Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP3.4512.718.2016.2.AB
z 24 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2016 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 28 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegających na budowie i przebudowie infrastruktury drogowej (dróg publicznych) – jest prawidłowe;
• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegających na budowie i przebudowie infrastruktury drogowej (dróg publicznych);
• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność Miasta zarówno podlegająca opodatkowaniu VAT, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, jak również działalność niepodlegająca ustawie VAT, realizowana na podstawie ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. jako zadania własne, polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej czyli mieszkańców gminy, prowadzona jest przez urząd miasta.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt (prezydent) wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy (miasta). Urząd składa się z komórek organizacyjnych (departamentów, biur, zarządów) wykonujących zadania przypisane im w Regulaminie Organizacyjnym Urzędu, wprowadzonym zarządzeniem Prezydenta Miasta. Regulamin określa organizację i zasady funkcjonowania Urzędu, zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy. Miasto realizuje zadania własne, do których należą m.in. sprawy z zakresu: – gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacja ruchu drogowego.

Zadania w zakresie zarządzania drogami oraz obsługi inwestycji drogowych realizuje Zarząd Dróg Miejskich, będący jednostką organizacyjną Urzędu Miejskiego.

W ramach czynności wykonywanych przez Miasto (działające poprzez swój Urząd) można wyróżnić:

1. czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i w ramach tej działalności Miasto funkcjonuje m. in. jako organ podatkowy czy organ administracyjny,
2. czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc wykonywane głównie na podstawie umów cywilnoprawnych.

W ramach Programu Operacyjnego …. 2014-2020, Osi Priorytetowej II Nowoczesna Infrastruktura Transportowa, Działania 2.2 Infrastruktura drogowa, Miasto planuje realizację niżej wymienionych projektów:

1. „Budowa DW …, szacowana wartość projektu 358,1 mln zł, w tym dofinansowanie 267,5 mln zł,
2. „Przebudowa …, szacowana wartość projektu 109,2 mln zł, w tym dofinansowanie 72,1 mln zł,
3. „Budowa …, szacowana wartość projektu 185 mln zł, w tym dofinansowanie 148 mln zł.

Zakres rzeczowy powyższych projektów dotyczy budowy i przebudowy infrastruktury drogowej (drogi publiczne) obejmującej budowę dwóch nowozaprojektowanych ulic oraz przebudowę dwóch istniejących ulic wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną obejmującą budowę lub przebudowę: kanalizacji deszczowej, oświetlenia ulicznego, kanalizacji monitoringu miejskiego, sieci gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznej, sieci teletechnicznej. W ramach infrastruktury drogowej zostaną wybudowane nawierzchnie ulic, chodniki, ścieżki rowerowe, zatoki autobusowe, wiaty przystankowe, zieleń drogowa, oświetlenie uliczne, sygnalizacje świetlne, wiadukty, estakady.

Ponadto zostaną wybudowane i przebudowane sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej. Budowa sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej nie jest ujęta w zakresie projektu dofinansowanego ze środków Unii Europejskiej. Wszystkie faktury dotyczące zrealizowanych projektów wystawiane będą na Miasto. Majątek wytworzony w wyniku realizacji przedmiotowych projektów pozostanie własnością Miasta. Jedynie wybudowane w ramach zadania sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej, które nie są objęte zakresem projektów i tym samym będą finansowane ze środków własnych miasta, zostaną sprzedane … Sp. z o. o., których Miasto jest większościowym udziałowcem.

Na mocy art. 39 ust. 6-8 ustawy dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, zarządca drogi, w trakcie budowy lub przebudowy drogi, zobowiązany jest zlokalizować kanał teletechniczny w pasie drogowym oraz w przypadku wystąpienia zainteresowanych zobowiązany jest do udostępnienia kanałów teletechnicznych w drodze odpłatnej decyzji administracyjnej określającej warunki udostępnienia.

Kanały teletechniczne będą w głównej mierze wykorzystywane do realizacji zadań własnych gminy. Oprócz tego na wniosek zainteresowanego podmiotu kanały teletechniczne mogą zostać odpłatnie udostępnione na podstawie decyzji administracyjnej. Koszty budowy kanałów teletechnicznych są wydzielone z kosztów całej inwestycji, dlatego tez dla Miasta „znana będzie kwota podatku związana z ich budową”.

Podziemna infrastruktura techniczna kolidująca z planowanymi projektami tj. sieci gazowe, sieci ciepłownicze, energetyczne, które będą przebudowane przez Miasto na podstawie uzgodnień z właścicielami tych sieci pozostaną ich własnością bez ponoszenia odpłatności na rzecz Miasta.

Cała wybudowana infrastruktura tj. drogi publiczne, ścieżki rowerowe wraz z oświetleniem ulicznym, kanalizacją deszczową, wiadukty, estakady itp. będą ogólnodostępne. Wybudowane drogi będą służyć do użytku publicznego i wszyscy będą korzystali z ich bezpłatnie.

Do zadań własnych gminy należy m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Inwestycja w części niezwiązanej z budową sieci sanitarnej i sieci wodociągowej nie będzie generowała przychodów, które byłyby opodatkowane podatkiem VAT. Środki finansowe na utrzymanie powstałej infrastruktury zostaną zabezpieczone w budżecie Miasta.

Uzyskanie interpretacji indywidualnej jest niezbędne w celu przedłożenia w Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do wybudowanej infrastruktury w ramach projektów dofinansowanych z Unii Europejskiej oraz wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej nie ujętej w zakresie projektu dofinansowanego z Unii Europejskiej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług poniesionego w związku z nabywaniem towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowych projektów finansowanych ze środków Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych związanych z wybudowanymi drogami w ramach projektów. Nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych związanych z przyjmowaniem i rozliczaniem opłat za korzystanie z dróg gminnych. W tej sytuacji Miastu nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatki VAT naliczonego z tytułu poniesionego wydatków, a tym samym podatek VAT będzie wydatkiem kwalifikowanym.

Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących budowę sieci sanitarnej i sieci wodociągowej, które zostaną sfinansowane ze środków własnych Miasta i następnie sprzedane Spółce z o. o. Ponieważ zgodnie z zapisami art. 86 ust. 1 ustawy, wybudowana inwestycja będzie służyła działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w świetle ust. 2 przywołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze lokalnym, wykonywanych przez gminę, należą m.in. zadania w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektów polegających na budowie i przebudowie infrastruktury dróg publicznych, gdyż – jak wynika z treści wniosku – wybudowane drogi nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie sieci kanalizacji sanitarnej i wodociągowej –zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją ww. inwestycji. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że infrastruktura będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, bowiem po zrealizowaniu inwestycji, powstała infrastruktura wodno-kanalizacyjna zostanie sprzedana W. Sp. z o. o. Jednocześnie należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku będzie przysługiwało, o ile nie zajdą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Henryka Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.