Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.34.2017.2.SM
z 13 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2017 r. (data wpływu 23 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia bądź opodatkowania wg zasad ogólnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 maja 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska oraz kwestie związane z reprezentacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prosi o udzielenie interpretacji przepisów, obowiązującego od 1 stycznia 2017 r. prawa podatkowego, dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług wykonania, dostawy i montażu wyrobów ze stali kwasoodpornej, tj.:

1. Balustrada zabezpieczająca okna;
2. Balustrada balkonowa wypełnienie szyba;
3. Balustrada klatek schodowych;
4. Balustrada na wejściu do budynku;
5. Drabina do wyłazów dachowych;
6. Daszek nad wejściem do budynku;
7. Pochwyty klatek schodowych;
8. Pochwyty na daszku klatki;
9. Balustrada tarasu do attyki;
10. Wysięgnik na budynku;
11. Skrobaczka do butów przy wejściach do klatek budynku;
12. Uchwyty na flagi na budynku.
    
    

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się wykonawstwem konstrukcji stalowych takich jak: balustrady balkonowe, tarasowe, przegrody balkonowe, balustrady i poręcze klatek schodowych, daszki, drabiny, wysięgniki oraz drobne elementy ślusarki. Wyroby te następnie montowane są m.in. w budynkach stałego zamieszkania sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 111 oraz PKOB 112.

Proces przygotowawczy na warsztacie polega na:

1. Zakupie surowca pomocniczego (rur, profili, płaskownika, szyb, kolan itp.) jego obróbka tokarsko-ślusarska (cięcie, wiercenie, gięcie, łączenie/spawanie elementów); zakup elementów pomocniczych/wykończeniowych m.in. podkładki, nakrętki, mocowania, maskownice, śruby, kleje. Następnie sprawdzenie dokładności i poprawności pocięcia, pospawania elementu łączeniowego zgodnie z rysunkami technicznymi i dokumentacją techniczną przed dostarczeniem na budowę i ostatecznym wbudowaniem na obiekcie.
   
   

Proces montażowy na obiekcie budowlanym:

2. Wbudowanie na obiekcie czyli zasadniczy i najważniejszy proces montażowy polegający na odpowiednim ustawieniu i wmontowaniu np. słupków balustrad, przycięciu elementu konstrukcji, wmontowywaniu etapami pojedynczych elementów konstrukcji np. słupków, wypełnień a następnie pochwytów balustrad balkonowych, obspawywaniu elementów wypełniających (rur, profili, np. przy montażu balustrady), przytwierdzeniu do podłoża, ścian, sufitów i innych za pomocą wywiercenia otworów, następnie przy użyciu kotwy, marki, szpil, klei, mocowań; końcowym obspawywaniu, wyszlifowaniu i czyszczeniu. Efektem końcowym jest stała konstrukcja na stale połączona z budynkiem spełniająca przy tym warunki techniczne całkowitej zabudowy budynku.
   
   

W 2013 r. Wnioskodawca wystosował pismo do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w … z prośbą o wydanie opinii klasyfikacyjnej, wnosząc o zaklasyfikowanie towaru/usługi Wnioskodawcy wg PKWiU.

Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w …, odpowiadając na pismo Zainteresowanego, zaklasyfikował wyroby i usługi wg PKWiU pod nr:

PKWiU 25.11.23.0 – „Pozostałe konstrukcje i ich części; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki itp. z żeliwa, stali lub aluminium”;

PKWiU 43.99.50.0 – „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych”.

Ponadto, wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Wnioskodawcy został przypisany:

1. Rodzaj przeważającej działalności gospodarczej: PKD – 25.62.Z (obróbka mechaniczna elementów metalowych).
2. Rodzaj wykonywania działalności gospodarczej: PKD – 25.62.Z, 25.11.Z, 25.12.Z, 25.61.Z, 25.99.Z, 31.01.Z, 31.02.Z, 33.11.Z, 43.99.Z.
   
   

OPIS ZDARZENIA

Podpisany przez Wnioskodawcę kontrakt z „Generalnym Wykonawcą” określa, że przedmiotem wykonania jest kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu, dostawie i montażu wybranych elementów konstrukcji stalowych wymienionych wyżej w pkt 1-12.

Zgodnie z umową Firma Zainteresowanego jako „Podwykonawca” przyjęła do wykonania roboty budowlano-montażowe określone wyżej w pkt 1-12. W związku z powyższym konstrukcja stalowa wymieniona wyżej w pkt 1-12, w skład której wchodzi dostawa niezbędnych elementów własnego wykonania, zostanie zamontowana/wbudowana w realizowanym budynku mieszkalnym, wielorodzinnym w obrębie obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Cena usługi dla „Generalnego Wykonawcy” (cena całości kontraktu) została skalkulowana w taki sposób, że obejmuje ona koszty zakupu wszelkich materiałów podstawowych i pomocniczych, koszty wykonania niezbędnych elementów konstrukcji budowlanych oraz wszelkie koszty montażu w tym, m.in. wynagrodzenia pracowników. Żadna z umów nie rozdziela czynności wykonania, dostawy wyrobów a następnie ich montażu a podstawą do wystawienia faktury VAT i zapłaty na rzecz „Podwykonawcy” będzie podpisany przez „Generalnego Wykonawcę” i „Podwykonawcę” protokół odbioru robót bez uwag.

Wykonane a następnie montowane elementy konstrukcji stalowych wymienione wyżej w pkt 1-12 są niezbędnymi elementami składowymi budynku istotnymi dla bezpiecznego jego użytkowania i bez nich budynek nie zostałby dopuszczony do użytkowania.

Ponadto wskazano, iż:

1. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług oraz sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.);
2. Generalny Wykonawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług oraz jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT;
3. Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz Generalnego Wykonawcy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT z dnia 1 stycznia 2017 r. (PKWiU 43.99.50.0 – Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych);
4. Świadczone przez Wnioskodawcę czynności będą wykonywane w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych;
5. Budynki mieszkalne, wielorodzinne, w których zostaną wbudowane/wmontowane opisane przez Wnioskodawcę konstrukcje stalowe balustrad i inne, będą zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ww. ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy słuszne będzie zastosowanie wobec „Generalnego Wykonawcy” stawki VAT z „Odwrotnym Obciążeniem” (podatek VAT naliczy Generalny Wykonawca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 Załącznik nr 14) w związku z nowelizacją ustawy o VAT od 1 stycznia 2017?
Wnioskodawca wskazuje, że:
1. Firma Zainteresowanego jest czynnym podatnikiem VAT;
   
2. Zgodnie z zawartą umową, firma Wnioskodawcy jest „Podwykonawcą”;
   
3. W załączniku nr 14 do ustawy o VAT z dnia 1 stycznia 2017 r. został wymieniony PKWiU „Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych” PKWiU 43.99.50.0;
   
4. „Generalny Wykonawca” jest czynnym podatnikiem VAT;
   
5. „Generalny Wykonawca” działa w imieniu własnym, ale z powołania i na rzecz „Inwestora-Developera”;

2. Czy może jednak poprawne będzie zastosowanie preferencyjnej stawki VAT 8% na wykonanie, montaż i dostawę wyrobów ze stali wymienionych w pkt 1-12 przyjmując, że usługa wykonania + dostawy + montażu wykonana zostanie w obiekcie budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym PKOB 112 i dotyczy robót budowlano-montażowych całego budynku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), aby zastosować mechanizm „odwrotnego obciążenia” muszą być spełnione następujące warunki:

• usługodawca jest podatnikiem VAT, który nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego;
  

• usługobiorca jest czynnym podatnikiem VAT;
  

• świadczona usługa występuje w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT;
  

• usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.
  
  

Kluczowym elementem jest zadanie pytania:

Czy świadczona usługa polegająca na wykonaniu + dostawie + montażu robót budowlano-montażowych wymienionych w poz. 1-12 zgodnie z zawartą umową z „Generalnym Wykonawcą” podlegać będzie pod wykonanie kompleksowej usługi montażowo-budowlanej (PKWiU 43.99.50.0) – „Roboty związane z wznoszeniem konstrukcji stalowych” (zał. Nr 14) zakładając, że pozostałe warunki mechanizmu „odwrotnego obciążenia” są spełnione.

Biorąc pod uwagę, że:

• Umowa z „Generalnym Wykonawcą” dot. wykonania robót budowlano-montażowych, polegających na dostawie wraz z montażem konstrukcji stalowych wymienionych w poz. 1-12 zgodnie ze specyfikacją techniczno-materiałową – która była ustalana indywidualnie i na potrzeby określonego zadania;
  

• Za wykonanie kompleksowego przedmiotu umowy poz. 1-12 została ustalona kwota, która obejmuje wszelkie koszty, w tym koszty zakupu materiału, robocizny, transportu, montażu, użytego sprzętu, narzędzi itp. i żadna inna umowa nie rozdziela czynności wykonania, dostawy wyrobów a następnie ich montażu czyli podsumowując, wynagrodzenie (podana kwota w umowie) dotyczy całości zadania;
  

• Wbudowanie (montaż) na obiekcie – zasadniczy i najważniejszy proces a zakres wykonywanych czynności montażowych jest elementem najistotniejszym i składowym całości zadania.
  
  

Wnioskodawca uznaje, że stawka VAT „odwrotne obciążenie” będzie uznana za prawidłową, gdyż zakres prac Zainteresowanego podlegać będzie pod wykonanie kompleksowej usługi montażowo-budowlanej (PKWiU 43.99.50.0) – „Roboty związane z wznoszeniem konstrukcji stalowych” (zał. nr 14) i pozostałe warunki mechanizmu „odwrotne obciążenie” są spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W myśl obowiązującego od 1 stycznia 2017 r. przepisu art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) bezpośrednio na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) a inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi, zawierającą podatek VAT. W takim przypadku mechanizm odwróconego obciążenia nie ma zastosowania.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słowniku języka polskiego, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

A zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
  

• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług i jego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
  

• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.
  
  

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących kwestii zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia dla czynności opisanych we wniosku, wykonywanych na rzecz Generalnego Wykonawcy stwierdzić należy, iż decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter świadczonej usługi, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Świadczenie kompleksowe (złożone), to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Wobec powyższego, jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa, nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno, ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę, a nie elementy (koszty).

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z wniosku wynika, że przedmiotem wykonania jest kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu, dostawie i montażu wybranych elementów konstrukcji stalowych wymienionych w opisie sprawy w pkt 1-12. W umowie Spółka nie wyodrębnia osobno elementów usługi (zakupu materiału, robocizny, transportu, montażu, użytego sprzętu, narzędzi) ani nie rozdziela czynności wykonania, dostawy wyrobów, a następnie ich montażu. Ponadto – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz Generalnego Wykonawcy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT z dnia 1 stycznia 2017 r. (PKWiU 43.99.50.0 – Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych).

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności w sprawie, w przypadku czynności objętych zakresem zadanych pytań, mamy do czynienia z usługami, które obejmują wykonanie kompletnej usługi budowlano-montażowej, sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 43.99.50.0 – Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie mechanizm odwróconego obciążenia albowiem spełnione są następujące warunki: usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi, Wnioskodawca (usługodawca) jest podwykonawcą usługobiorcy a świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 45), objętych wskazanym tam symbolem PKWiU, tj. 43.99.50.0.

W konsekwencji, Wnioskodawca wykonując jako Podwykonawca opisywaną we wniosku usługę montażu kompletnej konstrukcji stalowej, wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 45), objętą symbolem PKWiU 43.99.50.0 – winien rozliczyć ją na zasadach odwróconego obciążenia.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należało uznać je za prawidłowe.

Ze względu na fakt, że tut. Organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jako prawidłowe, udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu, że proces montażowy opisany we wniosku dotyczy wszystkich elementów stalowych wymienionych w pkt 1-12.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU, ponieważ analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.).

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.