INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pierwszej opłaty leasingowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pierwszej opłaty leasingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje roboty budowlane, głównie zakładanie stolarki budowlanej. Księgowość firmy prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, według zasady kasowej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 23 listopada 2011 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego z firmą Leasing SA, dotyczącą udostępnienia dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej samochodu osobowego o wartości ofertowej 95.000 zł. Właścicielem pojazdu jest Leasing SA i jako Finansujący dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Umowa została zawarta na okres 25 miesięcy. Suma wszystkich opłat leasingowych i wartości końcowej (wykupu) jest wyższa od wartości ofertowej. Pierwszą opłatę leasingową, stanowiącą 45% wartości ofertowej, Wnioskodawca uregulował na podstawie faktury VAT z dnia 24 listopada 2011 r., wystawionej przez Finansującego. Wartość netto z faktury (42.750 zł) i nieodliczona część podatku VAT zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia kosztu, tj. w dacie wystawienia faktury. Wartość wykupu pojazdu od Leasing SA została określona na kwotę 18.050 zł netto. Wnioskodawca oświadczył, iż przedstawione we wniosku elementy stanu faktycznego nie są przedmiotem postępowania podatkowego i kontroli podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia jednorazowo w koszty uzyskania przychodu, kwoty netto pierwszej opłaty leasingowej (42.750 zł) w dacie poniesienia kosztu, tj. 24 listopada 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa leasingu operacyjnego, którą zawarł z Leasing SA w dniu 23 listopada 2011 r. pozostaje w zgodzie z art. 23a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spełnione są także zapisy art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. opłaty ustalone w umowie leasingu są przychodem u Finansującego i odpowiednio stanowią koszt uzyskania przychodów u Korzystającego. Umowa został zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji i suma ustalonych opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu. Spełniony jest także zapis art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w dniu zawarcia umowy Finansujący nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym (art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie dotyczą go przepisy o specjalnych strefach ekonomicznych i nie ma zastosowania art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym). Koszty leasingu Wnioskodawca ponosi w celu osiągania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Usługi wykonuje na terenie całej Polski, dla wielu kontrahentów i samochód wykorzystywany jest dla celów firmowych, zgodnie z zapisem § 10 pkt 4 umowy leasingowej. Koszty te nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Księgę przychodów i rozchodów Wnioskodawca prowadzi metodą kasową i wszystkie koszty rozlicza w momencie ich poniesienia na podstawie art. 22 ust. 4 w związku z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Jego firmie nie mają zastosowania zasady określone w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe, oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą memoriałową). Pierwsza opłata leasingowa w kwocie 42.750 zł netto jest samoistną, wyższą opłatą, warunkującą korzystanie z przedmiotu leasingu.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu przy metodzie kasowej prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury. W oparciu o powyższe uzasadnienie, zdaniem Wnioskodawcy, kwota netto pierwszej opłaty leasingowej powinna stanowić koszt uzyskania przychodu w całości w dacie poniesienia, tj. w dacie wystawienia faktury przez Finansującego (24 listopada 2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Zatem aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. być właściwie udokumentowany.
   
   

W myśl art. 23a pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w Kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W świetle art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Natomiast w myśl art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

• art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. D

• do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.
  
  

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem pierwszej raty leasingowej, opłaty administracyjnej i wstępnej opłaty leasingowej.

Moment zaliczenia wydatków z tytułu leasingu do kosztów uzyskania przychodów nie jest sprecyzowany w art. 23b ust. 1 powołanej ustawy. W związku z tym rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę zasady potrącenia kosztów uregulowane w art. 22 ust. 4-6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów ewidencjonuje według zasady kasowej, a więc według metody wynikającej z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w roku podatkowym w którym zostały poniesione.

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zaznaczyć należy, że pierwsza opłata leasingowa ma charakter opłaty samoistnej bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, natomiast jej poniesienie jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłata ta jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowę leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. Nie można tego kosztu bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona na ogół uiszczana jednorazowo.

Zatem, w przypadku, gdy w umowie leasingu nie znajduje się zapis, zgodnie z którym pierwsza opłata leasingowa jest opłatą na poczet usługi wykonywanej przez okres jej trwania, to należy ją uznać za koszt jednorazowy, w momencie poniesienia.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż wydatek związany z uiszczeniem pierwszej opłaty leasingowej, wynikający z wystawionej do umowy leasingu faktury VAT, Wnioskodawca może zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, w dacie wystawienia faktury dokumentującej ten wydatek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.