2017.03.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB2.4511.860.2016.3.DA
z 9 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2017 r. (data wpływu 8 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez małoletniego z tytułu udziałów w spółkach cywilnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zasad ewidencji i identyfikacji podatników.

Powyższy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w części dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z powyższym pismem z dnia 19 stycznia 2017 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.860.2016.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 19 stycznia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 stycznia 2017 r.). W dniu 8 lutego 2017 r. (nadano w dniu 6 lutego 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 20 kwietnia 2016 r. zmarł …., ojciec Wnioskodawcy. Zmarły pozostawił testament, w którym cały swój majątek zapisał dwojgu małoletnim dzieciom, w tym Wnioskodawcy. Jednocześnie na mocy testamentu zarząd majątkiem małoletnich dzieci, do czasu uzyskania przez nich pełnoletności, powierzył swojemu bratu, wyłączając z tego zarządu matkę małoletnich. Zmarły był przedsiębiorcą, wykonującym działalność gospodarczą m.in. będąc wspólnikiem w dwóch Spółkach cywilnych dysponujących znacznym majątkiem. Zapisy umów tych Spółek cywilnych przewidywały, że w przypadku śmierci wspólnika w jego miejsce wchodzą spadkobiercy. Matka Wnioskodawcy (tj. małoletniego dziecka) zamierza w Jego imieniu złożyć oświadczenie o wstąpieniu Wnioskodawcy do Spółek cywilnych, w miejsce zmarłego ojca (dotychczasowego wspólnika), jako przedsiębiorca.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że użyte sformułowanie: „na mocy testamentu, spadkodawca powierzył swojemu bratu zarząd majątkiem do czasu uzyskania pełnoletności” jest zapisem dosłownym. Powierzenie w testamencie zarządu majątkiem Wnioskodawcy zostało ustanowione na podstawie odpowiednich przepisów prawa spadkowego i nie jest kwestionowane, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rodzinnego …., że w przypadku ustanowienia zarządcy w testamencie dalsze ustanowienie zarządcy na podstawie art. 102 prawa rodzinnego i opiekuńczego nie jest możliwe.

Ustanowienie zarządcy oznacza, że matka Wnioskodawcy pozbawiona jest jakiegokolwiek wpływu na zarządzanie majątkiem Wnioskodawcy. Zarządca ustanowiony w testamencie uzyskał wyłącznie prawo do zarządu majątkiem, natomiast nie uzyskał jakichkolwiek uprawnień dotyczących opieki nad Wnioskodawcą, którego matka jest jedynym i wyłącznym przedstawicielem ustawowym, i posiada w stosunku do Niego pełnię władzy rodzicielskiej. Ponadto, Wnioskodawca poinformował, że matka nie podejmuje w Jego imieniu żadnych czynności prawnych w związku z uzyskiwaniem przez Niego dochodów pochodzących z udziałów w Spółkach cywilnych. Matka nie złożyła również w imieniu Wnioskodawcy oświadczenia, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem nie posiada On numeru NIP.

Wnioskodawca w odpowiedzi na postawione w wezwaniu pytanie: „czy dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z udziałów w Spółkach cywilnych pochodzą z pozarolniczej działalności gospodarczej i są opodatkowane zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?” wyjaśnił, że dochody uzyskiwane przez Niego pochodzą od zarządcy, jednocześnie stwierdzając, że obecnie nie posiada On wiedzy o źródłach dochodów. Ww. dochody (środki) zarządca przekazuje na utrzymanie małoletniego Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał również, że zaliczki na podatek dochodowy Jego - jako wspólnika nie są jeszcze odprowadzane, ponieważ nie uzyskał On jeszcze numeru NIP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

W przypadku uzyskania dochodów z udziału w Spółkach cywilnych, do których Wnioskodawca przystąpi - albowiem udziałów w spółce cywilnej nie otrzymuje się w spadku, tylko wspólnikiem staje się w drodze oświadczenia o przystąpieniu do spółki na podstawie umowy spółki cywilnej, gwarantujące takie prawo w przypadku śmierci jednego ze wspólników, a zatem do spółki cywilnej Wnioskodawca może przystąpić na zasadzie oświadczenia o przystąpieniu do spółki lub oświadczyć, że z uprawnienia tego nie skorzysta - kto będzie zobowiązany do rozliczenia podatku dochodowego, wpłaty należnych zaliczek na podatek i złożenia zeznania rocznego, tj. matka czy też ustanowiony przez spadkodawcę zarządca w osobie brata spadkodawcy?
Czy Wnioskodawca będzie mógł rozliczać podatek dochodowy z uzyskanych dochodów z działalności Spółek cywilnych w formie liniowej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1 w zakresie zasad opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez małoletniego z tytułu udziałów w spółkach cywilnych, natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku w zakresie pytania nr 1), w przypadku uzyskania przez Wnioskodawcę dochodów z działalności gospodarczej, do czasu osiągnięcia pełnoletności, za obliczenie i rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych, w tym za sporządzanie i składanie w imieniu Wnioskodawcy zeznań rocznych, będzie odpowiedzialny ustanowiony zarządca majątku. Tylko bowiem zarządca majątku będzie dysponował informacjami niezbędnymi do sporządzenia i złożenia takiego zeznania w trybie art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie stanowisko jest uzasadnione, tym bardziej że Wnioskodawca, jako osoba małoletnia, nie może samodzielnie (i prawnie skutecznie) podejmować czynności, które mają wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 135 ww. ustawy, zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych w sprawach podatkowych ocenia się według przepisów prawa cywilnego, jeżeli przepisy prawa podatkowego nie stanowią inaczej.

