Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.14.2017.2.MK
z 12 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku recyklingu odpadów (zużytych rozpuszczalników) zawierających całkowicie skażony alkohol etylowy w składzie podatkowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku recyklingu odpadów (zużytych rozpuszczalników) zawierających całkowicie skażony alkohol etylowy w składzie podatkowym. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 22 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-3.4013.14.2017.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 1 czerwca 2017 r.).

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą, która będzie polegała na recyklingu odpadów w rozumieniu ustawy o odpadach, będących zużytymi w procesie działalności produkcyjnej lub usługowej różnego rodzaju rozpuszczalnikami. Rozpuszczalniki te były wyprodukowane przy wykorzystaniu całkowicie skażonego alkoholu etylowego.

W procesie recyklingu Wnioskodawca zamierza odzyskiwać z odpadów różne produkty chemiczne, takie jak octan etylu, czy też octan butylu. Natomiast pozostała mieszanina będzie nadal odpadem w rozumieniu ustawy o odpadach i będzie przekazywana do utylizacji podmiotom, które zajmują się tego rodzaju działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku z 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.) Wnioskodawca wskazał:

1. Odpady w postaci zużytych rozpuszczalników, które będą poddawane recyklingowi są wyrobami, w których składzie znajduje się całkowicie skażony alkohol etylowy. Natomiast sam alkohol etylowy zawarty w tym produkcie jest wyrobem akcyzowym, który jednak ze względu na całkowite skażenie jest zwolniony od podatku akcyzowego.
2. Odpad, który będzie poddawany recyklingowi, powstaje wskutek zużycia w procesie gospodarczym rozpuszczalnika, który ma kod CN 3814 00 90. Jednakże już sam odpad, który będzie poddawany recyklingowi, nie jest produktem, który ma wyłącznie cechy rozpuszczalnika przed jego zużyciem w procesach technologicznych. Jest on bowiem zanieczyszczony różnego rodzaju zanieczyszczeniami takimi, jak farby drukarskie, szmaty, papier zużyte w procesie czyszczenia maszyn i urządzeń itp. Zatem trudno byłoby zakwalifikować tak powstający odpad, o bliżej nieokreślonym i przypadkowym składzie do którejkolwiek z pozycji nomenklatury scalonej. Tym niemniej, punktem wyjścia dla powstania tak opisanego odpadku, który będzie poddany recyklingowi jest rozpuszczalnik klasyfikowany w podgrupie CN 3814 00 90. Zatem to właśnie produkt o kodzie CN 3814 00 90 zanieczyszczony różnymi innymi wskazanymi wyżej odpadami będzie przedmiotem recyklingu.
3. Jak wskazano wyżej, sam produkt poddawany recyklingowi trudno jest zaklasyfikować do jakiejś pozycji nomenklatury scalonej. Tym niemniej, w mieszaninie poddanej recyklingowi jest zawarty produkt będący rozpuszczalnikiem o kodzie CN 3814 00 90. Sama mieszanina, po poddaniu jej recyklingowi, w procesie którego zostaną odzyskane określone związki chemiczne niewątpliwie nadal będzie zawierała w sobie produkt o kodzie CN 3814 00 90 oraz zanieczyszczenia, o których wspomniano w pkt 2 powyżej.
4. Alkohol etylowy zawarty w odpadzie poddawanym recyklingowi będzie skażony metodami określonymi w rozporządzeniu Komisji nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia od podatku akcyzowego, tj. tzw. euroskażalnikiem.
5. Wszystkie Produkty, które będą odzyskiwane w procesie recyklingu będą wyrobami niebędącymi produktami akcyzowymi. Będą to w szczególności octan butylu i octan etylu, octan propylu, 2-propanol, 1-etoksy-2-propanol. Ponadto, jeśli w mieszaninie będącej odpadem będą znajdowały się również inne związki chemiczne, które nie będą wyrobami akcyzowymi, zaś technologia będzie na to pozwalała, Wnioskodawca nie wyklucza także odzyskiwania tych innych związków chemicznych.
6. Odzyskiwane produkty chemiczne nie będą związkami chemicznymi stanowiącymi komponenty skażalnika. Innymi słowy, Wnioskodawca nie zamierza w procesie recyklingu odzyskiwać tych związków chemicznych, które decydują o uznaniu alkoholu etylowego za całkowicie skażony.
7. W procesie recyklingu nie będzie dochodziło do wytrącania się, ani też do odzyskiwania związków chemicznych uznanych za składniki skażalnika.
8. Ze względu na to, że w procesie recyklingu nie będą odzyskiwane żadne związki stanowiące składniki skażalnika, w mieszaninie pozostającej po recyklingu pozostanie taka sama ilość skażalnika, jaka jest konieczna do uznania alkoholu za całkowicie skażony. Tym samym, również alkohol etylowy zawarty w mieszaninie po recyklingu będzie całkowicie skażony w rozumieniu rozporządzenia Komisji nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia od podatku akcyzowego.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy proces recyklingu, którego efektem będzie odzyskanie z odpadku jedynie związków chemicznych, które nie są wyrobami akcyzowymi, musi być prowadzony w składzie podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, proces odzyskiwania związków chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi z mieszaniny zawierającej całkowicie skażony alkohol etylowy nie musi odbywać się w składzie podatkowym. Sam całkowicie skażony alkohol etylowy zawarty w odpadzie poddanym recyklingowi jest zwolniony od podatku akcyzowego na mocy art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zwolnienie to następuje w momencie dokonania całkowitego skażenia. W konsekwencji procesowi recyklingu będzie poddawana mieszanina zawierająca już wytworzony i zwolniony od akcyzy alkohol etylowy. Przy tym, w procesie recyklingu nie będzie odzyskiwany sam skażony alkohol etylowy.

Tymczasem, w myśl art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w składzie podatkowym odbywa się jedynie produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. Natomiast w myśl art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Wnioskodawca w procesie recyklingu nie będzie dokonywał żadnej z czynności wskazanych w art. 93 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Nie będzie wytwarzał, ani też skażał całkowicie alkoholu etylowego, gdyż ten został już wcześniej wytworzony i skażony. Nie będzie go również przetwarzał, odwadniał, czy też rozlewał. Przedmiotem procesu recyklingu będzie bowiem odzyskiwanie innych substancji, niż całkowicie skażony alkohol etylowy. Natomiast sam całkowicie skażony alkohol etylowy pozostanie w mieszaninie będącej odpadem poprodukcyjnym po procesie recyklingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 17, 18 i 43 wskazano:

• pod kodem CN 2207 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone;
• pod kodem 2208 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe;
• bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy - alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.
  
  

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG w poz. 17 i 18 wymieniono:

• pod kodem CN 2207 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone
• pod kodem CN 2208 - alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe.
  
  

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy:

• skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
• podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.
  
  

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. produkcja wyrobów akcyzowych – art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętości mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew – art. 93 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony:

1. produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
2. nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
3. produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską

-na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Stosownie z art. 47 ust. 1 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
   
2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2016 r. poz. 859);
   
3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
   
4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
   
5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
   
6. energii elektrycznej;
   
7. wyrobów węglowych;
   
8. suszu tytoniowego;
   
9. wyrobów gazowych.
   
   

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że produkcja wyrób akcyzowych (czynność podlegająca opodatkowaniu zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy), co do zasady, winna odbywać się w składzie podatkowym w myśl art. 47 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć również należy, że art. 93 ust. 2 ustawy zawiera szeroki katalog czynności uznawanych za produkcje alkoholu.

Niemniej mając na względzie opis zdarzenia przyszłego zgodnie z którym Wnioskodawca nie będzie dokonywał żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym (m.in. nie będzie wykonywał jakiejkolwiek czynności uznanej za produkcje alkoholu etylowego, jak również skażony całkowicie alkohol etylowy zawarty w odpadach po procesie recyklingu będzie nadal prawidłowo skażonym alkoholem etylowym), stwierdzić należy, że recykling odpadów (zużytych rozpuszczalników) niebędących wyrobami akcyzowymi o kodzie CN 3814 00 90, zawierających w swoim składzie całkowicie skażony alkohol etylowy zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, polegający na odzyskiwaniu z odpadów związków chemicznych niebędących wyrobami akcyzowymi nie musi być prowadzony w składzie podatkowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, Organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów będących przedmiotem wniosku, opierając się na klasyfikacji przedstawionej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.