Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.70.2017.1.APO
z 31 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszt nabycia towarów przekazanych nieodpłatnie klientom w formie próbek lub zużytych podczas testów i pokazów urządzeń stanowi koszt uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszt nabycia towarów przekazanych nieodpłatnie klientom w formie próbek lub zużytych podczas testów i pokazów urządzeń stanowi koszt uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży utrzymania czystości, dystrybuując i sprzedając hurtowo profesjonalne środki czystości, czyściwa, środki higieny osobistej oraz maszyny i urządzenia sprzątające. Klienci firmy to instytucje publiczne, sektor gastronomiczny i hotelarski, przemysł mechaniczny i spożywczy, branża medyczna, szkolnictwo, administracja oraz klienci posiadający potrzeby w zakresie utrzymania czystości, mycia i higieny. Na ofertę firmy składają się: dobór i optymalizacja technologii mycia i dezynfekcji, obsługa w zakresie doboru i dostawy środków higieny, dobór i dostawa systemów dozujących, wynajem maszyn sprzątających, pomoc technologiczna, naprawy i serwis urządzeń. W celu pozyskania nowych klientów a także poszerzenia oferty handlowej u obecnych klientów Spółka podejmuje działania o charakterze promocyjnym i marketingowym w ramach których przekazuje nieodpłatnie próbki towarów. Duża konkurencja na rynku sprawia, że powszechnie stosowaną praktyką w branży są testy oferowanych produktów bezpośrednio na obiektach klientów, próby systemów dozujących oraz pokazy maszyn sprzątających przeprowadzane u obecnych i potencjalnych klientów. W tych celach zużywane są produkty chemiczne, czyściwa, tarcze do maszyn, dozowniki, które to towary pobierane są z magazynu handlowego Spółki i rozchodowane rozchodem wewnętrznym na cele marketingowe. Wartość przekazywanego nieodpłatnie towaru w celach marketingowych określa „budżet marketingowy”, którego sposób funkcjonowania określa przyjęty dokument wewnętrzny „Polityka Budżetu Marketingowego X”, który dotyczy wszystkich działań podejmowanych w celu promocji firmy. Kwota wydatków stanowiących budżet marketingowy określana jest przez zarząd firmy z góry na cały rok, zatem wartość towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach próbek i testów jest ściśle określona i nie może przekroczyć przyjętego limitu dla tej formy promowania sprzedaży. Zgodnie z przyjętymi w „Polityce Budżetu Marketingowego X” założeniami, budżet marketingu wewnętrznego dotyczy środków przeznaczonych na próbki i testy produktów z oferty Spółki, które są przekazywane do obecnych i potencjalnych klientów. Przekazywane produkty mają na celu pozyskanie nowego klienta lub rozszerzenie u obecnych klientów sprzedaży o nowy asortyment. Potrzeba dostarczenia produktów do klienta jest zgłaszana przez handlowca drogą mailową do biura obsługi klienta i przesyłana do wiadomości przełożonego (Kierownika Regionalnego) celem akceptacji. Akceptacja przez kierownika zamówienia na próbki ma na celu weryfikację ilości, rodzaju produktów przekazywanych w ramach testów i ocenę potencjału zakupowego przyszłego lub obecnego klienta, gdyż celem przekazywanych nieodpłatnie produktów w ramach testów jest zwiększenie sprzedaży a nie zaspokojenie potrzeb końcowych klienta. Przykładowo, inna ilość danego produktu potrzebna jest do przetestowania u klienta posiadającego jedną restaurację czy jeden punkt odbioru, a inna ilość produktów w celach testów jest potrzebna by pozyskać do obsługi klienta posiadającego sieć restauracji, sieć hoteli lub firmę sprzątającą. Próbki towarów przekazywane są w opakowaniach, które stanowią jednostkę sprzedaży stosowaną w działalności Wnioskodawcy, zatem może to być karton tego samego produktu czy kanister 5 litrowy chemii stosowanej do mycia w zmywarkach lub czyszczenia powierzchni z użyciem maszyn myjących. Mając na uwadze, że przekazane w ramach testów produkty nie mogą zaspokajać potrzeb końcowych klienta, w celu zaznajomienia klienta z produktem i jego właściwościami przekazywane są zawsze najmniejsze opakowania stanowiące jednostkę sprzedażową danego produktu, oznaczane naklejką informacyjną „próbka towaru”. Zgodnie z definicją próbki określona w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, przez próbkę rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie przez podatnika ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Przyjęte przez Spółkę i opisane powyżej rozwiązanie dotyczące formy i sposobu przekazywania towaru na cele marketingowe w ramach testów produktów i przekazywania próbek zastąpiło poprzednio stosowany przez Spółkę system dystrybucji próbek. W stosowanym w ubiegłych latach systemie, towar przeznaczany na próbki był rozdzielany z opakowań