Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.957.2016.1.AG
z 23 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2016 r. (data wpływu 24 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 16 lutego 2016 r. Wnioskodawca, jako podatnik, dokonał wraz ze współmałżonką rozliczenia rocznego za 2015 r. na formularzu rozliczeniowym PIT-37. Na podstawie załącznika PIT/O dokonał odliczenia od dochodu 4.500,00 zł jako podatnik, natomiast małżonka 3.119,94 zł, kwoty zostały przeniesione do zeznania PIT-37, do rubryki odpowiednio 105 i 106 – odliczenie z tytułu darowizny na rzecz kultu religijnego.

Po odliczeniu od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne i darowizny na rzecz kultu religijnego dochód wyniósł 109.553,47 zł i wykazany został w rubryce 111 zeznania PIT-37. Od dochodu łącznego, Wnioskodawcy jako podatnika i małżonki, w wysokości nieprzekraczającej 112.000,00 zł dokonano odliczenia od podatku kwoty 1.112,04 zł na podstawie PIT/O. Wspólnie z żoną posiadają jedno dziecko w wieku 14 lat, uczące się w gimnazjum. Dnia 18 listopada 2016 r. Wnioskodawca otrzymał pismo nr … o nieprawidłowości w rozliczeniu, w którym stwierdzono, że zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 1 uopdf prawa do ulgi prorodzinnej nie mają rodzice, którzy w roku podatkowym osiągnęli dochód przewyższający 112.000,00 zł i są w posiadaniu tylko jednego dziecka. W związku z brakiem jednoznacznej oceny stanu faktycznego i terminem 7 dni na dokonanie korekty, Wnioskodawca skorygował zeznanie PIT-37 i zwrócił kwotę 1.112,04 zł oraz odsetki w wysokości 65,00 zł na rachunek Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej za 2015 r. w wysokości 1.112,04 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 27f ust. 1 stanowi o podatku dochodowym obliczonym zgodnie z art. 27, pomniejszonym o składki, o których mowa w art. 27b i prawie podatnika do odliczenia kwoty ustalonej w ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w przypadku Wnioskodawcy jest to kwota 92,67 zł miesięcznie, czyli 1.112,04 zł za 2015 r. (rubryka 111 zeznania PIT-37). Artykuł 26 ust. 1 ustala podstawę obliczenia podatku po odliczeniu kwot wynikających z darowizn przeznaczonych na cele kultu religijnego, czy na ubezpieczenie społeczne. Taki sposób ustalania podstawy opodatkowania zawarty jest w art. 27 ust. 1, który stanowi, że podatek dochodowy pobiera się od podstawy jego obliczenia, obliczonej na podstawie przepisów poprzedzających. Świadczy o tym też sama konstrukcja zeznania PIT-37.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   
   
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a);
      
      
      
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   
   
   
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
      

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dnia 16 lutego 2016 r. Wnioskodawca, jako podatnik, dokonał wraz ze współmałżonką rozliczenia rocznego za 2015 r. na formularzu rozliczeniowym PIT-37. Na podstawie załącznika PIT/O dokonał odliczenia od dochodu 4.500,00 zł jako podatnik, natomiast małżonka 3.119,94 zł, kwoty zostały przeniesione do zeznania PIT-37, do rubryki odpowiednio 105 i 106 – odliczenie z tytułu darowizny na rzecz kultu religijnego.

Po odliczeniu od dochodu składek na ubezpieczenie społeczne i darowizny na rzecz kultu religijnego dochód wyniósł 109.553,47 zł i wykazany został w rubryce 111 zeznania PIT-37. Od dochodu łącznego, Wnioskodawcy jako podatnika i małżonki, w wysokości nieprzekraczającej 112.000,00 zł dokonano odliczenia od podatku kwoty 1.112,04 zł na podstawie PIT/O. Wspólnie z żoną posiadają jedno dziecko w wieku 14 lat, uczące się w gimnazjum. Dnia 18 listopada 2016 r. Wnioskodawca otrzymał pismo nr … o nieprawidłowości w rozliczeniu, w którym stwierdzono, że zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 1 uopdf prawa do ulgi prorodzinnej nie mają rodzice, którzy w roku podatkowym osiągnęli dochód przewyższający 112.000,00 zł i są w posiadaniu tylko jednego dziecka. W związku z brakiem jednoznacznej oceny stanu faktycznego i terminem 7. dni na dokonanie korekty, Wnioskodawca skorygował zeznanie PIT-37 i zwrócił kwotę 1.112,04 zł oraz odsetki w wysokości 65,00 zł na rachunek Urzędu Skarbowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że ograniczenie zastosowania ulgi prorodzinnej polegające na wprowadzeniu limitu dochodów, stosownie do art. 27f ust. 2 pkt 1) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje rodziców posiadających jedno dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1 i ust. 6.

Przy czym wysokość tych dochodów ustalić należy w sposób określony w art. 27 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, należy pomniejszyć o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Dochodów tych, zgodnie z obowiązującymi przepisami, nie należy zatem pomniejszać o wartość przekazanych na cele kultu religijnego darowizn.

Wskazać ponadto należy, że stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawca posiada jedno dziecko, a dochód Jego oraz małżonki, ustalony według zasad powyżej wskazanych, w roku podatkowym 2015, przekroczył 112.000 zł, uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem ze względu na przekroczenie wysokości określonego w art. 27f ust. 2 pkt 1 łącznego limitu dochodu warunkującego prawo do odliczenia w sytuacji posiadania jednego dziecka, Wnioskodawcy nie przysługuje ulga prorodzinna za 2015 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.