Zdolność prawna to zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. Zdolność do czynności prawnych to zdolność do nabywania praw i obowiązków poprzez własne działania lub zaniechania (w drodze czynności prawnych).

O ile, w myśl art. 8 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną, jednak pełną zdolność do czynności prawnych, stosownie do brzmienia art. 11 Kodeksu cywilnego, nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności. Stosownie do brzmienia art. 10 Kodeksu cywilnego, pełnoletnim jest osoba, która ukończyła 18 lat lub zawarła związek małżeński.

Z dyspozycji wynikającej w art. 14 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna. Zatem, w imieniu takiej osoby czynność prawna może zostać dokonana przez jej przedstawiciela ustawowego (rodzica, opiekuna lub kuratora).

W myśl art. 98 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.), rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

Władza rodzicielska (prawa rodzicielskie) to ogół praw i obowiązków rodziców względem dziecka. W jej ramach zawiera się wychowanie dziecka, piecza nad dzieckiem, zarząd nad jego majątkiem, reprezentowanie dziecka przy czynnościach prawnych.

Interesy majątkowe małoletnich dzieci wymagają ochrony, do której powołane są osoby sprawujące władzę rodzicielską. Podstawową formą ochrony tych interesów jest zarząd majątkiem dziecka, o którym mowa w art. 101 § Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W myśl wskazanego przepisu, rodzice są obowiązani sprawować z należytą starannością zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że ojciec Wnioskodawcy (spadkodawca) zmarł w dniu 20 kwietnia 2016 r. Ojciec Wnioskodawcy był przedsiębiorcą wykonującym działalność gospodarczą, m.in. będąc wspólnikiem w dwóch Spółkach cywilnych. Zapisy umów tych Spółek cywilnych przewidywały, że w przypadku śmierci wspólnika w jego miejsce wchodzą spadkobiercy. Spadkodawca pozostawił testament, w którym cały swój majątek zapisał dwojgu małoletnim dzieciom, w tym Wnioskodawcy. Jednocześnie na mocy testamentu zarząd majątkiem małoletnich dzieci, do czasu uzyskania przez nich pełnoletności, powierzył swojemu bratu, wyłączając z tego zarządu matkę małoletnich. Powierzenie w testamencie zarządu majątkiem Wnioskodawcy zostało ustanowione postanowieniem Sądu Rodzinnego.

W związku z powyższym, zarządca ustanowiony w testamencie w sprawach zwykłego zarządu majątkiem podejmuje decyzje samodzielne, natomiast w sprawach przekraczających zwykły zarząd obowiązany jest uzyskać zgodę właściwego Sądu Rodzinnego. Ustanowienie zarządcy oznacza, że matka Wnioskodawcy pozbawiona jest jakiegokolwiek wpływu na zarządzanie majątkiem syna. Zarządca ustanowiony w testamencie uzyskał wyłącznie prawo do zarządu majątkiem, natomiast nie uzyskał jakichkolwiek uprawnień dotyczących opieki nad Wnioskodawcą, którego matka jest jedynym i wyłącznym przedstawicielem ustawowym, i posiada w stosunku do Niego pełnię władzy rodzicielskiej.

Z powyższego wynika, że to matka Wnioskodawcy jest Jego prawnym opiekunem i posiada w stosunku do Niego władzę rodzicielską. Wyłączenie dotyczy jedynie zarządu majątkiem Wnioskodawcy, do czasu uzyskania przez syna pełnoletności. W tym czasie, zarząd majątkiem Wnioskodawcy, spadkodawca (ojciec Wnioskodawcy) powierzył w testamencie swojemu wspólnikowi (wujowi Wnioskodawcy).

W związku z powyższym, w przedmiotowym stanie, majątkiem wyłączonym spod zarządu matki Wnioskodawcy, na podstawie art. 102 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zarządza zarządca wyznaczony przez spadkodawcę w testamencie, który podlega nadzorowi sądu opiekuńczego. Oznacza to, że we wszystkich ważniejszych sprawach dotyczących zarządzanego majątku małoletniego, ustanowiony zarządca musi uzyskać zezwolenie sądu opiekuńczego. Sąd opiekuńczy może zwolnić wyznaczonego zarządcę, jeżeli nie sprawuje należycie swoich obowiązków w zakresie zarządu majątkiem małoletniego i ustanowić w miejsce zarządcy kuratora.

