2017.06.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP2.4512.239.2017.2.ICz
z 12 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 lutego 2017r. (data wpływu 28 lutego 2017r.), uzupełnionym pismem z 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

że opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT, bez względu na ilość i na łączną wartość towarów przekazywanych w ciągu roku Kontrahentowi, o ile tylko na dzień przekazania jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł (bez podatku VAT);
że opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę usług na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT;
że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu towarów i usług przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania;
że jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 będzie pozytywna i Spółka wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie towarów i usług jako opodatkowane VAT, Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygujące do faktur wewnętrznych

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT, bez względu na ilość i na łączną wartość towarów przekazywanych w ciągu roku Kontrahentowi, o ile tylko na dzień przekazania jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł (bez podatku VAT); czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę usług na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT; czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu towarów i usług przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania; czy jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 będzie pozytywna i Spółka wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie towarów i usług jako opodatkowane VAT, Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygując do faktur wewnętrznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 10 maja 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 kwietnia 2017r. znak: 2461-IBPP2.4512.239.2017.1.ICz. W piśmie tym Wnioskodawca poinformował organ o dokonaniu dodatkowej opłaty od wniosku w wysokości 80 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

R. Polska Sp. z o.o. (dalej „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży wyrobów tytoniowych i produktów powiązanych, głównie cygar, papierosów, bibułek, papierosów elektronicznych (dalej „Towary”). Spółka dokonuje zakupu wyrobów tytoniowych przede wszystkim od podmiotów zagranicznych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych, oraz, w mniejszym zakresie, od podmiotów krajowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka sprzedaje Towary podmiotom zajmującym się ich dalszą odsprzedażą detaliczną, tj. dystrybutorom, oraz podmiotom prowadzącym sieci handlu hurtowego (dalej „Kontrahenci”). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, a działalność prowadzona przez Spółkę podlega w całości opodatkowaniu VAT.

W celu wsparcia procesu dystrybucji i zwiększeniu wolumenu sprzedaży Towarów Spółka podejmuje szereg działań marketingowych służących pozyskaniu jak największej ilości odbiorców Towarów, zarówno detalicznych (kontrahenci hurtowni), jak również klientów docelowych (konsument).

W ramach działań promocyjnych Spółka przekazuje nieodpłatnie Kontrahentom wyroby znajdujące się w ofercie handlowej Spółki oraz nabywane towary handlowe oraz usługi (dalej „Gratisy”). Alternatywnie Spółka uzgadnia z Kontrahentem zasady akcji promocyjnej, tj. czas trwania, rodzaj i zakres informacji kierowanej do klienta detalicznego w formie gazetki, a następnie Spółka ponosi koszt zarówno usług marketingowych świadczonych przez Kontrahenta jak i towarów nabytych przez Kontrahenta i wydanych przez niego nieodpłatnie w ramach akcji marketingowej (Kontrahent odrębnie fakturuje Spółkę za wykonaną przez niego usługę marketingową i za towar wydany nabywcom na cele marketingowe w ramach akcji).

Towary i usługi nieodpłatnie wydawane w ramach akcji marketingowych obejmują przede wszystkim:

Wyroby tytoniowe lub inne (np. bibułki) znajdujące się w ofercie Spółki,
Przedpłacone karty na usługi telekomunikacyjne odpowiadające usługom o wartości 5 zł (karty doładowania);
Zapalniczki
Kawa

Nieodpłatne wydania polegają na przekazaniu Kontrahentom (lub pokryciu kosztów zakupu przez Kontrahenta towarów na cele akcji marketingowych - „refaktura”) Gratisów, które następnie służą do prowadzenia akcji promocyjnych w sieciach handlowych i sklepach. Akcje promocyjne skierowane są do nabywców detalicznych (klientów hurtowni lub sieci handlowych) i stanowią narzędzie motywowania kolejnych kontrahentów do zwiększania ilości zamówień oraz przywiązania ich do marki towarów oferowanych przez Spółkę. Nieodpłatne wydanie produktów dokonywane jest m.in. w celu wsparcia sprzedaży towarów, na które jest mniejszy popyt oraz w celu umożliwienia zapoznania się z cechami produktów i skłonienia klienta detalicznego do zakupu większej ilości danego towaru. Dystrybutorzy dokonują nieodpłatnego wydania Gratisów, przekazanych przez Spółkę, w formie dodatków do wybranych produktów (np. do kartonu papierosów dodawana jest zapalniczka) lub w formie bezpłatnych próbek (np. do każdego kartonu określonego rodzaju papierosów dodawana jest paczka tytoniu).

Wspólne działanie Spółki oraz dystrybutorów ma zapewnić zachowanie ciągłości sprzedaży poszczególnych towarów z asortymentu oraz utrzymanie sprzedaży na odpowiednim poziomie, tak, aby zapewnić szybką rotację towarów w magazynie i zapewnić, aby mniej popularne towary z asortymentu również były sprzedawane. Działania promocyjne Spółki i dystrybutorów, mają zachęcić odbiorców detalicznych do zwiększenia zakupów oraz nabywania towarów wolniej rotujących (mniej popularnych).

