Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.933.2016.2.ŁS
z 28 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) uzupełniony pismem z dnia 15 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony w dniu 23 stycznia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 sierpnia 1986 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy posiadający 1/2 udziału w nieruchomości położonej w mieście S. Prawo do spadku po jego śmierci w obrębie jego udziału przypadło po 1/3 dla matki Wnioskodawcy, brata Wnioskodawcy oraz Wnioskodawcy. W dniu 31 października 2010 r. zmarł brat Wnioskodawcy, po którym to prawo do spadku po nim przypadło jego synowi M.J.Z. oraz córce N.Z-W. Syn brata Wnioskodawcy udzielił Wnioskodawcy pełnomocnictwa do dysponowania częścią spadku, którą odziedziczył z dniem 31 października 2010 r. po swoim ojcu. W dniu 23 lutego 2011 r. Wnioskodawca złożył do Sądu Rejonowego w Ś. wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym ojcu. W dniu 12 kwietnia 2011 r. Sąd Rejonowy w Ś. wydał postanowienie stwierdzające podział spadku po ojcu Wnioskodawcy. W dniu 15 września 2014 r. Wnioskodawca złożył do Sądu Rejonowego w Ś. wniosek o dział spadku. W dniu 8 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy Ś. wydał postanowienie w zakresie działu spadku po zmarłym, które to uprawomocniło się w dniu 30 lipca 2016 r. Zgodnie z wyżej wymienionym postanowieniem Sąd postanowił dokonać działu spadku w ten sposób, że udział w nieruchomości postanowił przyznać na wyłączną własność Wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty na rzecz uczestniczki postępowania N. Z-W. kwoty 6 000 zł w terminie do 15 lipca 2016 r. co zostało zrealizowane.

W dniu 27 października 2016 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży tego lokalu w oparciu o akt notarialny Repertorium A numer …/… za kwotę 60 000 zł. Zgodnie ze stanem prawnym w oparciu o dział spadku 1/2 środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży lokalu w kwocie 30 000 zł przypadła matce Wnioskodawcy, natomiast pozostała 1/2 środków pieniężnych uzyskana ze sprzedaży tego lokalu w kwocie 30 000 zł przypadła Wnioskodawcy. Bezpośrednie koszty jakie Wnioskodawca poniósł to zasądzona spłata bratanicy N.Z-W. w kwocie 6 000 zł oraz opłata sądowa w kwocie 500 zł. Wnioskodawca podkreśla również, że matka Wnioskodawcy ani jego bratanek M.J.Z. nie wnoszą żadnych roszczeń finansowych, zwłaszcza o to że od śmierci brata Wnioskodawcy formalnie przejął On wszystkie obowiązki związane z prowadzeniem spraw dotyczących tego lokalu. Wnioskodawca zamierza uzyskane środki ze sprzedaży lokalu przeznaczyć na budowę domu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jak prawidłowo należy dokonać rozliczenia sprzedaży lokalu mieszkalnego?