zbiorczych (ze zgrzewek, kartonów) i dzielony na pojedyncze sztuki, a chemia przelewana była do niewielkich buteleczek i każdy przygotowany w ten sposób produkt znakowany był jako próbka. Rozlewanie preparatów chemicznych do mniejszych opakowań zakwestionowane zostało przez osobę odpowiedzialną w Spółce za BHP, ponieważ Spółka nie dysponuje odpowiednimi warunkami do rozlewu chemii. Przygotowanie próbek i gospodarowanie nimi w ramach magazynu wewnętrznego okazało się czasochłonne i nieefektywne ekonomicznie. Rozparcelowanie opakowania zbiorczego, które stanowi jednostkę handlową (kartonu, zgrzewki) powodowało, że pozostała część opakowania traciła wartość handlową, tworzyła się zapas próbek określonego rodzaju, które trzeba było przechowywać, co z czasem pochłaniało coraz więcej miejsca. Ponadto, problem z miejscem magazynowania próbek zwiększał się wraz z rosnącym asortymentem produktów oferowanych do sprzedaży, tym samym pojawiało się zapotrzebowanie na próbki coraz większego rodzaju preparatów i czyściw. Odlanie z kanistra 5 litrowego czy 10 litrowego kilku mililitrów preparatu powodowało, że pozostała część nie była już zdatna do dalszej odsprzedaży, a jednocześnie reszta opakowania „czekała” w wyodrębnionym magazynie, aż znajdzie się potrzeba wydania próbki tego samego preparatu. Stąd decyzja Spółki o zmianie sposobu wydawania próbek i stosowania jako jednostki wydawanej wyłącznie opakowania stanowiącego przyjętą przez Spółkę jednostkę handlową. Drugim rozwiązaniem funkcjonującym w ramach opisanego powyżej „budżetu marketingowego”, które ma na celu zwiększenie sprzedaży poprzez pobudzenie potrzeby zakupu nowych lub promowanych produktów przez obecnych klientów oraz zapoznanie się z oferowanymi produktami potencjalnych klientów jest sprzedaż produktów z rabatem do 99%. W tym przypadku, budżet marketingowy obciąża różnica między kosztem zakupu towaru, a kwotą netto uzyskaną ze sprzedaży towaru z zastosowanym podwyższonym rabatem. O udzielenie podwyższonego rabatu wnioskują przedstawiciele handlowi, którzy wynagradzani są w systemie prowizyjnym, a jednym z elementów ich wynagrodzenia jest poziom uzyskanej marży od sprzedaży. W ocenie Spółki, udzielanie rabatów na wniosek handlowców chroni przed nadużywaniem tej formy promocji, gdyż im wyższy jest udzielony rabat tym niższa jest zrealizowana marża, co wpływa na wynagrodzenie przedstawiciela udzielającego rabatu i motywuje do racjonalnego używania tego narzędzia sprzedaży i stosowania go dla klientów o rzeczywistym potencjale zakupowym.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszt nabycia towarów przekazanych nieodpłatnie klientom w formie próbek lub zużytych podczas testów i pokazów urządzeń, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”), stanowi koszt uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt nabycia towarów przekazanych nieodpłatnie klientom w formie próbek lub zużytych podczas testów i pokazów urządzeń zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, stanowi koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Spółka stoi na stanowisku, że prowadzone przez nią działania mają na celu przede wszystkim zwiększenie przychodów, gdyż wydawane nieodpłatnie klientom i potencjalnym klientom próbki towarów, prezentacja urządzeń i maszyn czy testy będących w ofercie Spółki produktów mają przełożyć się na zwiększenie wolumenu zakupowego dotychczasowych klientów i zachęcić do skorzystaniaz oferty firmy nowych klientów. Duża konkurencja w sektorze, w którym działalność prowadzi Spółka sprawia, że klient przed podjęciem decyzji o nawiązaniu stałej współpracy chce poznać, czy proponowane mu urządzenia dozujące, maszyny czyszczące sprawdzą się na jego obiekcie, chce przekonać się o skuteczności oferowanej chemii. Podkreślić należy, że Spółka działa na rynku instytucjonalnym, oferta firmy nie jest skierowana do klienta indywidualnego lecz do hoteli, restauracji, branży HoReCa, szpitali, szkół itd., zatem firmie zależy na nawiązaniu stałej współpracy z odbiorcami. Dodatkowo, produkty chemiczne oferowane przez Spółkę przeznaczone do profesjonalnego użytku, nie są tak powszechnie znane jak te skierowane do klienta indywidulanego, które dostępne są w sieci marketów. W tej sytuacji, możliwość otrzymania nieodpłatnej próbki towarów przez klienta w celu weryfikacji jego właściwości jest warunkiem nawiązania współpracy i podjęcia decyzji klienta o zmianie dotychczasowego dostawcy. W związku z powyższym, działania podejmowane przez Spółkę bezsprzecznie służą osiąganiu oraz zwiększeniu przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, 2 i 4 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augustyna Kośnego 70, 46-020 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.