 28 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia nieodpłatnie na rzecz swoich uczniów usługi transportowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie świadczenia nieodpłatnie na rzecz swoich uczniów usługi transportowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie (dalej: "Stowarzyszenie" lub "S.") prowadzi przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja i licea. Placówki S. funkcjonują w ramach systemu oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Poprzez ww. placówki, Stowarzyszenie realizuje program nauczania wymagany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, ponad programowo ubogacając go o dodatkowe elementy edukacyjne oraz wychowawcze.

Odpłatność za te usługi objęta jest opłatą zwaną „czesnym”. Wiele rodzin decyduje się na korzystanie z oferty edukacyjnej Stowarzyszenia pomimo dużej odległości dzielącej ich miejsce zamieszkania od określonej placówki; nierzadko jest to dystans kilkudziesięciu kilometrów. Bez transportu szkolnego, wiele rodzin nie miałoby możliwości korzystania z oferty edukacyjnej S.

Stowarzyszenie uznało, że skoro szkolny transport jest dla tak wielu rodzin koniecznym elementem usługi podstawowej (nauki i wychowania), to zmuszona jest takowy zapewnić. S. zorganizował transport szkolny w taki sposób, iż jest on faktycznie wykonywany przez podmiot trzeci profesjonalnie świadczący usługi w zakresie autobusowego transportu pasażerskiego. Przewoźnik świadczy usługi samodzielnie, tj. w szczególności przy pomocy własnych autobusów i zatrudnionych przez siebie kierowców. Jednak za bezpieczeństwo i zachowanie dzieci w czasie jazdy, a także w czasie wsiadania i wysiadania do i z autobusu, odpowiada opiekun delegowany przez Stowarzyszenie.

Z usług transportowych korzystać mogą wyłącznie dzieci uczęszczające do placówek S. i wyłącznie w związku z dojazdem z domu do placówki edukacyjnej i/lub z powrotem; sporadycznie transport szkolny pojawia się także przy okazji nadzwyczajnych usług edukacyjno-wychowawczych takich jak np. wycieczki szkolne.

Dzieci uczęszczające do placówek edukacyjnych S. mogą korzystać z autobusu szkolnego na podstawie umowy o naukę zawieraną pomiędzy Stowarzyszeniem a rodzicami dziecka. Stowarzyszenie rozważa rezygnację z pobierania od rodzin korzystających z transportu szkolnego opłat z tego tytułu. W takim przypadku, transport szkolny będzie finansowany ze środków własnych Stowarzyszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez S. usługi transportowe będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem S., świadczone przezeń usługi transportowe nie będą w ogóle podlegały podatkowi VAT.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1) VATU, opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, podczas gdy - jak wynika z opisu stanu faktycznego - Stowarzyszenie nie będzie pobierać za te usługi odpłatności.

Zastosowania nie znajdzie natomiast art. 8 ust. 2 VATU, jako że świadczenie uczniom usług transportowych w okolicznościach i sposobie opisanym w stanie faktycznym z pewnością należy uznać za usługi do celów działalności gospodarczej (w rozumieniu VATU) Stowarzyszenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja i licea. Placówki funkcjonują w ramach systemu oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i poprzez te placówki Wnioskodawca realizuje program nauczania wymagany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, ponad programowo ubogacając go o dodatkowe elementy edukacyjne oraz wychowawcze. Odpłatność za te usługi objęta jest opłatą zwaną „czesnym”. Wiele rodzin decyduje się na korzystanie z oferty edukacyjnej Stowarzyszenia pomimo dużej odległości dzielącej ich miejsce zamieszkania od określonej placówki; nierzadko jest to dystans kilkudziesięciu kilometrów. Bez transportu szkolnego, wiele rodzin nie miałoby możliwości korzystania z oferty edukacyjnej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zorganizował transport szkolny, który świadczony jest przez profesjonalnego przewoźnika. Z usług transportowych korzystać mogą wyłącznie dzieci uczęszczające do placówek Wnioskodawcy i wyłącznie w związku z dojazdem z domu do placówki edukacyjnej i/lub z powrotem; sporadycznie transport szkolny pojawia się także przy okazji nadzwyczajnych usług edukacyjno-wychowawczych takich jak np. wycieczki szkolne. Dzieci uczęszczające do placówek edukacyjnych mogą korzystać z autobusu szkolnego na podstawie umowy o naukę zawieraną pomiędzy Wnioskodawcą a rodzicami dziecka.

Obecnie, Wnioskodawca rozważa rezygnację z pobierania od rodzin korzystających z transportu szkolnego opłat z tego tytułu. W takim przypadku, transport szkolny będzie finansowany ze środków własnych Wnioskodawcy.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy świadczone usługi transportowe będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powołując się na wykładnie cyt. wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, stwierdzić należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Innymi słowy, opodatkowaniu podlegają tylko te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte – dla celów podatku od towarów i usług – w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. Nieodpłatne usługi służące do celów działalności gospodarczej podatnika to takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jako podmiot prowadzący placówki oświatowe, tj. przedszkola, szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, funkcjonuje w ramach systemu oświaty i realizuje szeroko pojętą działalność edukacyjno-wychowawczą. Jak wskazuje sam Wnioskodawca, wielu rodziców decyduje się na korzystanie z Jego oferty edukacyjnej, pomimo dużej odległości dzielącej ich miejsce zamieszkania od określonej placówki. Bez transportu szkolnego, wiele rodzin nie miałoby możliwości korzystania z oferty edukacyjnej Wnioskodawcy.

Należy również podkreślić, że analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie usług transportu wyłącznie dla dzieci, które są uczniami Wnioskodawcy będzie miała związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością edukacyjną. Takie świadczenie może mieć wpływ na przyszłą ilość uczniów w placówkach Wnioskodawcy, zatem na przyszłą sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jego wizerunek, generowane zyski czy odbiór przez rodziców i dzieci.

Reasumując, skoro nieodpłatne świadczenie usługi transportu dla uczniów placówek Wnioskodawcy będzie służyć jego działalności gospodarczej, takie usługi nie będą podlegały opodatkowaniu VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.