Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-1.4514.53.2017.2.HK
z 12 kwietnia 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U., poz. 1948, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2017 r. (data wpływu do Organu – 1 lutego 2017 r.), uzupełnionym 27 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania otrzymanej kwoty z tytułu niedotrzymania terminu wykonania miejsca postojowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 lutego 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania otrzymanej kwoty z tytułu niedotrzymania terminu wykonania miejsca postojowego.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 16 marca 2017 r. znak: 2461-IBPB-2-1.4514.53.2017.1.HK, wezwano o jego uzupełnienie.
Wniosek uzupełniono 27 marca 2017 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Według aktu notarialnego z 4 października 2013 r. Pan J. P. podda się egzekucji, jeżeli nie wykona miejsca postojowego dla samochodu do końca 2016 r. Zobowiązania nie wykonał.
W dniu 16 stycznia 2017 r. Wnioskodawca i jego ojciec wystąpili o przelanie należnej kwoty, w terminie do 6 lutego 2017 r., po 25.000 zł – na rzecz Wnioskodawcy i na rzecz jego ojca.
W uzupełnieniu wniosku z 21 marca 2017 r. (wpływ – 27 marca 2017 r.) Wnioskodawca doprecyzował treść wniosku wskazując, że:
- Wnioskodawca ma otrzymać ww. kwotę na podstawie oświadczenia notarialnego,
- kwota ta ma zostać przekazana z tytułu niedotrzymania terminu wskazanego w oświadczeniu,
- pan J. P. poddał się egzekucji na podstawie oświadczenia notarialnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
W jakiej wysokości, w przypadku otrzymania 25.000 zł, Wnioskodawca ma odprowadzić podatek i w oparciu o jakie przepisy?
Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on odprowadzić podatek od czynności cywilnoprawnych lecz nie zna przepisów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
- umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
- umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
- (uchylona),
- umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
- umowy dożywocia,
- umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
- (uchylona),
- ustanowienie hipoteki,
- ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
- umowy depozytu nieprawidłowego,
- umowy spółki.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów. jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Jeżeli zatem strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.
Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.
Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, według aktu notarialnego z 4 października 2013 r. Pan J. P. podda się egzekucji, jeżeli nie wykona miejsca postojowego dla samochodu do końca 2016 r. Zobowiązania nie wykonał. W dniu 16 stycznia 2017 r. Wnioskodawca i jego ojciec wystąpili o przelanie należnej kwoty, w terminie do 6 lutego 2017 r., po 25.000 zł – na rzecz Wnioskodawcy i na rzecz jego ojca. Wnioskodawca ma otrzymać ww. kwotę na podstawie oświadczenia notarialnego w związku z poddaniem się egzekucji, kwota ta ma zostać przekazana z tytułu niedotrzymania terminu wskazanego w oświadczeniu.
Mając na uwadze powyższy opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, należy wskazać, że otrzymanie – na podstawie oświadczenia notarialnego w związku z poddaniem się egzekucji – kwoty z tytułu niedotrzymania terminu wykonania miejsca postojowego nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych – czynność taka nie została bowiem wymieniona w katalogu czynności cywilnoprawnych objętych tym podatkiem, zawartym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Reasumując otrzymanie przez Wnioskodawcę – na podstawie oświadczenia notarialnego – kwoty z tytułu niedotrzymania terminu wykonania miejsca postojowego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Wbrew zatem twierdzeniu Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaniem opisanej we wniosku kwoty.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Końcowo wskazać należy, iż interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – wydana została wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Interpretacja nie rozstrzyga zatem o ewentualnych skutkach podatkowych, jakie mogą wystąpić na gruncie innych ustaw podatkowych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem tylko Wnioskodawca może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.