Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.233.2017.1.MD
z 10 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku przedstawione we wniosku z 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem które wpłynęło do Organu 27 stycznia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupowych związanych z realizacją projektu w sytuacji odpłatnego udostępnienia powstałej w ramach tego projektu infrastruktury spółce wodno-kanalizacyjnej (utworzonej przez Gminę w trakcie realizacji inwestycji lub zaraz po jej zakończeniu) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupowych związanych z realizacją projektu w sytuacji odpłatnego udostępnienia powstałej w ramach tego projektu infrastruktury spółce wodno-kanalizacyjnej (utworzonej przez Gminę w trakcie realizacji inwestycji lub zaraz po jej zakończeniu). Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do Organu 27 stycznia 2017 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 stycznia 2017 r. znak: 2461-IBPP3.4512.4.2017.1.MD oraz pismem z 9 marca 2017 r.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem, które wpłynęło do Organu 27 stycznia 2017 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2016 poz. 446) Miasto odpowiada za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych i zaopatrzenia w wodę.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy:

• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
• wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych,
• utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
• edukacji publicznej,
• kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
• targowisk i hal targowych,
• zieleni gminnej i zadrzewień,
• cmentarzy gminnych,
• porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,
• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.
  
  

W ramach realizacji zadania własnego Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu „….” ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 w ramach 5 Osi Priorytetowej Ochrona środowiska, działanie 5.3 Ochrona zasobów wodnych, Poddziałanie 5.3.2 Gospodarka wodno-kanalizacyjna. Przedmiotem inwestycji jest zaprojektowanie i wykonanie rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej, rozbudowy oczyszczalni ścieków komunalnych oraz budowy i renowacji/wymiany sieci wodociągowej w aglomeracji J., w tym:

• budowa ok. 10,5 km sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej o średnicach ø 200-250 mm,
• budowa 14 sieciowych pompowni ścieków oraz ok. 3,4 km sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej o średnicach ø 90-180 mm,
• budowa ok. 5,5 km przyłączy kanalizacyjnych o średnicy ø 160 mm,
• budowa ok. 0,5 km kanału ścieków oczyszczonych od Oczyszczalni Ścieków „Wrzosy” do potoku Malejówka,
• rozbudowa oczyszczalni ścieków komunalnych „Wrzosy”, dla podwyższenia jej wydajności do 4700 RLM, w tym m.in. modernizacja stopnia oczyszczania mechanicznego, rozbudowa stopnia oczyszczania biologicznego i tlenowej stabilizacji osadu, modernizacja budynku techniczno-magazynowo-socjalnego,
• budowa ogółem ok. 3,5 km sieci wodociągowej o średnicach ø 63-160 mm,
• renowacja/wymiana ogółem ok, 7,0 km sieci wodociągowej o średnicy ø 50-160 mm,
• budowa ogółem ok. 0,4 km przyłączy wodociągowych,
• przebudowa ogółem ok, 3,6 km przyłączy wodociągowych,
• budowa 7 studni z układami pomiarowymi przepływu i ciśnienia wody w sieci wodociągowej oraz 1 studni z reduktorem ciśnienia w sieci wodociągowej.
  
  

Inwestycja realizowana będzie w zakresie obowiązkowych zadań własnych miasta realizowanych przez Referat Komunalny. W ramach zadań nałożonych mieści się bowiem zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności takich jak odprowadzenie i oczyszczanie ścieków. Wybudowana sieć kanalizacji sanitarnej będzie stanowić własność miasta. Miasto jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, we własnym zakresie na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych zajmuje się eksploatacją sieci kanalizacyjnej oraz odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków, za co pobiera od mieszkańców opłaty. Usługi powyższe podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co znajduje odzwierciedlenie w prowadzonych rejestrach i składanych deklaracjach podatkowych VAT-7, właściwych dla rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług. Wydatki związane z budową kanalizacji sanitarnej zostaną udokumentowane przez wykonawców prac fakturami VAT z właściwą stawką podatku VAT.

Miasto przystępując do budowy sieci sanitarnej, wodociągowej i oczyszczalni ścieków, z chwilą nabycia towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem, zamierza wykorzystać będącą jej efektem sieć sanitarną, wodociągową oraz oczyszczalnię ścieków dla celów działalności gospodarczej.

Po zakończeniu projektu Miasto zamierza podpisać umowy na odbiór ścieków oraz doprowadzanie wody z wszystkimi mieszkańcami podłączonymi do sieci kanalizacyjnej. Od daty zakończenia budowy zastaną wystawione faktury VAT na poszczególnych mieszkańców. Budowa sieci sanitarnej, wodociągowej i oczyszczalni ścieków w całości wykorzystywana będzie przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wydatki związane z realizacją projektu udokumentowane będą przez wykonawców prac fakturami VAT z właściwą stawką podatku, a nabywcą tych faktur będzie Wnioskodawca.

Wniosek „…” został złożony 19 stycznia 2017 r. Jego realizacja obejmuje lata 2016-2020. Oznacza to, że prace zostały już rozpoczęte w roku 2016 (poniesiono pierwsze wydatki udokumentowane fakturami). Zadanie musi być zakończone w 2020 roku, co oznacza przyjęcie do użytkowania utworzonych środków trwałych.

Zakupy dotyczące realizacji projektu będą wykorzystywane do czynności zarówno opodatkowanych (w przeważającej części) jak i nieopodatkowanych. Miasto posiada cztery jednostki organizacyjne, którym od stycznia 2017 roku wystawia noty księgowe za dostarczaną wodę i odprowadzane ścieki.

Wybudowana sieć sanitarna, wodociągowa oraz oczyszczalnia ścieków wykorzystywana będzie do dostarczania wody, odprowadzenia i oczyszczania ścieków na podstawie umów cywilnoprawnych z mieszkańcami oraz jednostek organizacyjnych Miasta takich jak Miejskie Przedszkole, Szkoła Podstawowa, Gimnazjum oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. W szkołach realizowane są czynności opiekuńcze, edukacyjne wynikające z zadań statutowych tych jednostek. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej ma za zadanie jako instytucja polityki społecznej umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia. Jednostki organizacyjne w swoich budynkach nie wykonują działalności gospodarczej, jedynie realizują zadania nałożone na nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku utworzenia spółki wodno-kanalizacyjnej (w trakcie realizacji inwestycji lub zaraz po jej zakończeniu) Miasto będzie miało możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją projektu „….w przypadku przekazania w dzierżawę tej spółce (spółka przejmie wykonywanie zadań własnych Miasta w zakresie gospodarki ściekowej z tego tytułu, uzyskując możliwość pobierania pożytków z użytkowanej infrastruktury, jednocześnie zwalniając Miasto z obowiązku administrowania infrastrukturą)?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 9 marca 2017 r.):

W związku z odpłatnym udostępnieniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz spółki kapitałowej, na podstawie umowy dzierżawy, Miasto będzie miała pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych, ponoszonych po zawarciu tej umowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

• nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz
• nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
  
  

Zdaniem Miasta, w efekcie zawarcia ze spółką planowanej umowy dzierżawy w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z przedmiotową infrastrukturą wodno¬kanalizacyjną, ponoszonych po zawarciu tej umowy, powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z przedmiotową infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, ponoszonych po zawarciu umowy.

W ocenie Miasta, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, że ponoszenie wydatków inwestycyjnych będzie koniecznie i bezpośrednio związane z wykonywanymi przez Miasto czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług dzierżawy. Kontynuacja umowy ze strony spółki będzie bowiem zależna od utrzymania przez Miasto przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej w stanie odpowiadającym oczekiwaniom dzierżawcy, co jest możliwe dzięki systematycznemu ponoszeniu wydatków na modernizacje i remonty tych budowli.

Ponadto Miasto podkreśla, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Miasto przytacza orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny.

Zdaniem Miasta, nie powinno być ono traktowane inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Miasto, jako czynny podatnik VAT, zobowiązane będzie uiszczać VAT należny z tytułu otrzymywanego od spółki wynagrodzenia za świadczoną usługę dzierżawy, powinno mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Reasumując, zdaniem Miasta, w związku z dzierżawą infrastruktury wodnokanalizacyjnej na rzecz spółki na podstawie umowy dzierżawy, Miasto będzie miało pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, ponoszonych po zawarciu tej umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie (…) kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować inwestycję pn. „….”, której przedmiotem jest zaprojektowanie i wykonanie rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej, rozbudowy oczyszczalni ścieków komunalnych oraz budowy i renowacji/wymiany sieci wodociągowej w aglomeracji J.. Jego realizacja obejmuje lata 2016-2020. Jak wskazał Wnioskodawca przystępując do budowy sieci sanitarnej, wodociągowej i oczyszczalni ścieków, z chwilą nabycia towarów i usług związanych z opisanym we wniosku projektem, zamierza wykorzystać będącą jej efektem sieć sanitarną, wodociągową oraz oczyszczalnię ścieków dla celów działalności gospodarczej. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza odpłatnie udostępnić powstałą w ramach projektu infrastrukturę na rzecz spółki kapitałowej na podstawie umowy dzierżawy.

W celu rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwość odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją projektu „….” w przypadku przekazania w dzierżawę spółce wodno-kanalizacyjnej (w trakcie realizacji inwestycji lub zaraz po jej zakończeniu) zasadne będzie również powołanie się na przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 459) regulującej umowę dzierżawy.

Jak stanowi art. 693 § 1 ww. ustawy, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierana pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższego wynika, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

A zatem, odpłatne udostępnienie na rzecz Spółki wodno-kanalizacyjnej wybudowanej sieci sanitarnej, wodociągowej oraz oczyszczalni ścieków na podstawie umowy dzierżawy będzie stanowić po stronie Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie Miasto jak wskazano powyżej jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, a dokonywane zakupy w związku z budową sieci sanitarnej, wodociągowej oraz oczyszczalni ścieków w sytuacji odpłatnego udostępnienia powstałej w ramach tego projektu infrastruktury spółce wodno-kanalizacyjnej (utworzonej przez Gminę w trakcie realizacji inwestycji lub zaraz po jej zakończeniu) związane są z wykonywaniem przez Miasto czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. świadczeniem usług dzierżawy.

Analizując kwestię prawa do odliczenia w rozpatrywanej sprawie, należy zauważyć, iż wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, powinna uwzględniać istniejące w tym zakresie orzecznictwo TSUE, w którym, co do zasady, przeważa pogląd, że jedynie bezpośredni związek pomiędzy podatkiem naliczonym a transakcją opodatkowaną może stanowić podstawę do odliczenia VAT.

Rozumienie tego bezpośredniego związku zostało szeroko zaprezentowane w orzeczeniu Trybunału z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc., w którym stwierdzono, że art. 2 I Dyrektywy oraz art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby – co do zasady – istnienie bezpośredniego związku między daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do odliczenia, stanowiło warunek nabycia przez podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej oraz aby stanowiło podstawę do określenia zakresu tego prawa.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

Podobne stanowisko wyraził w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz.

Z kolei w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt Köln–Nord przeciwko Wolframowi Beckerowi, Trybunał podkreślił, iż warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, należy przyjąć – co do zasady – że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Miastu w związku z dzierżawą infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz spółki, będzie przysługiwać pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją projektu, pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika, iż nie zostały spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 32-065 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.