INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 25 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

Pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 25 kwietnia 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego, pytania i stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółdzielnia Mieszkaniowa) wskazał, iż u niego udział zakupów wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział. W skład Spółdzielni wchodzą bloki mieszkalne, które są własnością mieszkańców (Członków Spółdzielni) oraz kotłownie. Zainteresowany nie posiada pomieszczeń użytkowych. Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe o kodach CN 2702 i CN 2704 do ogrzania mieszkań. Spółdzielnia spełnia warunki określone dla zakładów energochłonnych określone w art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych do celów opałowych w myśl art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to że spełnia on warunki określone dla zakładów energochłonnych, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy, określonego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż u Wnioskodawcy (Spółdzielni Mieszkaniowej) udział zakupów wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział. Zainteresowany nie posiada pomieszczeń użytkowych. Spółdzielnia zużywa wyroby węglowe do ogrzania mieszkań. Zainteresowany wskazał, iż spełnia warunki określone dla zakładów energochłonnych wskazane w art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). W szczególności z przepisu art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy wynika, iż w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zgodnie zatem z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Przepisy art. 31a ust. 2 ustawy przewidują szereg zwolnień od podatku akcyzowego, a w tym w pkt 8 ustawy zwalniają od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Odnośnie zwolnienia uregulowanego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 10 ustawy, przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Skoro udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej u Wnioskodawcy wynosi ponad 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to spełniony zostaje podstawowy warunek pozwalający uznać Spółdzielnię za zakład energochłonny.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów węglowych zużywanych w trybie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.