Wnioskodawca uważa, że w części stanowiącej 1/2 udziału w prawie własności przypadającej na matkę Wnioskodawcy do wyżej wymienionej nieruchomości sytuacja jest całkowicie jasna, ponieważ, właścicielem tej części została w dniu 27 listopada 1973 r. kiedy to przedmiotowy lokal został nabyty, przez rodziców Wnioskodawcy, a w części 1/3 z 1/2 będącej udziałem ojca Wnioskodawcy z dniem jego śmierci tj. z dniem 13 sierpnia 1986 r. Wnioskodawca jest zdania, że prawo do kolejnej 1/3 z 1/2 będącej udziałem ojca Wnioskodawcy nabył On w dniu śmierci ojca tj. w dniu 13 sierpnia 1986 r. Następną 1/3 z 1/2 będącej udziałem ojca Wnioskodawcy przypadła bratu Wnioskodawcy również w dniu 13 sierpnia 1986 r. W związku ze śmiercią brata Wnioskodawcy w dniu 31 października 2010 r. prawo do Jego części nabyli Jego syn M.J.Z oraz córka N.Z-W. Wnioskodawca wskazuje, że wyżej wymienione fakty w sposób jednoznaczny świadczą, że sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT, zwłaszcza, że w każdym przypadku minęło pełne 5 lat oraz dodatkowo, że sprzedaż nieruchomości, która została nabyta w drodze spadku lub darowizny jest zwolniona z opodatkowania podatkiem PIT niezależnie od tego, kiedy spadek lub darowizna miały miejsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późń zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy- przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie daty jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 13 sierpnia 1986 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy posiadający 1/2 udziału w nieruchomości położonej w mieście S. Prawo do spadku po jego śmierci w obrębie jego udziału przypadło po 1/3 dla matki Wnioskodawcy, brata Wnioskodawcy oraz Wnioskodawcy. W dniu 31 października 2010 r. zmarł brat Wnioskodawcy, po którym to prawo do spadku po nim przypadło jego synowi M.J.Z. oraz córce N.Z-W. W dniu 23 lutego 2011 r. Wnioskodawca złożył do Sądu Rejonowego w Ś. wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym ojcu. W dniu 12 kwietnia 2011 r. Sąd Rejonowy w Ś. wydał postanowienie stwierdzające podział spadku po ojcu Wnioskodawcy. W dniu 15 września 2014 r. Wnioskodawca złożył do Sądu Rejonowego w Ś. wniosek o dział spadku. W dniu 8 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy Ś. wydał postanowienie w zakresie działu spadku po zmarłym, które to uprawomocniło się w dniu 30 lipca 2016 r. Zgodnie z wyżej wymienionym postanowieniem Sąd postanowił dokonać działu spadku w ten sposób, że udział w nieruchomości postanowił przyznać na wyłączną własność Wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty na rzecz uczestniczki postępowania N. Z-W kwoty 6 000 zł w terminie do 15 lipca 2016 r. co zostało zrealizowane. W dniu 27 października 2016 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży tego lokalu w oparciu o akt notarialny Repertorium A numer …/… za kwotę 60 000 zł. Zgodnie ze stanem prawnym w oparciu o dział spadku 1/2 środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży lokalu w kwocie 30 000 zł przypadła matce Wnioskodawcy, natomiast pozostała 1/2 środków pieniężnych uzyskana ze sprzedaży tego lokalu w kwocie 30 000 zł przypadła Wnioskodawcy. Bezpośrednie koszty jakie Wnioskodawca poniósł to zasądzona spłata bratanicy N.Z-W. w kwocie 6 000 zł oraz opłata sądowa w kwocie 500 zł. Wnioskodawca podkreśla również, że matka Wnioskodawcy ani jego bratanek M.J.Z. nie wnoszą żadnych roszczeń finansowych. Wnioskodawca zamierza uzyskane środki ze sprzedaży lokalu przeznaczyć na budowę domu mieszkalnego.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 oraz art. 925 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeku cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku czy też zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

1. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
2. jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej).

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, iż w każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku lub zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności.

Jak wynika z treści wniosku, w wyniku działu spadku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem udziału w nieruchomości. Dział spadku odbył się ze spłatą na rzecz bratanicy. Uznać więc należy, iż skutkował on nabyciem przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości ponad dotychczas posiadany udział.

W konsekwencji w sytuacji przedstawionej we wniosku do nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomość, którego sprzedaży dokonał, doszło zarówno w 1986 r. (w dacie śmierci ojca) w części odpowiadającej Jego udziałowi w spadku, jak też w 2016 r. w wyniku działu spadku.

Dokonując więc oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, że odpłatne zbycie w październiku 2016 r. udziału w nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1986 r. w dacie śmierci ojca Wnioskodawcy, nie stanowi źródła przychodu, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Wnioskodawcę tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast odpłatne zbycie ww. udziału w nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi, który Wnioskodawca nabył w 2016 r. w wyniku działu spadku jest źródłem przychodu, w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku ponad udział pierwotnie posiadany, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego uznać należy, że dokonana przez Wnioskodawcę spłata na rzecz bratanicy tytułem nabycia nieruchomości oraz poniesione opłaty sądowe w związku z działem spadku stanowią koszt uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia części nieruchomości nabytej w drodze działu spadku.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z zacytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na „własne cele mieszkaniowe” podatnika, katalog których został określony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Ponadto, w myśl art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości, w części nabytej w 1986 r. w spadku po ojcu Wnioskodawcy nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z upływem okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Opodatkowaniu podlega natomiast dochód ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 2016 r. w wyniku działu spadku. Opodatkowanie nastąpi na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji uzyskany ze sprzedaży dochód będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli uzyskany przychód – w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie – wydatkowany zostanie na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, tj. na budowę stanowiącego Jego własność lub współwłasność domu mieszkalnego zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, z uwagi na sposób sformułowanie pytania przez Wnioskodawcę, wyjaśnić należy, że przedmiotem interpretacji przepisów prawa podatkowego może być wyłącznie ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego. Nie może zatem stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej dokonanie obliczeń czy wyjaśnienie sposobu wypełniania deklaracji podatkowych. Są to bowiem czynności związane z obowiązkiem samoobliczenia podatku ciążącym na podatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc będące koniecznością stosowania przepisów, a nie ich interpretacji. Organ upoważniony do wydawania interpretacji może więc jedynie wskazać jakie przepisy podatnik powinien zastosować przy realizacji swoich obowiązków podatkowych oraz jakie jest ich prawidłowe rozumienie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.