Nieodpłatne przekazanie Gratisów na rzecz Kontrahentów Spółki dokumentowane jest, w zależności od towaru, w następujący sposób:

Wystawieniem dokumentu magazynowego potwierdzającego wydanie towarów na rzecz Kontrahenta (dokument RW „rozchodu wewnętrznego”) ze wskazaniem przedstawiciela handlowego Spółki pobierającego towar z magazynu na cele marketingowe lub
Faktura zakupu dokumentująca nabycie określonej ilości towarów lub usług (np. 1000 sztuk kart przedpłaconych) wystawiona na Spółkę przez Kontrahenta, który zgodnie z ustaleniami bezpośrednio dokonuje wydania tych towarów - z opisem pracownika Spółki odpowiedzialnego za dany region sprzedaży: „gratisy na wsparcie odsprzedaży”;
Faktura zakupu od innego podmiotu dokumentująca nabycie innych towarów (np. kawa, zapalniczki) z opisem pracownika działu handlowego Spółki - „gratisy na wsparcie odsprzedaży”.

Towary przekazywane są nieodpłatnie dystrybutorom jednorazowo w większych ilościach, umożliwiających przeprowadzenie akcji promocyjnej (np. 1000 szt. kart przedpłaconych, 500 zapalniczek, 500 paczek tytoniu). Jednostkowy koszt wytworzenia lub jednostkowa cena nabycia (bez podatku) danego towaru, w chwili jego przekazywania, nie przekracza 10 zł. Ze względu na przekazywane jednorazowo ilości Gratisów, Kontrahenci otrzymują nieodpłatnie towar w łącznej kwocie przekraczającej 10 zł netto. Wielokrotnie cena nabycia lub też koszt wytworzenia przekraczają łącznie 100 zł, przy zachowaniu zasady, że jednostkowa cena nabycia/koszt wytworzenia każdego Gratisu nie przekracza 10 zł.

Spółka nie posiada dokumentów potwierdzających przekazanie Gratisów na rzecz odbiorców. Spółka nie ma również wiedzy, czy ewidencja wydanych towarów prowadzona jest przez Kontrahentów przeprowadzających akcje promocyjne. W odniesieniu do części przekazywanych nieodpłatnie Kontrahentom Gratisów Spółka posiada archiwalne gazetki promocyjne, wydawane przez danego Kontrahenta, w których zawarta jest oferta handlowa. W gazetce zawarta jest również oferta promocyjna dotycząca produktów Spółki (np. ogłoszenie „Do każdego kartonu papierosów X, zapalniczka gratis”).

Powyższe działania podejmowane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i mają na celu zwiększenie sprzedaży. Przy nabyciu towarów Wnioskodawca odlicza podatek naliczony. Z ostrożności, z uwagi na fakt iż łączna wartość towarów przekazywanych jednorazowo jednemu odbiorcy przekraczała 100 zł, Spółka dotychczas traktowała opisane przekazania Gratisów jako dostawę towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu VAT i wystawiała faktury wewnętrzne.

Po przeanalizowaniu aktualnego orzecznictwa oraz stanowisk organów podatkowych, Spółka doszła do wniosku, że nieodpłatne wydania opisane we wniosku nie stanowią dostawy towarów i usług podlegającej opodatkowaniu. W chwili obecnej, Spółka rozważa możliwość skorygowania podatku VAT zadeklarowanego z tytułu przekazanych Gratisów, poprzez korektę wcześniej wystawionych faktur wewnętrznych. W związku z tym chciałaby potwierdzić prawidłowość kwalifikacji opisanych powyżej nieodpłatnych wydań na gruncie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych (na gruncie podatku dochodowego Spółka złożyła odrębny wniosek o interpretację).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT, bez względu na ilość i na łączną wartość towarów przekazywanych w ciągu roku Kontrahentowi, o ile tylko na dzień przekazania jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł (bez podatku VAT)?
Czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę usług na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT?
Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu towarów i usług przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania?
Czy jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 będzie pozytywna i Spółka wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie towarów i usług jako opodatkowane VAT, Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygując do faktur wewnętrznych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 - nieodpłatne wydanie towarów

Zdaniem Spółki nieodpłatne przekazywanie towarów na opisanych powyżej zasadach, gdy jednostkowa cena towaru (bez podatku) bądź jednostkowy koszt wytworzenia (nieobejmujący podatku akcyzowego) jest niższy niż 10 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez względu na ilość towarów przekazywanych jednorazowo jednemu Kontrahentowi i ich łączną wartość.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 ze zm. - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jednocześnie dla celów podatku VAT, ustawodawca zrównuje z odpłatną dostawą towarów również nieodpłatne przekazanie towarów przez podatnika.

Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednak zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, powyższego przepisu nie stosuje się w przypadku, jeśli podatnik przekazuje nieodpłatnie prezenty o małej wartości oraz próbki, jeśli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Definicję „prezentu o małej wartości” zawiera art. 7 ust. 4 ustawy, który przez prezenty o małej wartości rozumie przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

O łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
Których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Powyższe przepisy przewidują, zatem wyjątek od ogólnej zasady opodatkowania VAT każdej dostawy towaru (niezależnie odpłatnej czy nieodpłatnej). Natomiast wyłączenie z opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów jest możliwe jedynie pod warunkiem:

przekazanie towarów musi nastąpić na cele prowadzonej działalności gospodarczej oraz
w przypadku prezentów o małej wartości, muszą one spełniać kryteria określone w art. 7 ust. 4 powyżej.

Mając na względzie powyższe przepisy, zdaniem Spółki w opisanym stanie faktycznym, nieodpłatne przekazanie Gratisów Kontrahentom, spełnia przesłanki prezentów o małej wartości.

Przede wszystkim przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka sprzedaje Towary podmiotom zajmującym się ich dalszą odsprzedażą, tj. dystrybutorom i podmiotom prowadzącym sieci handlowe. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nieodpłatnie przekazuje swoim Kontrahentom tzw. Gratisy (m.in. towary handlowe Spółki lub inne towary i usługi nabywane od podmiotów trzecich lub od Kontrahentów).

Nieodpłatne przekazanie Gratisów jest elementem strategii marketingowej Spółki i służy promocji marki wyrobów sprzedawanych przez Spółkę. Opisane działania zmierzają do budowania rozpoznawalności marki wśród odbiorców i w rezultacie zwiększenia sprzedaży oraz do zachowania ciągłości sprzedaży i utrzymaniu sprzedaży na odpowiednim poziomie. Zatem nieodpłatne przekazanie Gratisów służy promocji Towarów sprzedawanych przez Spółkę. Tego rodzaju działania są w branży handlu hurtowego i dystrybucji jednym z podstawowych narzędzi marketingowych i wsparcia sprzedaży.

Zdaniem Spółki nieodpłatne wydanie Gratisów w ramach strategii marketingowej jest więc ściśle powiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, która stanowi działalność opodatkowaną VAT. W ocenie Wnioskodawcy, okoliczność, że Spółka nie posiada ewidencji wydawanych nieodpłatnie Gratisów nie wpływa na kwalifikację tych działań na gruncie przepisów VAT.

W ocenie Spółki, faktury dokumentujące nabycie Gratisów (bezpośrednio od Kontrahenta prowadzącego akcję promocyjną lub od podmiotu trzeciego) oraz dokumenty wydania towaru z magazynu (w przypadku wydania Towarów na cele promocyjne) - wraz z opisem pracownika Spółki (np. Dyrektora ds. Sprzedaży) wskazującym, że dany towar lub usługa przeznaczony jest na „wsparcie odsprzedaży” - stanowią wystarczający sposób udokumentowania, że nieodpłatne przekazanie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. W niektórych przypadkach - choć jak wskazała, nie we wszystkich - Spółka posiada również gazetki reklamowe wydawane przez Kontrahenta, w którym widnieje promocyjna oferta, tj. informacja o gratisach przy określonych zakupach (Gratisy te są przedmiotem nieodpłatnego wydania Kontrahentowi).

W odniesieniu do drugiego kryterium, tj. wartości jednostkowej wydawanego nieodpłatnie towaru, zdaniem Spółki, konstrukcja pojęcia „prezentu o małej wartości” zawarta w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, przewiduje ograniczenie dla wartości jednostkowej towaru (cena nabycia lub koszt wytworzenia) w kwocie 10 zł, bez względu na ilość i łączną wartość przekazanych jednorazowo towarów oraz niezależnie od tego, komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych. Definicja prezentu o małej wartości nie odnosi się do łącznej wartości towarów przekazywanych jednej osobie, lecz określa warunek, aby jednostkowa cena nabycia towaru, określona na moment przekazania, nie przekroczyła 10 zł. Językowa analiza przepisów art. 7 ust. 4 pkt 2, które posługują się pojęciem jednostkowej ceny nabycia lub kosztu wytworzenia wskazuje, że pojęcia te należy odnosić do pojedynczego towaru. Przekazanie towarów o wartości jednostkowej każdego pojedynczego towaru poniżej 10 zł traktowane jest, jako przekazywanie każdego z towarów, jako odrębnego prezentu o małej wartości. Co więcej, zdaniem Spółki, przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT dotyczący prezentów o wartości nieprzekraczającej 10 zł nie zobowiązuje do ich sumowania w ciągu roku podatkowego. Zatem kwalifikacji na gruncie VAT przekazywanych nieodpłatnie towarów, należy dokonywać jedynie w oparciu o ich jednostkową cenę nabycia. Zdaniem Wnioskodawcy warunkiem koniecznym, a zarazem wystarczającym do zakwalifikowania wskazanych przekazań towarów jako wydania prezentów o małej wartości i tym samym nieopodatkowania ich, jest aby ich jednostkowy koszt wytworzenia/cena nabycia, określony w momencie przekazania towaru, nie przekraczał kwoty 10 zł netto. Dopiero w przypadku prezentów przekraczających 10 zł należy prowadzić ich ewidencję i kontrolować, czy ich wartość w ciągu roku podatkowego nie przekroczyła 100 zł.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24.01.2013 (sygn. ITPP2/443-1338/12/AW), w której potwierdza, że „zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania ma na celu uniknięcie konieczności weryfikowania, czy dana osoba otrzymała przedmioty o łącznej wartości powyżej 100 zł, gdyż charakter wydań często uniemożliwia taką weryfikację (np. przy masowych akcjach marketingowych). Nie można zatem zgodzić się, aby pkt 1 i 2 ust. 4 art. 7 ustawy o VAT należało interpretować łącznie jako jeden dwuelementowy warunek, którego spełnienie jedynie w całości pozwala na nieopodatkowywanie dokonywanych nieodpłatnych wydań prezentów o małej wartości. Odmienna interpretacja oznaczałaby bowiem, że podatnik, który nie prowadzi ewidencji, może korzystać z przywileju braku opodatkowania podczas gdy podatnik, który rozpocznie prowadzenie takiej ewidencji byłby karany koniecznością opodatkowania VAT dokonywanych nieodpłatnych wydań”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, jednostkowy koszt wytworzenia (bez podatku akcyzowego) lub jednostkowa cena nabycia (bez podatku) Gratisów, w chwili przekazania, nie przekracza 10 zł. Natomiast jak przedstawiono jednorazowo Spółka przekazuje na rzecz jednego Kontrahenta Gratisy o łącznej wartości znacząco przekraczającej 100 zł.

