Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.108.2017.1.MS
z 12 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym 1 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu skorygowania przychodów podatkowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu skorygowania przychodów podatkowych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 maja 2017 r. Znak: 0111-KDIB3-2.4012.134.2017.1.SR, 0111-KDIB1-2.4010.55.2017.2.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 1 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy. Na Spółkę, w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych m.in. utrzymanie czystości i porządku na drogach, placach, parkingach będących mieniem gminnym w tym: zimowe odśnieżanie; zagospodarowanie terenów zielonych, usuwanie drzew i krzewów z zakresu zieleni gminnej i zadrzewień, zarządzanie gminnymi nieruchomościami w tym: strefą płatnego parkowania, cmentarzem komunalnym oraz lokalami mieszkalnymi i niemieszkalnymi tworzącymi gminny zasób lokalowy oraz obsługa ogólnodostępnej toalety publicznej. Zadania te mocą uchwał Rady Miejskiej na podstawie art. 2, art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej oraz art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 40 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym; zostały Spółce powierzone w celu wykonywania zadań własnych Gminy. W oparciu o te uchwały oraz na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446) w związku z art. 106 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz decyzji KE2012/21/UE z dnia 20 grudnia 2011 r. w związku z powierzonymi spółce zadaniami, Burmistrz wydał zarządzenia, w których reguluje zasady świadczenia poszczególnych usług, sposób wynagradzania i zasady płatności oraz formę rozliczeń. Według ww. zarządzeń formą wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczenia usług publicznych jest rekompensata stanowiąca środki finansowe przekazane spółce na pokrycie kosztów wykonywania zadań publicznych. Spółka świadcząc te usługi realizuje ogólny interes gospodarczy. Określono również okres rozliczeniowy jakim jest miesiąc (kalendarzowy). Wysokość miesięcznej rekompensaty ustalona została na podstawie kalkulacji przewidywanej wysokości rekompensaty w danym roku w oparciu o przeprowadzoną analizę. Rekompensata płatna jest do końca każdego miesiąca na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT w terminie do 25 każdego miesiąca. Tak wypłacona rekompensata podlega rozliczeniu w następnym miesiącu po wykonaniu usługi w terminie do 25 dni po upływie każdego miesiąca. Celem rekompensaty jest pokrycie kosztów bezpośrednich świadczonych usług i uzasadnionej części kosztów pośrednich pomniejszonych o ewentualne przychody uzyskane w ramach tej usługi a zwiększonych o rozsądny zysk w oparciu o stopę redyskonta weksli na dzień 1 stycznia każdego roku. W tym też terminie tj. w następnym miesiącu po wykonaniu usługi, Spółka rozlicza otrzymaną rekompensatę za pomocą wzoru określonego w zarządzeniu Burmistrza. Celem tego rozliczenia ma być zwrot lub dopłata rekompensaty w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy sumą poniesionych przez Spółkę kosztów zwiększonych o rozsądny zysk a faktycznie wypłaconą rekompensatą. Zapis brzmi: „W przypadku, gdy wysokość przekazanej Spółce miesięcznej rekompensaty niezbędnej do pokrycia kosztów realizacji powierzonego zadania publicznego, stanowić będzie nadpłatę w stosunku do należnej rekompensaty (rozliczanej wg wzoru ) - Spółka zobowiązana będzie do zapłaty kwoty na rachunek Gminy w terminie 7 dni od daty wystawienia przez Spółkę korekty faktury. W przypadku, gdy wysokość przekazanej Spółce miesięcznej rekompensaty niezbędnej do pokrycia kosztów realizacji powierzonego zadania publicznego, stanowić będzie niedopłatę w stosunku do należnej rekompensaty (rozliczanej wg wzoru ) - Gmina zobowiązana będzie do zapłaty tej kwoty na rachunek Spółki w terminie 7 dni od daty wystawienia przez Spółkę korekty faktury”. Do końca 2016 r. Spółka świadczyła te usługi na podstawie zleceń bądź umów cywilnoprawnych zawieranych z Gminą. Były to te same zadania własne Gminy z zakresu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, natomiast od 1 stycznia 2017 r. wykonywanie tych usług nie jest objęte umowami cywilnoprawnymi. Zarówno Gmina jak i Spółka są podatnikami VAT czynnymi.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z rozliczeniem rekompensaty w miesiącu następnym po wykonaniu usługi i wystawieniu faktur korygujących na Gminę, Spółka prawidłowo postępuje korygując przychód podatkowy in + bądź in - na bieżąco to znaczy w dacie wystawienia faktury korygującej? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka otrzymaną rekompensatę rozlicza w miesiącu następnym po wykonaniu usługi i wystawia na Gminę faktury korygujące in + bądź in - w zależności od wyników rozliczenia. W związku z tym koryguje przychód podatkowy w miesiącu wystawienia faktury korygującej na podstawie art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.). Przyczyną korekty nie jest bowiem błąd rachunkowy ani inna oczywista pomyłka. Korekta zostaje sporządzona w miesiącu następnym, w oparciu o wykonanie kosztowe danej usługi z miesiąca poprzedniego, w stosunku do którego została wypłacona rekompensata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego ze 100% udziałem Gminy. Na Spółkę, w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych. Zadania te zostały Spółce powierzone w celu wykonywania zadań własnych Gminy. Formą wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczenia usług publicznych jest rekompensata stanowiąca środki finansowe przekazane Spółce na pokrycie kosztów wykonywania zadań publicznych. Określono również okres rozliczeniowy jakim jest miesiąc. Rekompensata płatna jest do końca każdego miesiąca na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT w terminie do 25 każdego miesiąca. Tak wypłacona rekompensata podlega rozliczeniu w następnym miesiącu po wykonaniu usługi w terminie do 25 dni po upływie każdego miesiąca. W tym też terminie tj. w następnym miesiącu po wykonaniu usługi, Spółka rozlicza otrzymaną rekompensatę. Celem tego rozliczenia ma być zwrot lub dopłata rekompensaty w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy sumą poniesionych przez Spółkę kosztów zwiększonych o rozsądny zysk, a faktycznie wypłaconą rekompensatą. W przypadku, gdy wysokość przekazanej Spółce miesięcznej rekompensaty niezbędnej do pokrycia kosztów realizacji powierzonego zadania publicznego, stanowić będzie nadpłatę w stosunku do należnej rekompensaty, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty kwoty na rachunek Gminy w terminie 7 dni od daty wystawienia przez Spółkę korekty faktury. W przypadku, gdy wysokość przekazanej Spółce miesięcznej rekompensaty niezbędnej do pokrycia kosztów realizacji powierzonego zadania publicznego, stanowić będzie niedopłatę w stosunku do należnej rekompensaty, Gmina zobowiązana będzie do zapłaty tej kwoty na rachunek Spółki w terminie 7 dni od daty wystawienia przez Spółkę korekty faktury.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm. - dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem należnym jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a updop. Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz.U. z 2015 r. poz. 1595; dalej: „ustawa nowelizująca”).

Ustawa ta dokonała nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych m.in. poprzez dodanie art. 12 ust. 3j. Zgodnie z tym przepisem jeśli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęć „błędu rachunkowego” i „oczywistej omyłki”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy przychód został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl) przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta dokonywana winna być w okresie otrzymania faktury korygującej (bądź innego dokumentu potwierdzającego stosowną korektę). Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta taka winna być uwzględniana „wstecznie”, tj. w okresie, w którym przychód taki został pierwotnie ujęty przez podatnika.

Dodatkowo, art. 12 ust. 3k updop, przewiduje, że jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody. Natomiast ust. 3l tego artykułu wprowadza zastrzeżenie, że przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się, jeżeli korekta dotyczy przychodu związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu.

Z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej wynika, że moment ujęcia faktury korygującej, po stronie przychodów, powinien być uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli pierwotnie sporządzona faktura błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu (zawierała pomyłki np. w ilości, cenie lub kwocie podatku VAT), wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty wystąpienia przychodu należnego, wynikającego z faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia (stan faktyczny), a faktura korygująca została wystawiona przez Spółkę z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. udzielenie rabatu czy zwrot towaru itp., fakturę korygującą należy rozliczyć na bieżąco, z datą jej wystawienia.

We wniosku wskazano, że zdarzeniem powodującym konieczność dokonania przez Wnioskodawcę korekty przychodów jest rozliczenie rekompensaty.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanym stanie faktycznym nie ma miejsca korekta na skutek błędu rachunkowego bądź oczywistej omyłki. Pierwotne transakcje zostały zrealizowane prawidłowo, a wystawiona przez Spółkę faktura korygująca, będąca podstawą ujęcia korekty przychodu podatkowego, dokumentuje rzeczywiste wynagrodzenie za świadczone usługi, które znane będzie po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Skoro zatem pierwotne usługi zostały zrealizowane prawidłowo, nie sposób uznać, że zmiana wartości przychodu jest efektem błędu rachunkowego albo innej oczywistej omyłki.

Zdaniem Organu, przepis art. 12 ust. 3j updop nie stanowi podstawy do ujęcia korekty przychodu podatkowego w związku z rozliczeniem świadczonych usług w momencie „pierwotnego” jego uzyskania. Korekta przychodu ze względu na rozliczenie świadczonych usług, nie może być uznana za „błąd rachunkowy lub inną oczywistą omyłkę”.

Podsumowując należy stwierdzić, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka będzie zobowiązana skorygować przychody podatkowe „na bieżąco”, tj. w tym okresie rozliczeniowym, w którym Spółka wystawi fakturę korygującą.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytań Nr 1 i 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.