Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.130.2017.1.IL
z 26 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W gminie działa Miejsko-Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, której członkowie powoływani są zarządzeniem Burmistrza. Członkowie Komisji nie są związani z gminą stosunkiem pracy, ani umową cywilnoprawną, a od 2017 r. będą otrzymywać wynagrodzenie za każdorazowy udział w posiedzeniach. Na podstawie postanowień zawartych w Gminnym Programie Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Miasta i Gminy L. na 2017 r. członkom Komisji za wykonywania zadań wynikających z ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 90 zł brutto za każdorazowy udział w posiedzeniach. Wynagrodzenie członków komisji powołanych zarządzeniem burmistrza stanowi przychód na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym , zgodnie z którym za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postepowaniach sądowych, dochodzeniowych i administracyjnych, oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w kwestii opodatkowania przychodów członków Komisji Alkoholowej będą miały zastosowanie przepisy art. 41 ust. 1 i 1a i art. 42 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którymi od wynagrodzenia członków Komisji należy pobrać zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych w wysokości 18% należności?
2. Czy pomniejszyć przychody o koszty uzyskania przychodów wysokości 20% (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
3. Czy w przypadku wynagrodzenia w wysokości 90 zł za każdorazowy udział w posiedzeniach będzie miało zastosowanie opodatkowanie ryczałtowe określone w art. 30 ust. 1 pkt 5a, zgodnie z którym jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza kwoty 200 zł pobiera się ryczałtowy podatek w wysokości 18% przychodów bez możliwości naliczenia kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy od wynagrodzeń członków Komisji w wysokości 90 zł za każdorazowy udział w posiedzeniu należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach ogólnych na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pomniejszając wynagrodzenie o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy (20% kosztów uzyskania przychodów) – od każdorazowej wypłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy do wynagrodzeń członków komisji nie ma zastosowania opodatkowanie ryczałtowe, określone w art. 30 ust. 1 5a ww. ustawy, zgodnie z którym od przychodów z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2; 5-9 ww. ustawy, jeżeli kwota należność określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się ryczałtowy podatek w wysokości 18% przychodu bez możliwości potrącenia kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy z członkami Komisji nie jest zawierana umowa, są oni powoływani zarządzeniem burmistrza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wynika, że jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W treści wniosku wskazano, że w gminie działa Miejsko-Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, której członkowie powoływani są zarządzeniem burmistrza. Członkowie Komisji nie są związani z gminą stosunkiem pracy, ani umową cywilnoprawną, a od 2017 r. będą otrzymywać wynagrodzenie za każdorazowy udział w posiedzeniach. Na podstawie postanowień zawartych w Gminnym Programie Profilaktyki i Rozwiązywania problemów Alkoholowych Miasta i Gminy L. na 2017 r. członkom za wykonywanie zadań wynikających z ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 90 zł brutto za każdorazowy udział w posiedzeniach.

Zadania własne gminy określone zostały w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z poźn.zm). Zaliczyć do nich można m.in. sprawy ochrony zdrowia.

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2016 poz. 487 z poźn.zm.) prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin.

W ramach realizacji powyższych zadań , na podstawie art. 41 ust. 3 ww. ustawy wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych, w szczególności inicjujące działania w zakresie określonym w ust. 1 oraz podejmujące czynności zmierzające do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego.

W skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 41 ust. 4).

Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 41 ust. 4).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż wynagrodzenie otrzymywane przez członków Miejsko-Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych za udział w posiedzeniu komisji, należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Udział w posiedzeniach Komisji jest wykonywaniem obowiązków nałożonych przez organ gminy w związku z realizacją zadań własnych gminy, a kwoty otrzymywane przez członków Komisji stanowią wynagrodzenie za udział w jej pracach.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Z analizy powyższego przepisu wynika, że zryczałtowane opodatkowanie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł. Znaczenie ma zatem kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego). Nie jest istotne, czy takich przychodów w miesiącu od tego samego płatnika jest więcej, czy nie. Decyduje tylko i wyłącznie kwota wynikająca z pojedynczej umowy (pojedynczego tytułu prawnego).

W związku z powyższym - skoro członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych powoływanych zarządzeniem Burmistrza i nie związanych z gminą stosunkiem pracy, ani umową cywilnoprawną, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 90 zł brutto za każdorazowy udział w posiedzeniach na podstawie postanowień zawartych w Gminnym Programie Profilaktyki i Rozwiązywania problemów Alkoholowych Miasta i Gminy L. na 2017 r. – podmiot wypłacający obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Przy tym, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód;

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, że płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Reasumując, wynagrodzenia otrzymywane przez członków Miejsko-Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych stanowią dla tych osób przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodu w wysokości 20% uzyskanego przychodu. Płatnik dokonując ich wypłaty zobowiązany jest do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy. Do wynagrodzeń członków Komisji nie ma zastosowania opodatkowanie ryczałtowe, określone w art. 30 ust. 1 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.