Zdaniem Spółki, okoliczność, że łączna ilość i wartość przekazanych jednorazowo Kontrahentowi Gratisów przekracza 100 zł nie wpływa na opodatkowanie tego przekazania. Istotne znaczenie będzie miał fakt, że jednostkowy koszt wytworzenia lub jednostkowa cena nabycia pojedynczego towaru nie przekroczy 10 zł netto w chwili przekazania.

Podsumowując, w ocenie Spółki, nieodpłatne przekazanie Gratisów realizowane przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu VAT, jako że:

przekazywane towary spełniają definicję prezentu o malej wartości zawartej w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT;
nieodpłatne przekazania towarów (prezentów o małej wartości) w ramach podejmowanych działań marketingowych dokonywane są na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, nieodpłatnie przekazywane na cele promocyjne Kontrahentom Gratisy, których jednostkowy koszt wytworzenia/nabycia określony w momencie przekazania nie przekracza 10 zł, bez względu na ilość Gratisów przekazywanych jednorazowo jednemu Kontrahentowi, nie stanowi dostawy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, również w wypadku, gdy Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz bez względu na status Kontrahenta, któremu przekazywane są Gratisy.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko potwierdza jednolita linia interpretacyjna:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z 10.03.2015, sygn. IPPP1/4512-161/15-2/EK): „nieodpłatne wydanie Prezentów przez Spółkę, których jednostkowy koszt wytworzenia/ nabycia określony w momencie przekazania nie przekracza 10 zł, bez względu na ilość Prezentów przekazywanych jednorazowo jednemu Kontrahentowi, nie stanowi dostawy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, również w wypadku, gdy Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT oraz bez względu na status Kontrahenta, któremu przekazywane są Prezenty”;
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z 27.11.2014, sygn. IPPP1/443-1222/14-2/MP: „na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opisanego we wniosku nieodpłatnego przekazania nie ma wpływu ilość przekazanych towarów jednemu podmiotowi. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto;
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (interpretacja z 24.01.2013 sygn. ITPP2/443-1338/12/AW): „nieopodatkowanie podatkiem od towarów i usług przekazywania prezentów o wartości poniżej 10 zł (bez podatku), jest niezależna od ilości prezentów i ich łącznej wartości przekazywanych w ciągu roku danemu podmiotowi”;
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z dnia 14.12.2012 sygn. IPPP2/443-971/12-5/AO): „nieodpłatne wydanie towarów przez Spółkę, w sytuacji gdy łączna cena nabycia wydanych jednorazowo danej osobie towarów może przekraczać 100 zł, lecz jednostkowy koszt wytworzenia lub jednostkowa cena nabycia towarów składających się na dane wydanie, określona w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10 zł, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z 07.02.2012 sygn. IPPP1/443-1623/11-2/JL): „dla uznania danego przedmiotu nieodpłatnego przekazania za „prezent o małej wartości” w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest, czy cena nabycia lub koszt wytworzenia (liczony bez podatku) jednej sztuki przekazywanego towaru nie przekracza 10zl. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja z 11.08.2011, sygn. ILPP2/443-792/11-2/EN): „bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.”

Ad 2 - nieodpłatne świadczenie usług

W ocenie Spółki, usługi nieodpłatnie świadczone na rzecz Kontrahentów, w sposób i na zasadach opisanych we wniosku, również nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie w art. 8 ust. 2 przewidziano, że za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, uznaje się również następujące nieodpłatne świadczenie usług:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT jak odpłatne świadczenie usług, podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza. Przy czym w przypadku usług polegających na udostępnieniu (użyciu) towarów należących do przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1, uznanie takiego nieodpłatnego świadczenia usługi za podlegające opodatkowaniu VAT jest możliwe tylko w sytuacji, jeśli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu. Innymi słowy, nieodpłatne świadczenie usług inne niż użycie towarów należących do przedsiębiorstwa, należy traktować jako usługi odpłatne dla celów VAT, tylko wówczas, jeżeli nie są cne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w ramach działalności promocyjnej, Spółka przekazuje nieodpłatnie Kontrahentom karty przedpłacone na usługi telekomunikacyjne. Zgodnie z wyjaśnieniem Ministra Finansów z dnia 23.12.2014 (dostępnym na stronie www.mf.gov.pl) dotyczącym kwalifikacji podatkowej sprzedaży tzw. kart „prepaid” (doładowań, przez które rozumiane są zarówno doładowania konta „na start” w ramach starterów z kartą SIM, jak również doładowania nabywane bez jednoczesnego przekazania przez operatora karty SIM - ale, których realizacja następuje z wykorzystaniem karty SIM - niezależnie od technologii dostarczenia doładowania), należność płacona za doładowania stanowi należność za usługi telekomunikacyjne. W związku z powyższym przekazywane przez Spółkę nieodpłatnie karty prepaid należy na gruncie przepisów ustawy o VAT zakwalifikować, jako nieodpłatne świadczenie usług.

Jak wskazano we wniosku Spółka przekazuje nieodpłatnie Kontrahentom karty prepaid na usługi telekomunikacyjne. W praktyce karty zawierające informacje niezbędne do uruchomienia usługi i skorzystania z doładowanie (m.in. kod aktywacyjny), dołączane są w ramach akcji promocyjnej do produktów oferowanych przez Spółkę. Przedmiotowe karty na gruncie podatku od towarów i usług stanowią świadczenie usług przez Spółkę (czy też ściślej zaliczkę na poczet usługi), niezależnie od okoliczności, że faktycznym usługodawcą jest firma telekomunikacyjna będąca emitentem karty prepaid. W rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. W rozumieniu przepisów VAT Spółka nieodpłatnie świadczy więc usługi telekomunikacyjne.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego, podobnie do pozostałych Gratisów, karty doładowania przekazywane przez Spółkę stanowią element strategii marketingowej mającej na celu zwiększenie sprzedaży oraz pozyskanie i utrzymanie nowych odbiorców (sprzedawców detalicznych). W związku z powyższym nieodpłatne świadczenie usług ma ścisły związek z działalnością gospodarczą Spółki.

Ad 3 - odliczenie VAT od Gratisów

Zdaniem Spółki, będzie miała ona prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Gratisów o wartości jednostkowej nieprzekraczającej 10 zł netto, które będą przekazywane przez Spółkę Kontrahentom w ramach strategii marketingowej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia tych towarów i usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 ustawy o VAT.

W związku z tym, że jak wskazano w uzasadnieniu do pytania 1 i 2 powyżej, przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę towary i usługi, pozostają w związku ze strategią marketingową Spółki i ma wpływ na zwiększenie sprzedaży, która stanowi działalność opodatkowaną. W konsekwencji Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług będących przedmiotem nieodpłatnego wydania na cele promocyjne, bowiem nabyte towary lub usługi są wykorzystywane na potrzeby działalności opodatkowanej transakcji. Takie stanowisko wyraził m.in. ustawodawca w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, która z dniem 1 stycznia 2014 roku uchyliła przepis szczególny, tj. art. 86 ust. 8 pkt 2, przewidujący, że odliczenie VAT przysługuje również w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 ustawy.

Jak stwierdzono w uzasadnieniu, „uchylenie art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT wiąże się z faktem, że powtórzona jest w nim (w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 ustawy o VAT) zasada, która jest już wyrażona w ust. 1 tego przepisu. W tym zakresie można mówić o „przeregulowaniu”. Zgodnie z art. 168 dyrektywy 2006/112/WE prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, co do zasady, wtedy, gdy nabyte przez niego towary lub usługi są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji. Zatem prawo do odliczenia podatku od nabytych (wytworzonych) towarów, przekazywanych następnie jako prezenty o małej wartości lub próbki, należy wyprowadzać z zasady ogólnej (tj. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT)”.

Zdaniem Spółki warunkiem odliczenia podatku na podstawie ogólnej zasady określonej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest istnienie związku, nawet pośredniego, danego zakupu z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Związek ten nie musi być bezpośredni, ale może być również pośredni. Przykładowo w orzeczeniu z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise, TSUE stwierdził, że brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, ponieważ gdy koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika, która opodatkowaniu podlega, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku.

Ad 4 - korekta faktur wewnętrznych

Jak wskazała Spółka, dotychczas nieodpłatne przekazania Gratisów, dla celów rozliczenia VAT z tytułu nieodpłatnej dostawy, były dokumentowane przez Spółkę fakturami wewnętrznymi. W chwili obecnej, Spółka rozważa możliwość skorygowania podatku należnego od nieodpłatnych wydań, w drodze wystawienia korekt do ww. faktur wewnętrznych. Zdaniem Spółki w takim przypadku obniżenie podatku należnego będzie możliwe w rozliczeniu za okres, w którym Spółka wystawi wewnętrzną fakturę korygującą.

Do 31 grudnia 2013 roku przepisy ustawy o VAT, przewidywały możliwość wystawiania faktur wewnętrznych w odniesieniu do czynności nieodpłatnego przekazania towarów. Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. nie przewidują już wprost możliwości wystawiania faktur wewnętrznych, jednak nie ma przeszkód, aby takie faktury nadal wystawiać.

Zdaniem Spółki, w sytuacji, jeśli podatnik wystawi fakturę wewnętrzną, dokumentującą obrót opodatkowany dla celów VAT, to w przypadku wystawienia faktury korygującej do takiej faktury, zastosowanie znajdą przepisy art. 29a ust. 13 i 14 ustawy. Zgodnie z art. 29a ust. 14, w przypadku jeśli podatnik stwierdzi pomyłkę w kwocie podatku na fakturze i wystawi fakturę korygującą do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje na zasadach przewidzianych w ust. 13 tego przepisu.

W myśl art. 29a ust. 13 obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe zasady znajdą również zastosowanie w odniesieniu do faktur wewnętrznych. Ustawa o VAT w art. 2 pkt 31 definiuje fakturę, jako dokument, w formie papierowej lub elektronicznej, zawierający dane wymagane ustawą. Dane jakie powinna zawierać faktura VAT określa przepis art. 106e ustawy. Wystawiane przez Spółkę faktury wewnętrzne w jej ocenie zawierają elementy wymagane przepisami, jeśli zatem zostaną wystawione i wprowadzone do obrotu prawnego poprzez ich zaksięgowanie i ujęcie w rejestrach VAT i sporządzonej na ich podstawie deklaracji, stanowią fakturę w rozumieniu przepisów VAT. Jednocześnie z art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, należy wystawić fakturę korygującą. Należy podkreślić, że w fakturze wewnętrznej zawierającej VAT należny, dokumentującej czynność, która opodatkowaniu VAT nie podlega, doszło do zawyżenia kwoty podatku (objęła ona nienależny podatek). W związku z tym, zdaniem Spółki, istnieją przesłanki do dokonania korekty rozliczenia VAT poprzez wystawienie odpowiednich korygujących faktur wewnętrznych, w których podatek należny zostanie skorygowany in minus. W konsekwencji korekta faktury VAT związana z obniżeniem obrotu opodatkowanego z tytułu nieodpłatnego wydania podlega korekcie na zasadach określonych w art. 29a. Przy czym, w przypadku wystawienia korekty do faktury wewnętrznej, wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych, jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru. Zatem kwota podatku powinna być pomniejszona w rozliczeniu za okres wystawienia wewnętrznej faktury korygującej.

Na marginesie można wskazać, że przepisy obowiązujące przed 1 stycznia 2014 r. nakazywały stosować do faktur wewnętrznych odpowiednio przepisy o fakturach korygujących. Pomimo, że od 1 stycznia 2014 r. przepisy nie regulują wystawiania faktur wewnętrznych (a więc również ich korygowania) zdaniem Spółki, cytowany wyżej art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT znajdzie, na zasadzie analogii, zastosowanie do wystawionych przez Spółkę faktur wewnętrznych. Mając na uwadze powyższe regulacje, Spółka dokona pomniejszenia podstawy opodatkowania VAT w rozliczeniu za okres, w którym wystawiona zostanie wewnętrzna faktura korygująca.

Powyższe podejście potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji z dnia 16 grudnia 2014 r. (sygn. ITPP1/443-1163/14/DM), w której potwierdził on, że „w przypadku wystawienia korekty do faktury wewnętrznej, wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych, jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru. Zatem kwota podatku powinna być pomniejszona w rozliczeniu za okres wystawienia wewnętrznej faktury korygującej”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uznania:

że opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT, bez względu na ilość i na łączną wartość towarów przekazywanych w ciągu roku Kontrahentowi, o ile tylko na dzień przekazania jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł (bez podatku VAT);
że opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie przez Spółkę usług na cele promocyjne nie podlega opodatkowaniu VAT;
że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu towarów i usług przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania;
że jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 będzie pozytywna i Spółka wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie towarów i usług jako opodatkowane VAT, Spółka uprawniona będzie do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygujące do faktur wewnętrznych;

-jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W oparciu o art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

W myśl art. 7 ust. 3 cyt. ustawy przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Według art. 7 ust. 4 powołanej ustawy przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątkiem jest przekazanie towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Nie jest więc opodatkowane podatkiem od towarów i usług przekazanie odbiorcom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10,00 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100,00 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych przekazań. Natomiast jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100,00 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wynika, że Wnioskodawca w celu wsparcia procesu dystrybucji i zwiększeniu wolumenu sprzedaży Towarów podejmuje szereg działań marketingowych służących pozyskaniu jak największej ilości odbiorców Towarów, zarówno detalicznych (kontrahenci hurtowni), jak również klientów docelowych (konsument).

Towary i usługi nieodpłatnie wydawane w ramach akcji marketingowych obejmują przede wszystkim: wyroby tytoniowe lub inne (np. bibułki) znajdujące się w ofercie Spółki, zapalniczki, kawa.

Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że nieodpłatne przekazanie towarów będących przedmiotem wniosku, których jednostkowy koszt wytworzenia w przypadku produktów (wyrobów) i jednostkowa cena nabycia w przypadku towarów handlowych nie przekracza 10 zł netto, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy stwierdzić, że bez względu na ilość przekazywanych przez Wnioskodawcę jednemu podmiotowi (Odbiorcy) towarów, których cena nabycia/koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto - ich nieodpłatne wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Bowiem przekazanie większej ilości towarów, np. w pudełku stanowiącym swoiste opakowanie zbiorcze, nie ma znaczenia dla kwalifikacji towarów, które się w nim znajdują jako prezentów o małej wartości.

