Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.849.2016.1.ŁS
z 16 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia działek- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2016 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 7 grudnia 1973 r. Wnioskodawca oraz jego brat na podstawie umowy darowizny rep. XXX w P w Ł. otrzymali od swoich rodziców nieruchomość gruntową o powierzchni 1202 m² oznaczoną nr XX położoną w Ł. W 1974 r. pracownicy Powiatowej Rady Narodowej wystąpili do Wnioskodawcy i jego brata z żądaniem wywłaszczenia wymienionej nieruchomości. Wnioskodawca wraz z bratem odmawiał dobrowolnego oddania działki. Ziemia ta miała zapewnić w przyszłości możliwość postawienia domu i zamieszkania. Pracownicy Powiatowej Rady Narodowej użyli różnych argumentów perswazji i wymuszenia. Straszono trybem przymusowym i nie płaceniem przez całe lata odszkodowania. Odmowa oddania ziemi za odszkodowaniem miała być niemożliwa. W dniu 22 kwietnia 1974 r. Wnioskodawca wraz z bratem na podstawie umowy sprzedaży w trybie art. 6 ustawy o obrocie ziemią i wywłaszczeniach, działki te sprzedali Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Naczelnika Powiatowej Rady Narodowej. Cel wywłaszczenia nieruchomości został określony jako przeznaczenie ziemi na wysokie budownictwo mieszkaniowe spółdzielcze. Ziemia ta miała być przekazana dla Ł. S. M. Jednakże, cel wywłaszczenia nie został zrealizowany i osiągnięty. Mimo upływu wymaganego czasu nie doszło do realizacji zaplanowanej inwestycji. W wyniku odnawiania ewidencji gruntów miasta Ł. w 1976 r. oraz po kolejnym odnowieniu w 1991 r. działka nr XX została połączona z innymi działkami i została oznaczona docelowo jako nr XXX. Na nieruchomości oznaczonej jako działka XXX w latach 1981-1983 wzniesiono budynki i budowle w ramach II etapu budowy U. W. w Ł. Uwzględniając powyższe Wnioskodawca oraz jego brat zwrócili się w dniu 15 kwietnia 2009 r. z wnioskiem do P. M. Ł. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. S. Ł. 10 lutego 2010 r. odmówił zwrotu omawianej nieruchomości. Podobnie postąpił w sprawie W. P., który w dniu 29 października 2010 r. utrzymał w mocy decyzję S. Ł. Ostatecznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z dnia 30 czerwca 2011 r. sygn. akt … uchylił decyzję W. P. i poprzedzającą ją decyzję S. Ł. Pozytywna decyzja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego spowodowała przełom w sprawie. Wydzielona została działka nr XXX o powierzchni 0,0231 ha oraz działka XXX o powierzchni 0,0228 ha. Decyzją S. Ł. z dnia 30 maja 2014 r., która otrzymała ostateczną ważną formę w maju 2016 r., działki gruntowe nr XXX oraz nr XXX zostały zwrócone Wnioskodawcy oraz jego bratu. Następnie U. M. Ł. na początku maja 2016 r. wystąpił z prośbą do Wnioskodawcy i jego brata o pilne sprzedanie dla miasta Ł. odzyskanych działek, potrzebnych miastu w celu pilnego wykonania planowanego remontu sali widowiskowej. W dniu 23 maja 2016 r. na podstawie aktu notarialnego nr XX działki XXX i XXX zostały sprzedane na rzecz miasta Ł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskany przychód ze sprzedaży działki podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ?

Nieruchomość gruntowa, którą otrzymał Wnioskodawca wraz z bratem w ramach decyzji o zwrocie, została sprzedana wkrótce po jej odzyskaniu. Wnioskodawca wskazuje, że zwrot nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej nie stanowi jednak nabycia tej nieruchomości poprzez zakup lub otrzymanie jej w formie spadku czy darowizny. Zdaniem Wnioskodawcy nastąpiło przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Nieruchomość ta została otrzymana przez Wnioskodawcę i jego brata w 1973 r. w drodze darowizny. Następnie została sprzedana w 2016 r. Uwzględniając powyższe Wnioskodawca jest zdania, że przychód ze sprzedaży działki na rzecz U. M. Ł. nie powinien podlegać podatkowi dochodowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy- przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Ustawodawca w cytowanym powyżej przepisie posługuje się terminem nabycie. Termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 7 grudnia 1973 r. Wnioskodawca oraz jego brat na podstawie umowy darowizny rep. XX w XXX w Ł. otrzymali od swoich rodziców nieruchomość gruntową o powierzchni 1202 m² oznaczoną nr XX położoną w Ł. W 1974 r. pracownicy Powiatowej Rady Narodowej wystąpili do Wnioskodawcy i jego brata z żądaniem wywłaszczenia wymienionej nieruchomości. W dniu 22 kwietnia 1974 r. Wnioskodawca wraz z bratem na podstawie umowy sprzedaży w trybie art. 6 ustawy o obrocie ziemią i wywłaszczeniach, działki te sprzedali Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez N. P. R. N. Cel wywłaszczenia nieruchomości został określony jako przeznaczenie ziemi na wysokie budownictwo mieszkaniowe spółdzielcze. Ziemia ta miała być przekazana dla Ł. S. M. Jednakże, cel wywłaszczenia nie został zrealizowany i osiągnięty. W wyniku odnawiania ewidencji gruntów miasta Ł. w 1976 r. oraz po kolejnym odnowieniu w 1991 r. działka nr XX została połączona z innymi działkami i została oznaczona docelowo jako nr XXX. Na nieruchomości oznaczonej jako działka XXX w latach 1981-1983 wzniesiono budynki i budowle w ramach II etapu budowy U. W. w Ł. Uwzględniając powyższe Wnioskodawca oraz jego brat zwrócili się w dniu 15 kwietnia 2009 r. z wnioskiem do P. M. Ł. o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. S. Ł. w dniu 10 lutego 2010 r. odmówił zwrotu omawianej nieruchomości. Podobnie postąpił w sprawie W. P., który w dniu 29 października 2010 r. utrzymał w mocy decyzję S. Ł. Ostatecznie Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z dnia 30 czerwca 2011 r. sygn. akt … uchylił decyzję W. P. i poprzedzającą ją decyzję S. Ł. Pozytywna decyzja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego spowodowała przełom w sprawie. Wydzielona została działka nr XXX o powierzchni 0,0231 ha oraz działka XXX o powierzchni 0,0228 ha. Decyzją S. Ł. z dnia 30 maja 2014 r., która otrzymała ostateczną ważną formę w maju 2016 r., działki gruntowe nr XXX oraz nr XXX zostały zwrócone Wnioskodawcy oraz jego bratu. Następnie w dniu 23 maja 2016 r. na podstawie aktu notarialnego nr XXX działki XXX i XXX zostały sprzedane na rzecz miasta Ł.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. Dotychczasowy właściciel zostaje pozbawiony prawa własności nieruchomości, które przechodzi na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2015 r. poz. 1774) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 i ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa, przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W konsekwencji uznać należy, że w momencie zwrotu nieruchomości nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powyższych przepisów prawa uznać należy, że dokonany w drodze decyzji administracyjnej S. Ł. zwrot wywłaszczonych działek o nr XXX i XXX nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, dokonane odpłatne zbycie przedmiotowych działek w dniu 23 maja 2016 r. nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8, bowiem od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie tych działek, tj. 31 grudnia 1973 r. do dnia zbycia upłynął okres pięciu lat, o którym mowa w tym przepisie. Tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.