Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB4.4511.1359.2016.1.MS1
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zdarzenie przyszłe Nr 1.

W dniu 5 sierpnia 1998 r. małżonek Wnioskodawczyni otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców prawo własności zabudowanej budynkiem gospodarczym nieruchomości, oznaczonej numerem geodezyjnym 4197/2 o powierzchni 0,4321 ha. Małżonek Wnioskodawczyni oświadczył, że darowiznę tę przyjął będąc kawalerem oraz, że nieruchomość ta powiększy należące do niego gospodarstwo rolne o powierzchni około 10ha. Darowana działka o Nr 4197/2 i o powierzchni 0,4321 ha została wyodrębniona z będącej własnością jego rodziców działki gruntu o numerze geodezyjnym 4197 o powierzchni 0,5717ha, która w planie ogólnym zagospodarowania miasta położona jest na terenie zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz na terenie upraw polowych i ogrodniczych z dopuszczeniem zabudowy rolniczej.

W dniu 15 września 2007 r. zawarte zostało małżeństwo między Wnioskodawczynią a jej obecnym mężem.

W dniu 11 kwietnia 2011 r., na wniosek małżonka Wnioskodawczyni, wydana została decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości o Nr 4197/2 o powierzchni 0,4321ha na działki: Nr 4197/5 o powierzchni 0,1428ha, Nr 4197/6 o powierzchni 0,0156ha, Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha.

W dniu 29 stycznia 2014 r. małżonkowie zawarli z bankiem umowę kredytu Kredyt mieszkaniowy Własny Kąt hipoteczny. Stronami umowy kredytowej są bank i małżonkowie, którzy zgodnie z postanowieniami tej umowy, jako kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za zadłużenie wynikające z tej umowy. Z zawartej umowy kredytu wynika, że przeznaczenie kredytu to: „1) Na potrzeby własne Na potrzeby mieszkaniowe”, „2) Cel: - zmiana sposobu użytkowania części istniejącego budynku gospodarczego na cele mieszkalne wraz z jego rozbudową, nadbudową i przebudową; - dowolny cel”. Kredytowana nieruchomość jest zlokalizowana na działce Nr 4197/7. Kredyt jest wciąż spłacany. Za „dowolny cel” postanowienia umowy kredytu rozumieją składkę ubezpieczeniową, od utraty pracy za pierwszy 48 miesięczny okres ubezpieczenia. Składka ta została oddzielną dyspozycją opłacona już w dniu przelewu na rachunek pierwszej transzy kredytu w 2014 r.

W dniu 30 marca 2014 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni.

W dniu 19 maja 2014 r. sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym spadek po zmarłym ojcu nabyli: Wnioskodawczyni z bratem po 1/2 części.

W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 prawa współużytkowania wieczystego działki Nr 231 wraz z prawem własności budynku garażu posadowionego na tej działce, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział wynoszący 365/1200000 w prawie współużytkowania wieczystego działki gruntu Nr 409. Udziały te Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu. W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/2 współwłasności lokalu mieszkalnego Nr 5 stanowiącego przedmiot odrębnej własności wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie własności części wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu pod budynkiem. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu.

W dniu 12 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 współwłasności nieruchomości składającej się z działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 127 stanowiącej tereny mieszkaniowe. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu.

Koszty powyższych umów sprzedaży ponieśli kupujący. Nie były czynione żadne nakłady, które zwiększyły wartość wyżej wymienionych praw majątkowych. Małżonkowie nie zawierali do tej pory żadnej umowy majątkowej, a zbywane przez Wnioskodawczynię udziały w prawach stanowiły jej majątek osobisty.

Małżonkowie rozważają zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej o rozszerzenie wspólności majątkowej, na działkę Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha, należącą obecnie do majątku osobistego męża. Umowa ta zostanie zawarta nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię wyżej wymienionych udziałów w prawach. Po zawarciu tej umowy, jednak nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziałów, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć w całości środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu wraz z odsetkami. Cała kwota przychodu przeznaczona na wcześniejszą spłatę kredytu będzie niższa od przewidzianych na lata 2017 i 2018 rat kredytu. W związku z tym kwotą wcześniejszej spłaty (nadpłaty) zostanie objęta również część rat przewidzianych do zapłaty na rzecz banku w latach późniejszych. Postanowienia umowy kredytu przewidują, że spłata lub częściowa spłata kredytu powinny być dokonane z konkretnego rachunku bankowego, należącego do męża Wnioskodawczyni, wskazanego w umowie kredytu. Środki pieniężne pochodzące z wyżej wymienionych umów sprzedaży Wnioskodawczyni posiada na własnym rachunku bankowym. W drodze uzgodnień z bankiem udzielającym kredytu możliwe jest również, na wyraźny wniosek kredytobiorców, uruchomienie tzw. rachunku technicznego, na który można przelać środki pieniężne tytułem wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu z dowolnego rachunku bankowego, niewskazanego w umowie kredytu. W sprawie niniejszej przelew nastąpiłby z rachunku Wnioskodawczyni. Po tej operacji kredyt dalej byłby spłacany za pośrednictwem rachunku bankowego męża, wskazanego w umowie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zdarzenie przyszłe Nr 2.