Brak opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów wynika z faktu, że stanowią one prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Jak wskazał Wnioskodawca w celu wsparcia procesu dystrybucji i zwiększeniu wolumenu sprzedaży Towarów Spółka podejmuje szereg działań marketingowych służących pozyskaniu jak największej ilości odbiorców Towarów, zarówno detalicznych (kontrahenci hurtowni), jak również klientów docelowych (konsument).

Wobec powyższego w świetle przedstawionego opisu sprawy oraz przytoczonego stanu prawnego należy stwierdzić, że przekazanie nieodpłatnie kontrahentom towarów wydawanych w ramach akcji marketingowych jako prezenty o małej wartości, które to przekazanie ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej, a cena nabycia lub koszt wytworzenia każdego z przekazywanych towarów na moment przekazania nie przekracza 10 zł, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

W odniesieniu do przedstawionego stanowiska objętego pytaniem nr 2 wskazać należy, że zgodnie z unormowaniami zawartymi w przepisach, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analizując treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy powołanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Przy czym wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Zatem aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, czyli za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działań promocyjnych Spółka przekazuje nieodpłatnie Kontrahentom m.in. nabywane usługi. Usługi te nieodpłatnie wydawane w ramach akcji marketingowych, obejmują przedpłacone karty na usługi telekomunikacyjne odpowiadające usługom o wartości 5 zł (karty doładowania). Akcje promocyjne skierowane są do nabywców detalicznych (klientów hurtowni lub sieci handlowych) i stanowią narzędzie motywowania kolejnych kontrahentów do zwiększania ilości zamówień oraz przywiązania ich do marki towarów oferowanych przez Spółkę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 25a ustawy o podatku od towarów i usług (definicja ta jest tożsama z zawartą w Dyrektywie UE w sprawie VAT - Dyrektywa 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), przez usługi telekomunikacyjne rozumie się usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych.

W świetle powyższej definicji, za usługę telekomunikacyjną należy uznawać także przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków zapewniającą transmisję informacji. Tak szeroka definicja usługi telekomunikacyjnej pozwala na przyjęcie, iż usługi te mogą obejmować także sprzedaż kart prepaid oraz starterów pozwalających na korzystanie ze środków (infrastruktury) zapewniających transmisję. W istocie bowiem, sprzedaż starterów i kart prepaid stanowi przeniesienie praw do użytkowania tego rodzaju infrastruktury.

Co więcej, definicja usługi telekomunikacyjnej nie określa podmiotu, który może świadczyć tego rodzaju usługi, określa jedynie jej przedmiotowy zakres. Tym samym należy uznać, iż usługę telekomunikacyjną może świadczyć nie tylko operator telekomunikacyjny, ale także każdy inny podmiot, który wykonuje świadczenia wchodzące w zakres usług telekomunikacyjnych. Jeżeli więc, sprzedaż starterów i kart prepaid potraktujemy jako tego rodzaju usługi, to każdy kolejny podmiot odsprzedający karty należy uznać za świadczącego usługę telekomunikacyjną. Jeżeli podmiot nabywa karty prepaid od operatora i następnie je odsprzedaje odbiorcom finalnym, tj. osobom fizycznym, to należy uznać, iż w pierwszej kolejności nabył on usługę telekomunikacyjną od operatora, a następnie, sam tę usługę wyświadczył na rzecz odbiorcy finalnego.

W związku z tym stwierdzić należy, że nieodpłatne świadczenie na rzecz Kontrahentów wiąże się z potrzebami przedsiębiorstwa, służy celom prowadzonej działalności gospodarczej. Wyświadczone przez Wnioskodawcę usługi mają na celu motywowanie kolejnych kontrahentów do zwiększania ilości zamówień oraz przywiązania ich do marki towarów oferowanych przez Spółkę oraz wsparcie sprzedaży towarów, na które jest mniejszy popyt oraz w celu umożliwienia zapoznania się z cechami produktów i skłonienia klienta detalicznego do zakupu większej ilości danego towaru.

Zatem nieopłatne świadczenie usług w postaci przekazania przedpłaconych kart telekomunikacyjnych (prepaid) odpowiadających usługom o wartości 5 zł nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym usługi nieodpłatnego świadczenia na rzecz kontrahentów w sposób i na zasadach opisanych we wniosku nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest prawidłowe.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie, w kwestii objętej pytaniem nr 3, tj. czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT wynikającego z zakupu towarów i usług przeznaczonych do nieodpłatnego przekazania, należy zwrócić uwagę na niżej cytowane przepisy:

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, że jak wskazano powyżej, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążące się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Jak wynika z opisu sprawy nieodpłatne wydania polegają na przekazaniu Kontrahentom (lub pokryciu kosztów zakupu przez Kontrahenta towarów na cele akcji marketingowych - „refaktura”) Gratisów, które następnie służą do prowadzenia akcji promocyjnych w sieciach handlowych i sklepach. Akcje promocyjne skierowane są do nabywców detalicznych (klientów hurtowni lub sieci handlowych) i stanowią narzędzie motywowania kolejnych kontrahentów do zwiększania ilości zamówień oraz przywiązania ich do marki towarów oferowanych przez Spółkę. Nieodpłatne wydanie produktów dokonywane jest m.in. w celu wsparcia sprzedaży towarów, na które jest mniejszy popyt oraz w celu umożliwienia zapoznania się z cechami produktów i skłonienia klienta detalicznego do zakupu większej ilości danego towaru. Dystrybutorzy dokonują nieodpłatnego wydania Gratisów, przekazanych przez Spółkę, w formie dodatków do wybranych produktów (np. do kartonu papierosów dodawana jest zapalniczka) lub w formie bezpłatnych próbek (np. do każdego kartonu określonego rodzaju papierosów dodawana jest paczka tytoniu).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy faktycznie koszty nabycia towarów i usług wydawanych nieodpłatnie w ramach akcji marketingowych pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i mają na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, wówczas Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwoty podatku VAT od wydatków poniesionych na zakup towarów promocyjnych, które są następnie przedmiotem nieodpłatnego wydania sprzedaży w ramach opisanych akcji promocyjnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 3 jest prawidłowe.

W kwestii objętej pytaniem nr 4 wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia – czy jeżeli Wnioskodawca wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych, w których wykazano opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie towarów i usług jako opodatkowane VAT, będzie on uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygując do faktur wewnętrznych.

Stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik wystawia fakturę korygującą.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani rozporządzeń wydanych do tej ustawy nie zawierają przepisów wskazujących wprost, w którym okresie rozliczeniowym należy uwzględnić korektę faktury wewnętrznej u jej wystawcy. Powyższą kwestię należy zatem rozstrzygnąć w oparciu o przepisy art. 29a ust. 14 w związku z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, bowiem dotyczą one sytuacji, gdy po wystawieniu faktury pierwotnej stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2 ustawy).

W myśl art. 29a ust. 13 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna – art. 29a ust. 14 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku faktur wewnętrznych, jak i faktur wewnętrznych korygujących, wystawca faktury nie przesyła jej do żadnego innego podmiotu. Nie może zatem otrzymać potwierdzenia odbioru wewnętrznej faktury korygującej. Tak więc w przypadku wystawienia korekty do faktury wewnętrznej, wystawca korekt faktur wewnętrznych jest równocześnie ich odbiorcą, a to powoduje, że data wystawienia korekt faktur wewnętrznych jest jednocześnie datą potwierdzenia ich odbioru.

Z analizy przedstawionego opisu w kontekście powołanych przepisów wynika, że Wnioskodawca - jako wystawca faktury korygującej do faktury wewnętrznej może na jej podstawie dokonać obniżenia kwoty podatku należnego.

Tym samym, w związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych, zmniejszających kwotę podatku VAT należnego, Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawi faktury korygujące do faktur wewnętrznych. W tym momencie bowiem Spółka dysponuje odpowiednimi danymi niezbędnymi do właściwego rozliczenia korekty, tj. dokumentem, w którym Wnioskodawca wskazał, że do czynności opodatkowanych (które dokumentował poprzez wystawienie pierwotnej faktury wewnętrznej) w ogóle nie doszło.

Wobec tego korekty zmniejszające podstawę opodatkowania i VAT należny z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów należy ująć w rozliczeniu VAT za okres, w którym Wnioskodawca wystawi odpowiedni dokument korygujący.

Zatem w związku z wystawieniem wewnętrznych faktur korygujących celem skorygowania (pomniejszenia) VAT wykazanego nienależnie na fakturach wewnętrznych dokumentujących nieodpłatne wydania Gratisów przez Spółkę na rzecz Kontrahentów, będzie uprawniona do obniżenia kwoty VAT należnego w deklaracji VAT za okres, w którym wystawione zostaną korekty tych faktur wewnętrznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 4 jest prawidłowe.

Należy w tym miejscu podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości dokumentowania przez Wnioskodawcę czynności wydania Gratisów, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Nadmienić trzeba, że z dniem 1 stycznia 2014 r., ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 z późn. zm.), został uchylony artykuł 106 ustawy o VAT zawierający w ust. 7 regulacje dotyczące wystawiania faktur wewnętrznych. Tak więc, w odniesieniu do czynności wskazanych w ww. art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w tym. m.in. do czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 tej ustawy, podatnicy mieli możliwość wystawiania faktur wewnętrznych, lecz tylko do końca 2013 roku.

Obecnie, a więc od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnicy nie mają możliwości wystawiania faktur wewnętrznych, z wyjątkiem sytuacji, gdy dokumentowały będą one czynności dokonane przed dniem 1 stycznia 2014 r. Stosownie bowiem do art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl ust. 2 ww. przepisu przejściowego (tj. art. 12 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw), do wystawiania faktur korygujących faktury wystawione przed dniem 1 stycznia 2014 r. i faktury wystawione zgodnie z ust. 1 oraz do wystawiania faktur będących duplikatami takich faktur stosuje się odpowiednio przepisy art. 106j-106l ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

A zatem, na gruncie obecnie obowiązującego stanu prawnego, w zakresie korygowania faktur wewnętrznych wystawionych do końca roku 2013 należy stosować przepisy dotyczące korygowania faktur obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin