Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.81.2017.2.RD
z 14 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 31 maja 2017 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 25 maja 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 31 maja 2017 r. złożonym za pośrednictwem firmy kurierskiej w dniu 31 maja 2017 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 25 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka D. sp. z o.o., zwana dalej Spółką, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), prowadzącą na terenie kraju działalność w zakresie sprzedaży, montażu oraz serwisu (okresowe przeglądy konserwacyjne, naprawy) drzwi automatycznych, ścianek szklanych, systemów zamków drzwiowych, ścian mobilnych, systemów elektronicznej kontroli dostępu, systemów fizycznej kontroli dostępu. Są to wszelkiego rodzaju drzwi przesuwne, rozwierne i obrotowe, bramki uchylne i sensoryczne, śluzy wejściowe, kołowroty wejściowe, wygrodzenia, ścianki działowe powierzchni wykonane ze szkła na profilach metalowych i z metalowymi elementami wykończeniowymi, ruchome ściany działowe akustyczne z drewna i materiałów sztucznych, systemy klucza do drzwi, elektroniczne wkładki do drzwi, sterowniki dostępu, akcesoria do kontroli dostępu i rejestracji czasu pracy, elektroniczne zamki hotelowe, funkcjonujące w budynkach użyteczności publicznej takich jak: lokale usługowe, biurowce i biura, banki, urzędy państwowe, szpitale, galerie handlowe, stadiony itp.

W ramach serwisu wykonywane są usługi konserwacyjne (regularne przeglądy mające na celu bieżące utrzymanie urządzeń w sprawnym działaniu) jak i naprawy, wynikające z uszkodzeń urządzeń w wyniku błędnego użytkowania itp. Usługi konserwacyjne i naprawy wykonywane są na podstawie zwykłych umów handlowych zwanych serwisowymi bądź na podstawie jednorazowych zleceń. Usługi serwisowe dokonywane są na urządzeniach znajdujących się w już uprzednio wybudowanych obiektach, które zostały przekazane do użytkowania i nie są wykonywane w ramach procesu budowlanego lub budowlano-montażowego.

Nabywcami towarów oraz towarów z ich montażem są zarówno użytkownicy końcowi, inwestorzy jak i generalni wykonawcy bądź ich podwykonawcy w ramach procesów inwestycyjnych (budowlanych). Podmioty te są czynnymi podatnikami VAT.

Usługobiorcami jak i zleceniodawcami usług serwisowych są właściciele oraz użytkownicy obiektów, w których zamontowano urządzenia zakupione od Spółki, jak i firmy specjalizujące się w kompleksowej obsłudze biur i sklepów wielkopowierzchniowych (firmy z tzw. sektora facility management), którzy występują w roli podmiotu pośredniczącego pomiędzy Spółką, a właścicielem/użytkownikiem budynku. Podmioty te są czynnymi podatnikami VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT a sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wezwany o wskazanie pełnego symbolu PKWiU dla poszczególnych świadczeń wskazał: Odnośnie pytania nr 1 sprzedaż urządzeń bez montażu z portfolio Spółki takich jak:

• Automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe PKWiU 25.12.10.0,
• Drzwi rozwierne PKWiU 25.12.10.0,
• Ściany przesuwne PKWiU 25.12.10.0,
• Systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane PKWiU 25.12.10.0,
• Bramki uchylne, sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe PKWiU 25.12.10.0,
  
  

Odnośnie Pytania 2 Spółka dokonuje sprzedaży urządzeń z ich montażem z własnego portfolio produktów takich jak:

• Automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe PKWiU 43.29.19.00,
• Drzwi rozwierne i ściany przesuwne PKWiU 43.32.10.0,
• Systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane PKWiU 43.34.20.0,
• Bramki uchylne sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe PKWiU 43.29.19.00,
  
  

Dodatkowo Spółka świadczy usługi montażu/instalacji produktów powierzonych przez usługobiorcę Usługi należy zakwalifikować w sekcji F dziale 43 PKWiU 43.29. 43.32 i 43.34

Powyższe czynności Spółka dokonuje na rzecz

1. inwestora, będącego końcowym użytkownikiem, który jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w rozumieniu art. 15 ustawy. Inwestor zleca bezpośrednio Spółce D. montaż przedmiotowych urządzeń w nieruchomości, której jest właścicielem, czyli posiada akt własności lub tytuł do władania przedmiotową nieruchomością jak właściciel Spółka D. pełni w tej sytuacji rolę głównego wykonawcy zgodnie z terminologią zawartą w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 17 marca 2017 roku lub
2. głównego wykonawcy lub jego podwykonawcy (podmiotu pośredniczącego), który podzlecił wykonanie przedmiotowych usług Spółce D.. Spółka pełni tutaj rolę podwykonawcy zgodnie z definicją wskazaną w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 17 marca 2017 roku Główny wykonawca lub podwykonawca, zlecający podzlecenie, jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ustawy.
   
   

W odniesieniu do pytania 3 Wnioskodawca wskazał, że świadczenie usług w ramach serwisu posprzedażowego (przeglądy konserwacyjne i bieżące naprawy), dokonywanego po zakończeniu procesu budowlanego, w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku PKWiU 33.11.11.0.

Spółka podkreśliła, że czynności te nie stanowią elementu procesu budowlanego polegającego na wznoszeniu budynków, budowie infrastruktury drogowej, przygotowaniu terenu pod budowę, wykonywaniu robót wykończeniowych, zakładaniu instalacji elektrycznej itp czynności, które wymienione są w katalogu zawartym w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 17 marca 2017 roku. Świadczone przez Spółkę D. usługi polegają na bieżących przeglądach konserwacyjnych urządzeń poprzez sprawdzenie punktów istotnych dla prawidłowego funkcjonowania tych urządzeń, drobnych naprawach np oczyszczenie mechanizmów, wymiana elementów zużywających się w zwykłym procesie użytkowania (baterie, smary, rolki itp). Wszystkie te czynności dokonywane są bez konieczności demontowania urządzenia.

Usługi konserwacji i naprawy wykonywane przez Spółkę w przedstawionym zdarzeniu nie są tożsame z remontem, którego celem jest odtworzenie stanu pierwotnego, zatem nie stanowią elementu procesu budowlanego w myśl art. 3 pkt 7 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym faktury dokumentujące sprzedaż urządzeń z portfolio Spółki bez montażu w ramach procesów budowlanych bez względu na charakter nabywcy (inwestor, generalny wykonawca czy podwykonawca) dokonaną po 1 stycznia 2017 roku, zawierają VAT z podstawową bądź obniżoną stawką VAT (dla budynków budownictwa mieszkaniowego), a system odwrotnego obciążenia nie ma w tym przypadku zastosowania?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym faktury dokumentujące sprzedaż urządzeń z portfolio Spółki z ich montażem oraz świadczenie usług montażu/instalacji w ramach procesów budowlanych, dokonaną po 1 stycznia 2017 roku, w zależności od charakteru nabywcy:
   • gdy nabywcą jest inwestor/końcowy użytkownik - zawierają VAT z podstawową bądź obniżoną stawką VAT (dla budynków budownictwa mieszkaniowego),
   • gdy nabywcą jest generalny wykonawca bądź jego podwykonawca - nie zawierają podatku VAT lecz informację o rozliczeniu tej transakcji w ramach systemu odwrotnego obciążenia?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym faktury dokumentujące usługi serwisu posprzedażowego (przeglądy konserwacyjne i naprawy), w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku, wykonywane przez Spółkę zarówno na rzecz właścicieli i końcowych użytkowników jak i na rzecz podmiotów pośredniczących pomiędzy Spółką, a końcowym użytkownikiem, po dniu 1 stycznia 2017 roku, powinny zawierać kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, zgodnie z przepisem art. 106e ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT i jednocześnie nie powinny zawierać sformułowania „odwrotne obciążenie”, przewidzianego w art. 106e ust 1 pkt 18 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że do tego typu usług stosują się ogólne zasady powstania obowiązku podatkowego art. 19a ust. 1 ustawy o VAT i ma zastosowanie ogólna zasada, zgodnie z którą rozliczenia podatku VAT dokonuje sprzedawca?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu):

Ad. 1 Sprzedaż oferowanych przez nią produktów bez ich montażu, bez względu na charakter nabywcy oraz późniejsze wykorzystanie tych produktów, powinna być udokumentowana fakturami VAT. zawierającymi kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, zgodnie z przepisem art. 106e ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT. Do tego typu sprzedaży stosowane są ogólne zasady powstania obowiązku podatkowego art. 19a ust. 1 ustawy o VAT i ma zastosowanie ogólna zasada, zgodnie z którą rozliczenia podatku VAT dokonuje sprzedawca

Ad. 2. Natomiast sprzedaż tych samych produktów, ale wraz z ich montażem w ramach procesów budowlanych podlega zmianom wprowadzonym od 1 stycznia 2017 roku. Zdaniem Spółki mechanizm odwróconego obciążenia w odniesieniu do usług budowlanych świadczonych przez podwykonawców będzie miał zastosowanie w przypadku sprzedaży przez Spółkę produktów wraz z montażem bądź świadczenia usług montażu (instalacji) wykonanych po 1 stycznia 2017 roku w przypadku, gdy nabywcą produktu z montażem bądź samego montażu będzie generalny wykonawca bądź podwykonawca biorący udział w całym procesie budowlanym (inwestycyjnym).

W tym miejscu warto przytoczyć definicję robót budowlanych oraz budowlano-montażowych, zamieszczoną w ustawie z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz U z 2016 r poz 290 z późniejszymi zmianami). Zgodnie z art. 3 pkt 7 przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Przedstawione zdarzenia stanowią część procesu budowlanego i mieszczą się w katalogu stanowiącym załącznik numer 14 do ustawy o VAT. Zastosowanie właściwej stawki podatku od towarów i usług, zgodnie ze stanem prawnym od 1 stycznia 2017 roku zależy między innymi od spełnienia dwóch warunków:

1. czy usługodawcą jest podatnik VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT
2. czy usługobiorcą jest podatnik VAT zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Powyższe warunki są spełnione w każdym z wymienionych zdarzeń.

Dodatkowo z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT wynika, że opodatkowanie w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia ma zastosowanie tylko wtedy, gdy usługodawca świadczy usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT jako podwykonawca.

W przedstawionym stanie dla zdarzenia 2a) należy zastosować stawkę podstawową. Spółka D. wykonuje usługi bezpośrednio na rzecz inwestora, czyli nie zostały tu spełnione warunki art. 17 ust. 1h ustawy o VAT i nie może tu znaleźć zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Obowiązek podatkowy powstaje na ogólnych zasadach art. 19a ust. 1 Ustawy o VAT.

W zdarzeniu 2b) Spółka D. świadczy usługi jako podwykonawca na rzecz głównego wykonawcy bądź jego podwykonawcy zatem spełnione są warunki art. 17 ust. 1h ustawy o VAT i ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia

Ad. 3. Spółka stoi na stanowisku, że usługi serwisowe nie mieszczą się w ramach definicji robót budowlanych oraz budowlano-montażowych, określonych w ustawie Prawo budowlane. Art. 3 pkt 6 definiuje prace remontowe wykluczając z nich bieżące konserwacje. Zgodnie z powołanym przepisem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym

Tym samym usługi konserwacji i naprawy (serwisu) produktów z oferty Spółki, nie powinny być utożsamiane z usługami budowlanymi, dla których ustawa o VAT w art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz art. 17 ust. 1h określa szczególne zasady rozliczenia podatku VAT przez nabywcę usługi budowlanej. Usługi serwisu nie zostały określone w załączniku nr 14 ustawy o VAT (poz. 2-48). Objaśnienia podatkowe opublikowane na stronach Ministerstwa Finansów w dniu 17 marca 2017 roku w punkcie 4 wskazują literalnie usługi budowlane jako usługi objęte nowymi zasadami. Katalog usług, który został wskazany w przedmiotowej broszurze jest zamknięty i nie uwzględnia usług serwisowych tj. naprawy i konserwacji.

Według art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy usługi wymienione w załączniku 14 jako podwykonawca. Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy podobnie jak relacji łączącej inwestora, wykonawcę i podwykonawcę. Termin ten ma zastosowanie dla umów nazwanych jakimi są umowy budowlane. Według art. 647 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r, poz. 380. z późn zm.) - dalej jako „K.c.”- w umowie o roboty budowlane, o której mowa w art. 647, zawartej między inwestorem, a wykonawcą (generalnym wykonawcą), strony ustalają zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców. Umowa serwisowa ma charakter umowy nienazwanej i nie spełnia warunków prawnych umowy nazwanej, jaką jest umowa o roboty budowlane. Przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Dodatkowo zgodnie z objaśnieniami do PKWIU, sekcja F. w której ujęte są PKWIU z załącznika nr 14 do Ustawy o VAT, obejmuje:

• budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej oraz wodnej,
  

• roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, takie jak: prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym,
  

• opracowywanie kosztorysów stanowiących integralną cześć robót budowlanych,
  

• realizacje projektów budowlanych do sprzedaży.
  
  
  

Natomiast Dział 43 jest określony następująco:

Dział 43 ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE. Dział ten obejmuje

• specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów Inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt, tj. wbijanie pali, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie, murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych itp.
  

• montaż konstrukcji stalowych, o ile pojedyncze elementy konstrukcji nie zostały wykonane przez tę samą jednostkę, która zajmuje się ich montażem,
  

• wynajem sprzętu z operatorem sklasyfikowany w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane przy jego użyciu,
  

• roboty wykończeniowe i wykonywanie instalacji budowlanych. Roboty montażowe/instalacyjne mogą być przeprowadzone na terenie budowy lub w warsztatach. Zalicza się tu wykonywanie Instalacji gazowych, wodnych, kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania i wentylacyjnych, instalowanie anten, wykonywanie instalacji alarmowych i pozostałych instalacji elektrycznych, instalowanie przeciwpożarowego systemu zraszającego, instalowanie dźwigów osobowych i towarowych oraz schodów ruchomych itp.
  

• zakładanie izolacji cieplnych, wodnych, dźwiękochłonnych, roboty blacharskie, zakładanie przemysłowych instalacji chłodniczych, systemów oświetleniowych i systemów sygnalizacyjnych dróg, szlaków kolejowych, portów lotniczych i wodnych itp. Instalacje te obejmują także związane z nimi prace remontowe
  
  
  

Jak widać w Dziale 43 wymieniono instalacje, montaż, remont. Nie są tu wymienione bieżące konserwacje i naprawy. Natomiast usługi te są wymienione w Dziale 33:

Dział 33 USŁUGI NAPRAWY KONSERWACJI I INSTALOWANIA MASZYN I URZĄDZEŃ. Dział ten obejmuje:

• specjalistyczne naprawy maszyn, urządzeń i wyrobów wyprodukowanych przez zakłady przemysłowe, których celem jest przywrócenie sprawności oraz ogólne i rutynowe konserwacje (tzw serwis), zapewniające efektywną pracę sprzętu oraz zapobiegające awariom i naprawom,
  

• specjalistyczne instalowanie maszyn, w uwagach do tego działu czytamy zaś:
  
  
  

Uwagi

Jeżeli usługi naprawy oraz usługi związane z odbudową i przebudową maszyn, sprzętu i pozostałych wyrobów są wykonywane przez ich producentów, to usługi te są traktowane, jako usługi produkcyjne i należy je klasyfikować, tak jak produkcja naprawianego wyrobu lub w innych odpowiednich grupowaniach Sekcji C.

Zatem, zdaniem Spółki, w przypadku świadczenia usług serwisowych świadczonych przez Spółkę w ramach umowy serwisowej lub na zlecenie, konserwacji lub naprawy, obowiązek rozliczenia podatku należnego od dokonanych czynności podlegających opodatkowaniu VAT ciąży na wykonawcy usługi, tj. na Spółce.

Reasumując, Spółka podtrzymuje stanowisko, iż świadczone przez Spółkę D. usługi napraw i konserwacji klasyfikowane są pod numerem PKWiU 33.11.11.0. Symbol ten nie jest wymieniony w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Tak więc usługi te podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych z uwzględnieniem stawki podstawowej VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej. W świetle powołanych przepisów przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie, które nie jest dostawą towarów, świadczone na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie jak wynika z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  
  

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się natomiast obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Natomiast w myśl ust. 12b powołanego powyżej art. 41 ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 powołanego powyżej artykułu. Zgodnie z jego treścią przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja z kolei, to według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) „unowocześnienie i usprawnienie czegoś”.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie następujących przesłanek: zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części oraz budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-5, 10-15, 18 ustawy faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   (…)
   
10. kwoty wszelkich upustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    (...)
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.
    
    

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym na terenie kraju działalność w zakresie sprzedaży, montażu oraz serwisu (okresowe przeglądy konserwacyjne, naprawy) drzwi automatycznych, ścianek szklanych, systemów zamków drzwiowych, ścian mobilnych, systemów elektronicznej kontroli dostępu, systemów fizycznej kontroli dostępu.

Wnioskodawca sprzedaż urządzeń bez montażu z portfolio Spółki klasyfikuje następująco:

• Automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe PKWiU 25.12.10.0,
• Drzwi rozwierne PKWiU 25.12.10.0,
• Ściany przesuwne PKWiU 25.12.10.0,
• Systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane PKWiU 25.12.10.0,
• Bramki uchylne, sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe PKWiU 25.12.10.0.
  
  

Sprzedaż urządzeń z ich montażem z własnego portfolio produktów Wnioskodawca klasyfikuje:

• Automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe PKWiU 43.29.19.00,
• Drzwi rozwierne i ściany przesuwne PKWiU 43.32.10.0,
• Systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane PKWiU 43.34.20.0,
• Bramki uchylne sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe PKWiU 43.29.19.00,
  
  

Dodatkowo Spółka świadczy usługi montażu/instalacji produktów powierzonych przez usługobiorcę Usługi należy zakwalifikować w sekcji F dziale 43 PKWiU 43.29. 43.32 i 43.34

Powyższe czynności Wnioskodawca dokonuje na rzecz

1. inwestora, będącego końcowym użytkownikiem, który jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w rozumieniu art. 15 ustawy. Inwestor zleca bezpośrednio Spółce montaż przedmiotowych urządzeń w nieruchomości, której jest właścicielem, czyli posiada akt własności lub tytuł do władania przedmiotową nieruchomością jak właściciel. Spółka pełni w tej sytuacji rolę głównego wykonawcy zgodnie z terminologią zawartą w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 17 marca 2017 roku lub
2. głównego wykonawcy lub jego podwykonawcy (podmiotu pośredniczącego), który podzlecił wykonanie przedmiotowych usług Spółce. Spółka pełni tutaj rolę podwykonawcy zgodnie z definicją wskazaną w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 17 marca 2017 roku Główny wykonawca lub podwykonawca, zlecający podzlecenie, jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ustawy.
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu nr 1 i 2 dotyczą rozliczenia podatku z tytułu sprzedaży urządzeń z porfolio bez montażu w ramach procesów budowlanych, jak również sprzedaży urządzeń z porfolio Spółki z ich montażem oraz świadczenia usług montażu/instalacji w ramach procesów budowlanych wykonywane przez Spółkę na rzecz inwestora będącego końcowym użytkownikiem bądź głównego wykonawcy lub podwykonawcy który podzlecił wykonanie przedmiotowych usług Spółce.

Ustalenie, czy dane świadczenie podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy jest świadczone przez podwykonawcę.

Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż urządzeń bez montażu z portfolio Spółki klasyfikuje w następujący sposób:

• Automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe PKWiU 25.12.10.0,
  

• Drzwi rozwierne PKWiU 25.12.10.0,
  

• Ściany przesuwne PKWiU 25.12..10.0,
  

• Systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane PKWiU 25.12.10.0,
  

• Bramki uchylne, sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe PKWiU 25.12.10. 0.
  
  
  

W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 25 „Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń pod numerem PKWiU 25.12.10.0 sklasyfikowane są „Drzwi i progi drzwiowe, okna i ramy do nich, bramy, żaluzje oraz ścianki działowe mocowane do podłogi, z metalu”. Natomiast w załączniku nr 14 do ustawy nie zostały wymienione świadczenia klasyfikowane do grupowania PKWiU 25.12.10.0.

Zatem skoro dostawa ww. urządzeń sklasyfikowana jest w PKWiU 25.12.10.0 nie stanowi usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, a tym samym w analizowanym przypadku nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W związku z powyższym, niezależnie od tego czy dostawa urządzeń z portfolio Spółki będzie dokonywana na rzecz inwestora, generalnego wykonawcy, czy też podwykonawcy w ramach procesów budowlanych skoro jest sklasyfikowana wg PKWiU 25.12.10.0 nie jest objęta mechanizmem polegającym na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest dostawa.

W konsekwencji dostawa urządzeń bez montażu z potfolio Spółki takich jak: automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe, drzwi rozwierne, ściany przesuwne, systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane, bramki uchylne, sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe dokonane po 1 stycznia 2017 r. podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, co oznacza że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca, który powinien wystawić fakturę VAT zawierającą m.in. stawkę podatku, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Należy tym samym zgodzić się z Wnioskodawcą, że dostawa urządzeń z portfolio Spółki w ramach procesów budowlanych będzie opodatkowana stawką właściwą dla danego rodzaju dostawy tj. stawką podstawową bądź stosowanie do art. 41 ust. 12 ustawy stawką obniżoną.

W konsekwencji stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotem świadczenia Spółki jest również sprzedaż urządzeń z portfolio Spółki z ich montażem, jak również świadczenie samego montażu/instalacji w ramach procesów budowlanych gdy nabywcą jest inwestor/końcowy użytkownik bądź generalny wykonawca lub jego podwykonawca.

Jak wskazywano w przypadku usług objętych tzw. mechanizmem odwrotnego obciążenia dla prawidłowego opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności istotna jest klasyfikacja czynności będących przedmiotem transakcji.

Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż urządzeń z ich montażem z własnego portfolio Spółki klasyfikuje w sposób następujący:

• Automatyczne drzwi przesuwne i drzwi obrotowe PKWiU 43.29.19.00,
  

• Drzwi rozwierne i ściany przesuwne PKWiU 43.32.10.0,
  

• Systemy okuć, na których instalowane są duże formatki szklane PKWiU 43.34.20.0,
  

• Bramki uchylne sensoryczne, kołowroty wysokie i śluzy osobowe PKWiU 43.29.19.00.
  
  
  

Natomiast usługę montażu/instalacji powierzonych przez usługobiorcę usługi należy sklasyfikować w sekcji F dziale 43 PKWiU 43.29. 43.32 i 43.34.

W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 43 „Roboty budowlane specjalistyczne” , w klasie 43.29 „Pozostałe roboty instalacyjne” pod numerem 43.29.19.0 sklasyfikowane są „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane” zaś w klasie 43.32. „Roboty instalacyjne stolarki budowlanej”, pod numerem 43.32.10.0 „Roboty instalacyjne stolarki budowlanej” zaś w klasie 43.34. „Roboty malarskie i szklarskie” pod numerem 43.34.20.0 „Roboty szklarskie”.

Natomiast w załączniku nr 14 do ustawy zostały wymienione pod pozycją 29 symbol PKWiU 43.29.19.0 „Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane, pod pozycją 31 symbol PKWiU 43.32.10.0 „Roboty instalacyjne stolarki budowlanej”, zaś pod pozycją 36 symbol PKWiU 43.34.20.0 „Roboty szklarskie”.

Zatem opierając się na klasyfikacji PKWiU wskazanej przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że świadczenia będące przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy tj. sprzedaż urządzeń z portfolio Spółki z ich montażem jak również sam montaż/instalacja produktów powierzonych przez usługodawcę zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako usługi do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

Jak wskazał Wnioskodawca powyższe czynności dokonuje na rzecz inwestora będącego końcowym użytkownikiem, który jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny jak również głównego wykonawcy lub jego podwykonawcy, który podzlecił wykonanie przedmiotowych usług Spółce. Zarówno główny wykonawca lub podwykonawca zlecający podzlecenie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ustawy.

Wnioskodawca realizując przedmiotowe świadczenia o których mowa w pytaniu nr 2 na rzecz inwestora będącego końcowym użytkownikiem, który zleca bezpośrednio Spółce montaż urządzeń w nieruchomości, której jest właścicielem nie występuje w charakterze podwykonawcy o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym świadcząc usługi o których mowa w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz inwestora będącego końcowym użytkownikiem nie są spełnione przesłanki o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h.

W konsekwencji dostawa urządzeń wraz z ich montażem jak również sam montaż/instalacja urządzeń powierzonych Spółce dokonane po 1 stycznia 2017 r. na rzecz inwestora będącego końcowym użytkownikiem podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, co oznacza że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca, który powinien wystawić fakturę VAT zawierającą m.in. stawkę podatku, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Należy tym samym zgodzić się z Wnioskodawcą, że dostawa urządzeń z portfolio Spółki i sam montaż/instalacja urządzeń na rzecz inwestora będącego końcowym użytkownikiem w ramach procesów budowlanych będzie opodatkowana stawką właściwą dla tego typu świadczenia tj. stawką podstawową bądź stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy stawką obniżoną.

Natomiast Wnioskodawca świadcząc usługi o których mowa w pytaniu nr 2 tj. dostawa urządzeń wraz z ich montażem oraz montaż/instalacja produktów powierzonych przez usługodawcę w ramach procesów budowlanych na rzecz głównego wykonawcy bądź jego podwykonawcy występuje w charakterze podwykonawcy o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Tym samym skoro Wnioskodawca jako czynny zarejestrowany podatnik VAT u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy świadczy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz głównego wykonawcy lub jego podwykonawcy zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT to spełnione są przesłanki o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h. W konsekwencji sprzedaż urządzeń z portfolio Spółki wraz z ich montażem jak również sam montaż/instalacja w ramach procesów budowlanych na rzecz generalnego wykonawcy bądź jego podwykonawcy będzie podlegał opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie nabywca usług świadczonych przez Wnioskodawcę a Spółka powinna wystawić fakturę, w której nie zostanie uwzględniona stawka i kwota podatku oraz suma sprzedaży netto, a w której powinna zostać zawarta adnotacja „odwrotne obciążenie”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca wskazał, również, że świadczy usługi serwisu posprzedażowego (przeglądy konserwacyjne i naprawy) w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku, które Wnioskodawca sklasyfikował wg PKWiU 33.11.11.0. Czynności te jak wskazał Wnioskodawca nie stanowią elementu procesu budowlanego polegającego na wznoszeniu budynków, budowie infrastruktury drogowej, przygotowaniu terenu pod budowę, wykonywaniu robót wykończeniowych, zakładaniu instalacji elektrycznej itp. czynności. Świadczone przez Spółkę usługi polegają na bieżących przeglądach konserwacyjnych urządzeń poprzez sprawdzenie punktów istotnych dla prawidłowego funkcjonowania tych urządzeń, drobnych naprawach np. oczyszczenie mechanizmów, wymiana elementów zużywających się w zwykłym procesie użytkowania (baterie, smary, rolki itp). Wszystkie te czynności dokonywane są bez konieczności demontowania urządzenia. Usługi konserwacji i naprawy wykonywane przez Spółkę w przedstawionym zdarzeniu nie są tożsame z remontem, którego celem jest odtworzenie stanu pierwotnego i nie stanowią elementu procesu budowlanego w myśl art. 3 pkt 7 ustawy - Prawo budowlane.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu nr 3 dotyczą rozliczenia podatku z tytułu świadczenia usług serwisu posprzedażowego w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku na rzecz właścicieli, końcowych użytkowników jak i na rzecz podmiotów pośredniczących pomiędzy Spółką a końcowym użytkownikiem.

Ustalenie, czy dana usługa (w tym przypadku usługa serwisu posprzedażowego) podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku - ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy o VAT oraz czy jest świadczona przez podwykonawcę. Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie obu ww. przesłanek łącznie.

Przedmiotowe świadczenie Wnioskodawca zaklasyfikował wg PKWiU 33.11.11.0. W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem PKWiU 33.11.11.0 klasyfikowane są „Usługi naprawy i konserwacji metalowych elementów konstrukcyjnych”. Jednakże w załączniku nr 14 do ustawy nie zostały wymienione świadczenia klasyfikowane do grupowania PKWiU 33.11.11.0.

Zatem skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi serwisu posprzedażowego (przeglądy konserwacyjne i naprawy) w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku klasyfikowane są w PKWiU 33.11.11.0 nie stanowią usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako te, do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, a tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W związku z powyższym świadczona usługa o której mowa w pytaniu nr 3 sklasyfikowana wg PKWiU pod numerem 33.11.11.0 niezależnie od tego czy będzie świadczona na rzecz właścicieli/końcowych użytkowników jak i na rzecz podmiotów pośredniczących pomiędzy Spółką a końcowym użytkownikiem nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa.

W konsekwencji świadczona usługa serwisu posprzedażowego (przeglądy konserwacyjne i naprawy) w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku dokonana po 1 stycznia 2017 r. podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, co oznacza że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca, który powinien wystawić fakturę VAT zawierającą m.in. stawkę podatku, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Reasumując świadczona usługa serwisu posprzedażowego objęta pytaniem nr 3 w ramach zwykłego procesu użytkowania budynku (jak wskazuje Wnioskodawca przedmiotowe usługi nie są tożsame z remontem, którego celem jest odtworzenie stanu pierwotnego) sklasyfikowane przez Wnioskodawcę wg PKWiU 33.11.11.0 nie jest objęta mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, gdyż nie stanowi usług wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji świadczeń będących przedmiotem wątpliwości do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. Wskazać należy, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem realizowanych świadczeń. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji świadczeń będących przedmiotem wniosku, przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę, tj. 25.12.10.0, 43.29.19.00, 43.32.10.0, 43.34.20.0, 43.29, 43.32, 43.34, 33.11.11.0

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.