Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP1-1.4512.53.2017.1.OA
z 23 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 8 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury VAT-marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury VAT -marża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą podatnikiem VAT czynnym. Prowadzi działalność z zakresu sprzedaży samochodów używanych (PKD 45.11.Z oraz 45.19.Z). Przy sprzedaży stosuje procedurę VAT marża dla towarów używanych.

Samochody kupuje na internetowych aukcjach. Samochody kupowane są z poza terytorium Polski — w krajach Unii Europejskiej. Po zakończonej aukcji otrzymuje fakturę proformę, na podstawie której następuję płatność.

Faktura proforma ma wyszczególnione 4 pozycje:

• zakupiony samochód (procedura VAT marża);
• obsługa dokumentów (import usług art. 28b ustawy o VAT);
• odbiór (import usług art. 28b ustawy o VAT);
• prowizja za aukcję (import usług art. 28b ustawy o VAT).
  
  

Płatność następuje na jedno konto bankowe do jednego kontrahenta. Oprócz faktury proformy Wnioskodawca otrzymuje osobną fakturę za transport (import usług art. 28b ustawy o VAT). Sprzedawca jest ten sam co na fakturze proformie, ale jest podany inny numer konta bankowego do zapłaty zobowiązania. Na transport nie jest zawierana osobna umowa.

Po zaksięgowaniu całości wpłaconej kwoty za fakturę proformą Wnioskodawca otrzymuje dwie faktury. Na pierwszej jest wyszczególniona cena samochodu, obsługa dokumentów oraz odbiór. Jest ona wystawiona przez tego samego kontrahenta co była wystawiona faktura proforma. Na drugiej fakturze znajduje się prowizja aukcyjna, ale sprzedawca jest już inny niż wcześniej.

Przy ustalaniu wartości marży przy sprzedaży samochodu do ceny nabycia wliczana jest wartość zakupionego samochodu, obsługi dokumentów, odbiór, prowizji za aukcje oraz transport.

W celu obliczenia wysokości podatku VAT należnego Wnioskodawca stosuje następujące zasady: od przychodu wykazanego na fakturze sprzedażowej VAT marża towary używane odejmuje cenę nabycia samochodu. W ten sposób ustala marżę brutto sprzedaży. Od tej kwoty wylicza kwotę podatku VAT.

Przykładowo:

Faktura proforma wystawiona 21 września 2016 r. przez sprzedawcę z Holandii. Na fakturze znajdują się cztery pozycje:

1. Zakup samochodu wartość 4.363.00 euro (procedura VAT marża);
2. Przygotowanie dokumentów 60,00 euro (jako import usług art. 28b ustawy o VAT);
3. Odbiór 49.00 euro (jako import usług art. 28b ustawy o VAT);
4. Prowizja za aukcję 319,00 euro (jako import usług art. 28b ustawy o VAT).
   
   

Cała wartość faktury w kwocie 4791,00 euro została zapłacona na jedno konto bankowo.

Dnia 22 września 2016 r. została wystawiona faktura na transport samochodu przez tego samego kontrahenta, który wystawił fakturę proformę w wysokości 280 euro (w deklaracji VAT-7 wykazana jako import usług art. 28b).

W dniu 26 września 2016 r. zostały wystawione dwie faktury do faktury proformy:

Pierwsza faktura, która jest wystawiona przez tego samego sprzedawcę z faktury proformy posiada 3 pozycje:

1. Samochód 4.363,00 euro w procedurze VAT marża;
2. Przygotowanie dokumentów 60,00 euro (w deklaracji VAT-7 wykazana jako import usług art. 28b ustawy o VAT);
3. Odbiór 49,00 euro (w deklaracji VAT-7 wykazana jako import usług art. 28b ustawy o VAT).
   
   

Druga faktura jest wystawiona przez kontrahenta zarejestrowanego w Niemczech na prowizję aukcyjną w kwocie 319,00 euro (w deklaracji VAT-7 wykazana jako import usług art. 28b ustawy o VAT).

Do ceny nabycia do ustalenia podstawy opodatkowania przy fakturze VAT marża — towary używane zostały wliczone (po przeliczeniu na PLN): wartość samochodu, przygotowanie dokumentów, odbiór, prowizja za aukcję oraz transport.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo do ceny nabycia samochodu wliczana jest wartość:

1. prowizji aukcyjnej, która znajduje się na fakturze proformie wystawionej bezpośrednio po zakończeniu aukcji przez sprzedawcę samochodu, ale faktura na nią jest już wystawiona przez innego sprzedawcę;
2. transport, który jest bezpośrednio związany z zakupem samochodu, a faktura jest wystawiona przez tego samego kontrahenta co zakup samochodu;
3. przygotowania dokumentów oraz odbioru.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób wyliczania marży jest prawidłowy.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika. Natomiast art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT tłumaczy, że przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (chodzi tutaj o obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, udzielonych opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży, kwoty otrzymane przez podatnika-pośrednika od nabywcy jako zwrot wydatków poniesionych w jego imieniu i na jego rzecz).

Również dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w art. 312 pkt 2 określa cenę nabycia w procedurze marży: cena nabycia oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

W pkt 1 zdefiniowana jest cena sprzedaży, która oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje, bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu, ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79 (chodzi tu o obniżki cen w formacie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, opusty obniżki cen udzielone nabywcy i uwzględnione w momencie transakcji oraz kwoty otrzymane przez podatnika-pośrednika od nabywcy jako zwrot wydatków poniesionych w jego imieniu i na jego rzecz).

Ad. 1a) Na podstawie powyższych przepisów Wnioskodawca uważa, że do ceny nabycia może wliczać wartość ceny za aukcję, ponieważ jest ona bezpośrednio związana z zakupem samochodu. W momencie zakończenia aukcji otrzymuje jedną fakturę proformę, za którą musi w całości zapłacić, aby nabyć samochód. Przelew wykonuje na jedno konto bankowe, a więc do sprzedawcy samochodu również trafia zapłacona prowizja za aukcję. Do zaliczenia aukcji do ceny nabycia nie powinno mieć w tym przypadku znaczenia, że faktura jest wystawiana przez innego sprzedawcę. Samochody kupowane są z zagranicy i może to wynikać z wewnętrznych przepisów państw sprzedawcy.

Ad. 1b) Do ceny nabycia Wnioskodawca ma również prawo zaliczyć transport zakupionego samochodu, ponieważ faktura jest wystawiana przez tego samego sprzedawcę, co zakup samochodu. Jest również bezpośrednio związana z zakupem samochodu. Na transport nie jest zawierana oddzielna umowa, a więc należy uznać, że transport jest częścią składową ceny nabycia samochodu.

Ad. 1c) Do ceny nabycia można również doliczyć cenę przygotowania dokumentów oraz odbiór, ponieważ są one naliczane przy zakupie samochodu i są wyszczególnione zarówno na fakturze proformie, jak i na fakturze razem z zakupionym samochodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

W opinii Wnioskodawcy, do kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, należy wliczyć zakup samochodu, opłatę za przygotowanie dokumentów i odbiór pojazdu, opłatę za transport pojazdu oraz opłatę za aukcję.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje osobną fakturę za transport, na który nie jest zawierana osobna umowa, a po zaksięgowaniu całości wpłaconej kwoty Wnioskodawca otrzymuje fakturę, na której jest wyszczególniona cena samochodu, opłata za przygotowanie dokumentów oraz odbiór. Obie faktury są wystawione przez tego samego kontrahenta. Na odrębnej fakturze znajduje się prowizja aukcyjna, ale sprzedawcą jest już inny podmiot.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Wnioskodawca otrzymuje osobną fakturę za prowizję aukcyjną od innego podmiotu. Fakt, iż Wnioskodawca należność z tytułu opłaty za aukcję przekazał bezpośrednio dostawcy samochodu nie zmienia podmiotu, wobec którego Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tę należność.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie dla dostawcy za samochód, tj. kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca (nabywca towaru) zapłacił dostawcy samochodu, tj. opłatę za przygotowanie dokumentów i odbiór pojazdu oraz opłatę za transport. Natomiast opłata za aukcję, która jest należna innemu podmiotowi, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, nie stanowi elementu kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.