Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP4.4512.2.2017.2.LG
z 5 kwietnia 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2017 r. (data wpływu 18 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce z tytułu przemieszczenia własnych towarów podatnika służących działalności gospodarczej w ramach własnego przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce z tytułu przemieszczenia własnych towarów podatnika służących działalności gospodarczej w ramach własnego przedsiębiorstwa .
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiada numer NIP nadany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych poprzedzony kodem PL. Jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Niemiec, jako osoba fizyczna, posiada nadany numer NIP na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych poprzedzony kodem DE. W ramach prowadzonych działalności gospodarczych zarówno na terenie Polski, jak i w Niemczech zajmuje się handlem samochodami używanymi, częściami samochodowymi oraz oponami. Na terenie Niemiec prowadzi usługi związane ze złomowaniem pojazdów.
Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce chce sprzedawać części samochodowe, opony pozyskane w Niemczech, a także samochody zakupione w Niemczech. W związku z tym planuje dokonać przemieszczenia towarów z firmy działającej na terenie Niemiec do firmy prowadzonej w Polsce. Przewóz towarów będzie odbywał się transportem należącym do podatnika.
Dokonując przesunięcia towarów wnioskodawca zamierza wystawiać list przewozowy, dokumentujący przemieszczenie towarów pomiędzy firmami lub inny dokument wewnętrzny, księgowo dopuszczalny, potwierdzający przemieszczenie towarów z jednej swojej działalności prowadzonej w Niemczech do innej działalności prowadzonej w Polsce. Z dokumentu przewozowego potwierdzającego fakt przemieszczenia towarów będzie wynikać, że towary należące do podatnika, zostaną wywiezione z terytorium Niemiec i dostarczone na terytorium Polski. Dokument będzie zawierał elementy dowodu księgowego wyszczególnione w art. 21 ustawy o rachunkowości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy przesunięcie towaru z firmy działającej na terenie Niemiec do firmy tego samego podatnika działającej na terenie Polski należy traktować jako przemieszczenie towaru i odpowiednio stosować przepisy o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Przemieszczenie towarów będzie traktowane jak wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku VAT - stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
- nabywcą towarów jest:
- podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
- osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A
- dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Jednocześnie stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami używanymi, częściami samochodowymi oraz oponami. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Niemiec oraz w Polsce. Wnioskodawca posiada NIP na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych poprzedzony kodem DE oraz NIP z kodem PL. Wnioskodawca zamierza w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce sprzedawać części samochodowe, opony, a także samochody zakupione w Niemczech w ramach prowadzonej tam działalności. W związku z tym planuje dokonać przemieszczenia własnych towarów z działalności prowadzonej na terenie Niemiec do działalności prowadzonej w Polsce. Przewóz towarów będzie odbywał się transportem należącym do podatnika.
Przedmiotem wniosku jest uznanie przemieszczenia własnych towarów w ramach działalności gospodarczej z Niemiec do Polski za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przemieszczenie towarów należących do Wnioskodawcy (osoby fizycznej), w ramach własnego przedsiębiorstwa z terytorium Niemiec na terytorium kraju, które będą służyć jego działalności gospodarczej na terytorium kraju (w praktyce Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno na terytorium Niemiec i Polski i jest zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych), jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Ponadto Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.