Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4515.497.2016.2.JKu
z 9 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 19 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w związku z podziałem majątku wspólnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2016 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w związku z podziałem majątku wspólnego.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 4 stycznia 2017 r., znak: 2461-IBPB-2-1.4515.497.2016.1.JKu wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 19 stycznia 2017 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył spadek po cioci zmarłej 7 kwietnia 2016 r., ostatnio zamieszkałej w G., w skład którego wszedł lokal mieszkalny położony w G. Rozliczając podatek od spadków i darowizn, Wnioskodawca skorzystał z ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W dniu 5 lipca 2016 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny nabyty w spadku, za kwotę 160.000 zł, a następnie za środki pochodzące ze sprzedaży tego lokalu 2 sierpnia 2016 r. zakupił razem z żoną lokal mieszkalny położony w K., za kwotę 217.000 zł.

Obecnie Wnioskodawca wraz z żoną chce dokonać podziału majątku wspólnego, w wyniku którego nabywczynią lokalu w K. będzie wyłącznie żona Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w 2012 r. zawarł z żoną związek małżeński. Po ślubie zamieszkał u żony, gdzie zamieszkiwał dodatkowo syn i córka żony. Mieszkanie miało ok. 45m² powierzchni. W trakcie wspólnego pożycia z rodziną wynikły bardzo złe relacje między Wnioskodawcą a synem żony, który często nadużywa alkoholu. Okazało się także, że syn żony Wnioskodawcy jest uzależniony od narkotyków. Częste kłótnie i awantury w sprawie jego zachowania oraz kilkakrotnych kradzieży mienia Wnioskodawcy i jego żony doprowadziły do pogorszenia relacji między Wnioskodawcą a jego żoną.

Bardzo często po awanturach rodzinnych Wnioskodawca pomieszkiwał u żyjącej wówczas cioci. Z czasem małżeństwo Wnioskodawcy i jego żony stanęło na krawędzi rozpadu. Jedynym sposobem na ratowanie małżeństwa było odseparowanie się (zamieszkanie w innym mieście) od dzieci żony. Po śmierci cioci zaistniała możliwość sprzedania i kupna mieszkania, co Wnioskodawca uczynił dla ratowania małżeństwa. Obecnie związek małżeński Wnioskodawcy jest odbudowany a Wnioskodawca wraz z małżonką cieszą się wspólnym życiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z podziałem majątku i nabyciem przez żonę ww. lokalu na wyłączną własność Wnioskodawca będzie nadal zwolniony z podatku od spadków i darowizn, mieszkając i będąc zameldowanym nadal przez okres 5 lat w ww. lokalu?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 16 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie obliguje Wnioskodawcy do zakazu zbycia praw do lokalu na rzecz żony w wyniku podziału majątku, gdyż Wnioskodawca będzie nadal zameldowany i będzie zamieszkiwał w tym lokalu przez okres 5 lat od daty nabycia. Tym samym Wnioskodawca nie będzie zobligowany do zapłaty podatku od spadków i darowizn oraz korekty zeznania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nabycia spadku obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

W myśl art. 16 ust. 2 analizowanej ustawy, ulga, o której wyżej mowa, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
   
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
   
   1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego - jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
      
   2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą mieszkać, będąc zameldowanymi na pobyt stały w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat oraz utrzymają tytuł prawny do nabytego, np. tytułem dziedziczenia budynku – a więc nie dokonają jego zbycia – przez okres 5 lat.

Zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji lub ustalenia zobowiązania podatkowego:

1. zbycie udziału w budynku lub lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, albo spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych, albo
2. zbycie budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (udziału w budynku lub lokalu), albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży na nabycie innego budynku lub lokalu mieszkalnego (udziału w budynku lub lokalu) albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), albo budowę innego budynku lub lokalu nastąpiło w całości w okresie dwóch lat od dnia zbycia i łączny okres zamieszkiwania w zbytym i nabytym albo wybudowanym budynku lub lokalu, potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały, wynosi 5 lat.
   
   

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 8 ww. ustawy, warunek określony w ust. 2 pkt 5 lit. b) uważa się za spełniony również wtedy, gdy budynek lub lokal mieszkalny (udział w budynku lub lokalu) albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (udział w takim prawie) został zbyty przed rozpoczęciem zamieszkiwania, ze względu na konieczność zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży na nabycie innego budynku lub lokalu mieszkalnego (udziału w budynku lub lokalu), albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), albo budowę innego budynku lub lokalu nastąpiło w całości w okresie dwóch lat od dnia zbycia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył spadek po cioci, zmarłej 7 kwietnia 2016 r., w skład którego wszedł lokal mieszkalny położony w G. Rozliczając podatek od spadków i darowizn, Wnioskodawca skorzystał z ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W dniu 5 lipca 2016 r. Wnioskodawca sprzedał lokal mieszkalny, nabyty w spadku, a następnie za środki pochodzące ze sprzedaży tego lokalu, 2 sierpnia 2016 r., zakupił razem z żoną lokal mieszkalny położony w K. Obecnie Wnioskodawca wraz z żoną chce dokonać podziału majątku wspólnego, w wyniku którego nabywczynią lokalu w K. będzie wyłącznie żona Wnioskodawcy. Na wezwanie Organu interpretacyjnego, czy zbycie lokalu nabytego w spadku a następnie nabycie nowego lokalu było uzasadnione koniecznością zmiany warunków lub zmiany miejsca zamieszkania, Wnioskodawca wskazał na złe relacje między Wnioskodawcą a synem żony. Częste kłótnie i awantury w sprawie jego zachowania oraz kilkakrotne kradzieże mienia Wnioskodawcy i jego żony doprowadziły do pogorszenia relacji między Wnioskodawcą a jego żoną. Jedynym sposobem na ratowanie małżeństwa było odseparowanie się (zamieszkanie w innym mieście) od dzieci żony.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadza się do ustalenia czy w sytuacji, gdy lokal mieszkalny, nabyty m.in. ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu nabytego w spadku, stanie się wyłączną własnością żony (podział majątku wspólnego), Wnioskodawca zachowa prawo do ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z treści powołanych przepisów wynika, że warunkiem zachowania prawa do ulgi jest m.in. nabycie – ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku, jeśli sprzedaż została dokonana w warunkach określonych w art. 16 ust. 7 pkt 2 lub ust. 8 cyt. ustawy, tj. wynikała z konieczności zmiany warunków lub miejsca zamieszkania – w określonym czasie innego lokalu i zamieszkanie w nim, potwierdzone zameldowaniem przez pięć lat (z uwzględnieniem okresu zamieszkania w lokalu nabytym w spadku). Ustawodawca nie wymaga przy tym, aby nowo nabyty lokal przez cały wymagany ustawą okres był własnością podatnika. Istotnym jest natomiast, aby podatnik w nim mieszkał przez wymagany czas, a także by nabycie tego lokalu było podyktowane zmianą warunków lub miejsca zamieszkania. Ma zatem rację Wnioskodawca, że przejęcie tegoż lokalu (nowo nabytego) na własność w całości przez żonę nie spowoduje utraty warunków do ulgi, jeśli istotnie zbycie lokalu nabytego w spadku było podyktowane koniecznością zmiany warunków i miejsca zamieszkania, co jednakże nie jest przedmiotem wniosku, a ponadto dla rozstrzygnięcia tej kwestii koniecznym jest przeprowadzenie postępowania dowodowego do czego Organ interpretacyjny nie jest uprawniony.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.