W dniu 5 sierpnia 1998 r. małżonek Wnioskodawczyni otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców prawo własności zabudowanej budynkiem gospodarczym nieruchomości, oznaczonej numerem geodezyjnym 4197/2 o powierzchni 0,4321 ha.

Małżonek Wnioskodawczyni oświadczył, że darowiznę tę przyjął będąc kawalerem oraz, że nieruchomość ta powiększy należące do niego gospodarstwo rolne o powierzchni około 10ha. Darowana działka o Nr 4197/2 i o powierzchni 0,4321ha została wyodrębniona z będącej własnością jego rodziców działki gruntu o numerze geodezyjnym 4197 o powierzchni 0,5717ha, która w planie ogólnym zagospodarowania miasta położona jest na terenie zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz na terenie upraw polowych i ogrodniczych z dopuszczeniem zabudowy rolniczej.

W dniu 15 września 2007 r. zawarte zostało małżeństwo między Wnioskodawczynią a jej obecnym mężem. W dniu 11 kwietnia 2011 r., na wniosek małżonka Wnioskodawczyni, wydana została decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości o Nr 4197/2 i o powierzchni 0,4321ha na działki: Nr 4197/5 o powierzchni 0,1428ha, Nr 4197/6 o powierzchni 0,0156ha, Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha.

W dniu 29 stycznia 2014 r. małżonkowie zawarli z bankiem umowę kredytu Kredyt mieszkaniowy Własny Kąt hipoteczny. Stronami umowy kredytowej są bank i małżonkowie, którzy zgodnie z postanowieniami tej umowy, jako kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za zadłużenie wynikające z tej umowy. Z zawartej umowy kredytu wynika, że przeznaczenie kredytu to: „1) Na potrzeby własne Na potrzeby mieszkaniowe”, „2) Cel: - zmiana sposobu użytkowania części istniejącego budynku gospodarczego na cele mieszkalne wraz z jego rozbudową, nadbudową i przebudową; - dowolny cel”. Kredytowana nieruchomość jest zlokalizowana na działce Nr 4197/7. Kredyt jest wciąż spłacany. Za „dowolny cel” postanowienia umowy kredytu rozumieją składkę ubezpieczeniową, od utraty pracy za pierwszy 48 miesięczny okres ubezpieczenia. Składka ta została oddzielną dyspozycją opłacona już w dniu przelewu na rachunek pierwszej transzy kredytu w 2014 r.

W dniu 30 marca 2014 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni.

W dniu 19 maja 2014 r. sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym spadek po zmarłym ojcu nabyli: Wnioskodawczyni z bratem po 1/2 części.

W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 prawa współużytkowania wieczystego działki Nr 231 wraz z prawem własności budynku garażu posadowionego na tej działce, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział wynoszący 365/1200000 w prawie współużytkowania wieczystego działki gruntu Nr 409. Udziały te Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu. W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/2 współwłasności lokalu mieszkalnego Nr 5 stanowiącego przedmiot odrębnej własności wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie własności części wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego dziatki gruntu pod budynkiem. Udział ten wnioskodawczyni nabyta na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu. W dniu 12 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 współwłasności nieruchomości składającej się z działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 127 stanowiącej tereny mieszkaniowe. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu. Koszty powyższych umów sprzedaży ponieśli kupujący. Nie były czynione żadne nakłady, które zwiększyły wartość wyżej wymienionych praw majątkowych. Małżonkowie nie zawierali do tej pory żadnej umowy majątkowej, a zbywane przez wnioskodawczynię udziały w prawach stanowiły jej majątek osobisty. Małżonkowie rozważają zawarcie umowy darowizny, na mocy której małżonek Wnioskodawczyni daruje jej działkę Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha, należącą obecnie do majątku osobistego męża. W umowie zostanie poczynione zastrzeżenie, że przedmiot tej darowizny wejdzie do majątku objętego wspólnością ustawową. Umowa ta zostanie zawarta nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię wyżej wymienionych udziałów w prawach. Po zawarciu tej umowy, jednak nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziałów, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć w całości środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu wraz z odsetkami. Cała kwota przychodu przeznaczona na wcześniejszą spłatę kredytu będzie niższa od przewidzianych na lata 2017 i 2018 rat kredytu. W związku z tym kwotą wcześniejszej spłaty (nadpłaty) zostanie objęta również część rat przewidzianych do zapłaty na rzecz banku w latach późniejszych. Postanowienia umowy kredytu przewidują, że spłata lub częściowa splata kredytu powinny być dokonane z konkretnego rachunku bankowego, należącego do męża Wnioskodawczyni, wskazanego w umowie kredytu. Środki pieniężne pochodzące z wyżej wymienionych umów sprzedaży Wnioskodawczyni posiada na własnym rachunku bankowym. W drodze uzgodnień z bankiem udzielającym kredytu możliwe jest również, na wyraźny wniosek kredytobiorców, uruchomienie tzw. rachunku technicznego, na który można przelać środki pieniężne tytułem wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu z dowolnego rachunku bankowego, niewskazanego w umowie kredytu. W sprawie niniejszej przelew nastąpiłby z rachunku Wnioskodawczyni. Po tej operacji kredyt dalej byłby spłacany za pośrednictwem rachunku bankowego męża, wskazanego w umowie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zdarzenie przyszłe Nr 3.

W dniu 5 sierpnia 1998 r. małżonek Wnioskodawczyni otrzymał w drodze darowizny od swoich rodziców prawo własności zabudowanej budynkiem gospodarczym nieruchomości, oznaczonej numerem geodezyjnym 4197/2 o powierzchni 0,4321 ha. Małżonek Wnioskodawczyni oświadczył, że darowiznę tę przyjął będąc kawalerem oraz, że nieruchomość ta powiększy należące do niego gospodarstwo rolne o powierzchni około l0ha. Darowana działka o Nr 4197/2 i o powierzchni 0,4321 ha została wyodrębniona z będącej własnością jego rodziców działki gruntu o numerze geodezyjnym 4197 o powierzchni 0,5717ha, która w planie ogólnym zagospodarowania miasta położona jest na terenie zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz na terenie upraw polowych i ogrodniczych z dopuszczeniem zabudowy rolniczej. W dniu 15 września 2007 r. zawarte zostało małżeństwo między Wnioskodawczynią a jej obecnym mężem. W dniu 11 kwietnia 2011 r., na wniosek małżonka Wnioskodawczyni, wydana została decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości o Nr 4197/2 i o powierzchni 0,4321 ha na działki: Nr 4197/5 o powierzchni 0,1428 ha, Nr 4197/6 o powierzchni 0,0156 ha, Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha. W dniu 29 stycznia 2014 r. małżonkowie zawarli z bankiem umowę kredytu Kredyt mieszkaniowy Własny Kąt hipoteczny. Stronami umowy kredytowej są bank i małżonkowie, którzy zgodnie z postanowieniami tej umowy, jako kredytobiorcy odpowiadają solidarnie za zadłużenie wynikające z tej umowy. Z zawartej umowy kredytu wynika, że przeznaczenie kredytu to: „1) Na potrzeby własne Na potrzeby mieszkaniowe”, „2) Cel: - zmiana sposobu użytkowania części istniejącego budynku gospodarczego na cele mieszkalne wraz z jego rozbudową, nadbudową i przebudową; - dowolny cel”. Kredytowana nieruchomość jest zlokalizowana na działce Nr 4197/7. Kredyt jest wciąż spłacany. Za „dowolny cel” postanowienia umowy kredytu rozumieją składkę ubezpieczeniową, od utraty pracy za pierwszy 48 miesięczny okres ubezpieczenia. Składka ta została oddzielną dyspozycją opłacona już w dniu przelewu na rachunek pierwszej transzy kredytu w 2014 r.

W dniu 30 marca 2014 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni.

W dniu 19 maja 2014 r. sporządzony został akt poświadczenia dziedziczenia, zgodnie z którym spadek po zmarłym ojcu nabyli: Wnioskodawczyni z bratem po 1/2 części.

W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 prawa współużytkowania wieczystego działki Nr 231 wraz z prawem własności budynku garażu posadowionego na tej działce, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział wynoszący 365/1200000 w prawie współużytkowania wieczystego działki gruntu Nr 409. Udziały te Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu. W dniu 20 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/2 współwłasności lokalu mieszkalnego Nr 5 stanowiącego przedmiot odrębnej własności wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie własności części wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu pod budynkiem. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu.W dniu 12 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 współwłasności nieruchomości składającej się z działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 127 stanowiącej tereny mieszkaniowe. Udział ten Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym ojcu. Koszty powyższych umów sprzedaży ponieśli kupujący. Nie były czynione żadne nakłady, które zwiększyły wartość wyżej wymienionych praw majątkowych. Małżonkowie nie zawierali do tej pory żadnej umowy majątkowej, a zbywane przez Wnioskodawczynię udziały w prawach stanowiły jej majątek osobisty.

Małżonkowie rozważają zawarcie umowy sprzedaży przez męża Wnioskodawczyni udziału we własności budynku gospodarczego wraz z odpowiednim udziałem w gruncie stanowiącym działkę Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha, należącą obecnie do majątku osobistego męża, na której to działce posadowiony jest ten budynek niemieszkalny. Umowa ta zostanie zawarta nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię wyżej wymienionych udziałów w prawach. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytania dot. zdarzenia przyszłego Nr 1:

1. Czy wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na częściową wcześniejszą spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu, dokonane już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne ich zbycie stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni?
2. Czy dokonanie częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek bankowy męża, wskazany w umowie kredytu, jako rachunek do spłaty kredytu, a następnie pobranie tej samej kwoty z rachunku męża przez bank na poczet częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni?
3. Czy dokonanie częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek techniczny banku, jako rachunek wskazany przez kredytobiorców do jednorazowej wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego wnioskodawczyni?
4. Czy wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na częściową wcześniejszą spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu, dokonane już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne ich zbycie będzie korzystało w całości ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Pytania dot. zdarzenia przyszłego Nr 2:

1. Czy wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na częściową wcześniejszą spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu, dokonane już po dacie zawarcia planowanej umowy darowizny, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne ich zbycie stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni?
2. Czy dokonanie częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy darowizny, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek bankowy męża, wskazany w umowie kredytu, jako rachunek do spłaty kredytu, a następnie pobranie tej samej kwoty z rachunku męża przez bank na poczet częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni?
3. Czy dokonanie częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy darowizny, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku wnioskodawczyni na rachunek techniczny banku, jako rachunek wskazany przez kredytobiorców do jednorazowej wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni?
4. Czy wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na częściową wcześniejszą spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu, dokonane już po dacie zawarcia planowanej umowy darowizny, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne ich zbycie będzie korzystało w całości ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Pytania dot. zdarzenia przyszłego Nr 3.

1. Czy wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na zakup udziału we własności budynku gospodarczego posadowionego na działce Nr 4197/7, dokonane nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni?
2. Czy wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na zakup udziału we własności budynku gospodarczego posadowionego na działce Nr 4197/7, dokonane nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów będzie korzystało w całości ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie zdarzenia przyszłego Nr 1. W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Stanowisko w zakresie zdarzenia przyszłego Nr 1.

1. Zdaniem Wnioskodawczyni wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na częściową wcześniejszą spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu, dokonane już po dacie zawarta planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne ich zbycie stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni.
2. Zdaniem Wnioskodawczyni dokonanie częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek bankowy męża, wskazany w umowie kredytu, jako rachunek do spłaty kredytu, a następnie pobranie tej samej kwoty z rachunku męża przez bank na poczet częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni.
3. Zdaniem Wnioskodawczyni dokonanie częściowej wcześniejszej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek techniczny banku, jako rachunek wskazany przez kredytobiorców do jednorazowej wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni.
4. Zdaniem Wnioskodawczyni wydatkowanie całości środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na częściową wcześniejszą spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu, dokonane już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne ich zbycie będzie korzystało w całości ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W sprawie niniejszej Wnioskodawczyni dokonała odpłatnego zbycia udziałów w prawie własności i w prawie użytkowania wieczystego, które to udziały nabyta w wyniku dziedziczenia po zmarłym ojcu. Od daty nabycia tych udziałów do daty ich zbycia nie upłynęło pięć lat. Powoduje to, że odpłatne zbycie tych udziałów podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych stawką 19%. Jednak ustawa przewiduje możliwość skorzystania ze zwolnienia takiego dochodu od podatku dochodowego od osób fizycznych. Z przytoczonych uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy należy spełnić kilka warunków. Ze zwolnienia tego może skorzystać wyłącznie dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy. Z takim dochodem mamy do czynienia w niniejszym przypadku. Dochód korzysta ze zwolnienia w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Oznacza to, że jeżeli cały przychód zostanie wydatkowany zgodnie z postanowieniami ustawy, wówczas w całości podlega zwolnieniu. W sprawie niniejszej Wnioskodawczyni planuje wydatkować całość uzyskanego przychodu na wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) kredytu. W tej sytuacji ewentualnemu zwolnieniu podlegałby cały wydatkowany w ten sposób przychód. Kolejnym warunkiem jest dotrzymanie terminu określonego w ustawie. Przepisy ustawy wymagają aby odpowiednie wydatkowanie tego przychodu nastąpiło począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ustawy. Oznacza to, że aby skorzystać ze zwolnienia odpowiednie wydatkowanie uzyskanego przychodu musi nastąpić nie wcześniej niż w dniu odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Wnioskodawczyni nie wydatkowała jeszcze żadnej części uzyskanego przychodu, jednak przeznaczy go w całości do końca 2018 r. na wymagane ustawą cele. Zatem i ten warunek zostałby przez podatnika spełniony. Kolejnym warunkiem zwolnienia jest przeznaczenie uzyskanego przychodu na „własne cele mieszkaniowe”. Wydatki te zostały enumeratywnie wskazane w ustawie. Powszechnie uznaje się, że mamy do czynienia z wydatkiem na „własne cele mieszkaniowe”, gdy wydatek ten służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych podmiotu dokonującego takiego wydatku. Przez zaspokojenie zaś potrzeb mieszkaniowych należy rozumieć zapewnienie sobie miejsca do zamieszkania, zapewnienie sobie przysłowiowego „dachu nad głową”, czyli pomieszczenia, pomieszczeń bądź odpowiedniego budynku nadającego się do realizacji funkcji mieszkalnej podatnika. Wydatek ten ma więc umożliwiać zapewnienie sobie miejsca raczej stałego lub tymczasowego pobytu, przystosowanego do zamieszkiwania w nim na stałe lub dłuższy czas. Zatem nie wystarczy samo wydatkowanie uzyskanego przychodu w zdefiniowany w art. 21 ust. 25 ustawy sposób. Wydatkowanie to musi być nierozerwalnie związane z realizacją przez konkretny podmiot jego własnego celu mieszkaniowego. A ten realizuje się na dwóch powiązanych ze sobą płaszczyznach. Po pierwsze poprzez poniesienie konkretnego wydatku. Po drugie poprzez zapewnienie sobie dzięki temu wydatkowi możliwości zamieszkania w konkretnym miejscu. Ustawodawca, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uznał między innymi wydatki poniesione na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej oraz wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1 w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30. Oznacza to, że wydatek ten może przybrać postać wydatku bezpośredniego, to znaczy wydatku przeznaczonego wprost na konkretny cel, jak także wydatku pośredniego, to znaczy takiego, którym pokrywa się zaciągnięty kredyt, z którego bezpośrednio nastąpiło sfinansowanie konkretnego celu. W sprawie niniejszej Wnioskodawczyni planuje wydatkować całość uzyskanego przychodu na wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) kredytu. Przychód ten zostanie więc wydatkowany w całości pośrednio. Ponadto Wnioskodawczyni będzie zamieszkiwać w części budynku niemieszkalnego, dostosowanego do potrzeb mieszkalnych, gdyż będzie to jej miejsce zamieszkania. Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni rozważa wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) kredytu wraz z odsetkami. Kredyt ten zaciągnęła wspólnie z małżonkiem przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy. Kredyt małżonkowie zaciągnęli na cele mieszkalne, co wynika wprost z treści umowy kredytowej. Zatem warunek ten zostałby spełniony. Wcześniejsza częściowa spłata (nadpłata) kredytu wraz z odsetkami dotyczyłaby własnego celu mieszkaniowego, który jest i będzie realizowany w dostosowanym do potrzeb mieszkalnych budynku gospodarczym (niemieszkalnym) poprzez zamieszkiwanie w nim. W sprawie niniejszej własne cele mieszkalne muszą być realizowane we własnym budynku, lokalu lub pomieszczeniu, przez co ustawa rozumie budynek, lokat lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Aby i ten warunek został spełniony małżonkowie zawrą umowę majątkową małżeńską, którą rozszerzą wspólność ustawową na działkę Nr 4197/7 o powierzchni 0,2736ha, należącą obecnie do majątku osobistego męża, na której posadowiony jest budynek gospodarczy i którego dotyczy zaciągnięty kredyt. Zgodnie z art. 47 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Uznając dorobek orzeczniczy i poglądy doktryny należy stwierdzić, że umowa rozszerzająca wspólność ustawową ma jednocześnie charakter organizacyjny, jak i rozporządzający. Jej konsekwencją, na gruncie rozpatrywanej sprawy, będzie przejście nieruchomości z majątku osobistego męża Wnioskodawczyni do majątku wspólnego małżonków. Poszerzy się zakres przedmiotowy wspólności ustawowej. Od daty zawarcia tej umowy małżonkom będzie jednocześnie przysługiwało prawo do całości tej nieruchomości, bez możliwości wskazania udziału, bowiem wspólność ustawowa jest wspólnością bezudziałową. Po dacie zawarcia tej umowy majątkowej budynek niemieszkalny (gospodarczy), którego dotyczy zaciągnięty kredyt i którego dotyczyć będą ewentualne wydatki będzie spełniał kryterium z art. 21 ust. 26 ustawy. Zatem i ten warunek zostanie spełniony. Od daty zawarcia umowy majątkowej Wnioskodawczyni będzie realizowała własny cel mieszkaniowy w odniesieniu do budynku gospodarczego, który powiększył przedmiotowo wspólność ustawową. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni planuje wydatkować środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży udziałów w prawie własności i prawie użytkowania wieczystego, które to udziały przypadły jej w spadku po zmarłym ojcu. Środki te stanowią, w myśl zasady surogacji, majątek osobisty wnioskodawczyni. Środki te zostaną wydatkowane, w wymaganym ustawą czasie, na wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem przed uzyskaniem tych środków. Zaciągnięty kredyt dotyczył składnika majątku osobistego małżonka Wnioskodawczyni. Składnik ten zostanie jednak objęty wspólnością ustawową w wyniku zawarcia stosownej umowy majątkowej małżeńskiej. Ewentualna wcześniejsza częściowa spłata (nadpłata) kredytu zostanie dokonana już po rozszerzeniu wspólności majątkowej. W budynku niemieszkalnym (gospodarczym), na skutek jego rozbudowy, nadbudowy, przebudowy lub adaptacji na cele mieszkalne będzie realizowany własny cel mieszkaniowy polegający na zamieszkiwaniu w przystosowanej części tego budynku Wnioskodawczyni wraz z rodziną. Uznać należy, że bez znaczenia pozostaje fakt, że środki ze sprzedaży wyżej wskazanych udziałów stanowiących majątek osobisty Wnioskodawczyni, przeznaczone zostaną na cele mieszkaniowe realizowane we współwłasności majątkowej małżeńskiej. Należy więc uznać, że jeżeli spełnione zostaną wszystkie wskazane powyżej warunki przychód uzyskany ze sprzedaży udziałów w prawie własności i użytkowania wieczystego będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż wcześniejsza częściowa spłata (nadpłata) wskazanego kredytu wraz z odsetkami poczyniona po zawarciu umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową, będzie wydatkami na własne cele mieszkaniowe. Umowa kredytu przewiduje określony sposób spłaty zadłużenia, polegający na dokonywaniu spłat z określonego rachunku bankowego, należącego do małżonka Wnioskodawczyni. Umowa w obecnym jej brzmieniu nie przewiduje innego sposobu spłacania kredytu. Aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy musi między innymi ponieść wydatek, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy. W rozpatrywanej sprawie jedyną możliwością jest dokonanie przelewu z rachunku bankowego Wnioskodawczyni, na którym są zdeponowane środki pieniężne, uzyskane ze sprzedaży wyżej wskazanych udziałów w prawie własności i użytkowania wieczystego (stanowiące majątek osobisty), na rachunek bankowy współmałżonka, służący spłacaniu kredytu. Następnie z tego ostatniego rachunku cała przelana kwota zostanie przeznaczona na spłatę kredytu wraz z odsetkami. Zdaniem Wnioskodawczyni dokonany przelew z jej rachunku bankowego na rachunek małżonka, wskazany do dokonywania spłat kredytu, należy w niniejszej sprawie potraktować wyłącznie jako czynność techniczną, podatkowo obojętną, niezbędną do poniesienia wydatku, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy, w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowiącą natomiast wydatki poczynione z majątku osobistego na majątek wspólny. Stąd dokonanie wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu, już po dacie zawarcia planowanej umowy majątkowej, ale nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie wyżej wymienionych udziałów w prawach, polegające na przelaniu środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży tych udziałów, z rachunku Wnioskodawczyni na rachunek bankowy męża, wskazany w umowie kredytu, jako rachunek do spłaty kredytu, a następnie pobranie tej samej kwoty z rachunku męża przez bank na poczet wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni i przy spełnieniu pozostałych warunków uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Wyjątkowo, w drodze uzgodnień z bankiem udzielającym kredytu, możliwe jest również, na wyraźny wniosek kredytobiorców, uruchomienie tzw. rachunku technicznego, na który można przelać środki pieniężne tytułem wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu z dowolnego rachunku bankowego, niewskazanego w umowie kredytu. W sprawie niniejszej przelew nastąpiłby z rachunku Wnioskodawczyni. Również taki sposób wcześniejszej częściowej spłaty (nadpłaty) kredytu stanowi, zdaniem wnioskodawczyni, realizację własnego celu mieszkaniowego i przy spełnieniu pozostałych warunków uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle przywołanego wyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

We wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 20 kwietnia 2016 r. sprzedała udział wynoszący 1/12 prawa współużytkowania wieczystego dziatki Nr 231 wraz z prawem własności budynku garażu posadowionego na tej działce, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział wynoszący 365/1200000 w prawie współużytkowania wieczystego działki gruntu Nr 409 a także udział wynoszący 1/2 współwłasności lokalu mieszkalnego Nr 5 stanowiącego przedmiot odrębnej własności wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem w prawie własności części wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego działki gruntu pod budynkiem. Ponadto w dniu 12 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział wynoszący 1/12 współwłasności nieruchomości składającej się z działki oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 127 stanowiącej tereny mieszkaniowe. Udziały te Wnioskodawczyni nabyła na podstawie dziedziczenia po zmarłym w dniu 30 marca 2014 r. ojcu. Środki uzyskane z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości Wnioskodawczyni chce przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w dniu 29 stycznia 2014 r. razem z mężem na zmianę sposobu użytkowania części istniejącego budynku gospodarczego na cele mieszkalne wraz z jego rozbudową, nadbudową i przebudową, który to budynek w chwili zaciągania kredytu znajdował się na działce należącej do męża, który nabył tę działkę w drodze darowizny w dniu 5 sierpnia 1998 r. Wnioskodawczyni z mężem rozważają zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej o rozszerzenie wspólności majątkowej, na zabudowaną działkę należącą obecnie do majątku osobistego męża. Umowa ta zostanie zawarta nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię wyżej wymienionych udziałów w prawach. Po zawarciu tej umowy, jednak nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie udziałów, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć w całości środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży udziałów w powyższych prawach na wcześniejszą częściową spłatę (nadpłatę) zaciągniętego przez małżonków kredytu wraz z odsetkami.

Mając na uwadze przywołany wyżej przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w 2016 r. przedmiotowych udziałów w nieruchomościach nabytych w 2014 r. spadku po ojcu, stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem sprzedaż miała miejsce przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Z uwagi na fakt, że nabycie sprzedanych udziałów nastąpiło w 2014 r., dla oceny skutków podatkowych jej odpłatnego zbycia mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy). Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy – za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału
      
   3. w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   4. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   5. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   6. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   -położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
   
2. wydatki poniesione na:
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   -w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Z kolei zgodnie z przepisem art. 21 ust. 26 ww. ustawy – przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Jak już wskazano powyżej, zgodnie z ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego oraz na rozbudowę, nadbudowę przebudowę lub adaptację na cele mieszkaniowe własnego budynku niemieszkalnego, jego części lub własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego. Natomiast zgodnie z ww. art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.) przez pojęcie budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast stosownie do art. 3 pkt 2a ustawy, przez pojęcie budynek mieszkalny jednorodzinny należy rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Zaznaczyć również należy, że aby budynek mógł zostać uznany za mieszkalny musi spełniać szereg warunków technicznych określonych przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., Nr 75, poz. 690 ze zm.). O tym zaś, czy obiekt budowlany odpowiada warunkom, jakim w myśl obowiązujących przepisów musi czynić zadość obiekt przeznaczony na cele mieszkalne, decyduje właściwy organ nadzoru budowlanego, poprzez wydanie pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że budynek może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela i jego bliskich, służąc tym samym zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych, sezonowo, wówczas taki dom uznać należy za letniskowy.

Z kolei w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ww. ustawy Prawo budowlane – poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 886/96 stwierdzając, że: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji”.

Ustawa Prawo budowlane nie definiuje natomiast pojęcia nadbudowy ani rozbudowy. Zgodnie z definicją słownikową nadbudowa to rodzaj budowy, w wyniku której powstaje nowa część istniejącego już obiektu budowlanego przy czym powstaje ona ponad istniejącą częścią obiektu nie zwiększając powierzchni zabudowy, jak to ma miejsce przy rozbudowie. Zatem rozbudowa polega na zwiększeniu, w wyniku prac budowlanych, powierzchni budynku lub obszaru już zabudowanego.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, wskazać należy, że z istoty rozwiązania zawartego w ww. przepisach wynika, że aby kwota uzyskana z odpłatnego zbycia mogła korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik winien przeznaczyć ją m.in. na spłatę kredytu zaciągniętego na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację własnego budynku niemieszkalnego, a więc budynku, do którego podatnikowi przysługuje tytuł własności czy też współwłasności.

