Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.15.2017.1.ŁS
z 16 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 § 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działu spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych działu spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wspólnie z bratem dokonała działu spadku. Obecnie rodzice Wnioskodawczyni nie żyją, ale w 2009 r. sporządzili przed notariuszem testament. Ojciec Wnioskodawczyni oświadczył w akcie notarialnym, że powołuje do całości spadku jako jedyną spadkobierczynię swoją żonę. Matka Wnioskodawczyni również złożyła oświadczenie, że do całości spadku jako jedynego spadkobiercę powołuje swojego męża. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w grudniu 2013 r. w związku z czym matka Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią. Matka Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie SD-Z2 do Urzędu Skarbowego. W styczniu 2016 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W lutym 2016 r. przed notariuszem dokonano otwarcia i ogłoszenia testamentu oraz nastąpiło poświadczenie dziedziczenia i sporządzenie protokołu oświadczenia o przyjęciu spadku wprost. W wyniku aktu poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawczyni oraz brat nabyli z mocy ustawy spadek po zmarłej matce. Wnioskodawczyni razem z bratem złożyła w lutym 2016 r. do Urzędu Skarbowego zgłoszenie SD-Z2 w wyniku którego otrzymali zaświadczenie stwierdzające, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku z art. 4a. Wnioskodawczyni wraz z bratem uzyskali zwolnienie z podatku spadkowego. W skład nabytego majątku wchodzi nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym. W marcu 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem dokonała przed notariuszem działu spadku po zmarłej matce, w którym byli współwłaścicielami w udziałach wynoszących odpowiednio po 1/2 części zabudowanej nieruchomości gruntowej. Dział spadku został dokonany w ten sposób, że brat Wnioskodawczyni otrzymał w całości zabudowaną nieruchomość. Wartość przedmiotu umowy działu spadku określono na kwotę 260 000 zł przy czym wartość udziału wynoszącego 1/2 części przysługującego odpowiednio dla Wnioskodawczyni i Jej brata wyniosła kwotę 130 000 zł. Tytułem spłaty 1/2 części brat Wnioskodawczyni zobowiązał się i przelał na konto bankowe kwotę 130 000 zł. Brat Wnioskodawczyni zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych – 2% od kwoty 130 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota 130 000 zł uzyskana z tytułu spłaty w związku z działem spadku po matce, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Czy Wnioskodawczyni musi do dnia 30 kwietnia 2017 r. rozliczyć się Urzędem Skarbowym?

Zdaniem Wnioskodawczyni jest Ona w pierwszej grupie podatkowej tzn. dzieckiem zmarłej czyli zstępną i jako najbliższa rodzina nie płaci podatku od spadku. Wnioskodawczyni uważa, że dokonanego działu spadku nie należy zgłaszać do Urzędu Skarbowego i nie wywoła on żadnych skutków podatkowych. Spłata otrzymana przez jednego spadkobiercę od drugiego przy dziale spadku obejmującego nieruchomość, w części nie przekraczającej wartości udziału w spadku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późń zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy- przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wspólnie z bratem dokonała działu spadku. Obecnie rodzice Wnioskodawczyni nie żyją, ale w 2009 r. sporządzili przed notariuszem testament. Ojciec Wnioskodawczyni oświadczył w akcie notarialnym, że powołuje do całości spadku jako jedyną spadkobierczynię swoją żonę. Matka Wnioskodawczyni również złożyła oświadczenie, że do całości spadku jako jedynego spadkobiercę powołuje swojego męża. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w grudniu 2013 r. w związku z czym matka Wnioskodawczyni została jedyną spadkobierczynią. Matka Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie SD-Z2 do Urzędu Skarbowego. W styczniu 2016 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W lutym 2016 r. przed notariuszem dokonano otwarcia i ogłoszenia testamentu oraz nastąpiło poświadczenie dziedziczenia i sporządzenie protokołu oświadczenia o przyjęciu spadku wprost. W wyniku aktu poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawczyni oraz brat nabyli z mocy ustawy spadek po zmarłej matce. Wnioskodawczyni razem z bratem złożyła w lutym 2016 r. do Urzędu Skarbowego zgłoszenie SD-Z2 w wyniku którego otrzymali zaświadczenie stwierdzające, że podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia nie należy się, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku z art. 4a. Wnioskodawczyni wraz z bratem uzyskali zwolnienie z podatku spadkowego. W skład nabytego majątku wchodzi nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym. W marcu 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem dokonała przed notariuszem działu spadku po zmarłej matce, w którym byli współwłaścicielami w udziałach wynoszących odpowiednio po 1/2 części zabudowanej nieruchomości gruntowej. Dział spadku został dokonany w ten sposób, że brat Wnioskodawczyni otrzymał w całości zabudowaną nieruchomość. Wartość przedmiotu umowy działu spadku określono na kwotę 260 000 zł przy czym wartość udziału wynoszącego 1/2 części przysługującego odpowiednio dla Wnioskodawczyni i Jej brata wyniosła kwotę 130 000 zł. Tytułem spłaty 1/2 części brat Wnioskodawczyni zobowiązał się i przelał na konto bankowe kwotę 130 000 zł. Brat Wnioskodawczyni zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych – 2% od kwoty 130 000 zł.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 oraz art. 925 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeku cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia nieruchomości. Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, to podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

W konsekwencji, skoro – jak wskazano w treści wniosku – dział spadku odbył się z obowiązkiem spłaty na rzecz Wnioskodawczyni, a wartość otrzymanej spłaty odpowiadała wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku (spłata stanowiła ekwiwalent posiadanego udziału w spadku), to jej otrzymanie nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazania otrzymanej spłaty w zeznaniu podatkowym oraz opodatkowania jej podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.