Zarząd należy rozumieć jako załatwienie bieżących spraw związanych ze zwykłym korzystaniem z przedmiotów wchodzących w skład zarządzanego majątku, a także utrzymanie w stanie niepogorszonym majątku dziecka, aż do jego pełnoletności. Zarząd ten powinien być wykonywany z należytą starannością.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji przystąpienia Wnioskodawcy do Spółek cywilnych, w wyniku której to czynności prawnej stanie się wspólnikiem tych Spółek, uzyskiwane przychody należy zaliczyć do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą, wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Z powyższego wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia – w wymienionym w przepisach terminie – jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w przypadku złożenia przez matkę w imieniu Wnioskodawcy oświadczenia o wstąpieniu do Spółek cywilnych, w miejsce zmarłego ojca, Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w ramach tych Spółek. Stanie się On bowiem wspólnikiem Spółek cywilnych.

W związku z powyższym, przychody uzyskane po tym dniu z tytułu prowadzonej działalności (w związku z przystąpieniem do Spółek cywilnych na podstawie umowy tych Spółek) stanowić będą dla Wnioskodawcy przychód podatkowy.

Z treści uzupełnienia wniosku wynika, że Wnioskodawca nie posiada numeru NIP, w związku z tym zaliczki na podatek dochodowy Jego - jako wspólnika, nie są jeszcze odprowadzane.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Z wykładni gramatycznej tegoż przepisu wynika, że co do zasady dochody małoletnich dzieci dolicza się do dochodów rodziców, za wyjątkiem dochodów wyraźnie wskazanych w tym przepisie, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci. Z treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że dochody z pracy małoletnich dzieci, stypendiów oraz dochody z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku podlegają opodatkowaniu na imię małoletniego dziecka.

Dochody uzyskiwane przez małoletnie dziecko z wykonywanej pracy, których nie dolicza się do dochodów rodziców, należy rozumieć szeroko. Zatem, jeżeli mamy do czynienia z sytuacją, gdzie małoletnie dziecko uzyskuje dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, to dochody te stanowią jego dochód z wykonywanej pracy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że dochody małoletniego Wnioskodawcy, uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu udziałów w Spółkach cywilnych, po przystąpieniu do tych Spółek, będą stanowić Jego dochód z wykonywanej pracy. Samodzielne opodatkowywanie ww. dochodów skutkuje sporządzeniem i podpisaniem zeznania rocznego (w imieniu Wnioskodawcy) przez Jego matkę, jako przedstawiciela ustawowego.

Ponadto zauważyć należy, że zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8 (art. 45 ust. 1 powołanej ustawy). W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

Zatem, w trakcie roku podatkowego matka Wnioskodawcy, w imieniu małoletniego syna (na imię i nazwisko małoletniego) – w związku z uzyskiwanymi przez Niego dochodami z pracy - będzie zobowiązana wpłacać należne zaliczki na podatek dochodowy. Z kolei po zakończeniu roku podatkowego, dochody te i pochodzące z innych źródeł, to Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu rocznym sporządzonym na Jego imię i nazwisko, a nie jak wskazał we własnym stanowisku zarządca, ponieważ tylko Wnioskodawca posiada pełną wiedzę o swoich wszystkich źródłach dochodu.

W związku z powyższym, zeznanie to powinna wypełnić i podpisać matka Wnioskodawcy (jako przedstawiciel ustawowy) w imieniu małoletniego syna.

Reasumując, dochody małoletniego Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej - jako dochody z pracy, wyłączone na mocy art. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dochodów podlegających doliczeniu do dochodu rodzica - powinny zostać rozliczone i opodatkowane przez Wnioskodawcę będącego podatnikiem podatku dochodowego.

Dlatego należy stwierdzić, że błędne jest stanowisko Wnioskodawcy uznające, że w przypadku uzyskania przez Niego dochodów z działalności gospodarczej, do czasu osiągnięcia pełnoletności, za obliczenie i rozliczenie podatku od osób fizycznych, w tym za sporządzanie i składanie w imieniu Wnioskodawcy zeznań rocznych, będzie odpowiedzialny ustanowiony zarządca majątku.

Prawidłowym jest natomiast wykazanie przez matkę, jako przedstawiciela ustawowego, dochodów małoletniego Wnioskodawcy w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), sporządzonym na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Matka Wnioskodawcy posiadając pełnię władzy rodzicielskiej powinna wypełnić i podpisać ww. zeznanie w imieniu małoletniego syna.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin