Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4515.466.2016.2.MCZ
z 27 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 października 2016 r. (data wpływu do Organu – 28 października 2016 r), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny od ojca prawa majątkowego w postaci wierzytelności o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny od ojca prawa majątkowego w postaci wierzytelności o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Siostra Wnioskodawcy, Wnioskodawca i ojciec Wnioskodawcy prowadzą działalność gospodarczą pod nazwą Z s.c. z siedzibą w B.

Ojciec pozostałych wspólników przystąpił do spółki cywilnej z dniem 1 stycznia 2013 r. i wniósł wkład – zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa. Wspólnik nie wniósł rzeczy do używania. W zamian uzyskał 34 % udziału w spółce. Pozostałymi wspólnikami spółki cywilnej są jego syn (Wnioskodawca) i córka, którzy mają po 33% udziału w spółce. Ojciec Wnioskodawcy planuje wystąpienie ze spółki cywilnej Z s.c. wypowiadając swój udział z ważnych powodów.

Zgodnie z art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia – wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika. Zgodnie z § 2 ww. przepisu wypłaca się występującemu wspólnikowi w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki.

W przedmiotowym stanie faktycznym powstanie obowiązek wypłacenia ojcu Wnioskodawcy środków pieniężnych jako ekwiwalentu jego udziału w wartości majątku spółki.

Ojciec Wnioskodawcy po wystąpieniu ze spółki cywilnej i przed faktycznym otrzymaniem środków pieniężnych jako ekwiwalentu jego udziału w wartości majątku spółki planuje dokonać na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej (swoich dzieci Wnioskodawcy i siostry Wnioskodawcy) w jednej umowie darowizny wierzytelności tj. cesji „wierzytelności” o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki (darowizna w formie cesji wierzytelności). W wyniku zawarcia takiej umowy dojdzie do cywilistycznej konfuzji, co w efekcie doprowadzi do tego, że zobowiązanie do zwrotu ekwiwalentu (środków pieniężnych wypłacanych tytułem ekwiwalentu za udział w majątku wspólnym spółki) wygaśnie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy umowa darowizny wierzytelności, tj. cesji „wierzytelności” o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej (darowizna w formie cesji wierzytelności) zawarta pomiędzy ojcem (darczyńca) a pozostałymi wspólnikami spółki cywilnej (syn i córka) zwolniona jest z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn – w myśl art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – pod warunkiem dokonania terminowego zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego?

W ocenie Wnioskodawcy umowa darowizny wierzytelności, tj. cesji „wierzytelności” o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej (darowizna w formie cesji wierzytelności) zawarta pomiędzy ojcem (darczyńcą) a pozostałymi wspólnikami spółki cywilnej (synem i córką) zwolniona jest z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn – w myśl art. 4a ust. 1 ustawy o spadkach i darowiznach, pod warunkiem dokonania terminowego zgłoszenia nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu (urzędowi skarbowemu).

Umowa jako zawarta pod tytułem danym jako umowa darowizny podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn, a jej przedmiotem jest prawo majątkowe – wierzytelność. Jeżeli umowa taka jest zawierana pomiędzy ojcem a dziećmi, to znajduje w tej sytuacji zastosowanie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca przytoczył interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny od ojca prawa majątkowego w postaci wierzytelności o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki. W pozostałym zakresie wniosku, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie – dokonane zgodnie z właściwością – przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jednakże, w myśl art. 4a ust. 1 ustawy o podatku do spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż ojciec Wnioskodawcy planuje wystąpienie ze spółki cywilnej Z s.c. wypowiadając swój udział z ważnych powodów. W związku z tym po stronie pozostałych wspólników, w tym Wnioskodawcy, powstanie obowiązek wypłacenia ojcu Wnioskodawcy środków pieniężnych jako ekwiwalentu jego udziału w wartości majątku spółki.

Ojciec Wnioskodawcy po wystąpieniu ze spółki cywilnej i przed faktycznym otrzymaniem środków pieniężnych jako ekwiwalentu jego udziału w wartości majątku spółki planuje dokonać na rzecz pozostałych wspólników spółki cywilnej (swoich dzieci: Wnioskodawcy i jego siostry) w jednej umowie darowizny wierzytelności, tj. cesji „wierzytelności” o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki (darowizna w formie cesji wierzytelności).

Biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że otrzymanie tytułem darowizny od ojca prawa majątkowego w postaci wierzytelności o wypłatę ekwiwalentu wartości udziału w majątku spółki podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Jednakże darowizna ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a tejże ustawy pod warunkiem – zgodnie ze stwierdzeniem zawartym w treści wniosku – zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.
   
   

Organ podkreśla więc, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania, w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy. 

Ponadto, koniecznym jest podkreślić, że zgodnie z art. 14na pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.