Rozstrzygającym zatem będzie ustalenie, czy kredyt, który Wnioskodawczyni chce spłacić środkami ze sprzedaży był kredytem zaciągniętym przez Wnioskodawczynię na rozbudowę, przebudowę, nadbudowę lub adaptację własnego budynku niemieszkalnego.

Odpowiedź na to pytanie jest przecząca i wynika z faktu, że budynek gospodarczy, którego przeznaczenie po rozbudowie, nadbudowie i przebudowie ma być zmienione na mieszkalne, jest wzniesiony na gruncie będącym wyłączną własnością małżonka Wnioskodawczyni, a więc i kredyt został zaciągnięty na rozbudowę, przebudowę, nadbudowę i adaptację budynku należącego wyłącznie do małżonka Wnioskodawczyni. Innymi słowy Wnioskodawczyni chce spłacić kredyt na rozbudowę, przebudowę, nadbudowę i adaptację budynku, do którego nie przysługiwało jej prawo własności ani współwłasności.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Tym samym nawet jeżeli nieruchomość będzie nabyta przez jednego z małżonków podczas trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, ale sposób jej nabycia to darowizna, wówczas wchodzi ona do majątku odrębnego tego małżonka, który ją otrzymał.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale związane z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do art. 48 Kodeksu cywilnego – budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem stanowią, co do zasady części składowe gruntu i na mocy art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Tak więc biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu stwierdzić należy, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie, jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany.

Jak wskazano wcześniej, należy zwrócić uwagę, że art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera przymiotnik „własny”. Przy interpretacji tych przepisów przymiotnika „własny” nie można pominąć. „Własny” zaś to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika. Racjonalny ustawodawca w art. 21 ust. 26 ww. ustawy zapisał, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Odnosząc się natomiast do art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy również podkreślić, że w omawianej sprawie w momencie zaciągania kredytu Wnioskodawczyni nie była właścicielem ani współwłaścicielem gruntu, na którym był wzniesiony budynek, na adaptację którego zaciągano kredyt. Oznacza to, że kredyt nie został zaciągnięty na adaptację własnego budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni, bowiem w momencie zaciągania kredytu Wnioskodawczyni nie dysponowała tytułem własności lub współwłasności do gruntu. Kredyt został zaciągnięty na adaptację budynku, którego własność należała niepodzielnie i wyłącznie do małżonka. Tym samym wydatkowanie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych z tytułu sprzedaży udziałów w nieruchomościach nabytych w spadku po ojcu na spłatę kredytu zaciągniętego na adaptację budynku posadowionego na działce należącej w momencie zaciągania kredytu wyłącznie do małżonka nie daje Wnioskodawczyni podstawy do skorzystania przez nią ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jako że kredyt nie został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię na adaptację własnego budynku niemieszkalnego.

Przepis art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wylicza katalog wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Katalog wydatków ma charakter wyczerpujący a nie przykładowy. Tylko wydatki poniesione na remont, rozbudowę, przebudowę lub adaptację własnego budynku mieszkalnego wypełniają dyspozycję własnego celu mieszkaniowego. Zatem aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać z omawianego zwolnienia musiałaby spłacać kredyt zaciągnięty na adaptację budynku znajdującego się na gruncie, do którego przysługiwało jej prawo własności lub współwłasności w chwili zaciągania kredytu. Tak jednak nie było.

Wskazać należy, że zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-501 (art. 48).

Niezależnie od powyższego, w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: „Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku.” (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Na tym polega bowiem skutek wsteczny umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonków.

Zatem w przedmiotowej sprawie bez wpływu na rozstrzygnięcie pozostanie fakt zawarcia umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność majątkową na przedmiotową działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym, na którego rozbudowę, przebudowę, nadbudowę i adaptację małżonkowie zaciągnęli kredyt, bowiem Wnioskodawczyni stanie się właścicielem przedmiotowej nieruchomości w dacie zawarcia umowy rozszerzającej. Powyższe nie zmienia faktu, że w dniu zaciągania kredytu Wnioskodawczyni nie była właścicielem ani współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach nabytych w spadku po ojcu – wydatkowany na spłatę kredytu zaciągniętego na rozbudowę, przebudowę, nadbudowę i adaptację budynku, będącego własnością małżonka Wnioskodawczyni – nie sposób uznać za przeznaczony na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię nie może zatem korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, a co za tym idzie podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy.

Wskazać bowiem należy, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania – skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytań Nr 1 i Nr 4 należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Jednocześnie z uwagi na okoliczności, że tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące pytania Nr 1 i Nr 4 za nieprawidłowe, to odpowiedź na pytania Nr 2 i Nr 3 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.